บทที่ 966 ความทรงจำที่ลืมเลือน
บทที่ 966 ความทรงจำที่ลืมเลือน ภาพตรงหน้าของเขาเปลี่ยนไป เมื่อเขาได้สติ หลี่มู่ฟานก็พบว่าตนเองอยู่ในป่าทึบ เขามองไปรอบกายอย่างงุนงง พลันสัมผัสได้ถึงบางอย่างก่อนก้มมองลง ไข่มุกสีฟ้าใสวางสงบอยู่ในมือของเขา ประกายสีรุ้งที่พลิ้วสะพัดรอบมันดูเหมือนจะกระซิบบอกบางอย่าง “อะไรกัน?” หลี่มู่ฟานท่าทีสับสนเล็กน้...
