ตอนที่แล้วEp.196 - อันตรายใหญ่หลวงที่ซ่อนอยู่ในเจียงซินโจว
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปEp.198 - ผิดจากแผน

Ep.197 - เตรียมเปิดร้านขายโพชั่น


2/2

Ep.197 - เตรียมเปิดร้านขายโพชั่น

เหลียงชิวไม่ทราบว่าพลังรบของฮังอวี่ ตอนนี้ไปไกลถึงขนาดไหนแล้ว

ตามที่เธอเข้าใจ ฮังอวี่ยังคงมีความแข็งแกร่งเทียบเท่ากับในตอนศึกปกป้องเจียงเฉิง

ซึ่งเอาจริงๆนั่นมันข้อมูลเก่าแล้ว

หลังสิ้นสุดการต่อสู้ปกป้องเจียงเฉิง

ฮังอวี่ได้บุกยึดค่ายมนุษย์หมูป่า ต่อจากนั้นก็คว้าตัวเผ่าแฟรี่อย่างเสี่ยวไป๋กลับบ้าน จากนั้นก็ล่าราชินีมดยักษ์ และเข้าไปฟาร์มต่อในเขาวงกต

เขาทรงพลังขึ้นมากเพียงใดนะหรือ ไม่ว่าจะเป็นสกิล เลเวล หรือค่าคุณสมบัติ ทั้งหมดพัฒนาขึ้นอย่างก้าวกระโดด

ฮังอวี่คิดว่าเขาไม่ควรปล่อยให้เสี่ยวไป๋อยู่บ้านตลอดเวลา

ตอนนี้เสี่ยวไป๋เฝ้าจอดูการ์ตูนทุกครั้งที่เธอว่าง

น้องสาวคนนี้มีบุคลิกเป็นพวกติดบ้านแน่นอน ตราบใดที่เธอมีการ์ตูนให้ดู เธอสามารถอยู่บ้านได้ทั้งเดือนโดยไม่ออกไปไหน

นี่ทำให้เขาอดกังวลไม่ได้จริงๆ

เนื่องจากทักษะการเข้าสังคมและทักษะภาษาจีนกลางของเสี่ยวไป๋ยังค่อนข้างอ่อนแอ ประกอบกับนิสัยเก็บตัวและขี้อายของเธอ ฮังอวี่เลยตั้งใจว่าจะแนะนำเธอให้คนอื่นๆรู้จักหลังจากผ่านไปสักพักหนึ่งเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้เกิดเหตุผิดพลาดใดๆ

แต่ตอนนี้ดูเหมือนจะไม่จำเป็นแล้ว

ร่างแยกของหวังเอ๋อตัวหนึ่งสามารถประจำการอยู่ที่สำนักงานใหญ่ได้ตลอดเวลา

หากเด็กสาวทำอะไรโก๊ะๆหรือพูดผิดๆถูกๆ หวังเอ๋อสามารถเข้าไปช่วยเหลือเธอได้ทันที

ก่อนฮังอวี่จะพาเสี่ยวไป๋ออกไปแนะนำตัวกับทุกคน เขาจัดการเตรียมเสื้อผ้าให้เธออย่างตั้งใจ เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการไปร่วมทีมล่ามนุษย์ปลาในวันพรุ่งนี้

ในตอนนี้ เสี่ยวไป๋คือขุมกำลังที่แข็งแกร่งที่สุดในมือเขา เอาจริงๆเธอทรงพลังยิ่งกว่า ฮังอวี่ซะอีก หากเด็กสาวลงมือเต็มกำลัง ฮังอวี่ก็ไม่ต้องกังวลเรื่องอันตราย

ตอนนี้ในมือฮังอวี่มีหินคริสตัลขาวอยู่มากมาย!

