บทที่ 250 ลูกหมาน้อยเช่นเจ้า!
บทที่ 250 ลูกหมาน้อยเช่นเจ้า! “หยานหง เจ้ารอข้าก่อน” หวังจื่อปังมองไปรอบ ๆ เมื่อเห็นต้นตั๊กแตนขนาดใหญ่ตั้งตระหง่านอยู่ข้างกำแพง ดังนั้นเขาจึงมีแผน หวังจื่อปังปีนขึ้นไปบนต้นไม้เพื่อกระโดดขึ้นไปบนกำแพง แล้วมองย้อนกลับไปที่ต้นตั๊กแตนด้วยความรู้บุญคุณ “เจ้าคือผู้เฒ่าจันทรา*ของข้าจริง ๆ ไว้ข้ากลับมาจะ...
