ตอนที่ 26 ฟังก์ชันสนับสนุน
แม้ว่าเขาจะไม่ค่อยรู้เกี่ยวกับฟังก์ชันสนับสนุนนี้มาก แต่สองวันที่ผ่านมาเขาได้หาข้อมูลจากฟอรัมและได้รู้ว่ามีสกิลให้ในฟังก์ชันสนับสนุน
บางที...
เขาอาจได้สกิลต่อสู้ระยะประชิดจากฟังก์ชันสนับสนุน?
ขณะที่หลิงอี้กำลังคิดอยู่ เวลาจุติที่เหลือก็หมดลง
[เวลาจุติของคุณมาถึงศูนย์แล้ว]
[วันนี้คุณใช้เวลาสามชั่วโมงในเสินลู่ คุณได้รับโอกาสหมุนวงล้อรายวัน!]
...
03.00น.
หลิงอี้กลับมาตรงเวลา
เขาจับรางวัลวงล้อรายวันทันทีที่กลับมา
หลังจากนั้นไม่กี่วินาที
[ขอแสดงความยินดีกับคุณที่ได้รับรางวัลวงล้อรายวัน: 100ค่าประสบการณ์]
“ให้100ค่าประสบการณ์?”
รายการในวงล้อรายวันจะถูกสุ่มทุกวัน
สิ่งที่ดีที่สุดของเมื่อวานคือ[ลูกปัดค่าประสบการณ์] และวันนี้คือ100ค่าประสบการณ์
หลิงอี้คิดอยู่ครู่หนึ่งและพบว่าคุณค่าของลูกปัดค่าประสบการณ์และ100ค่าประสบการณ์นั้นใกล้เคียงกัน
แม้ว่าลูกปัดจะหึค่าประสบการณ์น้อยกว่า แต่มันเป็นของที่สามารถซื้อขายหรือเก็บเอาไว้เองได้
แต่อันนี้ทำไม่ได้
เขาเปิดดูข้อมูลเลเวล มันเปลี่ยนเป็น—
เลเวล: 13 (112/2800)
“ลองใช้ลูกปัดค่าประสบการณ์ก่อนแล้วกัน”
วันนี้ใช้เวลาครบ3ชั่วโมง ต้องใช้ตอนนี้เพื่อให้เกิดประโยชน์มากที่สุด
หลิงอี้เปิดกระเป๋าเป้และใช้มันอย่างไม่ลังเล
[คุณได้รับ280ค่าประสบการณ์!]
ใช้[ลูกปัดค่าประสบการณ์]เพื่อรับ10%ของแถบค่าประสบการณ์
แถบค่าประสบการณ์ปัจจุบันของเขาคือ2800และ10%คือ280ซึ่งไม่มีอะไรผิดปกติ
ดูข้อมูลเลเวลอีกครั้ง
เลเวล: 13 (402/2800)
“เยี่ยม!”
หลิงอี้ปิดแผงข้อมูลด้วยความพอใจและขึ้นไปบนเตียงเพื่อจะนอน
แต่ทันใดนั้นเอง
ประตูไม้เปิดจากด้านนอก‘เอี๊ยดด’
หลิงอี้ที่ฝังหน้าในผ้าห่มยกคอขึ้นดู
เขาเห็นหลินซูโหรวที่ยืนอยู่ตรงประตูมองเขาด้วยความคาดหวัง
เธอสวมชุดนอนผ้าไหมสีชมพูอ่อนสำหรับฤดูร้อน เผยให้เห็นแขนสีขาวราวหิมะและขาเรียวยาวขาวนวล ผมยาวสีน้ำตาลแผ่นอยู่บนไหล่ซ้าย ริมฝีปากสีแดงอ้าออกเล็กน้อย
หน้าหยกบอบบางสวยงามของเธอมีสีแดงอ่อนๆทำให้ดูน่าสงสารมาก
“มีอะไรหรือเปล่า?”
