636 - การต่อสู้ของสิ่งมีชีวิตอมตะ

1946 - การต่อสู้ของสิ่งมีชีวิตอมตะ

ภายในทะเลสีดำแม้กระทั่งพลังศักดิ์สิทธิ์และสิ่งอื่นๆก็พังทลายสึกกร่อน สถานการณ์เลวร้ายมากผู้คนจากอาณาจักรเซียนต้องทุ่มเทอย่างสุดกำลังเพื่อให้ทุกสิ่งทุกอย่างจบลงอย่างเร็วที่สุด

ปู!

ผลสุดท้ายเกินความคาดหมายของทุกคน เมื่อทั้งสองฝ่ายปะทะกันร่างของปรมาจารย์นิกายประตูวัชระก็ปล่อยแสงสีทองพราวออกมานั่นคือแสงเซียนที่ไม่สิ้นสุด

ในขณะเดียวกันผู้บ่มเพาะของอาณาจักรเซียนคนหนึ่งก็ถูกทุบจนร่างของเขาแตกออกจากกันด้วยการตบเพียงครั้งเดียวร่างกายของเขาแตกเป็นสองท่อนเลือดพุ่งออกมา

“คนผู้นี้มีร่างกายแข็งแกร่งมากเกินไป ไม่ใช่สิ่งที่ทหารของเราจะสามารถรับมือได้!” แม่ทัพใหญ่ขมวดคิ้ว

นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้น แต่ปรมาจารย์ของนิกายประตูวัชรคนนั้นก็ไม่มีใครเทียบได้แล้ว

หากเขาได้รับอนุญาตให้เติบโตต่อไปเขาจะต้องกลายเป็นหายนะครั้งใหญ่ในอนาคตแน่นอน

"ข้าจะไปเอง!"

ในเวลานี้บุคคลที่ทรงพลังเดินมาจากระยะไกลร่างกายทั้งร่างหมุนวนด้วยพลังเซียน เขายังไม่บรรลุความเป็นอมตะแต่เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับสูงสุดแล้ว

ด้วยเสียงหงหลงพลังงานเซียนได้ปกป้องร่างกายของเขาพวกมันปิดกั้นไม่ให้สสารมืดสามารถกัดกินร่างกายของเขาได้

“มีเพียงผู้บ่มเพาะที่มีพลังเซียนมากมายรอบตัวเท่านั้นที่สามารถต้านทานการกัดกร่อนของความมืดได้!” ผู้อาวุโสที่หดหู่กล่าว

แม้ว่าปรมาจารย์นิกายประตูวัชรจะแข็งแกร่ง แต่เขาก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของผู้เชี่ยวชาญอาณาจักรแห่งความเป็นสูงสุด

ทันทีที่พวกเขาเผชิญหน้ากันเขาก็กระอักเลือดสีดำออกมาร่างกายของเขาถูกกระแทกเข้าไปในส่วนลึกของหมอกมืด

เฮง!

อย่างไรก็ตามในขณะนี้ภายในส่วนลึกของความมืดนั้นกรงเล็บขนาดใหญ่ก็ยื่นออกมาปกคลุมสวรรค์และปฐพี

ปู!

มันคว้าผู้เชี่ยวชาญจากอาณาจักรเซียนคนนั้นก่อนจะบดขยี้เขาให้กลายเป็นละอองเลือด!

สถานที่แห่งนี้ตกอยู่ในความเงียบงันทุกคนอ้าปากค้างไม่สามารถกล่าวอะไรได้

“สิ่งมีชีวิตแห่งความมืดจากเบื้องหลังได้ปรากฏตัวขึ้นอย่างรวดเร็วเกินไป!” ตอนนี้สีหน้าของแม่ทัพใหญ่เปลี่ยนไป

เป็นไปได้ไหมว่าการต่อสู้ที่แตกหักครั้งยิ่งใหญ่กำลังจะเกิดขึ้นตั้งแต่เริ่มต้น?

“ตอนนี้ทุกอย่างลำบากมากขึ้น ข้าแน่ใจแล้วว่าชายชราของนิกายประตูวัชรคนนั้นถูกรับเลือกจากความมืด เขาจะต้องถูกฆ่าไม่อาจปล่อยให้เขากลายเป็นซือถูคนที่สองได้”

ในเวลานี้ผู้อาวุโสที่เหี่ยวเฉาขยับตัวเองมุ่งหน้าไปยังดินแดนแห่งความมืดด้วยตัวเอง

เขามองไปที่กรงเล็บขนาดใหญ่ที่ยังไม่หดกลับจากนั้นก็มองไปที่ชายชราจากนิกายประตูวัชระ

ทุกคนตะลึงงันนี่ผ่านไปกี่วัน? อย่างไรก็ตามการต่อสู้ครั้งยิ่งใหญ่ก็กำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว!

