ตอนที่ 4 เหยื่อตัวแรก
ผม... หิววววววว!
ตอนนี้ผมกำลังห้อยหัวอยู่บนเพดานของโพรงขนาดใหญ่ ส่วนในหัวก็มีอยู่ความคิดเดียว...
อาหาร!
ของอร่อยจากชาติก่อนเริ่มลอยออกมาให้เห็นจนลานตาไปหมด
ทั้งช็อกโกแลต เค้ก สเต็กเนื้อ ขนมปัง... ใช่! จังหวะนี้แม้แต่ขนมปังเปล่าๆ ก็อร่อย!
นี่ผมไม่ได้กินอะไรมาสองวันเต็มๆ แล้วนะ จะเห็นภาพหลอนก็ไม่ใช่เรื่องแปลกหรอก
ครั้งล่าสุดที่เห็นไอ้เข้ยักษ์น่ะ ผมสาบานได้ว่ามันเหมือนวัวมากเสียจนเกือบจะโดดลงไปกัดมันแล้ว!
แม้แต่พวกตะขาบเองก็ดูคล้ายสปาเก็ตตี้มากขึ้นทุกที... สงสัยต้องเร่งมือหน่อย ไม่งั้นอีกเดี๋ยวคงได้ทำเรื่องที่ตัวเองต้องเสียใจแน่
สองวัน ผมวางแผนมานานถึง สอง-วัน-เต็ม-เต็ม
ผมศึกษาทุกอย่างที่เกิดขึ้นในโพรงนี้แบบละเอียดยิบ เวลาส่วนใหญ่ของผมหมดไปกับการห้อยหัวบนเพดาน บางครั้งก็ง่วงมากจนเกือบหลับในและตกไปข้างล่าง มันคงเป็นการว่ายน้ำที่ไม่ค่อยสนุกแน่นอน...
อย่างน้อยก็มีเรื่องดีๆ เข้ามาบ้าง เช่นสกิลอำพรางตัวที่ตอนนี้ขึ้นเป็นเลเวล 4 แล้ว!
ต้องขอบคุณแผนสร้างทางหนีทีไล่ เพราะตอนนี้สกิลขุดเองก็เลเวลอัพเช่นกัน
มั้วฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า
ผมเตรียมตัว ผมเติบใหญ่ ผมยังหิวอยู่!!
เห้อ
อือๆ สกิลพวกนี้มันดูไม่ค่อยมีประโยชน์จริงๆ นั่นแหละ โอเคผมรู้แล้ว เรื่องนี้ผมรู้ดีที่สุด แต่มาถึงขั้นนี้ มีอะไรก็ต้องใช้ให้เต็มที่ อย่าให้เสียของ
หวังว่าผมจะได้เหยื่อเร็วๆ นี้นะ...
จู่ๆ เสาอากาศของผมก็เริ่มกระตุกไปมา
เป้าหมายอยู่ใกล้มาก เริ่มได้กลิ่นแล้ว ผมพยายามเพ่งสายตาแบบสุดๆ
ตอนนี้ตำแหน่งของผมอยู่ห่างจากสระน้ำมาก อีกทั้งยังเป็นบริเวณที่ค่อนข้างมืดเพราะมีรากแสงน้อย
เหยื่อที่ผมเลือกไว้มักมาหลบพักอยู่แถวนี้ จากนั้นมันก็จะออกไปดื่มน้ำเหมือนอย่างเคย
มันเป็นมอนสเตอร์ตัวเดียวที่ใช้ชีวิตเรียบง่าย และเป็นตัวเดียวที่ผมคิดว่าน่าจะสู้ไหว
หายากจัดๆ! มันคือสัตว์หายากอย่างแท้จริง!
อ้ะ มาโน่นแล้ว!
เจ้ากิ้งก่าตัวเล็กค่อยๆ ไต่ลงจากผนังอย่างระมัดระวัง รังนอนของมันน่าจะอยู่ในซอกหินที่ติดกับช่วงเพดานนั่นแหละ
ที่จริงผมก็ไม่รู้ตำแหน่งรังที่แน่ชัดหรอก เอาเป็นว่ารู้แล้วละกันว่าตอนนี้ตัวมันอยู่ไหน
ถึงเวลาทำตามแผนขั้นต่อไปแล้ว!
ผมค่อยๆ เข้าใกล้มันจากบนเพดาน ท้องเริ่มร้องไม่หยุดและเป็นสัญญาณเตือนให้เร่งมือขึ้นอีก
ไม่ต้องห่วงนะเจ้ากระเพาะ! วันนี้แกไม่ผิดหวังแน่นอน
ยังดีนะที่ไอ้กิ้งก่านั่นก็ช้าไม่แพ้กัน โดยเฉพาะตอนที่มันยังไต่ผนังอยู่
ไม่นานผมก็เข้ามาประจำที่เรียบร้อย
ตอนนี้กิ้งก่าอยู่ในตำแหน่งที่ผมกะไว้พอดี ดูมันจะไม่สังหรณ์ใจเลยสักนิด
ยิ่งมองผมก็ยิ่งเชื่อว่าหนามที่หลังของมันทำมาจากหินจริงๆ ให้ตาย ถ้าโดนไอ้นั่นทิ่มคงเจ็บน่าดู
จะมามัวคิดเป็นลางแบบนี้ไม่ได้แล้ว ปากท้องกำลังหวังพึ่งผมอยู่!
ผมค่อยๆ เคลื่อนตามเป้าหมายอย่างช้าๆ
ตาผมนั้นดุจดั่งนักล่า คมเหมือนเหยี่ยว! กระหายเลือดเหมือนเสือ!
ตอนนี้ก็เหลือแค่รอจังหวะ... จังหวะที่จะตัดสินทุกอย่าง
ตอนนี้แหละ!
ผมกลับตัวอย่างรวดเร็วก่อนจะเล็งไปที่เป้าหมายและ ‘พ่นกรด’ ออกไป
ทันใดนั้น ของเหลวก็พุ่งออกมาด้วยความเร็วสูง
กรดพุ่งไปถูกหนามหินบนหลัง หนำซ้ำยังกระเด็นไปโดนเท้าของมันด้วย เป็นการโจมตีอันไร้ที่ติ
ฮ่า! ดูเหมือนการฝึกพ่นกรดในช่วง 2 วันที่ผ่านมาจะไม่เสียเปล่านะ
เจ้ากิ้งก่ากรีดร้องด้วยความเจ็บปวดขณะที่กรดแผดเผาท่อนขาของมัน
มันพยายามเงยหน้ามองหาผู้โจมตี แต่ผมน่ะพุ่งออกมาแล้ว ตอนนี้กำลังไต่ผนังเพื่อไล่กวดมันแบบติดๆ ไม่พรงไม่พรางตัวอะไรแล้ว
ตอนนี้ก็จะเริ่มเข้าสู่แผนขั้นที่สอง
เจ้ากิ้งก่าที่เพิ่งจะเห็นผมนั้นพยายามกวัดแกว่งกรงเล็บไปมา จากนั้นมันก็เอียงตัวมาด้านหน้าเพื่อเตรียมใช้หนามที่หลังเป็นกันชน
แต่แกเลือกสู้ผิดที่แล้วล่ะ ไอ้น้อง! แกอยากมาลองดีบนผนังนี่งั้นรึ? สกิล [แรงจับ] เลเวล 3 น่ะรู้จักมั้ย? ผนังแค่นี้สบายมาก!
อีกอย่าง ฉันทั้งเบาทั้งเร็ว แต่แกช้าเหมือนติดกระดองไว้ที่หลัง! เท้าแกก็โดนกรดเผาอีก จะไปหลบอะไรใครเค้าได้?
นี่คิดจะสู้จริงใช่ไหม? รนหาที่!
ต่อให้พูดออกไปแบบนั้น ผมก็ยังรู้สึกกล้าๆ กลัวๆ อยู่ดี
นี่คือการออกล่าครั้งแรก การต่อสู้ครั้งแรกของผม! ผมจะล้มไม่ได้ ถ้าล้มก็คือทุกอย่างจบลงตรงนี้ สมาธิจงบังเกิด!
เจ้ากิ้งก่าเตรียมตั้งรับเต็มที่ แต่ก่อนที่จะเข้าระยะประชิด ผมก็หมุนตัวกลับและยิงกรดใส่มันอีกหนึ่งดอก
ฮ่าฮ่า! แกคิดไม่ถึงล่ะสิ!?
แน่นอนว่าการเคลื่อนไหวดังกล่าวทำให้ขาของผมต้องทำงานอย่างหนัก แต่มันก็คุ้มยิ่งกว่าคุ้ม
เจ้ากิ้งก่ากู่ร้องเสียงดังขณะโดนกรดแผดเผาที่เท้าและใบหน้า แต่แค่นี้มันไม่ถึงกับตายหรอกนะ เพราะกรดของผมมีฤทธิ์อ่อนเกินไป ยังไม่รุนแรงที่จะทำแบบนั้นได้
พอผมเข้าไปถึงระยะโจมตี เราทั้งคู่ก็เริ่ม ‘การต่อสู้แบบเก้ๆ กังๆ บนผนัง’
เจ้ากิ้งก่าพยายามแทงเล็บหรือไม่ก็หนามที่หลังใส่ก่อนจะชักตัวกลับ ส่วนผมก็พยายามใช้ปากงับๆ โดยหวังว่าจะฟลุคไปโดนขาหรือไม่ก็ใบหน้าของมัน (TL:-*-)
เสียงการต่อสู้ของเราดังสะท้อนไปทั่วบริเวณ ทำเอาหินที่อยู่ใกล้ๆ รวมถึงเสาเอากาศของผมสั่นไปหมด
ผมเห็นมาหลายครั้งแล้วว่าในการต่อสู้แบบนี้นั้น ผู้ชนะอาจเป็นฝ่ายที่เข้ามาร่วมแจมหลังสุด หรือก็คือฝ่ายที่สามนั่นเอง จะปล่อยให้ยืดเยื้อแบบนี้ต่อไปอีกไม่ได้!
หลังจากที่เราชักกะเย่อกันไปมา ผมก็สังเกตุเห็นว่าเจ้ากิ้งก่าเริ่มหอบหายใจแรงขึ้น พลังงานที่มันใช้ต่อสู้บนผนังนั้นน่าจะใกล้หมดแล้วสินะ
---------------
สนับสนุนผลงานอย่างถูกต้องได้ที่ MyNovel และ Thai-Novel
---------------
มันครวญครางอย่างสิ้นหวังก่อนจะพุ่งหนามที่หลังใส่ดวงตาผมด้วยแรงเฮือกสุดท้าย!
รอไรล่ะ หลบสิโว้ยยย!
ความคิดแล่นเข้ามาในหัวอย่างรวดเร็วและทำให้ผมถ่างขาออกไปด้านข้างซึ่งทำให้ส่วนลำตัวติดราบไปกับผนัง
การเคลื่อนไหวนี้ต้องใช้แรงจับและพลังงานมหาศาล แต่ผมก็ทำสำเร็จ!
หนามแหลมคมแฉลบเข้ากับส่วนหัวของผมแบบถากๆ แทน
โอกาสแ!
ก่อนที่มันจะถอยหนี ผมก็พุ่งเข้าไปงับตรงส่วนหัวของมัน
กิ้งก่าส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดขณะที่ขากรรไกรของผมฝังแน่นไม่ยอมขยับออกแม้แต่นิดเดียว
ขอโทษนะไอ้น้องรัก แต่แกต้องมาเป็นอาหารให้พี่ใหญ่แล้วล่ะ!
ตอนนี้ก็มาถึงแผนขั้นสุดท้าย ผมรวบรวมแรงที่มีเพื่อที่จะเตรียมตัว... โดดดดด!
เพราะโดนงับอย่างแน่นหนา เจ้ากิ้งก่าก็เลยตกลงมาพร้อมกันโดยมีผมอยู่ด้านบนน่ะนะ
มันพยายามยืดกรงเล็บออกไปครูดกับผนังหินเพื่อชะลอความเร็ว แต่เพราะโดนกรดถึงสองครั้ง บวกกับการต่อสู้ที่แล้วมา... เล็บของมันเลยหักได้ถูกจังหวะมาก
เราก็เลยได้บินด้วยกันต่อ...
ตู้ม!!!
แรงกระแทกทำให้ผมต้องปล่อยปากออก แต่นี่ก็เป็นส่วนหนึ่งของแผนเช่นกัน... ส่วนที่ไม่อยู่ในแผนก็คือการกระเด็นออกมานอนหงายในสภาพ ‘มดสิ้นท่า’ นี่แหละ
ต้องรีบพลิกตัวกลับให้ได้!
ขาทั้ง 6 ส่ายไปมาอย่างน่าอนารถ ก่อนที่ผมจะลองใช้วิธีกลิ้งไปมาจนสำเร็จ
ผมเริ่มเพ่งตามองเหยื่ออันน่าสมเพชซึ่งดูท่าว่าจะได้รับแรงกระแทกส่วนใหญ่ไปเต็มๆ
หนามแหลมและสันหลังของมันดูเหมือนจะเข้าไปติดอยู่ในหลุมพรางที่ผมขุดเตรียมไว้ก่อน
มั่วฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!
เห็นหรือยังไอ้กิ้งก่าหน้าโง่? นี่แหละคือสติปัญญาอันปราดเปรื่องของมนุษย์ที่ถูกผสานรวมเข้ากับทักษะการขุดสุดพิสดาร!
ผมจงใจทำให้ดินแถวนี้ร่วนกว่าปกติ หนามที่หลังของกิ้งก่าก็เลยจมลึกและทำให้มันพลิกตัวไม่ได้
นี่คือกลยุทธ์ที่ทำให้ผมเกือบบ้ามา 2 วันเต็มๆ!
ผมต้องใช้ทุกอย่างตั้งแต่พ่นกรด สู้บนผนัง ขากรรไกร ความฉลาดของมนุษย์ และสกิลขุดเพื่อเอาชนะเหยื่อตัวนี้
แต่ต่อให้แผนฟังดูดีขนาดใน การที่จะทำให้มันตกลงมานั้นก็ถือเป็นเรื่องที่เสี่ยงเอามากๆ
โชคดีที่มันใช้เส้นทางเดิมเพื่อเดินทางไปยังสระน้ำ ไม่งั้นผมก็คงได้ขุดดินเก้อ
พอเหยื่อถูกทำให้ขยับไปไหนไม่ได้ ผมก็รู้สึกผ่อนคลายทันที
ก่อนจะทำอะไรต่อ ขอยิงกรดใส่ตัวมันอีกสัก 2 ทีละกัน!
[พ่นกรด เลื่อนขั้นเป็นเลเวล 2]
ทีงี้ล่ะเร็วเชียว!? บางทีสกิลของผมอาจจะเพิ่มเร็วขึ้นถ้าได้ใช้กับศัตรูจริงๆ ล่ะมั้ง?
นี่เป็นอีกเรื่องที่ควรเก็บมาคิด... แต่ต้องหลังจากหาอะไรใส่ท้องก่อนนะ
ผมหวังว่าเจ้ากิ่งก่าจะตายหลังโดนกรดไปอีกสองชุด แต่ธรรมชาตินั้นช่างโหดร้าย...
หลังจากฟังมันคร่ำครวญอยู่อีกกว่า 10 นาที สุดท้ายผมก็ทำใจแข็งแล้วก็ใช้ขากรรไกรในการ... เอ่อ... จบชีวิตของมัน
[กัด เลื่อนขั้นเป็นเลเวล 3]
การเข่นฆ่าเป็นเรื่องที่น่าเศร้า... แต่สกิลเพิ่มเร็วแบบนี้มันก็ดีอยู่หรอกน้า~
---------------
อัพเดทข่าวสารล่าสุดและติดตามแฟนเพจนักแปลได้ที่: EP:IC Translation
