SWO ตอนที่ 63 นี่คือสิ่งที่ข้าหวัง

เหลยจินเผิงหัวเราะ “นี่ควรเป็นซูหลิง ว่ากันว่านางเป็นนักเรียนที่ยอดเยี่ยมที่สุดของโรงเรียนมัธยมเมืองฉู มาตอนนี้ดูเหมือนจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก อย่างน้อยสายตาของนางก็แย่มาก!”

สีหน้าของซูหลิงเปลี่ยนไป แต่ก่อนที่เธอจะพูด เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นข้าง ๆ เธอ

“ข้าก็ไม่รู้หรอกนะว่าสายตาของซูหลิงดีหรือไม่ แต่สิ่งหนึ่งที่ข้ารู้คือพวกเจ้าน่ารังเกียจมาก!”

ควับ!

สายตาของฟางอวี่ และเหลยจินเผิงย้ายไปที่โจวเฮา

“หืม เป็นเพียงขยะแก่นโลหิตขั้นหนึ่งแต่กลับกล้าขนาดนี้เชียว?” พูดจบ เธอก็ก้าวไปอยู่ข้างหน้าโจวเฮาทันที ก่อนที่จะยกมือขึ้นแล้วตบลงไป

ปัง

ซูหลิงตอบสนองอย่างรวดเร็ว เธอรีบคว้าแขนของฟางอวี่ หยุดฝ่ามือไว้ข้างใบหน้าของโจวเฮา

สีหน้าของโจวเฮาไม่เปลี่ยนแปลง แม้ฝ่ามือของฟางอวี่จะห่างจากแก้มของเขาครึ่งเซนติเมตร เขาก็มั่นใจว่าสามารถหลบได้

อย่างไรก็ตามภาพตรงหน้ากลับทำให้ฟางอวี่หัวเราะเยาะ

เธอหดฝ่ามือกลับแล้วหันไปมองซูหลิง “รู้ตัวไหมว่าเจ้ากำลังทำให้ตัวเองตกต่ำด้วยการปกป้องขยะ ส่วนเมื่อครู่ข้าแค่อยากทดสอบเจ้าเท่านั้น แต่ใครเล่าจะไปคิดว่าขยะอย่างเขาจะตะลึงจนแข็งค้างไปเลย!”

เธอปัดมือ และกล่าวอย่างดูถูก “อย่าห่วงไป ข้าไม่คิดรังแกเศษขยะอยู่แล้ว”

เหลยจินเผิงยักไหล่ “เราไปรังแกสัตว์อสูรกันเถอะพี่ฟาง อยู่กับกลุ่มมือใหม่ไปก็เสียเวลาเปล่า ๆ!”

หยวนเฉิง และหยุนหยาน ทั้งสองเดินนำไปข้างหน้า

ฟางอวี่ เหลยจินเผิง และพวกที่เห็นดังนั้นจึงรีบตามไปอย่างรวดเร็ว

จางอี้กัดฟัน ขณะมองร่างที่ห่างออกไปของพวกเขา “นี่มันจะมากเกินไปแล้ว!”

ดวงตาของซูหลิงเย็นชา “พวกเขานำหน้าเราเพียงไม่กี่ก้าว หากเราฝึกฝนอย่างหนัก ไม่ช้าก็เร็วเราจะตามพวกเขาทัน!!”

จางอี้พยักหน้าอย่างหนักแน่น

“โจวเฮา เจ้าไม่เป็นอะไรใช่ไหม?” เมื่อเห็นว่าโจวเฮายังคงแข็งค้างอยู่ที่เดิม ซูหลิงก็อดถามเบา ๆไม่ได้ เธอรู้สึกประทับใจเล็กน้อยที่โจวเฮาปกป้องเธอในตอนนั้น

โจวเฮายิ้ม "ข้าไม่เป็นอะไร"

ซูหลิงไม่ได้พูดอะไรอีก “ไปกันเถอะ ก่อนอื่นมาพยายามหานักรบอสูรที่อยู่ตัวเดียวก่อนเพื่อฝึกฝนการทำงานเป็นทีมของเรา”

…

ในห้องฝึกเสมือนจริง

อาจารย์เสิ่น อาจารย์ใหญ่เจิ้ง และคนอื่น ๆ ยืนอยู่บนแท่น มองหน้าจออิเล็กทรอนิกส์ที่กำลังแสดงภาพของนักเรียนทุกคน

“อาจารย์ อัจฉริยะหยานจิงพวกนี้ไม่เลวเลยจริง ๆ พวกเขาร่วมมือกันเป็นอย่างดี อีกทั้งยังระมัดระวังอย่างยิ่ง แม้แต่การเผชิญหน้ากับนักรบอสูรขั้นต่ำอย่างกระต่ายเขี้ยว พวกเขาก็ยังไม่คลายความระวังแม้แต่น้อย” ดวงตาของผู้อำนวยการฝ่ายหงซึ่งยืนอยู่ข้าง ๆ เต็มไปด้วยความชื่นชม

