ตอนที่แล้วเล่มที่ 1: ถิ่นทุรกันดาร – บทที่ 3: ความฝัน? [อ่านฟรี]
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปเล่มที่ 1: ถิ่นทุรกันดาร – บทที่ 5: จอมเวทย์ [อ่านฟรี]

เล่มที่ 1: ถิ่นทุรกันดาร – บทที่ 4: ความตาย [อ่านฟรี]


เวลาดูเหมือนจะหยุดนิ่งเมื่อหมัดของอเล็กซ์กระแทกจมูกของชายหนุ่ม

“โอ้ย เวรเอ้ย!” จู่ ๆ อเล็กซ์ก็ตะโกนออกมาพลางสะบัดมือ เขามองมือและพบว่านิ้วชี้และนิ้วกลางหัก

อเล็กซ์เพิ่งต่อยจมูกของชายหนุ่ม แต่กลับรู้สึกเหมือนเขาเพิ่งต่อยตะปูเหล็ก!

ชายหนุ่มแสยะยิ้มอย่างชั่วร้าย “นั่นแหละเหตุผลที่ข้าเลือกเจ้า!” เขาว่า ถึงตอนนี้ น้ำเสียงของเขาฟังดูสงบแต่หยิ่งผยอง

อเล็กซ์มองชายหนุ่มด้วยอาการตกใจ

นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้น?

“คนอื่น ๆ” ชายหนุ่มว่าขณะผายมือไปยังห้องโถงของเขาอย่างสง่างาม “ที่เห็นสิ่งที่เจ้าเห็นต่างหมอบลงต่อหน้าข้าด้วยความกลัว ทุกสิ่งที่ข้าได้แสดงให้เห็นจนถึงตอนนี้ พลังควบคุมพื้นที่ ความสามารถของข้าที่จะตัดขาของเจ้าให้ขาดในทันที แม้แต่ห้องโถงนี้ก็ยังทำให้หวาดหวั่นได้ ความกลัว ความสยองขวัญ และความเคารพต่างถูกรวมอยู่ในใจของคน ๆ หนึ่ง”

“แต่ถึงกระนั้น!” ชายกนุ่มตะโกน น้ำเสียงของเขาฟังดูพอใจ “เจ้าไม่เหมือนกับคนพวกนั้น ไม่สิ เจ้าแตกต่าง”

ชายหนุ่มก้าวมาข้างหน้า อเล็กซ์เริ่มเหงื่อตก สัญชาตญาณว่าจะอยู่สู้หรือวิ่งหนีพุ่งพล่านไปทั่วร่างกายเขา โดยปกติแล้ว เขามักเลือกที่จะสู้ แต่ตอนนี้ เขารู้สึกการหนีน่าจะเป็นตัวเลือกที่ดีกว่า

“คนอื่นต่างคุกเข่าอ้อนวอนให้ข้าเลิกล้อเล่นพวกชีวิตพวกเขาเสียที”

อีกก้าวใกล้เข้ามา

“มันทำให้ข้าเบื่อสุด ๆ” ชายหนุ่มพูดด้วยท่าทีเรียบเฉย “ข้าต้องการความตื่นเต้น การต่อสู้ ไม่มีใครได้เรื่องสักคนเดียว”

“ข้าต้องการความวุ่นวาย!” ชายหนุ่มพูดด้วยการแสยะยิ้มขณะมองลึกเข้าไปในดวงตาของอเล็กซ์

อเล็กซ์กลืนน้ำลาย

“แล้วเลือกเพื่ออะไร?” อเล็กซ์ถาม พยายามซ่อนความตื่นตระหนกในน้ำเสียง

“เลือกเพื่อเปลี่ยนแปลงโลกยังไงล่ะ!” ชายหนุ่มพูดพร้อมแสยะยิ้ม จากนั้นก็หัวเราะออกมาเล็กน้อย เขาหันหลังเดินกลับไปยังบัลลังก์ที่เพิ่งปรากฏอยู่ข้างหลังเขา เขานั่งลงและมองอเล็กซ์อีกครั้งพร้อมแสยะยิ้ม เมื่อตอนที่อเล็กซ์เพิ่งมาถึงที่นี่ครั้งแรก

อเล็กซ์เงียบไปครู่หนึ่งและค่อย ๆ สงบลง พยายามวิเคราะห์สถานการณ์

‘ชัดเจนว่านี่ไม่ใช่ความฝันแน่ ๆ ความเจ็บปวดมันจริงเกินไป และถ้าคิดถึงความเป็นไปได้ว่านี่คือเรื่องจริง ระบบความฉันมันเป็นระเบียบเกินไป เพราะปกติในความฝันฉันจะไม่เคยสังเกตว่านั่นคือความฝันเนื่องจากส่วนใหญ่ของสมองหลับอยู่’

‘ฉันต้องโยนความคิดอุปทานที่เกี่ยวกับสิ่งที่นับว่าเป็นเรื่องจริงพวกนี้ออกไปจากความคิดสัดทีแล้วก็เรียนรู้ที่จะยอมว่าทั้งหมดนี่คือความจริง’

อเล็กซ์มองชายที่กำลังนั่งอยู่ตรงหน้าเขา

‘และนั่นก็หมายความว่าหมอนั่นก็คือเรื่องจริง เขาเป็นตัวอะไร? ต้องไม่ใช่คนธรรมดาแน่ ๆ’

“ในที่สุด เจ้าก็เริ่มคิดถึงสถานการณ์ของเจ้าจริง ๆ แล้วสินะ” ชายคนนั้นว่า “ใช้เวลานานไปหน่อยนะ”

เมื่ออเล็กซ์สงบลงแล้ว เขาสังเกตว่าชายผู้นี้ตอบสนองต่อความคิดของเขาอยู่หลายต่อหลายครั้ง

‘คือเขาอ่านความคิดฉันได้เหรอ?’

“ใช่ ข้าอ่านความคิดเจ้าได้” ชายหนุ่มพูด “ชีวิตมนุษย์อาจดูซับซ้อนสำหรับเจ้า แต่สำหรับข้า มันง่ายนิดเดียว จิตใจ จิตวิญญาณของเจ้าทำตามกฎ และเมื่อมีสิ่งที่เป็นไปตามกฎ เจ้าจะสามารถคาดเดาได้ทุกเมื่อว่าสิ่งนั้นทำอะไร เสมือนว่าเจ้ามีพลังในการประมวลผลที่จะนำทุกสิ่งมาพิจารณา”

อเล็กซ์สูดอากาศ

มีเรื่องแปลกมากมายเกิดขึ้นพร้อมกันเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมา เขาไม่มั่นใจอะไรเลยนอกจากว่าชีวิตของเขากำลังจะพลิกผันอย่างรุนแรง

“เกิดอะไรขึ้น?” อเล็กซ์ถามอย่างใจเย็นกว่าก่อนหน้านี้ ถึงตอนนี้เขาได้ตระหนักแล้วว่าชายหนุ่มตรงหน้าไม่ได้ต้องการฆ่าหรือทรมานเขา ไม่อย่างนั้น ชายหนุ่มคงจะไม่ใช้เวลามากในการพยายามแสดงให้เห็นว่าอเล็กซ์อยู่ที่นี่จริง ๆ กับความเป็นจริง

“ดูเจ้าสิ” ชายหนุ่มพูดพร้อมแสยะยิ้ม “เจ้ารู้ว่านี่คือความจริง เจ้ารู้ว่าพลังของข้าเหนือกว่าเจ้าหลายขุม เจ้ารู้ว่าข้าสามมารถฆ่าเจ้าได้เหมือนกับแมลงวันตัวหนึ่งหากข้าต้องการ”

“ถึงกระนั้น เจ้าก็ไม่มีแม้แต่จะก้มหัวหรือประจบประแจงข้า” ชายหนุ่มพูดพร้อมหัวเราะ “อีกอย่าง คือเจ้าพูดกับข้าเหมือนเราเท่าเทียมกัน”

รอยยิ้มแสยะของชายหนุ่มกว้างขึ้น “วันนี้ข้าจับได้ของดีจริง ๆ”

อเล็กซ์ขมวดคิ้ว “โอเค แต่มันเกิดอะไรขึ้น?” อเล็กซ์ถามอีกครั้ง

ชายหนุ่มหัวเราะและเอนหลังพิงบัลลังก์ “ความตาย” เขาว่า

วืบ!

ทันใดนั้น ทั้งห้องโถงก็หายไปและตำแหน่งของอเล็กซ์ปรากฏอยู่ตรอกมืด ๆ แห่งหนึ่ง

ชั่วครู่ที่อเล็กซ์คิดว่าเขาเพิ่งฝันไป แต่ความคิดนั้นพลันหายไปเมื่อเขาสังเกตบัลลังก็ขนาดมหึมาตั้งอยู่ในตรอกพร้อมกับชายที่นั่งอยู่บนนั้น

“นี่คือที่ที่เจ้าตาย” ชายหนุ่มพูดขณะผายมือไปที่พื้น

อเล็กซ์สูดอากาศเข้าลึกและก้มมองพื้น

สิ่งที่เขาเห็นทำให้ภายในกายสั่นสะท้าน

ตรงหน้าเขา คือตรอกมืด ๆ ที่มีศพมนุษย์ของสองร่าง

ความทรงจำเกี่ยวกับความตายของอเล็กซ์ทั้งหมดหวนกลับมาทันที

ศพแรกคือชายที่เขาฆ่าโดยไม่ได้ตั้งใจ ขณะที่อีกศพเป็นของอเล็กซ์ ตอนนี้ในตรอกมีเพียงแค่สองศพกองอยู่ สุนัขที่ได้รับบาดเจ็บหลับไป ตาย หรือหมดสติ อเล็กซ์เองก็ไม่แน่ใจ

“ฉันตายได้ยังไง?” อเล็กซ์ถาม เขาจำไม่ได้ว่าอะไรฆ่าเขาแต่ดูจากลักษณะที่ด้านหลังศีรษะของเขาเอง ก็พอที่จะทำให้เดาได้

“เหยื่อของเจ้ามีเพื่อนที่คอยระวังหลังเผื่อมีกรณีผิดพลาด” ชายหนุ่มอธิบาย “เมื่อเห็นว่าเจ้าได้ฆ่าเพื่อนของเขา ก็พุ่งมาหาเจ้าพร้อมกับชะแลง แล้วก็ เจ้าคงนึกที่เหลือออกนะ”

อเล็กซ์มองสองศพด้วยสีหน้าที่ซับซ้อน

“มันน่าแปลกใช่ไหมล่ะ?” ชายหนุ่มถาม “ศัตรูของเจ้าตายจากการถูกฟาดที่ศีรษะ ส่วนเจ้าก็ตายจากการถูกฟาดที่ศีรษะ เจ้าตายแบบเดียวกับคนที่เจ้าฆ่าเขา”

“ฉันไม่ได้ต้องการแบบนี้” อเล็กซ์พูดช้า ๆ “ฉันไม่ได้อยากฆ่าเขา ฉันแค่ต้องการให้เขาไม่สามารถตอบโต้ฉันได้”

ชายหนุ่มหัวเราะคิกคัก “ก็เพราะแบบนี้ไงเรื่องนี้มันถึงน่าสนุก มีคนจำนวนมากที่จะฆ่าใครสักคนด้วยความเต็มใจ เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นได้ง่ายมาก ถึงกระนั้น เมื่อเจ้าตั้งใจจะฆ่าใครสักคน สถานการณ์ทั้งหมดจะมีรสชาติที่ต่างออกไป”

“ตอนนี้มีความซับซ้อน ตอนนี้ไม่มีใครที่ให้เจ้าตำหนิได้อย่างแท้จริง โศกนาฏกรรมได้เกิดขึ้นแล้ว แต่ไม่มีใครผิด ไม่มีใครให้โกรธ”

“ครอบครัวของชายหนุ่มคนนี้จะทำยังไง? จะโทษเจ้าหรือไม่? จำเป็นด้วยรึ ในเมื่อเจ้าตายไปแล้ว เจ้าตกอยู่ในสถานการณ์อันตราย พวกเขามิอาจโทษเจ้า พวกเขาจะโทษชายหนุ่มกับการกระทำเขาหรือไม่? ก็อาจจะมีบ้าง แต่สิ่งนี้ยืนยันได้ไหมว่าทำให้เจ้าตายไปทันที?”

ชายหนุ่มหัวเราะอีกครั้ง “ไม่มีทางออกจากสถานการณ์นี้ได้ง่าย ๆ นั่นคือสิ่งที่ทำให้เรื่องนี้น่าสนใจมาก”

“แล้วจะเกิดอะไรขึ้นต่อ?” อเล็กซ์ถาม

“ศพของเจ้าจะอยู่ตรงนี้ตลอดทั้งคืนเนื่องจากแถวนี้เวลานี้แทบจะไม่มีผู้คนผ่านไปมา” ชายหนุ่มอธิบาย “หญิงวัยกลางคนกำลังคุยโทรศัพท์จะพบศพของเจ้าในตอนเช้าและเป็นคนโทรแจ้งตำรวจ”

ตอนนั้นเอง ชายหนุ่มก็ขมวดคิ้วและขยับนิ้วเล็กน้อย ท่าทางแบบนี้ทำให้อเล็กซ์นึกถึงใครบางคนที่กำลังคำนวณบางอย่างอยู่ในหัว

“คนที่ฆ่าเจ้าจะหนีไปต่างเมือง ค่อนข้างไกลจากที่นี่พอสมควร” ชายหนุ่มพูดอย่างเฉยเมย “ประมาณสี่สัปดาห์ได้มั้ง เขาจะถูกจับ จากนั้นเขาก็จะขึ้นศาลในคดีฆาตกรรมโดยเจตนา แต่เขาจะถูกตัดสินลงโทษในคดีฆาตกรรมโดยเจตนาเเต่ไม่ได้ไตร่ตรองไว้ก่อนเนื่องจากเขาฆ่าเจ้าเพื่อแก้แค้น”

“เขาจะได้รับโทษจำคุกยี่สิบห้าปี”

เมื่อถึงจุดนั้น คำพูดของชายหนุ่มก็ช้าลงเมื่อเขามีสมาธิมากขึ้น

“หลังจากที่เขาพ้นโทษ เขาจะกลับมาใช้ชีวิตและท้ายที่สุดก็ตายจากการเล่นยาเกินขนาด”

ชายหนุ่มผ่อนคลายอีกครั้งขณะเอนหลังพิงบัลลังก์

ขณะเดียวกันนั้น อเล็กซ์ก็สูดหายใจเข้าลึก

ชัดเจนว่าชายหนุ่มไม่ได้เห็นอนาคต ไม่อย่างนั้นเขาคงพูดทุกอย่างออกมาได้ในทันที ถ้าใครมองเห็นอนาคตได้ ก็คงไม่ต้องถึงกับคิดให้มากแบบนี้

นั่นก็หมายความว่าชายหนุ่มเพียงคำนวณทุกอย่างขึ้นมา

อย่างไรก็ตาม นั่นก็ยิ่งน่ากลัวกว่า

วืบ!

ความจริงเปลี่ยนไปอีกครั้ง พวกเขากลับมายังห้องโถง

“กลับมาเข้าเรื่องต่อ” ชายหนุ่มว่า “ขณะที่เจ้ากำลังติดอยู่กับฆ่าและถูกฆ่า ข้าก็กำลังค้นหาผู้ที่มีความเหมาะสม ข้าพบผู้ที่เหมาะสมกว่าสองพันคนบนโลก และข้าเลือกเจ้าเพราะเจ้าเป็นคนแรกที่จะตาย ถ้าเจ้าเกิดตายหลังจากนั้นสักสองสามวัน เจ้าคงไม่ได้มายืนอยู่ตรงนี้”

“โชคดีนะว่าไหม?” ชายหนุ่มถามพร้อมแสยะยิ้ม

อเล็กซ์สูดอากาศเข้าเต็มปอดอีกครั้ง เขาต้องปรับตัวเข้ากับสถานการณ์ใหม่

ใช่ เขาตายไปแล้ว และเข้าก็ได้เข้าสู่ชีวิตหลังความตาย แต่ “บุคคล” ผู้นี้พาเขามาที่นี่

อเล็กซ์ต้องมองไปข้างหน้าแทนที่จะต้องถอยห่าง

“ผู้ที่เหมาะสมของอะไร?” อเล็กซ์ถาม

“อย่างที่ข้าบอก เพื่อเปลี่ยนแปลงโลก” ชายหนุ่มย้ำ

อเล็กซ์ขมวดคิ้ว

“โลกไหน?” เขาถาม

รอยยิ้มแสยะของชายหนุ่มกว้างขึ้น “ฉลาดไม่เบานี่” เขาว่า “ทำเอาข้าแปลกใจนะที่เจ้าตามทันได้เร็วขนาดนี้”

“นายมีความสามารถในการคำนวณทุกอย่างไม่ใช่เหรอ?” อเล็กซ์ถาม “ทำไมถึงต้องประหลาดใจกับการกระทำข้อฉันด้วย?”

ชายหนุ่มหัวเราะ “ใช่ ข้ามีความสามารถที่ว่าจริง แต่เจ้าพิเศษกว่านั้นนิดหน่อย” เขาว่า “พอดีข้าใส่การป้องกันเล็ก ๆ น้อย ๆ ไว้กับตัวเจ้า ซึ่งทำให้ข้าไม่สามารถคำนวณอนาคตของเจ้าได้ ยังคงได้ยินสิ่งที่เจ้ากำลังคิดอยู่ แต่จะไม่เห็นว่าเจ้าจะคิดหรือจะทำอะไรต่อไป”

ชายหนุ่มเอนหลังอีกครั้ง “แน่นอนว่าว่าข้าทำลายการป้องกันนั่นเมื่อไรก็ได้ที่ข้าต้องการ แต่มันจะไปสนุกอะไรล่ะ?”

“ข้าไม่ได้อยากรู้ทันทีว่าเจ้าจะทำอะไร ข้าอยากตั้งตารอเพื่อเห็นและประหาดใจกับมันเอง” ชายหนุ่มพูด

อเล็กซ์พยักหน้า “เข้าใจแล้ว” เขาว่า “สรุปโลกไหน?”

“โลกของข้า” ชายหนุ่มว่า “โลกหลักของข้า ข้าหมายถึง ที่ไม่ใช่โลกมนุษย์”

อเล็กซ์มองชายหนุ่มอยู่ครู่หนึ่ง

“โลกของนาย?” เขาถาม “งั้นก็หมายความน่านายเป็นพวกพระเจ้าอะไรทำนองนั้นใช่ไหม?”

“ถูกต้อง” ชายหนุ่มพูดขณะเอนศีรษะไปทางขวา “ข้าสร้างโลกที่ทุกสามารถไปถึงพลังอันสูงสุดได้ ข้าได้เพิ่มพลังงานชนิดพิเศษเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งในการสร้างโลกที่สามารถดูดซับได้โดยสิ่งมีชีวิต ทำให้พลังของพวกมันเพิ่มขึ้นอย่างมาก”

“ในทางทฤษฎีก็คือ ในโลกนั้นเจ้าสามารถขึ้นมาถึงระดับเดียวกับข้าได้” ชายหนุ่มว่า

อเล็กซ์สร้างความเชื่อมโยงหลายอย่างในความคิด

‘ฟังดูเหมือนพวกโลกแฟนตาซีเลย เหมือนในอนิเมะหรือในเกม’ เขาคิด

ชายหนุ่มหัวเราะ “ใช่ จะว่าแบบนั้นก็ได้” เขาว่า

“แล้วฉันจะเปลี่ยนแปลงโลกนั้นได้ยังไงล่ะ?” อเล็กซ์ถาม “ฉันเป็นแค่คนธรรมดานะ ไม่ใช่พระเจ้าแบบนาย”

“เอาล่ะ เรากำลังจะเข้าสู่ส่วนที่น่าสนใจแล้ว” ชายหนุ่มว่า

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด