ตอนที่แล้วSWO ตอนที่ 40 ซูหลิงตกอยู่ในอันตราย
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปSWO ตอนที่ 42 ชายผู้ไร้เทียมทาน

SWO ตอนที่ 41


"เกิดอะไรขึ้น?"

"แผ่นดินไหวงั้นรึ?"

นักเรียนหลายคนมองไปที่สนามฝึกอย่างสับสน

ชี่!!

กระเบื้องของปลิวว่อน ก้อนหินจำนวนมากแตกเป็นเสี่ยง

แรงกดดันจากกลิ่นอายอันน่าสะพรึงกวาดไปทั่วพร้อมเสียงคำรามดังกึกก้องราวกับพายุ

“นั่นมันหนอนเกราะเหล็ก!”

นักเรียนดีเด่นจากคาบวัสดุจำสิ่งมีชีวิตที่ปรากฏได้ทันที

“หนอนเกราะเหล็กมันเป็นอสูรระดับใด?”

นักเรียนที่จำมันได้หน้าซีดทันที “มะ… มันเป็นแมลงระดับแม่ทัพอสูรขั้นสูง!”

แม้เสียงของเขาจะไม่ดัง แต่มันกลับทำให้สนามฝึกทั้งหมดเงียบลง

บนแท่นสูง ใบหน้าของผู้นำโรงเรียน และเหล่าผู้ปกครองเปลี่ยนไปเมื่อเห็นหนอนเกราะเหล็ก

ร่างกายของเสิ่นจิงสั่นเทา

บูม! บูม!

หลังจากหนอนเกราะเหล็กปรากฏตัว การสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงของสนามฝึกยังไม่สิ้นสุด

พื้นดินด้านหน้าและด้านหลังของหนอนเกราะเหล็กแตกออกพร้อมกัน

สัตว์ประหลาดสองตัวที่สูงกว่าร้อยเมตรทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้า

กลิ่นอายอันน่าสะพรึงของพวกมันครอบงำทุกคนดั่งเมฆดำ

โฮก! ฟ่อ!!

เสียงคำรามดังกึกก้องไปทั่วท้องฟ้า กวาดออกไปราวกับฟ้าร้อง ใบหน้าของนักเรียนส่วนใหญ่ไร้สี จิตใจกลายเป็นว่างเปล่า

บนแท่นสูง เหล่าผู้นำ และผู้ปกครองตกอยู่ในสภาพย่ำแย่ไม่ต่างกัน บางคนถึงกับล้มลงกับพื้น ปล่อยปัสสาวะไหลไปทั่ว

เสิ่นจิงจ้องไปยังสัตว์ยักษ์ทั้งสองที่เพิ่งปรากฏ

“พยัคฆ์ปีศาจสามตา!”

“งูหลามปีศาจเกล็ดดำ!”

สีหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นน่าเกลียด “นอกจากหนอนเกราะเหล็กแล้ว ยังมีสัตว์อสูรระดับแม่ทัพอีกสองตัวที่ปรากฏในโรงเรียนมัธยมเมืองฉู!”

หากเป็นเพียงหนอนเกราะเหล็ก เขายังพอจัดการได้อยู่ แม้จะหืดขึ้นคอก็ตาม

เพราะท้ายที่สุดพลังโจมตีของหนอนเกราะเหล็กนั้นไม่สูงเท่าไหร่นัก มันถนัดด้านขุดมากกว่า แต่สำหรับพยัคฆ์ปีศาจสามตา และงูหลามปีศาจเกล็ดดำ เขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกมันเลยสักนิด!

“เผ่าพันธุ์ภายนอกมันหมายจะกำจัดมนุษยชาติให้หมดสิ้น!!” เสิ่นจิงกำหมัดแน่น ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ เขาจะไม่รู้ได้อย่างไรว่าที่สัตว์อสูรระดับแม่ทัพขั้นสูงทั้งสามปรากฏตัวนั้นเป็นเพราะอัจฉริยะไร้เปรียบที่ซ่อนตัวอยู่ในโรงเรียนแห่งนี้

ซูด!!

เขาสูดหายใจเข้าลึก ๆ และกล่าวด้วยสีหน้ามืดมน “ปกป้องนักเรียน และอพยพพวกเขาไปทันที ข้าจะใช้ชีวิตของข้าถ่วงเวลาไว้จนกว่าปรมาจารย์ผู้เยี่ยมยุทธจะมาถึง!”

เมื่อเหล่าผู้ฝึกยุทธได้ยินคำสั่ง พวกเขาก็อดตะโกนไม่ได้ “อาจารย์… พวกเราจะอยู่ช่วยท่าน!”

“ไม่! พวกเจ้าต้องทำตามคำสั่งข้า!”

สิ้นเสียง ดวงตาของเสิ่นจิงก็เต็มไปด้วยความมุ่งมั่นขณะก้าวไปข้างหน้า

บูม

เขาพุ่งออกไป

คลิก

เกราะสีดำปกคลุมทั่วร่างกายของเขาทันที ด้วยการโบกมือของเขา กระบี่แวววาวได้ปรากฏขึ้นจากอากาศบาง ๆ

“ไปลงนรกซะ!!!”

ด้วยเสียงคำรามต่ำ กลิ่นอายทั่วร่างที่เขาเก็บไว้ระเบิดออก แรงกดดันระดับปรมาจารย์ขั้นสูงกระจายออกไป

โฮก! ฟ่อ!

พยัคฆ์ปีศาจสามตา และงูหลามปีศาจเกล็ดดำหันกลับมาทันที

ฟุบ

หางมหึมาของงูหลามปีศาจเกล็ดดำกวาดแหวกอากาศมาทางเขาราวกับสายฟ้า

เสิ่นจิงเบี่ยงทิศกลางอากาศหลบการโจมตีนั้น แต่ก่อนที่เขาจะมีโอกาสเข้าไปใกล้ อุ้งเท้าข้างหนึ่งก็ตะปบลงมา

เป็นพยัคฆ์ปีศาจสามตาที่เคลื่อนไหว

ปัง

เสิ่นจิงหลบการโจมตีนี้ไม่พ้น และถูกตบเต็ม ๆ ราวกับแมลงวันก่อนกระแทกเข้ากับพื้นอย่างแรง

เสิ่นจิงกระอักเลือดออกจากมุมปาก และตะโกนใส่สองทีมผู้ฝึกยุทธด้วยความโกรธ “พวกเจ้ามัวยืนนิ่งอยู่ทำไม? รีบอพยพพวกเขาออกไปเร็ว!”

ปัง! ปัง! ปัง!

อย่างไรก็ตามเวลานี้นักรบอสูรหลายร้อยตัวได้หลั่งไหลออกมาจากทางเข้าอุโมงค์ที่หนอนเกราะเหล็ก พยัคฆ์ปีศาจสามตา และงูหลามปีศาจเกล็ดดำได้สร้างขึ้น

เมื่อเห็นสิ่งนี้เสิ่นจิงรู้สึกสิ้นหวัง "จบแล้ว โรงเรียนมัธยมเมืองฉูจบสิ้นแล้ว!”

“มะ ไม่นะ ข้ายังไม่อยากตาย!”

“พ่อจ๋า แม่จ๋า ช่วยข้าด้วย!”

“อาจารย์ ช่วยพวกเราด้วย!”

นักรบอสูรจำนวนมากพุ่งเข้าไปโจมตีนักเรียนที่ยืนดู แน่นอนว่านักเรียนสวมเกราะมาตรฐานอยู่ก็ตกเป็นเป้าหมายเช่นกัน

เลือดสาดกระเซ็นไปทุกแห่ง

ผู้บาดเจ็บล้มตายค่อย ๆ เพิ่มมากขึ้นทุกขณะ

“ปกป้องนักเรียน ฆ่าพวกอสูร!”

ทีมผู้ฝึกยุทธทั้งสองพุ่งไปข้างหน้าเป็นกลุ่มแรก พร้อมกันนั้นเหล่าผู้นำคนอื่น ๆ ก็ได้สติเช่นกัน

“ไปกันเถอะ พวกเราจะปล่อยให้นักเรียนตายไม่ได้!”

“ข้าจะลากพวกมันลงนรกไปด้วย แม้จะต้องสละชีวิต!”

"ฆ่า!"

ผู้นำโรงเรียน และเหล่าอาจารย์รีบวิ่งเข้าไปช่วยอย่างกราดเกรี้ยว

มีคนช่วยก็ต้องมีคนหนีเช่นกัน

ผู้ปกครองของนักเรียนหลายคนวิ่งหนีไปด้วยความกลัว

เสิ่นจิงยิ้มอย่างขมขื่น “พวกเจ้าคิดว่าจะหนีไปได้ง่าย ๆ จริงรึ?”

เขารู้ดีว่าแค่แม่ทัพอสูรขั้นสูงเพียงสองตัวก็เพียงพอแล้วที่จะทำลายโรงเรียนมัธยมเมืองฉูทั้งหมด

คราวนี้ไม่มีใครหนีพ้น!

“ฆ่า ฆ่าไอ้พวกเผ่าพันธุ์ภายนอกทั้งหมด!”

จู่ ๆ ก็มีเสียงเย็นชาดังขึ้น..

5 1 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด