ตอนที่ 21 ตาต่อตา
เห้อ วันนี้งานยุ่งไปหมดเลย
คนที่เคยพูดไว้ว่า ‘ยิ่งความเสี่ยงสูง รางวัลก็ยิ่งมากตาม’ นี่มันรู้จริงนี่หว่า
เรื่องนี้ใครๆ เขาก็รู้กันนั่นแหละ แต่ถ้าเลือกได้ผมคงไม่อย่างเสี่ยงแบบตอนนี้
นี่ไม่ใช่การทำธุรกิจที่ถ้าพลาด อย่างมากก็ล้มละลาย งานนี่พลาดแล้วมันเอาถึงตายเลยนะ!!
จงดูซะ รางวัลของผู้ชนะ!
ชื่อ: แอนโธนี่
เลเวล: 4
ค่าพละกำลัง: 15
ค่าความทนทาน: 12
ค่าความหลักแหลม: 25
ค่าความมุ่งมั่น: 18
HP: 28
MP: 0
สกิล: ขุด เลเวล 4 ; พ่นกรด เลเวล 5 ; แรงจับ เลเวล 4 ; กัด เลเวล 4; อำพรางตัวขั้นสูง เลเวล 1; สัมผัสห้วงลึก เลเวล 2;
กลายพันธุ์: ตา +3, หนวดเสาอากาศ +2, ต่อมกรด +2
สปีชีส์ : ตัวอ่อนมดงาน (ฟอร์มิก้า)
แต้มสกิล: 1
ไบโอแมส: 4
หลังจากกินกิ้งก่าหนามและซากที่เหลือของทากปะการัง ผมก็ได้ไบโอแมสมาอีก 2 แต้ม
ผมคิดว่าควรจะเก็บแต้มไว้สักพักและหันไปล่าทากปะการังอีกตัว
วิธีการก็เหมือนเดิมเป๊ะ แต่เผอิญว่าคราวนี้หลบช้าไปหน่อย ก็เลยเลยโดนกรดเข้าให้
แม่เจ้า.... เย็บยิ่งกว่าโดนไฟลวกอีก แต่ทีใครทีมันอะเนอะ
ด้านหลังเปลือกส่วนอกของผมละลายหายไปกึ่งหนึ่ง (-10 HP) แต่ดีนะที่มันกัดมาไม่ถึงข้างใน
ขนาดโดนแค่ถากๆ HP ยังหายไปตั้งหนึ่งในสาม!
ความคิดที่จะกลายพันธุ์เปลือกเพิ่มสูงขึ้นทันที แต่ช่วงนี้มีตัวเลือกจำเป็นเยอะมาก!
ยังดีที่ผมได้กินไอ้ทากแสนแสบนั่น (กินอย่างนาน) และได้ HP คืนมา 8 จนแผลเกือบจะหายดีแล้ว
หลังจากใช้สกิลพ่นกรดมาอย่างต่อเนื่อง ในที่สุดมันก็มาถึงเลเวล 5 จนได้!
พร้อมจะอัพเกรดมานานแล้ว~
ยังมีสกิลอีก 2-3 อย่างที่ผมอยากซื้อ แต่ใครจะพลาดโอกาสอัพเกรดสกิลโจมตีที่เอาไว้เลี้ยงปากเลี้ยงท้องกันล่ะ?
[พ่นกรด -> พ่นกรดรุนแรง 1 แต้ม: สกิลพ่นกรดที่ผ่านการอัพเกรด เพิ่มระยะและความแม่นยำ รวมไปถึงพลังโจมตีจากการที่ระยะเพิ่มขึ้น]
กดซื้อรัวๆ!
อา~ ความอบอุ่นจากการเรียนสกิลเข้ามาโลมเลียสมองของผมอย่างช้าๆ ซี้ดซ้าด!
คราวนี้จะได้ยิงไกลออกมาอีกหน่อย แบบนี้คงปลอดภัยกว่าเดิมด้วย
ต้องไม่ลืมนะว่าผมเป็นมดตัวประมาณเมตรนึง และไอ้การยิงจากระยะ 5-10 เมตรนี่มันถือว่าใกล้มาก
งานนี้มีแต่ได้กับได้!
ถ้าเกิดว่าหาทางเพิ่มแต้มสกิลได้มากกว่านี้ก็ดีสิ
ผมต้องเลเวลอัพอีกครั้งให้เร็วที่สุด เพราะหลายสกิลเริ่มจะใกล้เลเวล 5 เข้ามาทุกทีแล้ว
ที่คิดไว้คือ 5 แล้วอัพเลยไรงี้ เพราะถ้าปล่อยค้างไว้ ค่าประสบกรณ์ที่ได้เพิ่มก็สูญเปล่าสิ...
โอเค มาถึงช่วงกระตุกจิตกระชากใจละ
ไบโอแมส...
ผมอยากกลายพันธุ์ให้เป็นตา+4 อยู่นะ
สายตาที่ดีจะทำให้ผมหาเหยื่อ โดยเฉพาะเหยื่อที่อยู่ตัวเดียวได้ง่ายขึ้น นอกจากนั้นมันยังช่วยเรื่องการหลีกเลี่ยงศัตรูที่อยู่กันเป็นฝูงด้วย เป็นของที่จำเป็นยิ่งชีพ!
แต่ถ้าผมหันไปเน้นเรื่องสู้แทนล่ะ?
ตัวเลือกอันดับหนึ่งก็จะตกเป็นของต่อมกรดทันที นั่นหมายความว่าผมจะเหลือไบโอแมสอีก 1 แต้มไว้สำหรับขา เปลือก หรือไม่ก็ขากรรไกร
มาลองตัดไปทีละอย่างดีกว่า เปลือก +1 นี่ขอบาย จะกระดาษหนึ่งแผ่นหรือสองแผ่นซ้อนกันมันก็ยังบางไปอยู่ดี
ขา +1 นี่สิค่อยน่าสนหน่อย ผมจะได้สำรวจ ต่อสู้ และเผ่นหนีได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น
ขากรรไกร +1 นี่เฉยๆ เพราะถ้ามันใหญ่และแข็งแกร่งขึ้น ผมก็คงขุดดินดีขึ้นอีกนิด โจมตีระยะใกล้แรงขึ้นอีกหน่อย แต่ช่วงนี้คงไม่ได้ไปจิกใครเขาหรอก อย่างมากก็แค่กิ้งก่าหนามนั่นแหละ
นั่นหมายความว่าผมมีแค่สองตัวเหลือเท่านั้น ไม่ตา +4 ก็ ต่อมกรด +3 กับ ขา +1
จะเน้นการตรวจจับต่อไปดีหรือเปล่าหว่า?
ถ้าต้องเลือกระหว่างของที่คุ้นเคยมากกว่ากับของที่ยังไม่แน่ใจ... ก็คงเป็นอย่างแรกนะ
เห็นศัตรูก่อนที่มันจะเห็นเรานี่แหละ ดีงามสุดแล้ว
ตามนั้นเลย
[ต้องการซื้อ ตา +4? จำเป็นต้องใช้ 4 ไบโอแมส]
เห้อ...
มาๆ จัดไป ลุย!
เฮือกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!
ผมบรรยายไม่ถูกเลยว่ามันเป็นความรู้สึกแบบไหน รู้สึกได้ว่าดวงตาโตขึ้นอีกหน่อย
มันขยายออกจนเปลือกต้องขยับเขยื้อนเล็กน้อยเพื่อเพิ่มพื้นที่ให้กับมัน
แกนดาลฟ์... ขอละ... ช่วยไรอย่าง... ทำให้มันหยุดสักทีสิโว้ยยย!
เกลียดช่วงกลายพันธุ์จริงๆ
เรื่องผลลัพธ์นี่ไม่เถียง เด็ดมาก แต่ตอนทำนี่...
สุดท้ายมันก็สงบลงพร้อมด้วยสายตาที่ดีขึ้น
ผมบอกได้เลยว่าตอนนี้ดวงตาชักจะปูดเลยหัวออกมาหน่อยนึงแล้ว
ความกว้างในการมองเห็นก็เพิ่มขึ้นด้วย นี่ขนาดหันหน้าตรงยังเห็นส่วนที่พ่นกรดเลยนะ!
บอกแล้วว่าเด็ดดวง
ตอนนี้สายตาก็ยังไม่ถึงขั้นมนุษย์แฮะ แต่ก็ดีกว่าตอนแรกแบบเทียบกันไม่ติดเลย
ซิกๆ... มาไกลเหลือเกินนะแอนโธนี่ และอีกเดี๋ยวนายก็จะได้กลับโคโลนี่แล้ว
เลิกทำซึ้งเถอะ! เรายังต้องออกไปเก็บค่าประสบการณ์กับไบโอแมสกันต่ออีกนะ
ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ไอ้พวกมนุษย์นั่นจะลงมาเก็บกวาดทุกอย่างที่ขวางหน้า
ผมกลับไปที่โพรงด้านนอกเพิ่มเริ่มออกล่าอีกครั้ง
ถ้าเป็นไปได้ก็อยากลองเก็บโบนัสไบโอแมสจากเหยื่อตัวใหม่เหมือนกัน... อาจถึงเวลาแล้วที่จะได้ลองฉะกับหนูสามหาง
ปัญหาคือตอนนี้ต้องหามันให้เจอก่อน
พวกมันชอบอยู่กัน 2-3 ตัว แล้วก็เคลื่อนที่ได้ไวมากเลยด้วย
ขนของพวกมันดูหนาและครอบคลุมทั่วตัว มีความเป็นไปได้ว่าจะต้านทานกรดได้ระดับนึง
ที่ที่ผมสามารถยิงได้จะๆ ก็เหลือแค่ใบหน้าและส่วนหาง
ตอนนี่แค่ต้องรอหาโอกาสเหมาะๆ-
โอ้วว อะไรเนี่ย? ผมรู้สึกได้ถึงแรงสั่นสะเทือนจากทางด้านหน้า ต้องเป็นมอนสเตอร์สู้กันแน่เลย
ผมรีบวิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว
จะว่าไปแล้ว พวกมอนสเตอร์นี่สู้กันแบบไม่มีลาพักร้อนเลยนะ น่าแปลกใจที่จำนวนดูไม่ลดลงเลย... พวกมันโผล่มาจากไหนกันเนี่ย?
