ตอนที่แล้วบทที่ 27: ลูกศิษย์อันดับหนึ่ง
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 29: อเวนเจอร์ส รวมพล

บทที่ 28: ข้ามันตัวตลก


บทที่ 28: ข้ามันตัวตลก

“ศิษย์พี่ใหญ่ พูดตามตรง ความยากลำบากในการฝึกเคล็ดวิชาการฝึกตนขอบเขตราชันยุทธ์ชั้นยอดนั้นก็สูงมากจริงๆ และนับตั้งแต่ที่ข้าเข้ามาในนิกาย ความเร็วในการฝึกตนของข้าก็เร็วขึ้น อย่างไรก็ตาม ในเดือนที่ผ่านมา แม้ว่าความเร็วในการฝึกตนของข้าจะเพิ่มขึ้นมากกว่าตอนที่อยู่ที่พระราชวังสันติราชา แต่มันก็เริ่มช้าลงเรื่อยๆ ตั้งแต่เดือนที่ผ่านมา”

หยุนหลี่เกอถอนหายใจเบาๆ

“แบบนั้นแหละถูกแล้ว ไม่เช่นนั้นมันจะเรียกว่าเคล็ดวิชาการฝึกตนขอบเขตราชันยุทธ์ชั้นยอดได้อย่างไร? ถึงแม้ว่าขีดจำกัดสูงสุดของมันจะสูงมาก แต่ความยากในการฝึกมันเองก็มีมากกว่าเคล็ดวิชาการฝึกตนทั่วๆ ไป ท่านอาจารย์เคยกล่าวไว้ว่าการครอบครองเคล็ดวิชาการฝึกตนขอบเขตราชันยุทธ์นั้นไม่ได้มีค่าอะไรเลย โดยพื้นฐานแล้ว สิ่งที่เป็นตัวกำหนดความก้าวหน้าส่วนใหญ่นั้นอยู่ที่การทำงานหนักและโชคของแต่ละคนต่างหาก!”

หลังจากหยุดไปชั่วครู่ เขาก็พูดต่อ “ยังไงก็ตาม เจ้ายังไม่ได้บอกข้าเลยว่าระดับการฝึกตนของเจ้าตอนนี้คืออะไร?”

“โอ้ ข้าอยู่ที่ขอบเขตวิญญาณขั้นหกแล้ว”

หยุนหลี่เกอ: "…"

“ศิษย์พี่ใหญ่เป็นอะไรไป มันต่ำเกินไปหรอ?”

“เอ่อ… เปล่าเลย”

“ข้าดีใจจริงๆ ที่ท่านพูดแบบนั้น ข้าอยู่ภายใต้ความกดดันมาโดยตลอด ข้ารู้สึกว่าถ้าข้าฝึกตนช้าเกินไป ข้าก็อาจจะทำให้ท่านอาจารย์ผิดหวังได้ ยังไงก็ตาม ศิษย์พี่ใหญ่ แล้วระดับการฝึกตนของท่านในปัจจุบันคืออะไรหรอ?”

“เอ่อ? ข้าหรอ? เอ่อ… จริงๆ แล้วข้าก็เหมือนกับเจ้านั่นแหละ ยังไงก็ตาม ข้ายังต้องไปส่งยาให้ศิษย์น้องเล็กอีก ดังนั้นข้าจะไม่รบกวนการฝึกตนของเจ้าแล้ว อย่างไรก็ตาม อาจารย์ยังกล่าวไว้ด้วยว่าการฝึกตนนั้นต้องมีทั้งการทำงานและการพักผ่อน เจ้าต้องพักผ่อนให้เพียงพอเพื่อป้องกันไม่ให้จิตใจของเจ้าอ่อนล้าจนเกินไป”

“เข้าใจแล้ว ข้าจะจำไว้ ขอบคุณศิษย์พี่ใหญ่”

หยุนหลี่เกอพยักหน้าและจากไปอย่างรวดเร็ว

จื่ออู๋เซียถอนหายใจและกล่าวว่า “ข้าไม่ได้คาดคิดเลยว่าการฝึกตนของศิษย์พี่ใหญ่จะก้าวหน้าอย่างรวดเร็วเช่นนี้ ก่อนหน้านี้การฝึกตนของเขายังต่ำกว่าข้าอยู่เลย แต่มาตอนนี้ เขาก็ได้ตามข้าทันแล้ว ดูเหมือนว่าข้าเองก็จะต้องพยายามให้หนักขึ้นแล้วสินะ”

หยุนหลี่เกอซึ่งเดินจากไปไกลแล้วรีบไปหลบหลังหินและเอามือกุมหัวใจ

ใบหน้าของเขาแดงก่ำเป็นลูกมะเขือเทศ

“น่าอายจริงๆ ข้าไม่ได้คาดคิดเลยว่าการฝึกตนของศิษย์น้องหญิงจะมาไกลถึงขอบเขตวิญญาณขั้นหกแล้ว โชคดีที่ข้าไหวตัวทัน ไม่งั้นข้าคงจะถูกเปิดเผยเป็นแน่”

หลังจากพยายามสงบสติอารมณ์มาเป็นเวลานาน การแสดงออกของหยุนหลี่เกอก็ค่อยๆ กลับมาเป็นปกติ

“พรสวรรค์ของศิษย์น้องจื่อนั้นน่ากลัวเกินไปจริงๆ ดูเหมือนว่าข้าไม่ควรจะไปยุ่งเกี่ยวกับนางให้มากนัก ไม่อย่างนั้นมันก็จะน่าอายเกินไปถ้าข้าถูกเปิดเผยเข้า”

หลังจากหยุดชั่วคราว เขาก็จ้องมองไปที่ด้านหลังภูเขา เขาสัมผัสได้อย่างชัดเจนว่ามีคนฝึกตนอยู่ที่นั่น

ด้วยรอยยิ้ม หยุนหลี่เกอรีบวิ่งไปตามทางเดินด้านหลังภูเขา

“ศิษย์น้องชายคนใหม่ของข้าน่าจะอยู่ที่นี่ใช่ไหม? พรสวรรค์ของศิษย์น้องจื่อนั้นโดดเด่นเกินไป ข้าเลยไม่สามารถแนะนำนางได้ แต่มันก็ไม่น่าจะเป็นปัญหาสำหรับข้าที่จะแนะนำน้องชายคนนี้”

ในไม่ช้า หยุนหลี่เกอก็มาถึงด้านหลังภูเขาใต้น้ำตก

ใต้น้ำตกมีชายหนุ่มรูปงามที่ดูแข็งแกร่งกำลังนั่งรับแรงกระแทกจากกระแสน้ำอันเชี่ยวกราก

ชั้นออร่าพลังสีทองจางๆ ปรากฏขึ้นบนพื้นผิวของเขาและห่อหุ้มร่างทั้งร่างของเขาเอาไว้

ด้วยออร่าพลังที่อยู่รอบๆ นี้ ไม่ว่าน้ำตกจะโจมตีเขาหนักแค่ไหน แต่มันก็ไม่สามารถส่งผลกระทบต่อเขาได้เลย อันที่จริง แม้แต่เส้นผมของเขาก็ยังนิ่งไม่ไหวติงเลย

“น้องชายคนนี้คือฟางเทียนหยวนใช่ไหม? เมื่อดูจากเคล็ดวิชาการฝึกตนที่เขาฝึกแล้ว ข้าก็บอกได้เลยว่าออร่าของมันนั้นพิเศษมาก มันน่าจะเป็นเคล็ดวิชาการฝึกตนขอบเขตราชันยุทธ์ด้วยเหมือนกัน”

ทันทีที่เขาพูดจบ ฟางเทียนหยวนก็ลืมตาขึ้นในทันที ลำแสงพุ่งออกมาจากดวงตาของเขาและพุ่งตรงไปยังหยุนหลี่เกอ

ดวงตาของหยุนหลี่เกอหรี่ลงเล็กน้อย คัมภีร์จักรพรรดิโกลาหลบรรพกาลไหลเวียนอยู่ในร่างกายของเขา และออร่าอันทรงพลังก็ปะทะเข้ากับออร่าของฟางเทียนหยวน

บู้มมมม!

ออร่าอันทรงพลังทั้งสองทำให้เกิดคลื่นระเบิดขนาดใหญ่ ผิวน้ำด้านล่างทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้าและพุ่งขึ้นไปสูงถึง 100 เมตร

คลื่นน้ำตกลงมาซัดลงสระและทำให้เกิดคลื่นขนาดใหญ่ซัดออกไปทุกทิศทุกทาง

“ไม่เลว สมแล้วที่เป็นลูกศิษย์ที่ท่านอาจารย์คาดหวัง แค่ออร่านี้ก็ไม่ธรรมดาแล้ว”

“อาจารย์?”

ฟางเทียนหยวนเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยและเข้าใจความหมายในทันที เขาก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วและป้องมือพร้อมกับโค้งคำนับเล็กน้อย

“เทียนหยวนทำความเคารพศิษย์พี่ใหญ่”

เมื่อได้ยินว่าอีกฝ่ายเรียกเขาว่าศิษย์พี่ใหญ่ หัวใจของหยุนหลี่เกอก็เต้นแรง

เขาโบกมือของเขา

“ศิษย์น้อง เจ้าสุภาพเกินไปแลว้ ลุกขึ้นเถอะ”

“ขอบพระคุณศิษย์พี่ใหญ่”

“การฝึกตนของเจ้าเป็นยังไงบ้าง เจ้ามีปัญหาอะไรหรือเปล่า? เจ้าชินกับยอดเขาจื่อฉุ่ยแล้วหรือยัง?”

“ศิษย์พี่ใหญ่ ข้ารู้สึกดีมาก ที่นี่เป็นสถานที่ที่ดีที่สุดที่ข้าเคยได้พักในตลอดในช่วงยี่สิบปีที่ผ่านมา”

หยุนหลี่เกอยิ้มและพยักหน้า

“งั้นก็ดีแล้ว ถ้าเจ้าต้องการอะไรเจ้าก็บอกข้าได้นะ”

“ขอบคุณศิษย์พี่ใหญ่”

“ไม่จำเป็นต้องสุภาพ ในฐานะที่เป็นศิษย์พี่ใหญ่แห่งยอดเขาจื่อฉุ่ย มันก็เป็นเรื่องธรรมดาสำหรับข้าที่จะแก้ไขปัญหาให้กับน้องชายและน้องสาวของข้า นี่คือยาแก่นพลังที่อาจารย์สั่งให้ข้าเอามาให้เจ้า ข้าจะมอบมันให้เจ้าเอาไปใช้ก่อน 1,500 เม็ด ถ้ามันไม่พอยังไงก็ค่อยมาขอเพิ่มได้”

คุณพระ!

ฟางเทียนหยวนอ้าปากค้าง

นี่คือยาแก่นพลัง!

นอกจากนี้มันก็ยังมี 1,500 เม็ด!

จำนวนนี้มันมากเกินไป มันมีค่ามากกว่าหินวิญญาณระดับสูง 6,666 ก้อนที่อาจารย์ลุงหลี่เต๋าหรันเคยมอบให้กับเขา

อันที่จริง นิกายอสูรสวรรค์ก็เป็นนิกายที่ทรงพลังอย่างแท้จริง!

