บทที่ 8 First Kill
เกิดเสียงแตกหักกลางอากาศ
อสูรอูฐสงครามยังท่าทีสบายดีอยู่ แต่เท้าของก๋วยเตี๋ยวเนื้อเตะออกไปได้หัก
มันน่าอายมาก
เมื่อก๋วยเตี๋ยวเนื้อสะสมพลังเตะมหาศาลและเตะออกไป แต่ผิวหนังของสัตว์อสูรแข็งเหมือนเหล็กกล้า ไม่มีทางที่เท้ามนุษย์ขอบเขตหลอมรวมกายาขั้นแรกจะสะเทือนผิวหนังมัน
อสูรอูฐสงครามย่ำเท้าไปที่ก๋วยเตี๋ยวเนื้อ ส่งก๋วยเตี๋ยวเนื้อกลับไปเกิดใหม่อีกครั้ง
ผู้เล่นที่อยู่รอบๆ พูดไม่ออก ยังพยายามจะเป็นตัวตลกเหมือนเดิม?
แม้ว่าพวกเขาจะเห็นสัตว์ร้ายเอาชนะก๋วยเตี๋ยวเนื้อได้ แต่ก็ยังมีผู้เล่นอีกหลายคนที่พยายามเข้าไปท้าทายสัตว์ร้ายนั้นทีละคน โดยใช้วิธีและแผนการที่หลากหลาย
“พี่ฮันชี่ อันที่จริง ฉันเป็นลูกพี่ลูกน้องที่หายสาบสูญไปนานของนายนะ…” ผู้เล่นคนหนึ่งคุกเข่าลงบนพื้นและพยายามใช้แผนหลอกล่อของเขากับสัตว์อสูรอูฐสงคราม
ปั้ง
สัตว์อสูรยกเท้าหน้าของมันขึ้นและกระแทกใส่ผู้เล่นจนตาย แม้พูดเล่นจะพยายามหลบแต่ก็ไม่เป็นผล
“เอาก้อนหินไปกินซะ” มีผู้เล่นบางคนขว้างหินไปที่สัตว์ร้ายและวิ่งหนีออกไป (เห็นได้ชัดว่าคือการพยายามใช้กลยุทธ์โจมตีจากระยะไกล)
สรุปก็เป็นไปตามที่คาดการณ์ สัตว์อสูรอูฐสงครามใช้พลังของมันสังหารผู้เล่นที่โจมตีมัน ตายลง
“กล้าดียังไง! ไอ้สาระเลวเอ้ย! ดูพลั่วอันนี้สิ!” นอกจากนี้ยังมีผู้เล่นคนหนึ่งที่ตะโกนใส่สัตว์ร้ายในขณะที่พยายามจะแทงมันด้วยพลั่ว
เท้าของสัตว์ร้ายเคลื่อนที่ไปที่หน้าผู้เล่นคนนั้นอย่างรวดเร็ว และเขาก็ได้ตายลงตามเหล่าผู้เล่นอีกมากก่อนหน้า
1 ชั่วโมงต่อมา
เหล่าผู้เล่นออกมาจากกระแสน้ำวนและมองหน้ากันด้วยความท้อแท้
“ฉันรู้สึก…เรากลับกันเถอะ” ผู้เล่นคนหนึ่งพูดอย่างช้าๆ
มีผู้เล่นบางคนเริ่มร้องไห้
ให้ตายเถอะ นี่แค่มอนสเตอร์ตัวแรกเองนะ เราจะเล่นเกมนี้ต่อไปได้ยังไง
ในขณะนั้นมีร่างหนึ่งพยายามเดินเข้าหาสัตว์อสูรสงคราม
ID : Indomitable Bear (หมีผู้ไม่ย่อท้อ)
“สัตว์ตัวนี้จะใช้เวลาช่วงอึดใจหนึ่งก่อนที่มันจะเริ่มเหยียบศัตรู”
“นอกจากนี้ จุดอ่อนของมันคือหน้าท้องส่วนล่าง เราต้องตั้งสมาธิและเพ่งการโจมตีไปที่จุดนั้น”
“เกมยังได้ให้เทคนิคการฝึกฝนกับเรา ฉันได้ฝึกมันมาถึง 3 ชั่วโมงแล้ว นี่คือกุญแจสำคัญ”
“การต่อสู้ของก๋วยเตี๋ยวเนื้อครั้งก่อนแสดงให้เห็นว่าการใช้ท่าลูกเตะสะสมพลังกับผิวหนังของมัน นอกจากจะไม่ทำอันตรายกับมันแล้วยังทำลายกระดูกของเราอีกด้วย เพราะฉะนั้นใช้ท่านี้กับจุดอ่อนของมันเท่านั้น นี่เป็นหนทางเดียวที่จะฆ่ามันได้”
หมีผู้ไม่ย่อท้อเริ่มก้าวไปข้างหน้า แววตาของเขาหนักแน่นและเปี่ยมไปด้วยสมาธิ
แต่ไม่นานก็มีแสงสว่างวาบ หมีผู้ไม่ย่อท้อเดินออกมาจากกระแสน้ำวนกลางจัตุรัสของนิกาย
“การเคลื่อนไหวของฉันยังช้าเกินไปหรือนี่ คงต้องฝึกเพิ่มสินะ”
“ในขณะที่หลบ ต้องทำสิ่งนี้และสิ่งนี้ด้วย แล้วก็สิ่งนี้”
หมีผู้ไม่ย่อท้อพึมพำกับตัวเอง และเขายังคงท้าทายอสูรสงครามต่อไปครั้งแล้วครั้งเล่า ความตายไม่สามารถสั่นคลอนความแน่วแน่และเจตจำนงของเขาได้ แต่กลับทำให้เขามีความมุมานะเพิ่มมากขึ้น
เมื่อเหล่าผู้เล่นเห็นว่าไม่สามารถเอาชนะสัตว์เดรัจฉานตัวนี้ได้ พวกเขาบางคนจึงเลือกที่จะยอมแพ้
“อ่า ถ้าเพียงมีไวน์ชั้นดีสักขวดกับฉากที่สวยงามเช่นนี้มันก็คงจะสมบูรณ์แบบเลยทีเดียว” ผู้เล่นบางคนปีนขึ้นไปบนที่สูงและเพลิดเพลินกับแสงตะวันที่กำลังลับขอบฟ้าอย่างสบายใจ
ผู้เล่นบางคนยังคงสำรวจรอบๆนิกาย
มีผู้เล่นสองถึงสามคนได้ออกจากระบบเพื่อไปหาข้อมูลกลยุทธ์ของเกม
ผู้เล่นส่วนใหญ่เริ่มมารวมตัวกันที่กลางจัตุรัสของนิกาย
ผู้เล่นชื่อ Sarcastic-chan พบหม้อขนาดใหญ่จากที่ไหนสักแห่ง เขาเริ่มใส่เนื้ออสูรอูฐสงครามลงไปในหม้อ และเริ่มคนให้เข้ากัน
ผู้เล่นที่อยู่รอบๆ ก็ต่างถือตะเกียบไม้มารอ
“เนื้อของเจ้าสัตว์ตัวนี้อร่อยมากๆเลย”
“แต่ฉันว่า เนื้อต้นขาของมันอร่อยกว่านะ”
“พี่ชาย ซุปหม้อนี้รสชาติมันช่างน่าอัศจรรย์”
“เดี๋ยวก่อนนะ ตอนนี้เราควรไปทำการฝึกซ้อมกันไหม”
_
เมื่อผู้เล่นได้กินมากเท่าไร พวกเขาก็ยิ่งรู้สึกดีขึ้นเท่านั้น นี่เป็นวันที่เหน็ดเหนื่อย แต่ก็ได้ถูกเยียวยาโดยอาหารและกองไฟ ค่ำคืนนี้จึงผ่านไปอย่างรวดเร็ว
วันถัดไป
“หาว…” เหออี้หมิงลืมตาขึ้นพร้อมกับบิดขี้เกียจเล็กน้อย เขาใช้เวลาถึงหนึ่งคืนในการฟื้นฟูอาการบาดเจ็บทั้งหมด
“ดูเหมือนสัตว์อสูรตัวนี้จะแข็งแกร่งเกินไปนะ”
“ผู้เล่นคงยังไม่สามารถเอาชนะได้! ตอนนี้คงหวังพึ่งได้แค่ตัวเองเท่านั้น”
“แต่มีเวลาอีกเพียงสองวัน กับอสูรอูฐสงครามอีก 99 ตัว” เหออี้หมิงถอนหายใจ
ลืมไปเลย มาลงชื่อเข้าใช้กันก่อน
ติ้ง!
“ลงชื่อเข้าใช้สำเร็จ”
“รางวัลการลงชื่อเข้าใช้ : สิ่งปลูกสร้างใหม่ (โถงฟื้นคืนชีพ)”
“โถงฟื้นคืนชีพ : หลังจากที่ผู้เล่นเสียชีวิต จะฟื้นคืนชีพให้โดยอัตโนมัติในโถงฟื้นคืนชีพ ขอบเขตพลังจะถูกรีเซ็ตเป็นหลอมรวมกายาขั้นที่หนึ่งโดยไม่จำเป็นต้องสร้างตัวละครใหม่”
“โถงฟื้นคืนชีพอย่างนั้นหรอ” เหออี้หมิง พยักหน้า
ด้วยสิ่งนี้ แม้ผู้เล่นจะเสียชีวิตโดยมีสภาพร่างที่ไม่สมบูรณ์ ก็จะทำการใช้ข้อมูลที่ทำการบันทึกไว้ก่อนหน้าเพื่อสร้างร่างใหม่ให้ และขอบเขตพลังจะถูกรีเซ็ต
แต่ประสบการณ์และความรู้ที่ผู้เล่นสะสมจะยังคงอยู่
สิ่งสำคัญที่สุดคือการประหยัดเวลา ช่วยผู้อื่นและทำตามหน้าที่
ติ้ง!
“ผู้เล่น หมีผู้ไม่ย่อท้อ ได้สังหารอสูรอูฐสงครามสำเร็จและเสร็จสิ้นภารกิจที่ได้รับมอบหมาย”
“รางวัล : 100 คะแนนสมทบนิกาย”
“???” เหออี้หมิงหยุดนิ่งด้วยความตะลึง
“มีผู้เล่นที่สามารถฆ่าสัตว์อสูรได้ ?” เหออี้หมิงสงสัยว่าตอนนี้ความฝันของเขายังไม่จบ
นี่เป็นการแจ้งเตือนจากระบบจริงๆ ไม่ใช่ข้อผิดพลาด
“เขาทำได้ยังไง” เหออี้หมิงลุกขึ้นทันทีและรีบออกจากห้องโถง
“ไชโย่ พี่หมีแข็งแกร่งมาก”
“นั่นพี่ชายของฉันเอง สุดยอดเลยพี่หมี”
“สุดยอดเลย คุณต้องการลูกทีมอยู่ไหม”
_
ที่ใจกลางของฝูงชนที่ส่งเสียงเชียร์ ร่างที่เปียกโชกไปด้วยเลือดยืนอยู่บนซาก
ของสัตว์อสูรใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความสุข
เขาคือผู้เล่นไอดี หมีผู้ไม่ย่อท้อ
“สัตว์อสูรตัวนี้ทรงพลังจริงๆ”
“ความยากของมันอยู่ที่พลังการโจมตีและป้องกันที่สูง การโจมตีของมันในครั้งเดียวสามารถสังหารเราได้ในทันที”
“นั่นคือเหตุผลที่เราต้องไม่โดนการโจมตีของมันแม้เพียงครั้งเดียว” หมีผู้ไม่ย่อท้อพูดอย่างใจเย็น
???
ไม่โดนการโจมตีของมัน
ล้อเล่นหรือเปล่าเนี่ย
ผู้เล่นทุกคนตกตะลึงกับคำพูดของเขา
บางทีชายผู้นี้อาจเป็นผู้นำคนใหม่ของเรา
“บิ๊กบอส คุณฆ่ามันได้อย่างไร เราเรียนรู้จักคุณได้ไหม” ผู้เล่นถามด้วยความสงสัยพร้อมจ้องตาบิ๊กบอสด้วยความอ้อนวอน
“แน่นอน” หมีผู้ไม่ย่อท้อพยักหน้า พร้อมแสดงเจตนาที่จะไม่เก็บความลับนี้ไว้คนเดียว
“บิ๊กบอส นี่คือผู้นำของเรา” ผู้เล่นคนอื่นๆต่างส่งเสียงเชียร์
ถึงตอนนี้พวกเขาทุกคนจะยังไม่สามารถเอาชนะสัตว์อสูรอูฐสงครามได้
แต่…
ดูเหมือนตอนนี้พวกเขาจะมีผู้นำแล้ว
“เขาทำได้ยังไง” เหออี้หมิงเองก็อยากรู้เล่นเดียวกับผู้เล่นหลายคน
เป็นเรื่องที่น่าตกใจที่มนุษย์ที่อยู่ในระยะแรกขอบเขตหลอมรวมกายาสามารถฆ่าสัตว์อสูรขอบเขตชีพจรวิญญาณได้เพียงลำพัง
ถ้าเกิดผู้เล่นคนนี้เกิดมาพร้อมกับ ร่างโกลาหล, ร่างสูงสุด หรือแม้แต่ร่างอมตะ เขาจะไม่สงสัยเลย
แต่ผู้เล่นคนนี้เป็นเพียงผู้เล่นธรรมดาเหมือนคนอื่นๆ ที่ไม่มีพรสวรรค์อะไรเลย
ท้ายสุดแล้วสิ่งนี้เกิดขึ้นได้ยังไง
