ตอนที่29 ราชามาเฟียตื่นขึ้นมา – รู้สึกโกรธ (4)
ในที่สุดหลีหัวก็รู้สึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติกับเหว่ย เขาจ้องไปที่เหลียง มิน ด้วยเหตุผลบางอย่างดูเขาจริงจังมากจนเกินไป
“บอสค่ะ”
สายตาที่โกรธจัดของเขาค่อยๆจางหายไป ก่อนที่เขาจะหันกลับมามองที่หลีหัวอีกครั้ง เขาจ้องไปที่ใบหน้าเล็กๆของเธอ แต่เธอนั้นไม่ค่อยจะสนใจกับข้อกล่าวหาของเขา เหว่ยสงสัยว่าทำไมเขาถึงเกลียดมันได้ขนาดนี้?
“โอเค คุณทำให้ฉาง ฟัง ฟังคุณได้อย่างไร?”
หลีหัวสีหน้าสดใสขึ้น “โอ้! นั้น!”
เมื่อยี่สิบนาทีก่อน ฉาง ฟังพูดอย่างเย็นชาว่า “คุณยังไม่ได้พิสูจน์เลยว่า คุณไม่ใช่เมียน้อยของเขา ดังนั้นคุณจะต้องอยู่ที่นี่”
รูจมูกของหลีหัววูบวาบ “อะไรนะ! แน่นอนฉันสามารถพิสูจน์ได้ เขารู้จักชื่อของฉันด้วยเหรอ?”
เหลียง มินตัวแข็งทื่อ ฉาง ฟังหรี่ตาลงมองไปที่เขา แล้วก็มองไปที่หลีหัว “กระซิบชื่อของคุณที่หูของฉัน”
หลีหัวกระซิบแล้วพวกเขาก็หันไปมองที่เหลียง มิน เขาเหงื่อแตกหยดไหลลงข้างหูของเขา “แน่นอนฉันรู้จักชื่อของเธอ เธอคือหวางเฉียน!”
หลีหัวยิ้ม “ห๊ะ! ฉันไม่ได้บอกคุณเหรอว่าฉันชื่อ ซงหลีหัว”
เหลียง มินหน้าซีดไปครู่หนึ่งก่อนที่เขาจะปรับตัวได้อย่างรวดเร็ว ฉาง ฟังหยิบกริชของเขาออกมาและชี้ไปที่เขา แล้วก็หัวเราะออกมาอย่างสนุกสนาน “ฉันว่าแกชอบพูดโกหกมากกว่า”
“ไม่นะ เธอต่างหากที่โกหกหลอกลวง! เธอโกหกแม้กระทั่งชื่อของเธอเมื่อเราพบกัน และตอนนี้เธอก็ใช้ชื่ออื่น เพื่อปัดความรับผิดชอบทั้งหมด”
ฉาง ฟังแตะคางของเขา “ฉันอยากจะรู้ว่า คุณมีหลักฐานหรือไม่ว่าคุณชื่อซงหลีหัว?”
หลีหัวทำหน้างง “ฉันมีสิ แต่ต้องขอบคุณลูกน้องของคุณที่ทำให้ฉันไม่มี...เพราะตอนที่เขาผลักฉันให้เข้าไปในรถตู้อย่างเร่งรีบ กระเป๋าของฉันตกลงไปที่พื้นมีบัตรประจำตัวนักศึกษาของวิทยาลัยอยู่ในนั้นด้วย”
เหลียง มินเยาะเย้ย “โกหกทั้งหมด”
ฉาง ฟังพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นคุณก็อยู่ที่นี่!”
“นี่มันไม่ยุติธรรมเลย”
เขาจ้องไปที่เธอ “คุณคิดว่าคุณอยู่ที่ไหน ที่นี่คือยมโลก ไม่ใช่ศาลที่คุณจะค้นหาความยุติธรรมและไม่ยุติธรรม”
เหลียง มินยิ้มอย่างมีชัย
หลีหัวเม้มริมฝีปาก เธอหยุดไปครู่หนึ่งก่อนที่จะยิ้มทำให้เขาสงสัย “เอาล่ะ ฉันมีทางออกอยู่ทางหนึ่ง”
เหลียง มินสูดลมหายใจเข้า “เธอกำลังหลอกลวง”
“ฉันไม่ได้พูดกับคุณนะ แก่แล้วถอยออกไป”
ด้วยความโกรธผู้หญิงคนนี้ทำให้ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยว
หลีหัวยิ้มและท้าทายฉาง ฟัง “ถ้าคุณชนะฉันในเกมลูโดได้ ฉันจะยอมรับว่าฉันเป็นผู้หญิงของเขา”
ฉาง ฟัง “...”
เหลียง มิน “...”
ปากของฉาง ฟังกระตุกอย่างรุนแรง “ลูโดเหรอ?”
“ใช่ ถ้าฉันชนะ คุณต้องปล่อยฉันไป...
ฟิวส์ของเหลียง มิน เหมือนจะขาด “เธอมันงี่เง่า เกมลูโดกับหลักฐานของเธอมันจะเกี่ยวข้องกันได้ยังไง”
“มันก็ไม่เกี่ยวอะไร”เธอยักไหล่
“แล้วทำไมล่ะ?”
เธอหัวเราะ “เจ้านายที่นี่ไม่ได้บอกหรือว่า นี่คือยมโลกที่ไม่มีความยุติธรรม และความไม่ยุติธรรมนั้นเป็นยังไง ถ้าฉันวางเดิมพันที่ไม่เกี่ยวข้องกับการพิสูจน์ตัวตนของฉัน แล้วถ้า ฉันชนะ นั่นคือชัยชนะของฉันและฉันก็จะได้ออกไปจากที่นี่ ฉันไม่สนใจอะไรหรอกนะว่ามันไม่เกี่ยวข้องหรือไม่ยุติธรรมอะไรกับคุณ”
ฉาง ฟังเบิกตากว้าง เขามองไปที่หลีหัวอย่างตกตะลึงและประทับใจเธอเล็กน้อย ที่เธอสามารถหลอกเขาด้วยคำพูดของเธอเองอย่างมีเล่ห์เหลี่ยม เพื่อจะได้ออกไปจากที่นี่ เขาไม่พบข้อผิดพลาดใดๆในการแก้ปัญหาของเธอเลย เขาไม่ยุติธรรมกับเธอเอง และเธอก็ไม่ยุติธรรมกับเหลียง มินแค่นี้ง่ายๆ
หลีหัวพ่นลมหายใจ “ถ้าคุณไม่รู้สึกสงสารฉันที่ทำบัตรประจำตัวหาย แล้วทำไมฉันถึงต้องรู้สึกสงสารคุณที่มาเดิมพันแบบไร้สาระนี้ด้วยล่ะ” แม้แต่เธอเองก็ยอมรับว่าการเดิมพันครั้งนี้มันไร้สาระ
ฉาง ฟังระเบิดเสียงหัวเราะดังลั่น “ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า” เขาตบที่ต้นขาของเขาอย่างแรงที่ไม่สามารถควบคุมอารมณ์ได้ เขาขำจนอยากจะกลิ้งไปนอนกับพื้นด้วยซ้ำไป
ลูกน้องของเขามองไปที่เขาอย่างตกตะลึง “เจ้านายของพวกเขากำลังหัวเราะ!”
นี่เขาหัวเราะต่อหน้าลูกน้องเป็นครั้งแรก
ฉาง ฟังเอามือเช็ดที่มุมดวงตาของเขาซึ่งเปียกไปด้วยน้ำตา เนื่องจากเขาหัวเราะมากเกินไป “คุณฉลาดมาก ฉันเห็นพรสวรรค์ในตัวคุณ ทำไมคุณไม่เข้ามารวมกับแก๊งเงาอินทรีของฉันล่ะ?”
“...”เหตุใดเธอจึงถูกเลือกให้เข้าไปอยู่ในกลุ่มยมโลกนี้ด้วยล่ะ?”
“เอาล่ะ! ฉันยอมรับข้อเสนอนี้ ถ้าฉันชนะ คุณก็จะต้องทนกับนักธุรกิจคนนี้ไม่ว่าคุณจะเป็นเมียน้อยของเขาหรือไม่ก็ตาม แต่ถ้าคุณชนะคุณก็ไป...”
เธอพยักหน้า
“แต่ว่าทำไมต้องเป็นเกมลูโด?”
“แน่นอนฉันต้องเลือกเกมที่ฉันถนัดที่สุด”
คิ้วของเขากระตุ๊ก “มันขึ้นอยู่กับโชคล้วนๆ ว่าแต่คุณทำได้กี่แต้มพรสวรรค์แทบจะไม่มีความสำคัญเลยนะ”
หลีหัวพูดอย่างภาคภูมิใจว่า “ฉันเป็นคนโชคดีเสมอ”
“...”
ฉาง ฟังสั่ง “เอากระดานลูโดมาที่นี่!”
ไม่กี่นาทีต่อมา...หลีหัวก็ชนะเกมแรกได้อย่างง่ายดาย ฉาง ฟังมองเห็นเกมแล้วก็ตกใจมาก
แต่เหลียง มินรู้สึกหวาดกลัว เธอจะจากไปตอนนี้โดยการอ้างอิงจากเกมที่แย่ๆนี้เหรอ?
“ฮะ! ฉันชนะแล้ว ฉันว่าง!”หลีหัวรู้สึกมีความสุข ดวงตาของเธอรู้สึกเปล่งประกายด้วยความยินดี
ฉาง ฟังเม้มริมฝีปากของเขา มันทำร้ายความรู้สึกของเขามากที่เขาแพ้เกมกระดานง่ายๆนี้ไปให้กับหญิงสาว
“รอ!”
หลีหัวพ่นควันออกมา “ตอนนี้คุณไม่สามารถเปลี่ยนแปลงคำพูดของคุณได้”
“เราจะไม่มีการกลับคำพูดที่เราสัญญาเอาไว้แล้ว”
นี่เป็นหลักการที่ยุติธรรมที่ดีอย่างน่าประหลาด เมื่อพิจารณาว่าพวกเขาที่มาจากยมโลก...
“มาเล่นกันอีกสักรอบเถอะ! คราวนี้คุณแพ้แน่นอน!”
หลีหัวตกตะลึง “อา!...?”เขาต้องการที่จะเล่นเพิ่มอีกเหรอ? แต่ยังไงเสียเธอก็ยังได้รับอิสระอยู่ดี ดังนั้นเธอก็หลุดพ้นจากอันตรายนี้
“ก็ได้” สายตาของเธอเหลือบมอง “มาพนันกันว่าใครชนะก็จะได้ร้อยหยวน”
“ต๊าย! ถูกจัง ทำเงินได้ร้อยเหรียญ”
“...เจ้านายที่นับถือฉันไม่มีเงินแบบนั้นหรอกค่ะ...”
“ไม่มีปัญหา ฉันจะให้เงินดอลล่าร์ถ้าคุณชนะ และคุณก็ให้เงินหยวนถ้าคุณแพ้”เขายักไหล่
“...”เขาตกลงแบบนี้เหรอ?
เหลียง มินพูดขึ้นว่า “เดี๋ยวก่อน เธอยังไปไม่ได้ เธอ...”
ฉาง ฟังจ้องไปที่เขาและส่งสัญญาณของเขา แล้วลูกน้องของเขาก็ทุบตีเขาอย่างรุนแรง
“หุบปากของแกอยู่ตรงนั้น ฉันจะจัดการกับแกอย่างละเอียดในภายหลังและจะบีบเอาเงินจากแกให้หมด” แล้วเขาก็กลับไปเล่นเกมต่อ “มาเล่นกัน!”
และหลังจากเล่นเกมที่สองและเกมที่สาม เขาก็ไม่เคยชนะเธอเลยและยิ่งแข่งกันมากเท่าไร หลีหัวก็ยิ่งได้เงินสดและเงินสดมากยิ่งขึ้น ลูกน้องของเขาตกตะลึงเมื่อเห็นด้านใหม่ของเจ้านาย ที่กำลังเล่นเกมกระดานสำหรับเด็กอย่างดุเดือด
และตอนนี้เหว่ยกับฟูเหรินชูก็บุกเข้ามาตอนที่เจ้านายของเขากำลังเล่นเกมกับหลีหัว...