นิกายนี้เต็มไปด้วยเสือหมอบและมังกรที่ซ่อนอยู่ สิ่งนี้ย้ำเตือนให้ฟางเทียนหยวนเก็บตัวและฝึกฝนให้หนัก

ฟางเทียนหยวนรับยามาและขอบคุณเขา หยุนหลี่เกอเริ่มพูดอีกครั้ง

“น้องชาย เจ้าเพิ่งมาใหม่ ดังนั้นข้าก็ไม่ควรจะบอกเรื่องนี้กับเจ้า อย่างไรก็ตาม ข้าก็จะบอกมันกับเจ้า เจ้าต้องรู้ว่าไม่ใช่ทุกคนที่จะสามารถเข้าสู่ยอดเขาจื่อฉุ่ยของเราได้ เพื่อที่จะสามารถเข้ามาและกลายเป็นลูกศิษย์ของท่านอาจารย์ได้ มันก็นับเป็นบุญที่เราทำมาทั้งหมดแปดชาติ”

“ศิษย์พี่ใหญ่พูดถูก”

“เพราะฉะนั้นแล้ว เราจึงต้องฝึกฝนอย่างขยันขันแข็งและไม่ทำให้ท่านอาจารย์ผิดหวัง”

“แน่นอน! ตั้งแต่ข้ามาถึงยอดเขาจื่อฉุ่ย ข้าก็ไม่กล้าที่จะหย่อนยานเลย ข้าฝึกฝนอย่างขยันหมั่นเพียรตลอดเวลาเพื่อตอบแทนท่านอาจารย์สำหรับความเมตตาของเขา”

หยุนหลี่เกอพยักหน้า

“ถูกต้อง มันเป็นการดีที่สุดที่เจ้าจะคิดแบบนั้น... ว่าแต่ระดับการฝึกตนของเจ้าในปัจจุบันคืออะไรล่ะ?”

“ศิษย์พี่ใหญ่ ตอนนี้ข้ายังอยู่เพียงขอบเขตภูผาสมุทรขั้นหนึ่งเท่านั้น”

หยุนหลี่เกอ: "???"

เมื่อเห็นว่าการแสดงออกของเขาเปลี่ยนไป จิตใจของฟางเทียนหยวนก็สั่นคลอน เขาสงสัยว่าระดับการฝึกตนของเขาอาจจะต่ำเกินไปหรือเปล่า?

อย่างไรก็ตาม สมุดบันทึกของศิษย์พี่หญิงไม่ได้บันทึกว่าระดับการฝึกตนของศิษย์พี่ใหญ่อยู่ที่ขอบเขตวิญญาณเท่านั้นหรอกหรือ?

โอ้!

ฟางเทียนหยวนเข้าใจได้ทันทีว่าบันทึกของศิษย์พี่หญิงนั้นน่าจะหมายถึงการฝึกตนของพวกเขาในอดีต ยิ่งไปกว่านั้น ทุกคนก็ได้รับการฝึกฝนเคล็ดวิชาขอบเขตราชันยุทธ์ชั้นยอดมานานแล้ว ดังนั้นระดับการฝึกตนของพวกเขาก็จะต้องดีขึ้นอย่างมาก มันจะต้องเหนือกว่าเคล็ดวิชาการฝึกตนทั่วไปอย่างมาก ด้วยเหตุนี้เอง ในขณะนี้ ศิษย์พี่ใหญ่ของเขาจึงอาจจะมองว่าระดับการฝึกตนของเขาในตอนนี้นั้นอยู่ต่ำเกินไป

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ฟางเทียนหยวนก็ลุกขึ้นยืนและพูดอย่างจริงจังว่า “ศิษย์พี่ใหญ่ แม้ว่าการฝึกตนของข้าในตอนนี้จะย่ำแย่ แต่ท่านไม่ต้องกังวล ข้าจะทำงานให้หนักและไม่ทำให้ท่านอาจารย์ผิดหวังอย่างแน่นอน!”

0 0 โหวต
Article Rating
1 Comment
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด