บทที่ 57 พรสวรรค์
หลัวจี๋ถึงกับพูดไม่ออก ตาเฆ่าคนนี้โลภมากจริงๆ! เห็นได้ชัดว่าตอนนี้ไม่เพียงเเค่เขาเท่านั้นที่คิดเเบบนี้ แต่รวมถึงคนอื่นๆในเผ่าเล็กๆนี้ด้วยที่มองชายชราคนนี้เปลี่ยนไป เขารีบเปิดหน้าต่างสถานะของคนอื่นๆในทันที หลัวจี๋แทบจะหัวเราะทั้งน้ำตา เขาได้ค่าความภักดีขึ้นมาสองสามแต้ม แม่งเอ้ย ขนาดทุกคนยังตกใจเลย! ...
