ตอนที่แล้วระบบชดเชยคริติคอล บทที่ 19 : เจ้ากล้าดียังไงมาทำลายข้า!
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไประบบชดเชยคริติคอล บทที่ 21 : ศิษย์พี่ ท่านจะให้อะไรข้าอีกหรือไม่?

ระบบชดเชยคริติคอล บทที่ 20 : โอกาสในเมืองศิลาวิญญาณ


บทที่ 20 : โอกาสในเมืองศิลาวิญญาณ

เจียงเหยาเกอเพียงกล่าวอย่างไม่เป็นทางการ

ทุกคนมีความลับของตัวเอง ซึ่งไม่อนุญาตให้ผู้อื่นรู้

นางยังคงชัดเจนมากเกี่ยวกับเรื่องนี้

“ท่านซ่างจงแข็งแกร่งมาก!”

เซี่ยวจี้เดินเข้ามาด้วยความตื่นเต้น ดวงตาของเขาทั้งตื่นเต้นและตกตะลึง

ตื่นเต้นที่เหมืองศิลาวิญญาณชิ้นนี้ตกเป็นของตระกูลเซี่ยวของเขา!

ส่วนตกตะลึงก็คือตกตะลึงกับความแข็งแกร่งของลู่เสวียน

ฉากต่อสู้เมื่อครู่นี้อยู่เหนือระดับอาณาจักรกายาอย่างสมบูรณ์!

หากเขายืนใกล้กว่านี้ เขาอาจไม่สามารถทนต่อผลที่ตามมาได้!

เซี่ยวจื่อหยวนและสมาชิกของตระกูลเซี่ยวที่อยู่ข้างหลัง ก็มีการแสดงออกเช่นเดียวกัน

ถ้าไม่ได้ใส่ใจกับภาพลักษณ์ เกรงว่าจะกู่ร้องออกมาแล้ว

ด้วยเหมืองศิลาวิญญาณขนาดใหญ่เช่นนี้ ตระกูลเซี่ยวจะไม่ต้องกังวลไปอย่างน้อยหนึ่งร้อยปี!

และจะแข็งแกร่งกว่าเดิมมาก!

"ทางเข้าเหมืองศิลาวิญญาณอยู่ที่ไหน พาข้าไปดู"

ลู่เสวียนพลันกล่าวขึ้นอย่างกระทันหัน

เขาแน่นอนว่าไม่สนใจเหมืองศิลาวิญญาณแห่งนี้

เพราะเมื่อพิจารณาจากพลังปราณจิตวิญญาณแล้ว น่าจะมีแค่ศิลาวิญญาณระดับต่ำอยู่ในเหมือง

ในอาณาเต๋า แม้แต่พลังปราณจิตวิญญาณที่ไหลเวียนอยู่ในสวรรค์และโลกก็ยังแข็งแกร่งกว่านี้

ดังนั้น เว้นแต่จะเป็นเหมืองศิลาวิญญาณระดับกลางหรือสูงกว่า ไม่งั้นมันก็เป็นการยากที่จะดึงดูดเขา

แต่ทำไมเขาต้องไปดูนั้น ส่วนใหญ่ในสายตาของลู่เสวียน มีเส้นสีขาวชี้ทางโอกาสทอดยาวอยู่ใต้ดิน!

อันที่จริง เมื่อเขามาที่นี่เมื่อครู่นี้ ลู่เสวียนก็สังเกตเห็นว่ามีโอกาสอยู่ที่นี่!

แต่เนื่องจากเขาต้องประลองกับนิกายดาบไคหมิง เขาจึงทำได้แค่เพิกเฉยต่อมันไปก่อนเท่านั้น

"ขอรับ!"

เซี่ยวจี้พยักหน้าอย่างรวดเร็วและนำทางไป

เขาไม่ได้กังวลว่า ลู่เสวียนจะสนใจเหมืองศิลาวิญญาณแห่งนี้

เพราะนี่เป็นเพียงเหมืองศิลาวิญญาณระดับต่ำ อย่างมากสุดอาจจะได้ศิลาวิญญาณระดับกลางหลายร้อยก้อนเท่านั้น สำหรับนิกายที่มาจากอาณาเต๋า ไม่มีค่าให้พูดถึงเลย!

