ตอนที่แล้วEp.281 - สงครามในทุ่งหญ้ายาโนฟาร์
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปEp.283 - รางวัลลับ

Ep.282 - เขาทมิฬไคโร VS แม่ทัพมังกรพายุ


3/3

Ep.282 - เขาทมิฬไคโร VS แม่ทัพมังกรพายุ

จางเสี่ยวเฉียงกล่าวทันที “เฮ้ ยังต้องเสียเวลาคิดอีกหรอ? ไปหาแม่ทัพมังกรกันเถอะ ดูยังไงเจ้าพวกนี้ก็แข็งแกร่งกว่า!”

ฮังอวี่จ้องมองเขา “นายอย่าโง่ไปหน่อยเลย ก็เพราะพวกมันแข็งแกร่งกว่านี่แหละ ดังนั้นจึงเป็นตัวเลือกที่ผิด!”

เหมือนกับที่เหล่าจ้าวพูดไว้

ภารกิจทดสอบยังไงก็ต้องมีหนทางให้แก้ และเป็นไปไม่ได้ที่จะแก้มันได้อย่างราบรื่น คนส่วนใหญ่สามารถเห็นว่ามังกรพายุกุมความได้เปรียบ ดังนั้นตัวเลือกเข้าฝ่ายมังกรพายุคือตัวเลือกที่ผิดอย่างแน่นอน

จ้าวหมิงกล่าว “ที่เสี่ยวฮังพูดฟังดูมีเหตุผล ทัพมังกรมาที่นี่เพื่อปราบกบฏ แล้วพวกมันจะยอมให้กองทัพท้องถิ่นที่ไม่ทราบที่มีเข้าร่วมได้ยังไง?”

“ถูกต้อง เมื่อเข้าใกล้ พวกเราจะถูกฆ่าทันทีในฐานะกบฏ!” ฮังอวี่หยุดพักหนึ่งแล้วเอ่ยต่อ “ทุกคนมากับผม พวกเราจะไปหาเขาทมิฬไคโร!”

ฝูงชนไม่ลังเล

เดินตามบอสใหญ่อย่างไม่หวั่นไหว

ฮังอวี่นำกองกำลังของเขาเข้าใกล้กองทัพชนเผ่า

พลรบมนุษย์เหยี่ยวร่อนลงมาจากฟ้า หยุดเบื้องหน้าเขาทันที มันสวมชุดเกราะสีดำ ถือหอกยาวในมือ เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเฉียบขาด “พวกเจ้าเป็นใคร!”

เบื้องบนของพลรบมนุษย์เหยี่ยว

มีพลรบอีกนับสิบนายบินวนอยู่รอบๆ พวกมันตื่นตัวและพร้อมลงมือตลอดเวลา

ทุกคนประหลาดใจมากที่พบเจอกับมนุษย์เหยี่ยวทรงภูมิปัญญา

แต่ที่ประหลาดใจยิ่งกว่าคือภาษาที่มันพูดพวกเขาสามารถเข้าใจได้!

แน่นอน ทุกคนไม่ได้เดินทางข้ามมิติและเวลามาที่นี่ และนี่ไม่ใช่การต่อสู้ที่แท้จริงบนทุ่งหญ้ายาโนฟาร์

ภาพที่ทุกคนเห็นเป็นแค่การจำลองเท่านั้น

ฮังอวี่ตอบโดยไม่เสียเวลาคิด “พวกเราคือพลรบจากชนเผ่าใกล้เคียง อยากขอเข้าร่วมกับเจ้านายใหญ่เขาทมิฬเพื่อต่อสู้กับสมุนอันโหดเหี้ยมของเฮสการ์!”

“ที่แท้พวกเจ้าคือพี่น้องจากชนเผ่าใกล้เคียง” มนุษย์เหยี่ยวกวาดสายตามองทุกคน “ดูเหมือนพวกเจ้าจะตกเป็นเหยื่อของการปกครองแบบเผด็จการเช่นกัน โปรดตามข้ามา!”

