ตอนที่ 19 เข้าเสินลู่อีกครั้ง

และไม่ใช่แค่นั้น

ต่อให้พวกเขาใช้สกิลหรือไอเทมเพื่อสอดแนม พวกเขาก็ทำไม่ได้

ถ้าไม่ได้รับอนุญาตจากเขา สิ่งเหนือธรรมชาติทุกอย่างจะไม่มีผลกับที่นี่

“ในเมื่อแก้ไขเรื่องนี้เรียบร้อยแล้ว ถ้างั้น…”

ดูเวลาบนโทรศัพท์ หลิงอี้ที่เต็มไปด้วยความรู้สึกปลอดภัยและรออยู่เงียบๆอีกครั้ง

หลังจากเข้าเสินลู่รอบนี้ เขาเลื่อนไปถึงเลเวล10แน่นอน

จาการหาข้อมูลของเขส สถิติการเลื่อนเป็นเลเวล10ที่เร็วที่สุดในโลกในปัจจุบันคือ6วัน2ชั่วโมง15นาที

แต่เขาจะเลื่อนเป็นเลเวล10ในวันที่สองและทำลายสถิติก่อนหน้านี้

ทำแล้วจะได้อะไรล่ะ?

...

[เริ่มวันใหม่ คุณได้รับเวลาจุติ3ชั่วโมง]

00.00.01น.

ผู้เล่นทุกคนได้รับข้อความเดียวกัน

หลิงอี้เข้าเสินลู่ทันทีอย่างไม่ลังเล

เมื่อลืมตาขึ้นอีกครั้ง

เขาได้มาถึงค่ายที่มีแสงแดดสาดส่องและอากาศร้อนอบอ้าว

รอบๆตัวเขามีลำแสงสีน้ำเงินส่องลงมาจากความว่างเปล่า—นั่นคือผู้เล่นคนอื่นที่กำลังเข้ามา

หลิงอี้มองพวกเขาแล้ววิ่งไปทางตะวันตกอย่างรวดเร็ว

ด้วยความว่องไว35แต้ม เขาจึงเร็วมากเป็นพิเศษและเข้าไปในป่าได้ในพริบตา

“นั่นใครน่ะ? โคตรเร็วเลย!”

คนที่เห็นความเร็วของหลิงอี้ถึงกับอุทานออกมา

แม้ว่าคนอื่นจะได้ยินคำพูดนั้นแต่พวกเขาไม่เห็นอะไรเลย

หนึ่งนาทีต่อมา

หลังจากข้ามเนินหญ้าสูงใหญ่ ในที่สุดหลิงอี้ก็เข้าสู่พื้นที่สวนผลไม้คริมสัน

ครั้งที่แล้วเขานอนอยู่บนหญ้าและใช้สกิลในระยะไกลเพราะมีพลังต่อสู้ระยะประชิดเท่ากับคนธรรมดา

แต่ตอนนี้

ด้วยความว่องไวที่สูงเท่านี้จึงทำให้เขามีความมั่นใจและกล้าเข้าไปลึกกว่าเดิม

เมื่อร่างของเขาปรากฏต่อหน้าผลไม้คริมสัน ผลไม้คริมสันในบริเวณใกล้เคียงที่เห็นเขาจึงเข้าสู่สถานะต่อสู้และกระโดดพุ่งใส่เขาทันที

หลิงอี้ไม่ได้ตั้งใจจะสู้กับพวกมันจึงวิ่งด้วยเร็วขึ้น

“คนทั้งโลกรู้แล้วว่ามีคนในเขต66ฆ่าราชาหมาป่าในการโจมตีครั้งเดียว หลังจากฉันใช้ดาวตกคนที่ได้ยินเสียงต้องมาตามหาแน่”

หลังเขากลับไปเมื่อวานนี้ เขาเห็นข่าวที่โพสต์โดยคนอื่นๆในฟอรัม แพลตฟอร์มหลัก ฯลฯที่เกี่ยวกับการฆ่าราชาหมาป่าในการโจมตีครั้งเดียว

ในตอนนั้นเองเขาจึงได้รู้ว่าการกระทำของเขาทำให้ผู้เล่นคนอื่นตกใจมากแค่ไหน

นอกจากดูความคิดเห็นของคนอื่นแล้ว เขายังรู้ว่าหลายๆองค์กรกำลังกังวลว่าใครเป็นคนเรียก‘ดาวเพลิง’ลูกนั้น แม้แต่กลุ่มการเงินบางแห่งยังสั่งให้คนไปตามหาผู้เล่นในเขต66ด้วย

——ใครก็ตามที่สามารถหาคนใช้สกิลนั้นได้ พวกเขาจะได้รับทรัพยากรในฝึกมากมาย!

หลิงอี้ไม่รู้ว่าพวกเขาต้องการจะทำอะไร

แต่ไม่ว่าจะดีหรือแย่มันต้องเป็นเรื่องยุ่งยากแน่นอน

และเขาเป็นคนขี้เกียจที่ไม่ชอบปัญหา ดังนั้นเขาจึงไม่อยากติดต่อกับพวกเขา

“ถ้าทิ้งผลไม้คริมสันไว้ข้างหลังคงจะพอใช้หยุดคนพวกนั้นไดเ”

เมื่อคิดได้แบบนั้นหลิงอี้จึงเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้น

ลมแรงปะทะหน้า ข้างหูเต็มไปด้วยเสียงหวีดหวิวจากลมพัดจนแทบไม่ได้ยินเสียงอื่น

เมื่อเห็นทิวทัศน์ด้านข้างเริ่มหดแคบลงเขาจึงหันกลับไปมองในขณะที่วิ่งอยู่

แม้ว่าผลไม้คริมสันจะเป็นมอนสเตอร์ที่รู้จักกันในเรื่องของความเร็ว แต่พวกมันยังตามความว่องไว35แต้มของเขาไม่ทันจนถูกทิ้งไว้ด้านหลังและมีบางตัวที่หยุดไล่ตาม

ตัวที่ไล่ตามหลังเขาต่อคือตัวที่อยู่ใกล้เขามากที่สุด

หลิงอี้มีความสุขมากเมื่อเห็นแบบนั้น

วิธีนี้ได้ผลดีจริงๆ

หลังจากวิ่งไปสองสามกิโลเมตร หลิงอี้หยุดอยู่หน้ากองหินสูงหลายร้อยเมตร

ข้างหน้าเป็นอีกพื้นที่หนึ่ง!

หันกลับไปมอง

ผลไม้คริมสันขนาดสองสามเมตรกำลังกระโดดเข้ามาหาเขา ผลไม้คริมสันแต่ละตัวกระโดดได้เจ็ดแปดเมตร เมื่อมันหล่นลงพื้นก็จะเกิดเสียงทุ้ม

ตุบ ตุบ ตุบ!

ขณะที่พวกมันใกล้เข้ามา เสียงหล่นลงพื้นก็ดังบ่อยขึ้น!

พวกมันเหมือนรองเท้าเหล็กของกองทัพที่หนักแน่นและเต็มไปด้วยจิตสังหาร!

ผลไม้คริมสันทั้งหมดมีเลเวล8 9 10 ซึ่งพลังต่อสู้ของพวกมันแข็งแกร่งกว่ามอนสเตอร์เลเวล3-4แถวเนินหญ้ามาก

แต่ถึงจะเป็นแบบนั้น

เมื่อหลิงอี้ใช้[ดาวตก] ผลไม้คริมสันเลเวลสูงพวกนี้ก็ไม่ต่างจากมอนสเตอร์เลเวลต่ำ

ใช้แค่ครั้งเดียว! มอนสเตอร์ทั้งหมดตายเรียบ!

[คุณฆ่าผลไม้คริมสัน(เลเวล8), ค่าประสบการณ์+1]

[ คุณฆ่าผลไม้คริมสัน(เลเวล9), ค่าประสบการณ์ +2]

[คุณฆ่าผลไม้คริมสัน(เลเวล10), ค่าประสบการณ์ +3]

[...]

วัสดุและสกิลที่ผลไม้คริมสันดรอปได้เข้าไปในกระเป๋าเป้ของเขาโดยอัตโนมัติด้วยเอฟเฟกต์[ผึ้งงาน]กลายพันธุ์

มองอรบนอกแล้วเหมือนจะไม่มีอะไรตกหล่นอีก

ด้วยการใช้[ดาวตก]มากกว่าสิบครั้งติดกัน เขาฆ่าผลไม้คริมสันเลเวลสูงทั้งหมดที่อยู่ห่างออกไปหลายร้อยเมตร

[ยินดีด้วย ค่าประสบการณ์ของคุณเพียงพอแล้ว คุณเลื่อนเป็นเลเวล9!]

[คุณได้แต้มคุณสมบัติอิสระ5แต้ม!]

หลิงอี้มองที่แถบเลเวล

เลเวล 9 (16/1000)

“ฟู่ว ต้องใช้ค่าประสบการณ์อีกหนึ่งพันเพื่อเลื่อนเป็นเลเวล10”

เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วพูดพึมพำ “ถ้าฆ่าผลไม้คริมสันเลเวลสูงทั้งหมดของที่นี่คงพอเลื่อนเป็นเลเวล10ได้ ฉันประเมินความยากในการเพิ่มเลเวลต่ำไป”

มอนสเตอร์ต้องใช้เวลานานมากในการเกิดใหม่และหลิงอี้ไม่อยากรอ

เขาหันกลับมามองกองหินสูงสามสี่เมตรตรงหน้าแล้วพูดอย่างช่วยไม่ได้ “คงมีแต่ต้องไปพื้นที่ถัดไป”

พูดจบเขาก็เดินเข้ามาใกล้และเริ่มปีนกองหิน

กองหินนี้เหมือนกับเนินหญ้าของสวนผลไม้คริมสันซึ่งใช้แยกพื้นที่

เพื่อให้แน่ใจว่าผู้เล่นในพื้นที่Aจะไม่ถูกโจมตีโดยมอนสเตอร์ในพื้นที่B

หลังจากนั้นไม่นาน

หลิงอี้ที่ปีนถึงยอดหินได้หยุดปีนและชะเง้อมองออกไป

สิ่งที่เขาเห็นคือดินแดนสีแดงแห้งแล้ง

มีไอน้ำโผล่ออกมาจากรอยแตกบนพื้นและกลุ่มมอนสเตอร์ไฟรูปร่างลูกข่างอยู่บนพื้นดินที่ไหม้เกรียม

ในบางครั้งเขาจะเห็นผีเสื้อไฟสีเหลืองสองสามตัวบินออกมาจากรอยแตก

[พื้นที่ปัจจุบัน: แผ่นดินแผดเผา]

[ข้อมูลมอนสเตอร์: ธาตุไฟ(เลเวล10-เลเวล20), ผีเสื้อไฟ(เลเวล10-เลเวล20)]

“มอนสเตอร์เลเวล10-20”

หลิงอี้ไม่แปลกใจกับเลเวลของมอนสเตอร์

แต่พอเห็นผีเสื้อไฟที่บินขึ้นสองสามเมตร เขาก็คิดถึง‘ราชินีแส้ไฟ’ที่เขาเห็นเมื่อวานนี้

ร่างกายของพวกมันเต็มไปด้วยไฟร้อนแรงจนยากที่จะเห็นรูปร่างแท้จริง

“สกิลของเธอน่าจะได้มาจากผีเสื้อพวกนี้”

เขามองพื้นดินไหม้เกรียมอีกครั้ง พอยืนยันแล้วว่าไม่มีอะไรให้สนใจอีกเขาจึงเริ่มลงมือ

“ดาวตก”

เขาไม่แสดงตัวและใช้สกิลจากตำแหน่งเดิม

เหมือนกับตอนที่นอนบนหญ้าและใช้สกิลจัดการผลไม้คริมสัน

แน่นอนว่า

วิธีนี้ใช้ได้แค่ในแผนที่เริ่มต้น สำหรับแผนที่ระดับกลางและระดับสูง สกิลดาราศาสตร์ที่ผู้เล่นมีมักไม่ได้ใช้ประโยชน์เลย นี่เป็นสิ่งที่หลิงอี้ค้นพบเมื่อวานนี้

ตอนนี้เขารู้สึกขอบคุณที่เขาได้สกิลดาราศาสตร์ตอนที่เขาอยู่แผนที่เริ่มต้น

ไม่อย่างนั้นการฟามมอนสเตอร์ในแผนที่เริ่มต้นคงไม่ราบรื่นแบบนี้

เมื่อดาวตกใหญ่สิบเท่าตกลงสู่พื้น ธาตุไฟทั้งหมดในพื้นที่ขนาดใหญ่ก็ตาย มีแค่ผีเสื้อไฟไม่กี่ตัวที่บินออมาจากกองไฟ

“เห้ย!? ทำไมผีเสื้อไฟไม่ตาย!?”