ทางเข้าอยู่ใกล้มาก ห่างออกไปเพียงไม่กี่ก้าวเท่านั้น

นี่คืออุโมงค์ที่มนุษย์สร้างขึ้น ลึกมาก มีทางยาวทอดลงไป

มีผนึกเรืองแสงจำนวนมากวางอยู่บนผนังถ้ำ ทำให้การมองเห็นชัดเจนมาก

“แม้ว่าเหมืองศิลาวิญญาณแห่งนี้จะกว้างเพียงไม่กี่สิบลี้ แต่จากบนลงล่างก็หนาแน่นมาก ถ้าพวกมันทั้งหมดถูกขุดออกมา จะได้อย่างน้อยหนึ่งล้านก้อน!”

เซี่ยวจี้แนะนำสถานการณ์ของเหมือง

ศิลาวิญญาณที่ว่านี้ เป็นการรวมตัวของพลังปราณจิตวิญญาณของสวรรค์และโลก

ทั้งตัวเป็นสีน้ำเงิน รูปร่างไม่ตายตัว และไม่มีกฎเกณฑ์ใดๆ

ศิลาวิญญาณเป็นสิ่งที่ใช้ในการฝึกตนทั่วไป ไม่ดีเท่าเม็ดยาและสมุนไพร

แน่นอนว่าเฉพาะศิลาวิญญาณที่อยู่ต่ำกว่าระดับกลางเท่านั้น

หากเป็นศิลาวิญญาณระดับสูง หรือผลึกวิญญาณ จะแตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง

โดยเฉพาะผลึกวิญญาณ ผลของมันสามารถเทียบได้กับเม็ดยาระดับหก!

ลู่เสวียนไม่มีใจที่จะฟังการแนะนำของเซี่ยวจี้ และความสนใจของเขาอยู่ที่เส้นชี้ทางโอกาส

เส้นสีขาวที่เหมือนหมอกนั้นยังคงชี้ลงไปด้านล่าง

“ข้าจะไปเอง ไม่ต้องตามข้ามา”

ลู่เสวียนกล่าวกับอีกฝ่าย

ไม่ใช่ว่าเขาไม่ต้องการให้คนอื่นเข้าหาโอกาส เพียงแต่โอกาสนั้นไม่แน่ว่าจะปลอดภัยเสมอไป

หากมีสถานการณ์อันตราย เขาสามารถรับมือได้ แต่ถ้าให้ปกป้องคนอื่นด้วย มันยากที่จะรับประกัน

"ขอรับ"

แม้ว่าเขาจะไม่เข้าใจว่าทำไมซ่างจงถึงอยากไปดูเหมืองศิลาวิญญาณธรรมดาๆ แห่งนี้ แต่เซี่ยวจี้ก็ปิดปากเงียบ ไม่ถามคำถามใดๆ เพิ่มเติม

เมื่อออกจากอีกฝ่าย ลู่เสวียนยังคงเดินลงไป

มีหลายทาง ไม่ได้แค่มีทางเดียว

หลังจากเลี้ยวซ้ายและขวา ในที่สุดเขาก็หยุดอยู่ที่หน้ากำแพงหินที่ดูธรรมดา

ในสายตาของลู่เสวียน เส้นสีขาวลากผ่านกำแพงหิน

เห็นได้ชัดว่าโอกาสอยู่หลังกำแพงหินนี้

ดังนั้น ลู่เสวียนจึงยกมือขึ้นและกดลงบนกำแพงหิน

บูม!

ภายใต้พลังของแก่นปราณแท้จริง กำแพงหินก็พังทลายลงทันที!