ผู้อาวุโสที่เหี่ยวแห้งเดินไปข้างหน้าข้ามเส้นเลือดมังกรตรงเข้าสู่ดินแดนแห่งความมืด พลังงานเซียนพุ่งขึ้นรอบๆร่างกายของเขาความเปล่งประกายหลากสีไหลไปพร้อมกับหมอกควัน

ในขั้นต้นชั้นของผิวหนังสีทองรอบๆ ร่างกายที่เหี่ยวแห้งของเขาดูไม่ธรรมดาอยู่แล้ว ตอนนี้มันดูพิเศษยิ่งขึ้น

แต่มันแปลกนิดหน่อย เห็นได้ชัดว่ามีพลังงานเซียนหมุนวนอยู่ แต่เขากลับดูเหมือนโครงกระดูกสีทอง

“ภัยพิบัติสีดำมาถึงอีกครั้ง ชายชราคนนี้กำลังมากำจัดความชั่วร้ายโดยเฉพาะ!” ผู้เฒ่ากล่าว.

จิ!

ความเร็วของเขาน่าเหลือเชื่อเป็นอย่างมาก ร่างของเขาพุ่งเข้าไปในดินแดนแห่งความมืด หมวกสีดำเหล่านั้นถูกปัดเป่าออกไปในพริบตา

เขาเอื้อมมือที่แห้งแหี่ยวปล่อยแสงสีทองบดขยี้ความว่างเปล่าจนระเบิดเป็นเสียงดัง เขาคว้าปรมาจารย์นิกายประตูวัชระได้โดยตรง

โฮ่ว!

ผมของปรมาจารย์นิกายวัชระเกทขาดกระจุยมุมปากของเขามีเลือดสีดำไหลออกมา ดวงตาของเขาเหมือนดวงอาทิตย์สีเงินขนาดเล็กสองดวงที่สดใสมาก

เขาสัมผัสได้ถึงอันตรายอย่างชัดเจน เขาไม่ได้เผชิญหน้ากับศัตรูคนนี้แต่หันหลังกลับและวิ่งหนีโดยตรง

อย่างไรก็ตามรอยยิ้มเย็นชาที่ปรากฏบนใบหน้าของเขาทำให้หัวใจของทุกคนสั่นสะท้าน

สายตาของเขานั้นน่ากลัวอย่างยิ่งราวกับว่าเขากำลังจดจำผู้อาวุโสของอาณาจักรเซียนคนนี้ เขาหันกลับมาและหลบหนีไปยังส่วนลึกของความมืด

“เจ้าคิดว่าจะหนีรอดได้!”

เมื่อการฝึกฝนมาถึงระดับของผู้อาวุโสคนนี้เพียงการยกมือขึ้นก็สามารถจับดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ได้อย่างง่ายดาย ถ้าเขาต้องการฆ่ามันจะลำบากเพียงยกมือ

อย่างไรก็ตามในความมืดกรงเล็บขนาดยักษ์เอื้อมมาปกคลุมท้องฟ้าน่ากลัวเกินกว่าจะเปรียบเทียบ!

เมื่อมันยื่นออกมาแผ่นดินใหญ่ก็เปิดขึ้นความว่างเปล่าแตกออกจากกันทีละนิ้ว หลุมดำก็ปรากฏขึ้นเป็นฉากที่น่าสะพรึงกลัว

นี่คือสิ่งมีชีวิตที่อยู่เบื้องหลังพายุแห่งความมืด นี่คือต้นตอของความโกลาหลที่แท้จริง! ตอนนี้มันได้ลงมือโจมตีด้วยตัวเอง!

เปง!

บุคคลทั้งสองเผชิญหน้ากัน ความว่างเปล่าระเบิดขึ้นสสารมืดพุ่งพล่านอย่างทรงพลัง

ในเวลาเดียวกันพลังงานเซียนก็กระจายไปอย่างบ้าคลั่งแทรกซึมเข้ามาที่นี่โจมตีทุกสิ่งก่อตัวเป็นระลอกคลื่นที่ยิ่งใหญ่

นี่คือการชนกันของกฎธรรมชาติและโซ่คำสั่งแห่งเทพเจ้า เสียงและฉากทั้งหมดดูเหมือนจะมีต้นกำเนิดมาจากหลายล้านปีก่อนซึ่งมีพลังแห่งกาลเวลาอย่างคลุมเครือ

การต่อสู้ในระดับนี้เป็นสิ่งที่ทุกคนที่อยู่ที่นี่ไม่สามารถจินตนาการได้

ไม่มีใครคาดคิดว่าการปะทะกันในระดับนี้จะเกิดขึ้นเพียงไม่กี่วันหลังจากหายนะแห่งความมืดเริ่มต้น

หือ!

ลมที่พัดโหมกระหน่ำทำให้ท้องฟ้าแตกออก ภูเขาที่ยิ่งใหญ่หลายแห่งบนโลกอ่อนแอเหมือนกระดาษกลายเป็นขี้เถ้าทันทีและหายไปโดยตรง

สิ่งนี้เกิดจากความผันผวนเล็กน้อยของพลังเต๋าอันยิ่งใหญ่ที่รั่วไหลออกมาจากการต่อสู้ของบุคคลทั้งสองนี้

พวกเขาควบคุมทุกอย่างได้ดีมากแทบจะไม่มีแรงระเบิดใดๆไหลออกมาทุกอย่างถูกยับยั้งภายในใจกลางสนามรบ

ฉากนี้น่าทึ่งมาก กรงเล็บสัตว์ยักษ์นั้นมีสีดำเข้มเหมือนกับของกิ้งก่า แต่ก็เหมือนกับนกปีศาจ มันแปลกและน่ากลัว

ไม่ทราบแน่ชัดว่ามันเป็นของสิ่งมีชีวิตชนิดใด ตอนนี้มันขยายใหญ่ขึ้นด้วยพลังจากสวรรค์และปฐพีซึ่งแทบจะปกคลุมท้องฟ้าไปหมดแล้ว!

ในขณะเดียวกันฝ่ามือของผู้อาวุโสก็ปล่อยแสงสีทองผิวหนังพันรอบกระดูก

นอกจากนี้เขายังกลายร่างเป็นยักษ์ปกคลุมท้องฟ้าและรั้งกรงเล็บสัตว์ร้ายนั้นไว้ ระลอกคลื่นที่ยิ่งใหญ่ระหว่างทั้งสองปะทะกันอย่างต่อเนื่อง

นี่เป็นการเผชิญหน้าครั้งยิ่งใหญ่ครั้งแรกระหว่างผู้อมตะที่แท้จริงและสิ่งมีชีวิตแห่งความมืด!

“อาณาจักรเซียนไม่มีความก้าวหน้าในแต่น้อย พวกเจ้ายังคงยึดมั่นแต่กฎระเบียบไร้สาระความพ่ายแพ้เป็นเพียงเรื่องของเวลา”

ในเวลานี้เสียงแหบแห้งดังขึ้นพร้อมกับความเย็นยะเยือกและความโหดร้ายที่น่าสะพรึงกลัว

สิ่งนี้ถูกปลดปล่อยโดยสิ่งมีชีวิตแห่งความมืด กรงเล็บขนาดใหญ่ขยับไปมาแสงมืดที่หมุนวนปรากฏขึ้นฉีกแขนของผู้อาวุโสของอาณาจักรเซียนเหมือนเครื่องบดเนื้อ

ปู!

แขนของผู้อาวุโสของอาณาจักรเซียนระเบิดเลือดบินไปทุกหนทุกแห่ง ทุกหยดสามารถทำลายกลุ่มดวงดาวเป็นเศษซากได้อย่างง่ายดาย!

อย่างไรก็ตามแม้ว่าเขาจะมีพลังมากขนาดนี้ แต่เขาก็ยังได้รับบาดเจ็บ แขนข้างหนึ่งพิการทันทีมันสึกกร่อนด้วยคลื่นของกฎลึกลับ แสงมืดพุ่งขึ้นกำลังจะบุกรุกเข้าไปในร่างกายของเขา

“ง่ายเกินไป” ในความมืดเสียงนั้นกล่าวอย่างโหดร้ายและไร้ความปรานี

อีกด้านหนึ่งของเส้นเลือดมังกรหัวใจของทุกคนจมลงและรู้สึกตกใจอย่างไม่น่าเชื่อ

สถานะของผู้อาวุโสคนนี้สูงมากเขาฝึกฝนวิชาที่ยอดเยี่ยมกระดูกกลายเป็นสีทองเนื้อมีความทนทานอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ แต่แขนของเขาพิการในทันที ศัตรูคนนี้น่ากลัวแค่ไหน?

กองทหารจากตระกูลอมตะของเก้าสวรรค์สิบพิภพทั้งหมดเงียบลง แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญของอาณาจักรเซียนก็ไม่สามารถหยุดอีกฝ่ายได้พวกเขาควรจะทำอย่างไร?

ณ จุดนี้ไม่มีที่ใดให้พวกเขาถอยไปได้อีกแล้ว มีเพียงอาณาจักรเซียนเท่านั้น

หากพวกเขาเข้าไปไม่ได้แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ข้างหลังพวกเขาก็จะตาย