คณบดีพยักหน้าเห็นด้วย ก่อนถอนหายใจ "อืม อย่างที่คาดไว้จากนักเรียนของค่ายฝึกหยานจิง พวกเขานั้นเหนือกว่าโรงเรียนมัธยมเมืองฉูของเราในทุกด้านอย่างแท้จริง”

อาจารย์เสิ่นกล่าวอย่างเรียบเฉย “ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร เพราะไม่ว่าจะเป็นทรัพยากร เทคโนโลยี หรืออาจารย์ที่สอน ค่ายฝึกหยานจิงล้วนเป็นค่ายชั้นนำของประเทศ อีกทั้งพวกเขายังได้รับการจัดให้อยู่ในอันดับต้น ๆ ของโลก หากนักเรียนจากค่ายฝึกหยานจิงไม่ได้รับการเลี้ยงดูอย่างดี นั่นไม่ต่างจากทำให้ประเทศเราขายหน้า!”

“และแม้พวกเขาจะไม่ใช่อัจฉริยะชั้นยอด แต่พวกเขาทั้งหมดมีศักยภาพดีอยู่ในอันดับต้น ๆ ของค่ายฝึกหยานจิง”

ผู้อำนวยการฝ่ายหง คณบดี และอาจารย์ใหญ่เจิ้งเข้าใจในที่สุด

“แน่นอน…” น้ำเสียงของอาจารย์เสิ่นเปลี่ยนไปพร้อมเผยรอยยิ้ม ขณะที่ดวงตาของเขาฉายแววร้อนรุ่ม“เมื่อเทียบกับอัจฉริยะไร้เปรียบจากโรงเรียนมัธยมเมืองฉูของเรา พวกเขายังด้อยกว่ามาก!”

เมื่อได้ยินดังนั้น อาจารย์ใหญ่เจิ้ง และคนที่เหลือก็ยิ้มอย่างภูมิใจในทันที

ท้ายที่สุดมันก็เป็นความจริง

หยวนเฉิง และพวกแข็งแกร่ง และโดดเด่นในหลายด้านก็จริง แต่ระดับฝึกฝนของพวกเขานั้นยังอยู่ที่ผู้ฝึกยุทธขั้นกลางเท่านั้น ขณะพลังที่แสดงออกมาเทียบเท่ากับผู้ฝึกยุทธขั้นสูง

ส่วนอัจฉริยะไร้เปรียบของโรงเรียนมัธยมเมืองฉู เขาเป็นถึงคนที่สามารถจัดการแม่ทัพอสูรขั้นสูงได้

“อาจารย์เสิ่น ท่านคิดว่าอัจฉริยะไร้เปรียบจะอยู่ในรายชื่อจริง ๆ รึ?” อาจารย์ใหญ่เจิ้งอดถามไม่ได้

จุดประสงค์ของการสร้างคลาสฝึกอบรมพิเศษในครั้งนี้ขึ้นไม่ใช่เพียงเพื่อหล่อเลี้ยงอัจฉริยะไร้เปรียบเท่านั้น อันที่จริงพวกเขาทั้งหมดรู้ดีว่าสิ่งที่เรียกว่าทรัพยากรการฝึกของคลาสฝึกอบรมนั้นมีค่าเพียงเล็กน้อยสำหรับอัจฉริยะคนนั้น

อาจารย์เสิ่นจ้องไปที่หน้าจอ และกล่าวอย่างมั่นใจ “อย่ากังวลไป อัจฉริยะคนนั้นต้องอยู่ท่ามกลางพวกเขาแน่ หลังจากการประเมินทั้งสองครั้ง ข้ามีความคิดบางอย่างแล้ว”

เมื่อเห็นว่าอาจารย์เสิ่นรู้ตัวว่ากำลังทำอะไรอยู่ อาจารย์ใหญ่เจิ้งก็รู้สึกโล่งใจ

อย่างไรก็ตามคณบดีค่อนข้างกังวล “อาจารย์เสิ่น นี่เป็นครั้งแรกที่นักเรียนได้เข้าร่วมการฝึกเสมือนจริง ข้าเกรงว่าพวกเขาจะทำได้ไม่ดีเท่าไหร่นัก หากพวกเขานำตัวเองไปเปรียบเทียบกับอัจฉริยะ เช่น หยวนเฉิง พวกเขาคงได้รับผลกระทบอย่างมาก”

"ทุกอย่างปกติดี นี่คือสิ่งที่ข้าหวังไว้ มีเพียงการถูกกดดันเท่านั้นที่จะทำให้พวกเขาปลดปล่อยศักยภาพออกมาได้อย่างแท้จริง” อาจารย์เสิ่นกล่าวอย่างเรียบเฉย

…