ด้วยการโบกมือขวาของเขา ควันและฝุ่นก็สลายไป เผยให้เห็นข้างใน

เป็นถ้ำที่ค่อนข้างมืดมน

ในถ้ำ มีโครงกระดูกสีม่วงทองนั่งขัดสมาธิอยู่!

"ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นคนที่แข็งแกร่งในตอนที่ยังมีชีวิตอยู่!"

ดวงตาของลู่เสวียนหรี่ลงเล็กน้อย

เมื่อเขาเห็นโครงกระดูกนี้ เขาก็รู้สึกกดดันอย่างอธิบายไม่ถูก

หลังความตายยังมีแรงกดดันขนาดนี้ อย่างนั้น ก่อนตายจะแข็งแกร่งแค่ไหน?

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ลู่เสวียนก็เดินไปข้างหน้า หัวใจของเขาเต็มไปด้วยพลัง!

นี่คือโอกาสอีกครั้ง แต่อาจไม่ปลอดภัย

โดยเฉพาะชิ้นนี้ ที่ได้เห็นกระดูกของผู้แข็งแกร่ง

ในโลกนี้ มีหลายสิ่งหลายอย่างอาจจะเกิดขึ้นได้!

แต่โชคดีที่ไม่มีอุบัติเหตุ และเขาก็มาถึงโครงกระดูกอย่างปลอดภัย

ระหว่างหัวเข่าของกระดูกมีกล่องวางอยู่

ลู่เสวียนหยิบมันขึ้นมาและเปิดมัน

เขาได้เห็นตำราและขวดยาอยู่ข้างใน

เมื่อเป่าฝุ่นบนตำรา ก็เห็นถ้อยคำหลายประโยค

“อาตมานามว่าเหมิงไห่ อาตมามาจากนิกายพุทธของทวีปตะวันตก”

“เพราะถูกมารโจมตี อาตมาจึงต้องละสังขารที่นี่”

“อย่างไรก็ตาม อาตมาไม่ต้องการให้ทักษะการต่อสู้ของอาตมาหายไป ดังนั้นอาตมาจึงทิ้งมันไว้เป็นลายมือ ถ้าคนรุ่นหลังสามารถหาสถานที่แห่งนี้พบ พวกเขาสามารถฝึกฝนทักษะนี้ได้!”

“อาตมายังมีเม็ดยาวัชระที่ช่วยในการฝึกด้วย”

“อาตมาหวังว่าผู้ที่ฝึกจนประสบความสำเร็จแล้ว จะส่งทักษะการต่อสู้นี้กลับไปที่ทวีปตะวันตก!”

“ข้าไม่คิดเลยว่าเขาจะเป็นชาวพุทธ”

ลู่เสวียนขมวดคิ้วเล็กน้อย ทั้งประหลาดใจเล็กน้อย

โลกนี้กว้างใหญ่มาก แต่โดยทั่วไปแล้วจะถูกแบ่งออกเป็นสี่ทวีป

ตงโจว (ทวีปตะวันออก) หนานเจียง (ทวีปใต้) เป่ยหยวน (ทวีปเหนือ) ซีฟาง (ทวีปตะวันตก)

ในหมู่พวกเขา ตงโจวมีพื้นที่ที่ใหญ่ที่สุดและเป็นสถานที่ที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการฝึกตน

อันดับสองคือซีฟาง ทวีปตะวันตกที่ปกครองโดยพุทธศาสนาหรือที่เรียกกันว่าทะเลทรายตะวันตก

และระหว่างสี่ทวีป มีมหาสมุทรที่ไม่มีที่สิ้นสุดกั้น

จึงไม่ง่ายเลยที่จะไปยังทวีปอื่น

“กายาปราณทองม่วง!”

“ระดับปฐพีขั้นกลาง!”

หลังจากดูเนื้อหาคร่าวๆ ดวงตาของลู่เสวียนก็สว่างขึ้น

แท้จริงแล้วมันเป็นตำราทักษะการต่อสู้ระดับปฐพี!

และยังอยู่ในขั้นกลาง!

จบบทที่ 20

5 1 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด