(ฟรีตามปกติ) บทที่ 210 การเปลี่ยนแปลงของชายแดนแดนร้าง โองการราชันอมตะ!

เมืองเฉียนหวง นั้นยิ่งใหญ่และงดงามหาที่เปรียบมิได้

ประตูเมืองเปิดออกและดึงดูดสิ่งมีชีวิตจากทั่วทุกสารทิศ กระทั่งทหารยามป้องกันประตูเมืองก็ยังมีเขตแดนพลังยุทธ์ของเขตแดนศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งก็เพียงพอจะพิสูจน์ความแข็งแกร่งของราชวงศ์เซียนนิรันดร์ไท่เฉียน

ฉินมู่เดินเล่นในเมืองเฉียนหวง แม้ว่าจะเป็นเพียงเมือง แต่ก็กว้างใหญ่ไพศาลนัก

มีดวงดาวพร่างพราวประดับอยู่ บนนั้นมีจอมยุทธ์นั่งขัดสมาธิอยู่

สิ่งมีชีวิตในเมืองเฉียนหวงมองลึกเข้าไปในเมืองเฉียนหวง แววตาเปี่ยมไปด้วยความคารวะ

ภายในนั้นมีรูปปั้นโบราณอยู่ ดูยิ่งใหญ่ไร้ขอบเขต

มันคือรูปปั้นของราชันเฉียน ดูงดงามตระการตาหาที่เทียบมิได้ สายน้ำแห่งดวงดาราปกคลุมรอบรูปปั้น ปกปิดใบหน้าของรูปปั้นไว้ แต่ก็ยากจะซ่อนความยิ่งใหญ่เหนือผู้ใดไว้ได้

“ราชันเฉียน… ข้าสัมผัสได้ถึงกระแสพลังของราชันเซียนนิรันดร์สองคนที่นี่”

ฉินมู่หลับตาและสำรวจอย่างละเอียด เขารู้ทุกรายละเอียดในเมืองเฉียนหวง

ในตอนที่เขาอยู่ในดินแดนด้านล่าง เขาเลื่อนเขตแดนของตนเป็นเขตแดนราชันเซียนนิรันดร์ด้วยวิธีที่สมบูรณ์ที่สุด จนเรียกได้ว่าเป็นจุดสูงสุดของราชันเซียนนิรันดร์

แม้ในหมู่ตัวตนสูงสุดของเขตแดนราชันเซียนนิรันดร์มากมาย เขาก็ยังไร้เทียมทาน

ดังนั้นแล้ว เขาจึงสามารถตรวจจับราชันเซียนนิรันดร์ได้อย่างง่ายดายโดยไม่ถูกค้นพบโดยอีกฝ่าย

เพียงแต่ในตรวจสอบของเขา นอกจากราชันเฉียนแล้ว ยังมีราชันเซียนนิรันดร์อีกคนในที่แห่งนี้ด้วย

และเหมือนว่าสถานะของเซียนนิรันดร์อีกคนนั้นจะไม่ค่อยดีเท่าไรนัก เพราะแม้พื้นฐานเขตแดนพลังยุทธ์จะอยู่ในขอบเขตราชันเซียนนิรันดร์ แต่กระแสพลังนั้นก็อ่อนแออย่างมหาศาล

เปรียบเหมือนประกายเทียน ที่จะดับลงเมื่อใดก็ได้

ราชันเซียนนิรันดร์นั้นมีพลังชีวิตมากมายมหาศาลไร้ที่สิ้นสุด แม้ฟ้าดินจะพังทลายลงแต่ก็ไม่มีทางตายได้

ดังนั้นแล้วสิ่งมีชีวิตในเขตแดนราชันเซียนนิรันดร์ที่กำลังใกล้จะดับสูญคนนี้ต้องเผชิญหน้ากับอะไรบางอย่างมาเป็นแน่

ไม่รู้ว่ากระแสพลังของราชันเซียนนิรันดร์คนนี้เป็นของราชันเฉียนหรือราชันเซียนนิรันดร์คนอื่น

หลังจากสำรวจดูอีกเล็กน้อย ฉินมู่ก็เดินไปยังส่วนลึกของเมืองเฉียนหวง

ข้อสงสัยทั้งหมดจะหายไปก็เมื่อเขาไปตรวจสอบมัน

ลึกเข้าไปในเมืองเฉียนหวง ใจกลางสุดของราชวงศ์เซียนไท่เฉียนมีพระราชวังหลังมหึมาตั้งตระหง่านอยู่ พลังงานเซียนโดยรอบอุดมสมบูรณ์จนแทบจะกลายเป็นสสารที่จับต้องได้

นี่คือราชวังของราชันเฉียน ที่ซึ่งราชันเฉียนอยู่นั้นว่ากันว่าอยู่ภายในราชวังหลังนี้ แต่ความเป็นจริงแล้วนั้น ราชวังหลังนี้ใหญ่โตอย่างมาก โอฬารเสียยิ่งกว่าดวงดาวโบราณปกติทั่วไป หมอกเซียนปกคลุมไปทั่วทั้งราชวัง ทำให้มันดูราวกับเป็นสัตว์มายาอันน่าเกรงขาม

หมอกเซียนเหล่านี้เรียกได้ว่าเป็นสสารเซียนที่บริสุทธิ์ที่สุด หากอยู่ในเขตแดนล่าง กระทั่งยอดยุทธ์สูงสุดโบราณที่เชือดตัวเองด้วยดาบ ก็เพียงพอจะยืดชีวิตพวกเขาได้เป็นหลายล้านปี ไม่จำเป็นต้องผนึกตัวเองในแหล่งพลังเซียนเลยแม้แต่น้อย!

บันไดที่ดูแปลกตาจากทางเข้าของราชวังเฉียนหวงจะนำไปสู่ส่วนลึกของราชวังเฉียนหวง ที่มีร่องรอยของพลังงานโกลาหลอยู่ภายใน ได้ยินกระทั่งเสียงของเต๋า

ในตอนนี้ ภายในส่วนลึกของราชวังเฉียนหวง โลกจำลองสองโลกปรากฏขึ้น ร่างที่ยิ่งใหญ่ค้ำฟ้าปรากฏขึ้นท่ามกลางความโกลาหล ยืนนิ่งราวกับรูปปั้น

ภายใต้ร่างที่ใหญ่ค้ำฟ้าสองร่างนี้มีสองร่างในชุดโบราณและปกคลุมไปด้วยพลังโกลาหลนั่งอยู่อย่างเงียบงัน แม้ว่าจะนิ่งเงียบไม่ไหวติง แต่ดูราวกับจะสยบอดีต ปัจจุบัน และอนาคตได้

“ทุกตัวตนที่เหนือเขตแดนสูงสุดในดินแดนเฉียนหวงได้มาถึงเมืองเฉียนหวงหมดแล้วเมื่อสองวันก่อน พวกเราจะผ่านเรื่องนี้ไปอย่างไร?”

หลังจากผ่านไปนาน ร่างหนึ่งที่อยู่ภายใต้ร่างที่ใหญ่ค้ำฟ้าพูดขึ้นมา เสียงของเขาดูค่อนข้างจะเคร่งเครียด บนชุดคลุมมีลวดลายของหยินหยางและไท่จี่ปักไว้อยู่

เขาคือผู้เป็นจ้าวแห่งดินแดนเฉียนหวงแห่งนี้ ยักษ์ใหญ่แห่งเขตแดนราชันเซียนนิรันดร์ ราชันเฉียน!

“ข่าวจากผู้ถูกลืมด่านจอมจักรพรรดินั้นกะทันหันเกินไป ข้ามิอาจเชื่อได้ว่าข่าวนั้นเป็นความจริง”

ร่างที่นั่งอยู่ตรงข้ามราชันเฉียนกล่าวออกมา เสียงของเขาดูเคร่งเครียด แต่หากฟังดูดีๆแล้วนั้นก็จะพบถึงความอ่อนโรยภายในน้ำเสียงนั้นได้

ภายในมิติรอบสิ่งมีชีวิตโบราณนี้ มีดอกบัวทองคำโกลาหลปรากฏขึ้น มันดูลึกลับ แม้จะไม่รู้ว่าเขาชื่ออะไร แต่เพียงแค่ได้เห็นว่าอีกฝ่ายกำลังนั่งคุยกับราชันเฉียน ก็พิสูจน์ได้แล้วว่าเขาคือสิ่งมีชีวิตที่เทียบเทียมกับราชันเฉียน!

“เป็นเวลาที่สำคัญ แม้ว่าข้าจะรู้มาเนิ่นนานแล้วว่าข้ามิสามารถปกป้องดินแดนนิรันดร์ของข้าไปได้ตลอด แต่ก็มิคาดคิดเลยเลยว่ามันจะมาไวเช่นนี้”

ราชันเฉียนกล่าวช้าๆ ประกายความรู้สึกในแววตามิอาจปกปิดเอาไว้ได้

“ความน่าสะพรึงกลัวของดินแดนแห่งความมืดนั้น ข้าได้เข้าใจอย่างถ่องแท้เมื่อหลายชั่วยุคสมัยที่ผ่านมา และในครานั้นข้าบาดเจ็บสาหัส ในครานี้ ข้าเกรงว่าขีดจำกัดของข้าก็อาจลดลงด้วยเช่นกัน”

ตัวตนโบราณที่มีดอกบัวทองโกลาหลปกคลุมนั่งนิ่ง

“ไม่เว้นกระทั่งราชัน”

ราชันเฉียนส่ายหน้าในทันที

“เจ้าคือแกนนำของแดนนิรันดร์ หากเจ้าตกตายไปจะก่อให้เกิดความเสียหายเกินจินตนาการต่อแดนนิรันดร์ ในตอนนี้ สิ่งที่พวกเราต้องทำคือการรักษาเสถียรภาพของสถานการณ์และปรึกษากันว่าจะเอาตัวรอดจากภัยพิบัติครั้งนี้ได้อย่างไร ปกป้องแดนนิรันดร์แห่งนี้เอาไว้ ภัยพิบัติกำลังจะมาถึง และครานี้ พวกเราไม่สามารถแบกรับความสูญเสียใดๆได้อีกต่อไป”

“....”

ราชันดอกบัวราวกับต้องการจะพูดอะไร แต่ในท้ายที่สุดเขาก็ถอนหายใจออกมาอย่างว่างเปล่า

ทุกสิ่งอย่างเกิดขึ้นก็เพราะข้อความจากจอมจักรพรรดินายด่านชายแดนร้าง

ในด้านดินแดนแห่งความมืดที่เงียบงันไปเป็นเวลานาน มีสิ่งมีชีวิตที่อยู่ในระดับเดียวกันกับเขตแดนเซียนนิรันดร์ที่แท้จริงได้ข้ามพรมแดนมา พร้อมโองการราชันอมตะจากดินแดนแห่งความมืด!

ราชันอมตะนั้นเป็นนามของตัวตนในเขตแดนราชันเซียนนิรันดร์ของดินแดนแห่งความมืด!

สิ่งมีชีวิตเซียนที่ข้ามพรหมแดนมานั้น มาเพียงเพื่อจะส่งโองการของราชันอมตะ เนื้อหาของโองการนั้นเย็นชาและเรียบง่าย

และเหตุที่ราชันเฉียนและราชันดอกบัวต่างตื่นตระหนก และเรียกสิ่งมีชีวิตสูงสุดทุกตนในเขตแดนเฉียนหวงมารวมตัวกัน นั่นก็เพราะเนื้อหาของโองการราชันอมตะฉบับนี้!