ตอนที่ 146

ตอนที่ 146

หลังจากแยกจาก หลิวหมิงอวี่แล้วผู้พันอี้ก็ออกมาด้านนอกรีสอร์ท มีคนยืนเรียงแถวอยู่ข้างนอกอย่างเรียบร้อย แต่ละคนมีปืนไรเฟิลอยู่ในมือ และกระเป๋าบนหลังของเขาที่มีระเบิดสองสามลูกห้อยอยู่บนกระเป๋า ทั้งทีมติดอาวุธครบชุด

นี่คือทีมที่ผู้พันอี้พามา ผู้พันอี้ถามว่า “ตรวจสอบหรือยัง? ใครส่งคนมาที่นี่?”

ชายหนุ่มที่ติดตามผู้พันอี้พยักหน้าและตอบว่า “พันเอกพบว่ามีคนมาจากหลายกองกำลัง แต่คนส่วนใหญ่เป็นของบอสหวง”

แม้ว่าเขาจะตรวจสอบอย่างชัดเจน เขาก็รู้สึกงงเล็กน้อย บอสหวงเจ้าของโรงแรมจะปะทะกับบอสหลิวได้อย่างไร? เขาอยากยึดรีสอร์ทนี้หรือ?

ผู้พันอี้หรี่ตา เขาใตร่ตรองอยู่ครู่หนึ่งแล้วกล่าวว่า “ฉันเกรงว่าหวงชิงหยวนคงจะไม่มาที่นี่ แต่บางทีลูกชายของเขาอาจส่งคนพวกนี้มา”

ผู้พันอี้เคยสืบเบื้องหลังของหลิวหมิงอวี่และรู้ว่า หลิวหมิงอวี่มีความขัดแย้งกับหวงจิงซวนในการประมูลคริสตัลพลังงานระดับสอง และตามข่าวที่รู้มา เขารู้ว่าหวงจิงซวนได้ส่งทีมหมาป่าติดคามหลิวหมิงอวี่เพื่อชิงคริสตัลพลังงานกลับมา วันนี้ดูเหมือนจะเป็นการแก้แค้น

ถ้าหลิวหมิงอวี่ไม่ยอมไปตามคำเชิญ เขาจะปล่อยให้หวงจิงซวนไปโจมตีหลิวหมิงอวี่ทันที

แต่วันนี้เป็นไปไม่ได้ พวกเขาไม่สามารถต่อสู้ได้

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ผู้พันอี้แนะนำว่า “ไปคุยกับพวกเขาก่อน บอกว่าบอสหลิวได้รับเชิญให้เป็นแขกของท่านนายพล บอกพวกเขาว่าอย่าทำตามอำเภอใจ มาทางไหนก็กลับไปทางนั้น”

สิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคต นั่นคือธุระของหลิวหมิงอวี่ แต่นี้เขาต้องทำงานของตัวเองให้เสร็จสิ้น

คนที่อยู่ด้านข้างพยักหน้าและนำทางไปอย่างรวดเร็วจากไปและเดินไปสื่อสารกับอีกฝ่าย

หลังจากที่ หลิวหมิงอวี่แยกตัวจากผู้พันอี้เขาก็เรียกหลี่หงเทา, หยางจื่อหยง,หยางจื่อฉิงและคนอีกสองคนที่ใช้ปืนได้ดีมาในทันที

ยื่นบาร์เร็ตต์ที่เขาเตรียมไว้ให้พวกเขาและพูดว่า “พวกคุณขึ้นไปบนหลังคาแล้วหาตำแหน่งที่ดี คุณอาจมีภารกิจต้องต่อสู้”

คนเหล่านี้เป็นทหารผ่านศึกและนักกีฬายิงปืน ทุกคนมีฝีมือแม่นปืนที่ยอดเยี่ยมและทุกคนก็ผ่านการทดสอบแล้ว

ปืนห้ากระบอก ในมือนักแม่นปืนอย่างพวกเขาสามารถจบศึกครั้งนี้ลงได้แน่นอน

หลายคนมีความสุข เมื่อได้รับอาวุธมา พวกเขารู้จักปืนชนิดนี้มันมีมาเมื่อร้อยปีก่อน แม้ว่าปืนไรเฟิลซุ่มยิงต่อต้านวัตถุอันทรงพลังจะถูกแทนที่ด้วยปืนชนิดอื่นในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา แต่ Barrett M82A1 ปืนประเภทคลาสสิกยังคงทิ้งร่องรอยประวัติศาสตร์ไว้อย่างแข็งแกร่ง

Barrett M82A1 มีระยะหวังผลที่แม่นยำถึง 1850 เมตร และช่วงสูงสุด 2500 เมตร

หลิวหมิงอวี่ตั้งใจจะให้ผู้พันอี้สื่อสารกันก่อน หากไม่เกิดผลลัพธ์ที่ดี เขาจะปล่อยให้หลี่หงเทาและคนอื่นๆ โจมตีทันทีจากบนหลังคา

จากการคำนวณ กระสุนห้านัดก็เพียงพอที่จะทำให้ผู้คนของฝ่ายตรงข้ามครึ่งหนึ่งขึ้นสวรรค์

หากไม่จำเป็น หลิวหมิงอวี่ยังคงไม่ต้องการเปิดเผยว่าเขามีปืนไรเฟิลซุ่มยิงต่อต้านวัตถุเร็ว

ผู้คนในนิคมมีความซับซ้อน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อ หลี่ไห่เฟิงกำลังให้ความสนใจเขาในครั้งนี้ แต่เขาก็ยังไม่รู้ว่าสถานการณ์เป็นอย่างไร

เขายังต้องการเรียกคนของเขากลับมา หากอาวุธถูกเปิดเผย กองกำลังในนิคมจะไม่ปล่อยให้เขารอดไปง่ายๆ

แม้ว่าตลาดทาสที่ดำเนินการโดยไช่เกาหมิงจะดีมาก แต่ถ้าคนอื่นเข้ามามีส่วนเกี่ยวข้องในอุตสาหกรรมนี้ ไช่เกาหมิงจะไม่ได้รับอนุญาตอย่างแน่นอน ยิ่งไปกว่านั้น คนอื่นๆ จะรวมตัวกันโจมตี

นอกจากยักษ์ใหญ่ทั้งห้าแล้ว ยังไม่มีกองกำลังหลักอื่นๆ ในการนิคมเจียหาง

หลิวหมิงอวี่ถือได้ว่าเป็นกองกำลังที่ค่อนข้างใหญ่ในขณะนี้

เขาจึงไม่อยากเปิดเผยตัวตน แต่ไม่ได้หมายความว่าจะไม่เปิดเผยในอนาคต

ถ้ามีคนมาใช้กำลังข่มขู่ แม้ว่าเขาจะไม่สามารถรับมือได้ในอนาคต แต่ก็ต้องจัดการกับคู่ต่อสู้อย่าเด็ดขาด

ถ้าไม่สอนบทเรียนให้อีกฝ่าย คนอื่นๆ จะคิดว่าคุณเป็นคนง่ายๆ

นอกเหนือจากการซุ่มโจมตีที่หลี่หงเทาเพื่อเตรียมพร้อมไว้แล้ว บุคลากรอื่นๆ ก็เริ่มเคลื่อนไหว กองกำลังที่ร่วมต่อสู้เมื่อวานนี้

ทุกคนรู้ดีว่าเมื่อมีคนกำลังจะโจมตี พวกเขาจะทุ่มเทแรงกายแรงใจ และพยายามอย่างเต็มที่เพื่อปกป้องบ้านใหม่ของตน พวกเขาไม่อยากเสียบ้านใหม่ไปแบบนี้

หลิวหมิงอวี่ยืนอยู่บนหลังคา ถือกล้องส่องทางไกล มองไปยังทางแยกที่อยู่ห่างจากรีสอร์ทหลายร้อยเมตร

รถดัดแปลงสิบคันจอดอยู่ที่สี่แยก และเขายังเห็นชายหนุ่มในห้องประชุมกำลังคุยกันอยู่

กล้องส่องทางไกลสามารถมองเห็นการกระทำของอีกฝ่ายหนึ่งแต่ไม่ได้ยินสิ่งที่พวกเขากำลังพูด

แต่หลิวหมิงอวี่อาจเดาได้ว่าชายหนุ่มกำลังเกลี้ยกล่อมให้อีกฝ่ายออกไป

ชายหนุ่มพูดอย่างหมดหวัง “คุณแน่ใจหรือว่าต้องการต่อสู้กับพวกเรา?”

กัปตันทีมหมาป่าดูดื้อรั้นและพูดเบา ๆ “เราไม่มีเจตนาที่จะต่อต้านคุณ เป้าหมายของเราคือหลิวหมิงอวี่ได้โปรดอย่าขวางทาง”

กัปตันทีมหมาป่าไม่ใช่กัปตันคนเดิม กัปตันคนเดิมถูกหลิวหมิงอวี่ฆ่าตายบนทางหลวง เขาเป็นรองกัปตัน คราวนี้กัปตันตายแล้ว และเขาก็ได้เลื่อนระดับขึ้นมาแทน

แต่ตำแหน่งกัปตันของเขา อยู่ได้เพียงชั่วคราว และเขาต้องการช่วยหัวหน้าฆ่าหลิวหมิงอวี่และรับพลังงานสำรองก่อนที่เขาจะเปลี่ยนจากรักษาการกัปตันเป็นกัปตันจริงๆ

ดังนั้นเมื่อชายหนุ่มมาเพื่อเกลี้ยกล่อมเขา เขาจึงปฏิเสธโดยธรรมชาติ

“แน่ใจนะว่าจะไม่รายงานสถานการณ์ให้บอสทราบ?” ชายหนุ่มระงับความโกรธของเขา กัปตันยังไม่ได้พูดอะไร ชายที่อยู่ข้างๆ เขาดูเหมือนจะรู้สึกกังวลและพูดว่า “กัปตัน เราจะไม่รายงานบอสก่อนเหรอ?”

กัปตันจ้องมาที่เขาและพูดว่า “ตอนนี้เราอยู่ข้างนอก นายไม่เห็นหน้า คุณชายหวงเมื่อวานนี้เหรอ ถ้าเราไม่ได้คริสตัพลังงานภายในวันนี้ชีวิตเราจบเห่แน่”

หลังจากได้ยินคำพูดของกัปตัน ชายคนนั้นดูเหมือนจะนึกถึงการปรากฏตัวของหวงจิงซวนเมื่อวานนี้และหยุดพูด

กัปตันทีมชี้ไปที่ชายหนุ่มและกล่าวว่า “ได้โปรดกลับไปไปเถอะ”

ชายหนุ่มพูดอย่างโกรธเคือง “หืม ฉันหวังว่าคุณจะไม่เสียใจทีหลังนะ”

ทางเข้ารีสอร์ท

ผู้พันอี้ดึงบุหรี่ออกจากปากของเขาแล้วเอนตัวพิงกำแพง

ยามรักษาการที่รีสอร์ทได้รับคำแนะนำข้างต้น และเพิกเฉยต่อผู้คนที่อยู่นอกประตู ยังคงทำการลาดตระเวนของตัวเอง

ชายหนุ่มกลับมาแล้วโค้งคำนับให้ผู้พันอี้ “ผู้พัน พวกเขาเพิกเฉยต่อคำขอของเราและยืนกรานที่จะเข้ามาหาหลิวหมิงหยูเพื่อชิงคริสตัลพลังงานระดับสอง”

“โอ้ หวงจิงซวนไม่ใช่คนโง่ เราถึงกับอ้างชื่อท่านนายพล แต่ก็ไม่ได้ผล เขาไปกินดีหมีหัวใจเสือมาจากไหน พ่อของเขายังไม่กล้าเพิกเฉย แต่เขากลับกล้าท้าทาย ดีจริงๆ”

ผู้พันอี้พูดเบาๆ

ชายหนุ่มส่ายหัวและพูดว่า “หวงจิงซวนยังไม่รู้ เป็นกัปตันทีม ที่ปฏิเสธที่จะรับข้อเสนอของเรา เราจะทำอย่างไรดี?

“เราติดต่อหวงจิงซวนไปโดยตรงได้หรือไม่ครับ”

“ผมคิดว่าชื่อของท่านนายพล น่าจะทำให้เขาเกรงใจ” ผู้พันอี้โบกมือและพูดว่า “ไม่จำเป็นต้องบอกหวงจิงซวน หลังจากนี้ก็บอกได้แค่ว่าเขาโชคไม่ดี”

หลังจากพูดเสร็จ เขาก็หยิบสร้อยข้อมืออัจฉริยะขึ้นมาและพูดกับหลิวหมิงอวี่อย่างใจเย็นว่า “บอสหลิว ไม่ใช่เรื่องเข้าใจผิด ฆ่ามันซะ”