“เอ่อ...”
หลินซูโหรวพิงกรอบประตูและพูดอย่างประหม่า “ถ้า...ถ้าไม่ว่าอะไร นาย...นายช่วยคลายคำสาปให้ฉันเลยได้ไหม”
“ฉันกลัวว่าตัวเองจะเผลอหลับไปอีก”
ดวงตาสีน้ำเงินมองเขาอย่างอ่อนแรง อาจเป็นเพราะความประหม่าขาเรียวยาวคู่นั้นจึงเบียดเสียดเข้าหากัน
“ไม่มีปัญหา”
หลิงอี้ลุกขึ้นลงจากเตียง
เขาเดินตรงไปหาเธอขณะซื้อ[ยันต์คลายคำสาป]จากร้านค้า
พอเข้าไปใกล้เขาก็ได้กลิ่นหอมจางๆจากร่างกายอีกฝ่าย
หลังจากนั้น
ยันต์คลายคำสาปถูกใช้เป็นครั้งที่สอง
[ความคืบหน้าในการคลายคำสาป: 2/3]
“เอาล่ะ คลายคำสาปได้เกินครึ่งแล้ว เธอน่าจะตื่นเองได้แล้วนะ” หลิงอี้พูดด้วยรอยยิ้มเมื่อเห็นว่าสีหน้าของหลินซูโหรวเริ่มดูดีขึ้น
“ขอบคุณ”
หลินซูโหรวยิ้มอย่างมีความสุขและก้มตัวขอบคุณเขา
“ไม่เป็นไร”
เมื่อเธอโค้งคำนับหลิงอี้จึงยื่นมือไปจับเธอ
คิดไม่ถึงว่าหลินซูโหรวจะโค้งมากขนาดนี้ นั่นทำให้มือของเขาตกลงไปที่ก้อนอ่อนนุ่มทั้งสองทันที
หลิงอี้สั่นสะท้านไปทั้งตัว จิตใจของเขาเริ่มสับสน
หลินซูโหรวส่งเสียง‘อ๊า’อย่างนุ่มนวล เธอเงยหน้าขึ้นด้วยใบหน้าแดงก่ำและก้าวถอยหลังอย่างรวดเร็ว
เธอมองหลิงอี้อย่างระมัดระวัง พอเห็นว่าเขายังคงสับสนอยู่เธอจึงถอยกลับไปอย่างเงียบ ๆ
“ถ้าอย่างนั้น...ฉันไปก่อนนะ”
แม้ว่าเธอเพิ่งจะผ่านเรื่องราวเล็กน้อยไปแต่น้ำเสียงของหลินซูโหรวยังสงบอยู่
ราวกับว่าเธอคิดไว้อยู่แล้วว่าจะเกิดเหตุการณ์ประมาณนี้
หลิงอี้กลับมารู้สึกตัวและก้มหน้าลง
ชุดนอนสีชมพูอ่อนที่เธอสวมมีคอกลม ข้างในชุดคอกลมมีชิ้นส่วนสีขาวไร้ที่ติซึ่งใหญ่กว่ามือของเขา
หลิงอี้พูดขึ้นทันที
“ถ้าเธอใส่ชุดแบบนั้น แล้วลมจะไม่ตีจากด้านล่างเหรอ?”
ส่วนบนของชุดนอนถูกยกขึ้นสูง ส่วนล่างไม่แนบชิดกับผิวหนัง
“เอ่อ ไม่มีอะไร”
หลินซูโหรววางมือขาวนุ่มของเธอไว้ตรงหน้าท้องแล้วตอบด้วยรอยยิ้ม “ถ้าลมพัดเข้ามาจะเย็นสบาย”
หลิงอี้ไม่ได้ถามเรื่องนี้เพิ่มแต่พูดอย่างเคร่งขรึมว่า “ตอนนี้เธอยุ่งอยู่หรือเปล่า? ฉันอยากถามเธอเรื่องการสนับสนุน”
เมื่อได้ยินแบบนั้น
หน้าตาอ่อนโยนของหลินซูโหรวเปลี่ยนเป็นสีหน้าที่จริงจังแทน
“ไปคุยกันข้างล่างเถอะ”
ดูเหมือนว่าตราบใดที่เธอพูดเรื่องเกี่ยวกับผู้เล่นเธอจะมีความมั่นใจมาก
เป็นไปได้ว่า
นี่คือความภาคภูมิใจของเธอที่เป็นอดีตผู้เล่นเลเวล30เมื่อเผชิญหน้าหลิงอี้ที่เป็นผู้เล่นหน้าใหม่
......
เป็นเรื่องน่าอัศจรรย์ที่เสินลู่ไม่ได้แนะนำฟังก์ชัน‘การสนับสนุน’
หรือแม้แต่ฟังก์ชันที่เปิดใหม่บางอย่างเช่น สมบัติและอาวุธจะไม่มีการแนะนำให้กับผู้เล่น
คำอธิบายของฟังก์ชันใหม่เหล่านี้ถูกผู้เล่นสรุปไว้ในฟอรัม
หลิงอี้จึงตั้งใจจะไปอ่านมัน
แต่เขารู้สึกว่าคงดีกว่าถ้าให้‘อดีตผู้เล่น’บอกเขาเอง เพราะบางทีเขาอาจได้ข้อมูลสำคัญบางอย่างที่ไม่มีในบันทึก
ทั้งสองนั่งลงบนโซฟาตัวใหญ่ทางซ้ายและขวา
พอนั่งลงหลินซูโหรวก็หันหน้ามาถามเขา “ตอนอยู่โรงเรียนนายไม่ได้ตั้งใจเรียนใช่ไหม?”
“ห๊ะ?”
“ที่โรงเรียนมีบอกแล้วไม่ใช่เหรอ?”
“โอ้ ใช่” หลิงอี้ยอมรับอย่างไม่เต็มใจ
หลินซูโหรวยิ้มเล็กน้อยและเริ่มแนะนำเขา
“ฟังก์ชันสนับสนุนจะใช้งานไม่ได้จนกว่าจะเลเวล10 พอถึงตอนนั้นนายจะสามารถสนับสนุนกับผู้เล่นคนอื่นที่มีเลเวล10ขึ้นไป”
“การสนับสนุนหมายความว่าแต่ละฝ่ายจะแบ่งสกิลสนับสนุนและคุณสมบัติให้กัน”
เมื่อพูดจบหลินซูโหรวก็ชี้ตัวเองและชี้หลิงอี้ “ตัวอย่างเช่นถ้าฉันสนับสนุนนาย ฉันจะแบ่งความแข็งแกร่งและสกิลสนับสนุนให้นาย ในเวลาเดียวนายต้องแบ่งความแข็งแกร่งและสกิลสนับสนุนให้ฉัน”
“แค่นั้นแหละ”
หลิงอี้พยักหน้าอย่างครุ่นคิดและถามว่า “มีข้อห้ามอะไรไหม?”
“ถ้าฉันยังเป็นผู้เล่นเลเวล10 แล้วฉันจะขอการสนับสนุนจากผู้เล่นเลเวล90ได้ไหม?”
“แน่นอนว่าไม่ได้”
หลินซูโหรวส่ายหัว “ทั้งสองฝ่ายต้องมีเลเวลต่างกันไม่เกิน10 และต้องเป็นเพศตรงข้ามกันด้วย”
“ชายกับหญิงสนับสนุนกัน?”
“ใช่”
เป็นเรื่องเข้าใจได้ว่าความต่างของเลเวลต้องไม่เกิน10
แต่หลิงอี้ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเป็นเพศตรงข้ามกันด้วย
เมื่อเขาถามคำถามนี้กับหลินซูโหรว เธอกลอกตาแล้วตอบ “ฉันจะไปรู้ได้ไง”