มนุษย์เหยี่ยวนำฝูงชนเข้ามาในกองทัพ

แล้วพวกฮังอวี่ก็ได้พบกับผู้นำสูงสุดของกองทัพนี้

อีกฝ่ายคือมิโนทอร์ที่มีแววตากระจ่างใสเต็มไปด้วยภูมิปัญญา

เขามีร่างกายที่สูงและกำยำ สวมเกราะรบสีแดงเลือดนก มีค้อนสงครามขนาดใหญ่เป็นอาวุธ

เพียงแค่หยุดยืนเบื้องหน้า

ก็ทำให้ผู้คนรู้สึกกดดันจนยากจะหายใจ

หวังเอ๋อหางจุกตูด กระซิบเสียงเบา “ฮ่ง เจ้านาย คนๆนี้อยู่ในเลเวล 10 เป็นระดับเจ้าถิ่นขั้นโกลด์!”

เจ้าถิ่นขั้นโกลด์เลเวล 10!

นี่มากพอแล้วที่จะทำให้ทุกคนรู้สึกช็อค!

อย่างไรก็ตาม ฮังอวี่รู้ดีว่าสิ่งที่เห็นในการจำลองนี้ทั้งหมดถูกปรับสมดุล ดังนั้นมิโนทอร์ไคโรที่ปรากฏตัวในสนามรบครั้งอดีตย่อมไม่ใช่แค่เจ้าถิ่นขั้นโกลด์เลเวล 10 อย่างแน่นอน

สิ่งที่เห็นในตอนนี้คือเวอร์ชันที่อ่อนแอลงอย่างเห็นได้ชัด

แม่ทัพมังกรพายุอีกฝั่งหนึ่งก็น่าจะเหมือนกัน

ฮังอวี่อธิบายอีกครั้ง “แม้ศัตรูจะแก่กล้า และพลังรบของพวกเรามีจำกัด แต่ชนเผ่าเรายินดีเข้าร่วมกองทัพเขาทมิฬ เป็นกำลังส่วนหนึ่งให้เจ้านายต่อกรกับมังกรคลั่งเฮสการ์ผู้โหดร้าย!”

“พูดได้ดี! เจ้าไม่เพียงมีจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ แต่ยังไม่หวาดกลัวความโหดร้ายของเฮสการ์” ไคโรเอ่ยเสียงทุ้ม “ข้าไคโร เจ้านายใหญ่แห่งชนเผ่าเขาทมิฬยอมรับคำขอของพวกเจ้า ตกลงให้เข้าร่วมกับกองกำลังของพวกเรา”

จ้าวหมิงมองหน้าอีกฝ่ายด้วยแววตาว่างเปล่า

ก็นี่มันจะแปลกเกินไปไหม!

ไคโรไม่คิดจะสงสัยหรืออะไรเลยหรอ!?

อย่างแรกเลย มนุษย์เป็นเผ่าพันธุ์ที่ไม่น่าจะปรากฏขึ้นมาก่อน

อืม ที่ง่ายดายแบบนี้คงเพราะมันคือการจำลอง แม้สภาพแวดล้อมจะดึงภาพจริงมาได้ แต่ก็ไม่มีทางดึงเขาทมิฬไคโรตัวจริงเข้ามา ที่เห็นตอนนี้เป็นเพียงภาพสะท้อนเท่านั้น

หากสติปัญญามีการจัดลำดับ

มอนสเตอร์สายพันธุ์ย่อยจะเป็นเพียงสิ่งมีชีวิตสติปัญญาต่ำ

บางตนแม้มีสติปัญญาดี แต่ก็ใกล้เคียงกับเด็กทารก ขาดความรู้ความเข้าใจ และความสามารถในการเรียนรู้ ดังนั้นพวกเขาจึงทำได้แค่เป็นทหารตัวเล็กๆในสนามรบเท่านั้น

ขณะที่มนุษย์และเผ่าพันธุ์ชั้นสูงตนอื่นๆล้วนเป็นสิ่งมีชีวิตทรงภูมิปัญญา

สิ่งมีชีวิตทรงภูมิปัญญาไม่เพียงแต่มีสติปัญญาที่ค่อนข้างสูงเท่านั้น แต่ยังมีเจตจำนงอันแก่กล้า มีความสามารถทางปัญญา รู้จักคิด วิเคราะห์ และเรียนรู้ นี่คือพื้นฐานในการสร้างอารยธรรม

นอกจากมีลำดับสติปัญญาสูงและสติปัญญาต่ำแล้ว

อันที่จริงยังมีสติปัญญาระดับปานกลางและสติปัญญาเป็นเลิศอีกด้วย

ซึ่งสติปัญญาระดับกลางคือภาพสะท้อนของเขตแดนลับแห่งนี้ ส่วนสติปัญญาเป็นเลิศหมายถึงการมีอยู่ในระดับตำนานหรือระดับเทพ เพราะมันอยู่เหนือสามัญสำนึกอย่างสิ้นเชิง เป็นภูมิปัญญาที่ทรงพลังเกินกว่ามนุษย์จะจินตนาการได้

อย่างไรก็ตาม

ในที่สุดการเข้าร่วมก็ผ่านไปได้อย่างราบรื่น

นี่แสดงว่าพวกเขาเดาไม่ผิด

กองทหารของแม่ทัพมังกรพายุได้มาถึงอย่างรวดเร็ว

ฮังอวี่เปิดใช้งานเทคนิคตาเหยี่ยวเลเวล 3 เพื่อเสริมความสามารถในการมองเห็น นี่คล้ายติดตั้งกล้องส่องทางไกลไว้ที่ตา ขยายขอบเขตการมองเห็นได้หลายเท่า และตอนนี้เขาสามารถมองเห็นแม่ทัพศัตรูได้อย่างชัดเจน

แม่ทัพมังกรพายุบารุตขี่สัตว์มังกร มันตัวสูงและผอมเพรียว มีอาวุธคือเคียวสีฟ้า ในขณะนี้มันอ้าปากและตะโกนมาทางพวกเขา “เขาทมิฬไคโร ข้าขอแนะนำให้เจ้ายอมแพ้ เป็นเรื่องโง่เขลานักที่คิดก่อกบฏต่อเฮสการ์ผู้ยิ่งใหญ่ จงมอบเผ่าและหมู่บ้านของพวกเจ้าให้แก่เรา มิฉะนั้นเจ้าจะถูกเนรเทศไปชายแดน!”

เขาทมิฬไคโรยิ้มเย็นชา “เฮสการ์กดขี่ชนเผ่าเรา ใช้ประโยชน์จากดินแดนและพื้นที่ล่าสัตว์ของเรา เราจะไม่รับใช้สัตว์เลื้อยคลานโสโครกจอมละโมบผู้นี้อีกต่อไป!”

“บังอาจ!”

แม่ทัพมังกรพายุตวาดลั่น

ในพริบตา ในอากาศคล้ายเกิดการระเบิด แรงลมกวาดฮือเข้ามาทางฝั่งกองทัพผสม

เขาทมิฬไคโรหัวเราะอย่างกล้าหาญ “หากเจ้าอยากสู้ก็สู้เสีย หยุดพล่ามไร้สาระ ข้าอยากจะเห็นเหมือนกันว่าหนึ่งในสามแม่ทัพมังกร มังกรพายุจะเก่งกาจสักแค่ไหน!”

“ฆ่า!”

“กำจัดพวกมัน!”

กองทหารของทั้งสองฝ่ายปะทุไปด้วยเจตนาฆ่า

จิตสังหารปั่นป่วนน่าสะพรึงสั่นสะเทือนไปทั้งสนามรบ

นี่น่ะหรือความขัดแย้งระหว่างชนเผ่าโลกวิญญาณ นี่น่ะหรือคือการต่อสู้ระหว่างสองขุมกำลังในโลกวิญญาณ?

ฉากปัจจุบันนี้ เมื่อเทียบกับสิ่งที่พวกเขาเจอในป่าแห่งการเริ่มต้นแล้ว ที่ผ่านมาเหมือนพวกเขาเป็นแค่เด็กกำลังเล่นอยู่ในบ้าน

ใบหน้าของจางเสี่ยวเฉียงซีดเผือด “เจ้า ... เจ้านาย นี่พวกเราต้องสู้จริงๆหรอ? พวกเรามีกันแค่ 100 คน ถ้าลงสนามรบคงไม่ต่างจากน้ำหยดเดียวสาดลงกองไฟ!”

คนอื่นๆก็ตื่นตกใจกับฉากสงครามนี้เช่นกัน

จ้าวหมิง เฉินหยู ฉูเทียนหัวพบว่าการสร้างทีมของตัวเองช่างเป็นเรื่องไร้สาระ

ต่อให้พวกเขาจะพยายามสร้างทีมให้ดีแค่ไหน

แต่ก็มีเวลาเตรียมตัวแค่หนึ่งหรือสองเดือนเท่านั้น

แล้วทีมที่สร้างในเวลาอันน้อยนิด จะสามารถเทียบเคียงขุมกำลังจากโลกวิญญาณได้อย่างไร?

แทนที่จะนำกองกำลังอันเงอะงะของพวกเขาไปอย่างงุ่มง่าม บางทีมันอาจดีกว่าที่จะทำเหมือนฮังอวี่ เป็นหมาป่าเดียวดายสบายๆ จะรุกหรือหนีก็สามารถทำได้อย่างอิสระไม่ต้องสนคนอื่น

บางที

กลยุทธ์ที่พวกเขาวางไว้อาจไม่ถูกต้องตั้งแต่แรก

ในโลกวิญญาณ ความแข็งแกร่งส่วนบุคคลต่างหากคือสิ่งที่สำคัญที่สุด!

กองกำลังของทั้งสองฝ่ายเริ่มเคลื่อนทัพ ในไม่ช้าก็ปะทะกันกลางทุ่งหญ้า กลายเป็นการต่อสู้อันดุเดือด

ฮังอวี่ตะโกนเสียงดัง

“ทุกคนตามผมมา!”

“พยายามอย่าหลุดจากกลุ่ม!”

“ห้ามต่อสู้โดยไม่ได้รับอนุญาต ทำทุกอย่างตามคำสั่งของผม!”

ในที่สุดกองทัพพันธมิตรของเผ่าเขาทมิฬและกองทัพปราบกบฏของมังกรก็ปะทะกัน

นี่อาจไม่เหมือนกับเหตุการณ์ต่อสู้ที่เกิดขึ้นจริงในทุ่งหญ้า แต่ในแง่ของความวิตกกังวลในสนามรบ ความดุเดือด หรือแม้แต่ฉากโต้เถียง ไม่ได้ดูด้อยไปกว่าของจริงเลย

เขาทมิฬไคโรกับมังกรพายุต่อสู้กัน

ทางหนึ่งถือค้อนยักษ์ ทางหนึ่งถือเคียว ทั้งสองกระโดดจากสัตว์ขี่พร้อมกัน หวดสกิลใส่กันกลางอากาศ สั่นสะเทือนบริเวณโดยรอบ ทหารหลายตนโดนลูกหลง

การต่อสู้ประมือระหว่างทั้งสองดูเหมือนว่าจะเท่าเทียม

แม่ทัพมังกรบารุตกระเด็นออกไป ระหว่างนั้นเหวี่ยงใบมีดสายลมออกจากเคียวยาว กระแทกเข้าใส่สีข้างไคโร ทำลายเกราะชิ้นหนึ่งแตกทันที

แม่ทัพมังกรผู้นี้แก่กล้ามาก!

สมควรเป็นกุญแจสำคัญของศึกนี้!

ฮังอวี่ออกคำสั่งทันที “ไปกันเถอะ ทำทุกอย่างเท่าที่ทำได้เพื่อฆ่าเจ้าแม่ทัพมังกรโอหังตัวนี้!”