แล้วไหนจะอุปกรณ์เลเวล 7 อีกเป็นกองที่ยังไม่ได้ขาย

งั้นทำไมเขาไม่เอาของพวกนี้ให้เสี่ยวไป๋ใส่เล่า? นี่จะช่วยให้เธอแข็งแกร่งขึ้นอีกเล็กน้อย

ฮังอวี่จัดแจงให้เสี่ยวไป๋สวมเสื้อคลุมสีขาว หมวกคุณภาพสีขาว และรองเท้าสุดเท่สีขาว อุปกรณ์ทั้งหมดนี้เป็นอยู่ในเลเวล 7 เหมาะกับอาชีพผู้ใช้วิญญาณและนักเวทย์

นอกจากนี้ ฮังอวี่ยังมอบไม้เท้าที่ได้จากวิหารเนโครแมนเซอร์ให้เธออีกด้วย

ไม้เท้าเนโครแมนเซอร์เป็นไม้เท้าสีขาวใสเลเวล 4 ที่ฮังอวี่ยังคงเก็บไว้ เลเวลของมันไม่สูงก็จริง แต่ค่าคุณสมบัติดีมาก ช่วยเพิ่มค่าพลังวิญญาณและเสริมเอฟเฟกต์สกิลของผู้ใช้วิญญาณ

เสี่ยวไป๋จัดอยู่ในเผ่าภูติมายา

ดังนั้นสกิลพรสวรรค์ไปจนถึงสกิลมรดกที่เธอมี ทั้งหมดจึงเป็นสกิลสายผู้ใช้วิญญาณ

ไม้เท้าแท่งนี้จึงเหมาะกับเธอมากกว่าพวกไม้เท้าสีขาวเลเวลสูงชิ้นอื่นๆ

หลังจากฮังเสี่ยวไป๋เปลี่ยนไปใส่ชุดเต็มรูปแบบแล้ว มันแทบสามารถปกปิดบุคลิกและท่าทางของเธอได้เกือบมิด

เมื่อทั้งสองมาถึงบริเวณหน้าสำนักงานมังกรฟ้า เจ้าหมาก็ออกมาทักทายพวกเขาทันที “ฮ่ง เจ้านาย ทุกคนมาพร้อมประชุมแล้ว”

ตัวแทนฝ่ายผลิตของกลุ่มมังกรฟ้านั่งเรียงรายอยู่ในห้องประชุม

การปรากฏตัวของเสี่ยวไป๋ดึงดูดความสนใจของทุกคนทันที

อื้อหือ!

ไม่เพียงมีใบหน้างดงาม แต่อุปกรณ์สวมใส่ยังโดดเด่น ยากจะละสายตา!

เมื่อต้องเผชิญกับสายตาของคนหมู่มาก เสี่ยวไป๋เริ่มหวาดระแวง สำหรับเธอ ต่อให้เป็นมอนสเตอร์แสนดุร้ายน่าหวาดกลัว หรืออันตรายทุกประเภทเธอก็พร้อมที่จะเสี่ยงเผชิญหน้ากับมัน แต่สถานการณ์ตรงหน้าเธอไม่ไหวจะรับมือจริงๆ

ฮังอวี่สังเกตได้อย่างชัดเจน

ร่างของเสี่ยวไป๋ตัวน้อยหดเข้ามาใกล้ตัวเขา

มันใกล้จนเกือบจะมาหลบอยู่หลังเขาแล้ว

ในที่สาธารณะ ทำแบบนี้จะเหมาะสมได้อย่างไร? ต่อไปเสี่ยวไป๋คือผู้อำนวยการฝ่ายผลิตนะ!

ฮังอวี่จับไหล่ของเสี่ยวไป๋ ขยับตัวเธอออกไปแล้วกระซิบว่า “ไม่ต้องกังวล ทุกคนยินดีรับฟังเธอทั้งนั้น แล้วอีกอย่างที่นี่ยังมีฉันกับเจ้าหมาอยู่ด้วย”

“อา! นี่ไม่ใช่น้องสาวน่ารักที่ไปซื้อของกับพี่ชายฮังในวันนั้นหรอกหรอ?” เสียงเด็กสาวฟันน้ำนมดังขึ้น ปรากฏว่าเธอคือสมาชิกที่อายุน้อยที่สุดในห้องประชุม และเป็นตัวแทนของบรรดาฝ่ายซ่อมแซม --เหมิงเหมิง

เสี่ยวไป๋เหลียวมองไปทางเหมิงเหมิง ก่อนสลับกลับมามองฮังอวี่

“เอาล่ะ งั้นไปนั่งกับเหมิงเหมิงกัน”

ฮังเสี่ยวไป๋กับหยางเหมิงเหมิงคนนี้น่าจะเข้ากันได้ดี

อย่างน้อยที่สุดเรื่องแกะน้อยจอมป่วนก็พูดเป็นภาษจีนกลาง

“ฮ่ง ทุกคนเงียบ ในเมื่อเจ้านายกับเสี่ยวไป๋อยู่ที่นี่แล้ว พวกเรามาเริ่มการประชุมกันเถอะ” ประธานหวังเอ๋อกระโดดขึ้นโต๊ะกล่าวเปิดประชุม “ฮ่ง เวลาผ่านไปเร็วเหมือนลูกศร ชั่วพริบตาเดียว สมาคมมังกรฟ้าของพวกเราเติบโตขึ้นเรื่อยๆ แต่เมื่อนึกถึงวันวานที่พึ่งก่อตั้ง ดูเหมือนว่าจะผ่านไปไม่ถึงครึ่งเดือน!”

นั่นน่ะสิ

เอาจริงๆมันน้อยกว่าครึ่งเดือนด้วยซ้ำ!

ฮังอวี่หันไปดุสุนัข “หยุดพูดไร้สาระแล้วเข้าประเด็น!”

“ฮ่ง รับทราบเจ้านาย”

ฮัสกี้ข้ามขั้นตอนเกริ่นปลุกขวัญกำลังใจ

“แม้ธุรกิจของกลุ่มจะพึ่งเริ่มต้น แต่ก็มีการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง ฝ่ายผลิตทั้งหมดกำลังขยายความสามารถในการทำกำไร และเพื่อให้ธุรกิจของกลุ่มเติบโตยิ่งขึ้น เปิ่นหวังได้ประกาศจัดตั้งแผนกกลั่นยาและแผนกเล่นแร่แปรธาตุ รวมไปถึงตำแหน่งผู้อำนวยการฝ่ายลิตอย่างเป็นทางการ”

“ฮ่ง! และทุกคนคงสามารถเดาได้แล้ว ผู้อำนวยการของพวกเราไม่ใช่ใครอื่น เป็นฮังเสี่ยวไป๋!”

“ฮังเสี่ยวไป๋คืออาวุธลับที่เจ้านายฝึกฝนอย่างลับๆ ความสามารถของเธออยู่ในชนชั้นผู้นำอย่างแท้จริง ไม่ว่าจะด้านการกลั่นโพชั่น เล่นแร่แปรธาตุ เพาะปลูก ปรุงอาหารหรือหลอมอาวุธ ทั้งหมดล้วนอยู่ในระดับกลาง!”

“ภายใต้การนำของผู้อำนวยการเสี่ยวไป๋ งานฝ่ายผลิตของกลุ่มเราจะต้องก้าวขึ้นไปอีกขั้นอย่างแน่นอน!”

“...”

ฝูงชนปรบมือ

ตามแผนการประชุม เสี่ยวไป๋ควรก้าวออกมาพูดซักสองสามประโยค

อย่างไรก็ตาม ภาษาจีนกลางของเสี่ยวไป๋ยังไม่ได้มาตรฐาน และด้วยสำเนียงแมนดาริน ทุกประโยคไม่เอื้ออำนวยให้เธอเอ่ยสำนวนหรือวลีปลุกใจใดๆทั้งสิ้น

เพื่อหลีกเลี่ยงเหตุการณ์ไม่คาดคิด ฮังอวี่กับหวังเอ๋อจึงมีมติเป็นเอกฉันท์ว่าขอให้ข้ามขั้นตอนช่วงนี้ไป

เสี่ยวไป๋พูดไม่ค่อยเก่ง

แต่เธอเป็นคนใช้งานได้!

ในการทำงาน ต่อให้คุณพูดดีแค่ไหน สุดท้ายก็ต้องพิสูจน์ด้วยสองมือ!

ลิงจ๋อ เสืออ้วนหากได้เห็นฝีมือเธอ พวกเขาจะยอมศิโรราบ คุกเข่ากราบกรานเธอ!

เมื่อเสี่ยวไป๋ได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในงาน ฝ่ายผลิตของสมาคมมังกรฟ้าย่อมสามารถยกระดับฐานการผลิตไปได้อีกหลายขั้น!

ในเมื่อเป็นอย่างนั้น

แผนการเปิดร้านขายโพชั่นก็สามารถเร่งให้เร็วขึ้นได้

การเติบโตของรายได้และกำไรในปัจจุบันของร้านอ้วนต้าไห่เพิ่มขึ้นทุกวัน

ตอนนี้อ้วนต้าไห่กำลังเตรียมเปิดสาขาย่อยและรายได้มีแนวโน้มว่าจะสูงขึ้นอีกในอนาคต

ซึ่งตรงจุดนี้ ร้านขายโพชั่นจะต่างกับร้านอาหาร  ทางร้านไม่จำเป็นต้องเปิดสาขาย่อย มันซื้อง่ายขายคล่องกว่า และตราบใดที่ผู้อยู่อาศัยในเจียงเฉิงออกจากบ้านไม่ว่าจะล่าหรือไปโลกวิญญาณ ทุกคนต้องวิ่งมาซื้อโพชั่นที่ถนนมังกรฟ้า!

และกำไรจากการขายโพชั่นนั้นสูงมาก!

มันคือช่องทางการตลาดขนาดใหญ่!

ฮังอวี่เอ่ยถาม “เรื่องเตรียมวัตดุดิบสำหรับโพชั่นเป็นยังไงบ้าง?”

ลิงจ๋อในฐานะหัวหน้าแผนกเพาะปลูกรีบกล่าวว่า “พืชวิญญาณส่วนใหญ่พร้อมเก็บเกี่ยว ตอนนี้พวกเรามีวัตถุดิบสำรองสำหรับการกลั่นโพชั่นหลักๆ ได้แก่ สมุนไพรพลังจิต สมุนไพรพลังชีวิต และผลไม้บรรเทาปวดเพียงพอแล้ว”

“อืม ปลูกต่อไป ให้จำไว้ว่าวัตถุดิบต้องไม่ขาดแคลน!” ฮังอวี่พูดกับหวังเอ๋อว่า “เจ้าหมา ต่อไปนายต้องจับตาดูเรื่องการผลิตด้วยตัวเอง กักตุนโพชั่นพลังจิต โพชั่นพลังชีวิตไว้ให้ได้อย่างละ 2000 ขวด โพชั่นแก้ปวดเก็บให้ได้ซัก 800 ขวดหรือมากกว่านั้น ส่วนโพชั่นลมหายใจเต่ารวมไปถึงโพชั่นอื่นๆ ก็เอาซัก 300 ขวดแล้วกัน”

หมาหวังเอ๋อตอบรับทันที “ไม่มีปัญหา!”

ด้านเสี่ยวไป๋ เธอมีหน้าที่รับผิดชอบเฉพาะการกลั่นโพชั่นระดับสูงอย่างโพชั่นมนตราและโพชั่นลับ

ก่อนฮังอวี่จะเข้ามาที่นี่ เขาได้มอบสูตรโพชั่นหลายสูตรที่ดรอปจากปีศาจแมวป่าให้แก่เธอแล้ว

นอกเหนือจากการจัดหาวัตถุดิบและผลิตซึ่งผู้อื่นสามารถจัดการเองได้ เสี่ยวไป๋จะเป็นคนรับผิดชอบทั้งหมด และเนื่องจากเด็กสาวมีความเชี่ยวชาญในหลากหลายการผลิต ดังนั้น ฮังอวี่สั่งให้พวกเขาคอยติดตามเธอ ดูเธอลงมือเพื่อการเรียนรู้ที่รวดเร็ว

โพชั่นกักตุนได้ครบเมื่อไหร่

ร้านขายโพชั่นก็สามารถเปิดได้เมื่อนั้น

ฮังอวี่จะสามารถสร้างช่องทางทำกำไรอันยิ่งใหญ่อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

ระหว่างการประชุม ทางสกายเน็ตได้จัดส่งปืนและกระสุนมาให้เขา

ฮังอวี่พยายามให้เสี่ยวไป๋ตีบวกอาวุธเหล่านั้นเพื่อทดสอบว่าอาวุธทรงพลังในโลกจริงสามารถเสริมพลังวิญญาณได้หรือไม่ และท้ายที่สุด ผลปรากฏว่าเป็นไปได้จริงๆ

กระสุนที่เสริมพลังงานวิญญาณลงไป

อำนาจทำลายล้างของมันจะเพิ่มขึ้นเป็นอย่างมาก

แต่ปัญหาคือวัสดุในโลกจริงนั้นยังคงบรรจุพลังงานวิญญาณได้จำกัดมาก

อย่างไรก็ตาม ฮังอวี่สามารถศึกษาโครงสร้างของอาวุธปืนเหล่านี้ แล้วร่วมมือกับเสี่ยวไป๋ ทดลองใช้วัสดุจากโลกวิญญาณเพื่อสร้างอาวุธปืนโลกวิญญาณขึ้นมา หากการทดลองนี้ประสบความสำเร็จ ผู้คนจะสามารถมีอาวุธอีกประเภทหนึ่ง ซึ่งประโยชน์ของมันอาจมหาศาลจนเกินจินตนาการ

อย่างไรก็ตาม การทดลองจากการเล่นแร่แปรธาตุหรือหลอมอาวุธ

อะไรพวกนี้ไม่สามารถประสบความสำเร็จในชั่วข้ามคืน

...

กลางดึก

ฮังอวี่พาเสี่ยวไป๋กลับบ้าน

เขาเอ่ยถามว่า “วันนี้เธอรู้สึกยังไงบ้าง?”

“ทุกคนเก่งมากและพวกเขาทั้งหมดเคารพเสี่ยวไป๋!”

ฮังอวี่อดกลอกตาไม่ได้

ทุกคนเก่ง? นี่เธอล้อเลียนพวกเขาหรือ?

ระดับการผลิตของพวกเขาเทียบไม่ได้แม้แต่เสี้ยวเล็บมือของเธอ!

แต่ในตอนนั้นเอง เสี่ยวไป๋นึกอะไรบางอย่างออก “เหมิงเหมิงขอให้เสี่ยวไป๋ไปเล่นกับเธอที่บ้าน พี่ชายอนุญาตไหม?”

“แน่นอน ทำไมจะไม่ล่ะ”

ดวงตาฮังอวี่เป็นประกาย

แม้อีกฝ่ายจะเป็นแค่โลลิน้อย แต่การมีเพื่อนถือเป็นก้าวแรกของการเติบโตของเสี่ยวไป๋ การออกไปเล่นข้างนอกย่อมดีกว่านั่งดูการ์ตูนที่บ้านทั้งวัน!

เสี่ยวไป๋ยิ้ม

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอจะแวะไปบ้านคนอื่น

ในใจเต็มไปด้วยความคาดหวังและความสุข

มันไม่จำเป็นต้องหวาดกลัวและระแวดระวังเหมือนตอนเข้าไปยังดินแดนของเจ้านายคนอื่น

ฮังอวี่เอ่ยถามด้วยความสงสัย “ว่าแต่เสี่ยวเหมิงอยากเล่นอะไรกับเธอ?”

“ที่บ้านเหมิงเหมิงมีการ์ตูนแกะน้อยจอมป่วนให้ดู แถมครั้งนี้ยังมีการ์ตูนหมีจอมป่วนด้วย เหมิงเหมิงบอกว่าเจ้าหมีตัวใหญ่กว่าแกะ!” เสี่ยวไป๋กล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง “พวกเราเลยนัดกันไปดูที่บ้านเธอ!”

ฮังอวี่ “...”

นี่ฉันอุตส่าปล่อยให้ออกไปเล่นนอกบ้าน ก็หลงคิดไปตั้งเยอะแยะว่าพวกเธอจะเล่นอะไรกัน ที่ไหนได้มันก็จบที่ดูการ์ตูน แบบนี้ก็ได้หรอ?

หลังจากกลับบ้าน

ฮังอวี่ก็ได้รับข้อความจากเหลียงชิว

ข้างในระบุเวลาและสถานที่นัดหมายในการเข้าร่วมปฏิบัติการบุกเจียงซินโจวในวันพรุ่งนี้