ตอนที่แล้วตอนที่ 38 กลุ่มคนในทุ่งหญ้าสายลม
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 40 ความสงสัยและการคาดเดา

ตอนที่ 39 ความผิดปกติในหุบเขาสายลม


หลังจากนั้นไม่นาน

ด้วยความพยายามร่วมกันของหลายๆคน ผนังเถาวัลย์จึงถูกเผาเป็นรูเล็กๆที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณหนึ่งเมตร

พวกเขาไม่กล้าเปิดรูนี้ให้ใหญ่เกินไปเพราะกลัวว่ามอนสเตอร์ธาตุลมฝั่งนั้นจะเห็นพวกเขา

เส้นผ่านศูนย์กลางหนึ่งเมตรคือขนาดกำลังดี

“โอเค เปิดรูได้แล้ว!”

ชายหนุ่มผมแดงที่ยืนอยู่หน้ารูเล็กๆกระซิบบอกคนอื่น

จากนั้นเขาก็มองเข้าไปในรูโดยไม่รอช้า

เขาคิดว่าคงได้เห็นธาตุลมลอยกันเกลื่อนกลาด แต่สิ่งที่เขาได้เห็นในครั้งแรกคือ

ไม่มีอะไรเลย

“หืม!?”

ชายหนุ่มผมแดงคิดว่าตัวเองตามัว เขาจึงขยี้ตาแล้วส่องดูใหม่อีกครั้ง

แม้ว่าเขาจะเห็นชัดขึ้น แต่สิ่งที่เขาเห็นกลับไม่ได้เปลี่ยนไป

ในหุบเขาลึกไม่มีธาตุลมแม้แต่ตัวเดียว มีแค่ควันสีขาวที่กระจายอยู่ทุกที่

ผู้เล่นหลายคนที่อยู่ถัดจากชายหนุ่มผมแดงยื่นหัวเข้าไปดูบ้าง

แต่พวกเขาต้องแปลกใจเมื่อเห็นภาพตรงหน้า

“หืม? ธาตุลมหายไปไหน? ทำไมถึงไม่มีแม้แต่ตัวเดียว?”

“หรือพวกมันจะเดินไปที่อื่น?”

“น่าจะเป็นแบบนั้น”

“แต่ควันสีขาวนั่นคืออะไร ฉันไม่เคยได้ยินเลยว่ามีเรื่องแบบนี้ในหุบเขาด้วย”

“ฉันไม่เห็นเหมือนกัน มอนสเตอร์ธาตุลมปล่อยควันแบบนั้นไม่ได้แน่”

บริเวณที่หลายคนมองอยู่เป็นแค่พื้นที่เล็กๆตรงทางเข้าหุบเขา

ถ้าอยากเห็นภาพทั้งหมดของหุบเขา ต้องเดินเข้าไปที่ทางเข้ากว้าง15เมตรและยาว50เมตรนี้

ชายผู้กล้าหาญเอาหัวลอดช่องออกไปมองซ้ายขวา เมื่อเห็นว่าไม่มีธาตุลมอยู่เขาดึงหัวกลับมาและพูดด้วยความตื่นเต้น “พวกเราออกไปดูกันดีกว่า”

“ฉันไม่เห็นธาตุลมอยู่ด้านนอกเลย”

เมื่อได้ยินแบบนั้นผู้คนหลายสิบจึงอยากลองดูบ้าง

“ไม่น่าจะดีนะ...” มีใครบางคนลังเล

“ถ้าไม่กล้าก็ไม่ต้องไป”

“ใครว่าฉันไม่กล้า!? ฉันกลัวว่ามันจะทำร้ายทุกคนต่างหาก”

“อันตรายอะไร พวกมันจะไล่ตามไปถึงค่ายเลยไหม?”

“เอ่อ...จริงด้วย”

ในไม่ช้าผู้คนหลายสิบคนก็ทำข้อตกลงกัน

ทุกคนลอดผ่านช่องไปทีละคนอย่างเป็นระเบียบ

มีคนอยู่ไม่ไกลเห็นแบบนั้นจึงตะโกนถาม “เฮ้ย! พวกนายทำอะไรน่ะ!?

เสียงตะโกนนี้ดึงดูดความสนใจของผู้เล่นใกล้เคียง

ขณะที่พวกเขากำลังเดินกลับไปเป็นกลุ่มเพราะต้องการไปฆ่ามอนสเตอร์เพื่อรับค่าประสบการณ์เพิ่ม

ไม่ว่ายุงจะตัวเล็กแค่ไหนแต่มันก็ยังมีเนื้อ ค่าประสบการณ์เพียงเล็กน้อยมีค่าสำหรับคนจำนวนมากเช่นกัน

เมื่อได้ยินเสียงตะโกนนี้ หลายคนจึงหันกลับมามองด้วยความแปลกใจ

เมื่อเห็นว่ามีใครบางคนกำลังพยายามลอดผ่านรูเล็กๆเพื่อเข้าด่านสอง พวกเขาก็เบิกตากว้างด้วยความแปลกใจ

“พวกเขาทำอะไรน่ะ? คิดจะไปด่านสองตอนนี้? บ้าไปแล้วหรือไง?” มีคนถึงกับพูดไม่ออก

“พวกเขาคงไม่ลากธาตุลมออกมาหรอกใช่ไหม?” บางคนแสดงความกังวลกับเรื่องนี้

“ไม่ได้กลับมาคงไม่แปลก”

“หรือที่นั่นมีเรื่องผิดปกติเกิดขึ้น? ถ้ามีธาตุลมอยู่ในนั้น พวกเขาคงไม่ได้เข้าไปหาเรื่องตายใช่ไหม?”

“นี่...”

กลุ่มคนที่เดินไปหลายสิบหรือหลายร้อยเมตรเห็นใครบางคนลอดผ่านรูไปอีกด้านหนึ่ง

หลังจากความแปลกใจ ความสงสัยและความอยากรู้ก็เกิดขึ้น

หลายคนเริ่มคิดจะตามเข้าไปดูด้วย

“มีคนเข้าไปเยอะแล้ว มีแค่ฉันที่ยังไม่ได้ไปดู ถ้างั้นฉันจะเข้าไปด้วย”

บางคนพูดกับตัวเองเพื่อโน้มน้าวใจตัวเอง

หลังจากนั้นเขาก็วิ่งลอดผ่านเข้าไปอย่างรวดเร็ว

การเดินกลับมาของสองคนแรกทำให้เริ่มมีคนเดินกลับมามากขึ้น

หลังจากนั้นไม่นานนอกจากคนที่ไม่สนใจแล้ว คนส่วนใหญ่มากกว่า1,000คนก็กลับมา

เมื่อมารวมตัวกันอีกครั้งพวกเขาจึงเริ่มพูดคุยกัน

“เกิดอะไรขึ้น? ทำไมพวกเขาถึงเข้าไปที่นั่น?”

“ไม่รู้เหมือนกัน ฉันเห็นทุกคนมาที่นี่ก็เลยตามมา…”

“ได้ยินมาว่าพวกเขาไม่เห็นธาตุลมก็เลยออกไปดูฝั่งนั้น”

“แค่นั้น?”

“…”

ช่องขนาดเล็กที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางหนึ่งเมตรไม่สามารถให้คนมากกว่า1,000คนผ่านไปได้

ทันทีที่ผู้เล่นหลายคนมารวมกัน พวกเขาจึงกล้าใช้บอลไฟเปิดทางออกให้ใหญ่ขึ้น

มีคนพยายามหยุดพวกเขาแต่มันไม่ได้ผล

จากนั้นไม่นาน

ผนังเถาวัลย์ก็มีช่องมากมายปรากฏขึ้น ผนังเถาวัลย์ด้านตะวันตกและตะวันออกต่างเป็นรูพลุน

พวกเขาจะเข้าพื้นที่หุบเขาสายลมทันทีที่รอดผ่านช่องเหล่านี้

ฝั่งตรงข้าม

พวกเขาเห็นใครบางคนเดินไปที่ทางเข้าหุบเขาสายลม

“เอ๋?!”

“เขาไม่กลัวพวกธาตุลมโจมตีหรือไง?”

คนที่มาทีหลังมองหน้ากันด้วยความตกใจ

พวกเขาเก็บความสงสัยไว้ในใจแล้วรีบเร่งฝีเท้าเข้าไป

หลังจากนั้นไม่กี่อึดใจ

เมื่อพวกเขาเดินเข้ามาถึงหุบเขาเช่นเดียวกับคนอื่นๆ พวกเขาก็ประหลาดใจทันที

มองไปรอบๆ

หุบเขาว่างเปล่า!

ธาตุลมหลายพันตัวที่ควรบินอยู่บนฟ้าไม่มีให้เห็นแม้แต่ตัวเดียว

ผืนดินขนาดใหญ่ถูกเติมเต็มด้วยแอ่งน้ำที่ไม่รู้จัก

ควันขาวที่ลอยต่ำล่องลอยไปตามสายลม

“นี่...มอนสเตอร์ที่นี่หายไปไหนหมด!!?”

กลุ่มคนที่มาทีหลังร้องด้วยความตกใจ

แต่ไม่มีใครให้คำตอบพวกเขาได้เลย

ทุกคนเป็นเหมือนคนธรรมดาที่เจอแมลงแล้วสะดุ้งด้วยความตกใจ

สายลมชื้นพัดผ่านร่างกายของพวกเขา ความหนาวเย็นผ่านมาด้วยทให้ทุกคนตัวสั่น

ผู้เล่นที่สวมกางเกงขาสั้นแขนสั้นได้สติหลังจากโดนลมหนาวพัดใส่

พวกเขาเริ่มรู้สึกตัวจากความแปลกใจทีละคน

“นี่มันแปลกเกินไปแล้ว”

ผู้เล่นที่มาก่อนเป็นคนแรกตอบสนอง

“หุบเขาสายลมเป็นลมร้อนไม่ใช่เหรอ? แล้วมันหนาวขนาดนี้ได้ไง!?”

“นอกจากนี้ธาตุลมไม่มีสกิลทำความเย็นและไม่มีสกิลสร้างน้ำด้วย แล้วน้ำบนดินมาจากไหน?”

“ควันสีขาวคืออะไรน่ะ!?”

“ต้องมีอะไรเกิดขึ้นแน่ๆ!!”

เมื่อตระหนักถึงสิ่งนี้ผู้เล่นจึงมองหน้ากัน

ทุกคนเห็นความกลัวในดวงตาของกันและกัน

ตั้งแต่เสินลู่ปรากฏขึ้นจนถึงตอนนี้ ยังไม่มีผู้เล่นเขตไหนเคยเจอสถานการณ์แบบนี้มาก่อน

ผู้เล่นที่อยู่ในนี้เชื่อว่าความผิดปกติในด่านสอง ต้องเป็นเหตุการณ์สำคัญที่สามารถดึงดูดความสนใจของพันธมิตรผู้เล่นระดับโลกหรือแม้แต่ประเทศทั่วโลกได้!

หลายคนตื่นเต้นเมื่อคิดได้แบบนั้น

มีคนเปิดฟอรัมอย่างรวดเร็วและใช้งานฟังก์ชันกล้องที่มาพร้อมกับฟอรัม และวางแผนจะบันทึกเหตุการณ์ผิดปกตินี้ไว้

บางคนเปิดถ่ายทอดสดโดยตั้งใจทำให้ตัวเองโด่งดังด้วยการถ่ายสิ่งผิดปกติ

หลายคนทำหน้าบึ้งตึงและคิดว่าเกิดอะไรขึ้นกับที่นี่