ตอนที่ 029 เตามูลค่าหลายร้อยล้าน

"เห็นคุณแล้วทำให้ผมนึกถึงโรงรับจำนำที่มาจ้างผมในสมัยก่อนเลย"

"พวกนั้นบอกว่าหลี่ชางหูมาทำงานกับพวกเขาไหม เขาจะให้ค่าดูของเก่า 10 หยวนต่อเดือน"

ชายชราพูดหลังหัวเราะจบ

หลี่ชางหู?

โรงจำนำ?

จากคำพูดไม่กี่คำของหลี่ชางหู ซูแคนก็รู้ได้เลยว่าชายคนนี้ต้องเป็นคนที่เชี่ยวชาญของเก่าแน่นอน

"เรียกผมว่าเฒ่าหลี่ก็ได้"

หลี่ชางหูยิ้ม

"ซูแคน!!"

ซูแคนแนะนำตัวเองเสร็จ และพูดต่ออีกด้วยว่า

"เฒ่าหลี่ ทำไมไม่พักผ่อนก่อนล่ะ พรุ่งนี้ค่อยตื่นมาตรวจสอบก็ได้"

"หึๆ!!"

เฒ่าหลี่หัวเราะเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า

"มีของดีมากองรอบตัวแบบนี้ ผมชักจะคันไม้คันมือแล้ว ถ้าผมไปนอนตอนนี้ ยังไงก็นอนไม่หลับแน่ ผมจะจัดการมันในคืนนี้แหละ"

"ซูแคน คุณไปพักเถอะ!! ไม่ต้องห่วง เห็นอย่างนี้ผมก็ยังแข็งแรงอยู่เลย"

ซูแคนคิดครู่หนึ่งแล้วพูด

"ผมจะช่วยคุณเช็คของพวกนี้เอง"

เฒ่าหลี่หัวเราะสองสามครั้งแล้วก็พูด

"ต้องการคนช่วยพอดีเลย ฮ่าๆ!!"

พวกเขาทั้งสองก็เริ่มค่อยๆหยิบของเก่าออกมาตรวจสอบทีละชิ้น

"นี่มัน…เตาจากยุคซวนเต๋อ"

เฒ่าหลี่หยิบเตาทองแดงออกจากกล่องซึ่งมีอะไรบางอย่างคลุมเตาอยู่ เขาหยิบออกมาด้วยความระมัดระวังและวางมันลง จากนั้นเฒ่าหลี่ก็ดึงผ้าที่คลุมอยู่ออก

"เตาจากยุคซวนเต๋อ?"

ซูแคนถามด้วยความประหลาดใจ

ซูแคนจำได้ว่าชาติที่แล้ว เตาจากยุคซวนเต๋อเป็นของเก่าหายากมาก ถือได้ว่าเป็นสมบัติของประเทศได้เลย!!

เตาซวนเต๋ออันหนึ่งเคยถูกประมูลด้วยราคามากกว่า 100 ล้านหยวน

ซูแคนยังจำเตาที่เคยถูกประมูลได้ติดตา ขนาดของมันใกล้เคียงกับอันตรงหน้าเขามาก

"ฮึก"

ซูแคนมองไปที่เตาและกลืนน้ำลาย

เตานี้ในอนาคตจะมีมูลค่ามากกว่า 100 ล้านหยวน เตาอันเดียวมูลค่าสูงกว่าบ้านซะอีก

เขาหยิบสมุดเล่มเล็กขึ้นมาและตรวจดูว่าถูกซื้อมาด้วยราคาเท่าไหร่

"10 หยวน..."

ซูแคนตะลึงเมื่อเห็นราคาที่ถูกซื้อมา เขาใช้เงิน 10 หยวนในการซื้อเตามูลค่า 100 ล้าน ! !

ได้กำไรกี่เท่าเนี่ย?

สิบล้านเท่าได้....

"เอ้า!! คุณก็รู้จักเตาซวนเต๋อด้วยเหรอ"

เฒ่าหลี่เห็นซูแคนทำท่าทางตกใจจึงเอ่ยถาม

"พอรู้จักนิดหน่อย"

ซูแคนตอบด้วยรอยยิ้ม

เฒ่าหลี่ยิ้มและพูดต่อ

"คุณนี่ไม่ธรรมดาเลย นี่เป็นเตาของแท้ ถูกเก็บรักษาไว้อย่างดี ผิวของมันเรียบเนียนสวยงาม สีของมันดูหมองคล้ำตามอายุของมัน แต่ถ้ามองดูดีๆแล้ว จะเห็นรอยเล็กๆ รอยเดียวเท่านั้น เตาซวนเต๋ออันนี้สมบูรณ์แบบสุดๆ"

"ซูแคนคุณนี่ช่างโชคดีสุดๆ ผมเคยเห็นเตาจากยุคนี้มามาก แต่สภาพของเตาอันนี้ผมยังไม่เคยเห็นมาก่อนเลย มันสมบูรณ์แบบสุดๆ ชีวิตนี้ผมได้ตาตายหลับแล้ว"

เฒ่าหลี่วางเตาซวนเต๋อลงบนโต๊ะด้วยความระมัดระวัง และมองไปที่เตาซวนเต๋อด้วยสายตาเป็นประกาย

"เตาซวนเต๋ออันนี้มันสมบูรณ์แบบขนาดนั้นเลยเหรอ?"

ซูแคนถามด้วยความสงสัย

เฒ่าหลี่ยิ้มและตอบว่า

"เตาซวนเต๋อในยุคนั้นมีการทำออกมาจำนวนน้อยมาก ไม่กี่ปีที่ผ่านมาเตาซวนเต๋อที่เหลือรอดมีจำนวนอยู่แค่หยิบมือเดียว"

"แถมของพวกนั้นสภาพไม่ได้สมบูรณ์เลย เสียหายบ้าง ชิ้นส่วนไม่ครบบ้าง แตกต่างกับเตาซวนเต๋อของคุณราวฟ้ากับเหว"

"มันถูกเก็บรักษามาอย่างดีโดยคนที่รู้คุณค่าของมัน ผมรับประกันด้วยหัวของผมเลย เตาอันนี้สมบูรณ์ติดอันดับต้นๆแน่ๆ"

ซูแคนได้ยินก็อ้าปากค้าง

ซูแคนไม่ได้คิดว่าเตาเก่าๆอันนี้จะมีเรื่องราวความเป็นมาอย่างนี้ หากเก็บรักษาไว้บางทีราคาอาจจะสูงกว่าร้อยล้านก็ได้

"ซูแคน คุณเป็นคนที่โชคดีมากเลยนะ ที่ได้เตานี้มาในสภาพที่สมบูรณ์"

เฒ่าหลี่มองดูซูแคนด้วยความอิจฉา ถ้าหลายปีก่อนเขาได้เป็นเจ้าของเตานี่ละก็….

ซูแคนยิ้มเล็กน้อยที่ได้ยินแบบนั้น เขาคิดต่อว่า

โชคดีจริงๆที่ได้ให้ลู่กั๋วเฉียงไปรวบรวมของเก่ามา

ของเก่าบางชิ้นมีราคาไม่กี่หยวนเท่านั้น

ภาพวาด งานแกะสลัก หรือของเก่าๆที่คนไม่รู้คุณค่าของมัน ถูกขายด้วยราคาไม่กี่หยวน

ถ้าใช้เงินซื้อของเก่าพวกนี้เก็บไว้เยอะๆ ในอนาคตพอถึงจุดที่คนเริ่มนิยมสะสมของเก่า ค่อยเอาออกมาขายทีเดียว บางทีอาจได้เงินจากตรงนี้หลายหมื่นล้านก็ได้

ตอนนี้มีของที่เพิ่งตรวจแค่สองชิ้น คือเตาซวนเต๋อ กับภาพวาดไม้ไผ่ อันหนึ่งราคา ประมาณ 10 ล้านหยวน อีกอันก็ราคาประมาณ 100 ล้านหยวน รวมๆแล้วราคาสองชิ้นมากกว่า 110 ล้านหยวนแล้ว

แค่สองชิ้นก็มากกว่าร้อยล้านหยวนซะแล้ว

"ผู้เฒ่าหลี่ ดูอย่างอื่นต่อเถอะ"

ซูแคนชี้ไปที่ของเก่าที่เหลืออยู่

"ช่วยผมเอาของเก่าพวกนี้ออกมาวางบนโต๊ะหรือพื้นหน่อย อย่าเก็บรวมกันเลยเดี๋ยวมันจะเสียหาย"

เต่าหลี่พูดอย่างสุภาพ

ซูแคนพยักหน้า

ซูแคนรีบหยิบของเก่าที่อยู่ภายในกล่องออกมาทั้งหมด

เฒ่าหลี่ทำหน้าตาตื่นเต้นและเริ่มตรวจสอบของเก่าทีละชิ้น

"กาน้ำชาดินเผาชุดนี้ สร้างโดยปรมาจารย์ที่มีชื่อเสียงในสมัยราชวงศ์ชิง"

เต่าหลี่มองชุดหม้อปั้นดินเผาแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่ประหลาดใจ...

"หากนำใบชาชั้นดีมาต้มกับกาน้ำนี้ จะเพิ่มรสชาติให้กับใบชา เพียงเทน้ำเดือดเข้าไป รสชาติของใบชาก็จะกระจายไปทั่ว…"

"นี่คือชุดกาน้ำชาอย่างดี..."

"นั่นมัน!! เครื่องลายครามของราชวงศ์ซ่ง..."

"ส่วนนี่คือหินหยกจากราชวงศ์ถัง"

"น่าเสียดายเป็นของทำเลียนแบบ แต่หินหยกอันนี้คือหินหยกที่ดีมากเลย"

"นี่คือแจกันลายดอกหยวนชิงใช่ไหมนั่น?"