บทที่ 972 ข้าบอกเขาเอง!
บทที่ 972 ข้าบอกเขาเอง! หลี่มู่ฟานอ้าปากคิดกล่าวคำออก ทว่าต่อให้อธิบายครึ่งวันก็คงไร้ผล เขาเพียงยิ้มและส่ายศีรษะกล่าว “ค่ำแล้ว ไปนอนเถอะ” สิ้นเสียง ขณะที่กำลังลุกขึ้นเพื่อเดินไปยังห้องของตน ทันใดนั้นจีช่าวหยวนยกมือขึ้นหยุดเขาและพูดว่า “คืนนี้เจ้าไม่ได้รับอนุญาตให้นอนที่นี่!” “อะไรนะ?” “แต่นี่คือบ้าน...