โผล่ออกมาจากกำแพง งี้เหรอ? หรือว่ามีรัง มีพ่อมีแม่แบบที่ผมคิดไว้?
ไอ้ที่บ้าๆ นี่อะไรมันก็เกิดขึ้นได้อ่ะนะ แต่พอนึกเรื่องนี้ขึ้นมาแล้วมันก็น่าสงสัยจริงๆ
แล้วก็อีกเรื่อง เหมือนว่าเถาวัลย์จะสว่างขึ้นอีกแล้ว?
แสงจากเถาวัลย์แลดูสว่างขึ้นทุกๆ ชั่วโมงโดยไม่มีทีท่าว่าจะลดลงเลย
ผมมั่นใจมากเรื่องนี้
มันจะสว่างไปไหนของมัน? สว่างไปทำไม? รอรับไอดอลไรงี้มั้ง อืมมม ดันเจี้ยนไอดอล น่าเอาไปแต่งนิยาย
เดาให้ตายก็ไม่มีคำตอบ มีแต่ต้องเดินหน้าต่อ
ผมแอบย่องเมื่อเข้ามาใกล้กลุ่มตะขาบ 4 ตัวที่กำลังต่อสู้อยู่ ครั้งนี้อีกฝ่ายไม่ใช่เข้ยักษ์แต่เป็นหมาป่าหางกิ้งก่า 3 ตัว
เป็นการต่อสู้ที่รุนแรงมาก... พวกตะขาบมีจำนวนมากกว่า (หึ ตามเคย) ราวกับเป็นกลุ่มเด็กเกเรในโรงเรียนไม่มีผิด แต่คมเขี้ยวของพวกหมาป่าเองก็ไม่ใช่เล่นๆ แถมส่วนหางยังใช่ปัดป้องการโจมตีได้ด้วย
ถึงเวลาที่มดสหประชาชาติต้องเข้าไปห้ามทัพแล้ว
ก่อนอื่นเลยก็ต้องใช้สกิลอำพรางตัวเพื่อหาที่เหมาะๆ ก่อน
ตอนนี้อยู่ห่างกว่าเมื่อก่อนซะด้วย อิอิ
ขอให้สกิลฉบับปรับปรุงให้เกิดประโยชน์สูงสุดละกันนะ
ผมเล็งเป้าและรอหาจังหวะเหมาะๆ
การต่อสู้ยังคงดำเนินต่อไป สิ่งแหลมคมมากมายถูกนำมาใช้ซัดใส่กัน เสียงขู่ฟ่อและเห่าหอนดังออกมาไม่หยุด
ทันทีที่ทั้งสองฝั่งผละออกจากกันเล็กน้อย ผมก็จัดเข้าให้!
จิ้วๆ!
สายกรดพุ่งออกจากส่วนหลังของผมราวกับสายฟ้า
มันชนเข้ากับตะขาบกรงเล็บตัวนึงที่กำลังขู่อีกฝ่ายด้วยการชูกรงเล็บไปมา
เจ้านั่นรีบถอยออกและพยายามส่ายตัวเพื่อเอากรดร้อนๆ ออกทันที
หมาป่าตัวแรกคิดจะใช้จังหวะนี้ให้เป็นประโยชน์และออกวิ่งไล่ทันที
หมาป่าสองตัวที่เหลือพยายามกันไม่ให้ตะขาบอีก 3 ตัวเข้าไปช่วย นั่นทำให้เจ้าตัวแรกได้โอกาสสู้ 1-1 กับตะขาบที่มีอาการไม่สู้ดีนัก
น่าสนใจจริงๆ ผมขอเดิมพันข้างหมาป่านะ
เจ้าตะขาบเองก็ดูเหมือนจะเห็นด้วย เพราะตอนนี้มันได้แต่ถอยหลังและตวัดหางหนามออกมาด้านหน้าเพื่อขู่
หมาป่าไม่สนใจด้วยซ้ำ มันพุ่งเข้าไปทั้งแบบนั้นเลย!
กิ้งง!
ตะขาบทนรับแรงกดดันไม่ไหว มันก็เลยพยายามพุ่งสวนกลับโดยหมายจะใช้หนามพิษ.... แต่หมาป่าบิดตัวหลบทัน หนามพิษนั่นก็เลยชนเข้ากับหินแทน
หมาป่าไม่รอให้อีกฝ่ายได้ตั้งตัว มันขยับไปด้านข้างโดยไม่คิดจะใช้ปากขย้ำเพราะอาจโดนอีกฝ่ายสวนด้วยกรงเล็บ และสิ่งที่มันเลือกใช้ก็คือหางแข็งๆ ที่มีแต่กล้ามเนื้อ
ผัวะะะะ! เปรี้ยะ!!
---------------
ติดตามแฟนเพจนักแปล: EP:IC Translation
