751 - นักโทษผู้ยิ่งใหญ่
751 - นักโทษผู้ยิ่งใหญ่
เมื่อทุกอย่างสงบลง จักรพรรดิดำก็ไม่สามารถทำอะไรได้อีกต่อไป เพราะหลังจากแสงถูกนำออกมาแล้ว มันก็จะบินกลับไปที่หม้อปราณปฐพีต้นกำเนิดโดยตรง
หลายคนรวมตัวกันอย่างระมัดระวังเพื่อสังเกตแสงเซียน โดยเฉพาะเด็กหนุ่มจากโบราณ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตกใจ
เย่ฟ่านมองดูของวิเศษชิ้นนั้น มันไม่ใช่วิญญาณเซียนแต่เป็นคัมภีร์โบราณส่องประกายระยิบระยับราวกับว่ามันถูกหลอมด้วยแก่นของดวงอาทิตย์และดวงจันทร์
มันมีลักษณะเป็นสี่เหลี่ยมจัตุรัสและมีขนาดประมาณครึ่งวา มีดวงดาวห้าดวงสลักอยู่หน้าปก เมื่อแผ่ออกไปแล้วจะมีแสงดาวปรากฏอยู่เป็นระยะ
"นี่อะไร?”
หลายคนงง และหลังจากศึกษามาเป็นเวลานานก็ไม่สามารถเข้าใจความจริงได้
“เป็นคัมภีร์โบราณใช่หรือไม่?” จักรพรรดิดำตกตะลึง
หลายคนสำรวจด้วยความรู้สึกทางจิตวิญญาณ แต่พวกเขาก็ยังไม่ได้รับคำตอบอะไรเลย
วานรศักดิ์สิทธิ์ใช้ความคิดอย่างระมัดระวัง ราวกับว่าเขาจำอะไรบางอย่างได้ และจู่ๆ ก็แสดงท่าทีตกใจว่า
“พ่อของข้าก็มีม้วนหนังสือโบราณเช่นกัน ข้ามีความรู้สึกคลุมเครือ เขามักจะดูมันตอนดึก”
พ่อของเขาเป็นจักรพรรดิแห่งสมัยโบราณซึ่งอยู่ยงคงกระพันในโลก น่าแปลกใจจริงๆที่พวกเขามักจะดูม้วนหนังสือโบราณในตอนดึก
“คัมภีร์เซียน?”
เย่ฟ่านรู้สึกประหลาดใจ
“เหมือนมาก คล้ายกันมาก ข้าคิดว่ามันเป็นม้วนหนังสือโบราณ”
ยิ่งเขาดูมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งคุ้นเคยมากขึ้นเท่านั้น และเขาก็พยักหน้าอย่างเคร่งขรึม
“บัดซบมันคือคำภีร์เซียน” จักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์มักจะเฝ้าดูมันเงียบๆ แล้วมันก็ตกไปอยู่ในมือของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่กลืนสวรรค์ สมบัตินี้มีมูลค่ามหาศาล!
“โครม!”
ทันใดนั้นต้นไม้มังกรที่ใหญ่โตเหมือนภูเขาสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ฝาโลงศพโบราณปิดลงอย่างช้าๆแล้วค่อยๆ จมลงไปในขุมนรกที่ไม่มีที่สิ้นสุด
“รีบไปจากที่นี่” เย่ฟ่านตกใจ “บางทีนี่อาจเป็นจุดหมายปลายทางที่ดีที่สุดสำหรับจักรพรรดิโบราณ”
เขาถอนหายใจ
“ไปกันเถอะ เราไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้เป็นเวลานาน”
ในรังมังกรโบราณต้องมีค่ายกลคุ้มครอง แต่เข้าไปใกล้ไม่ได้ และไม่มีประโยชน์ที่จะอยู่ต่อไป
ทุกคนโค้งคำนับเพื่อแสดงความเคารพต่อจักรพรรดิผู้โหดเหี้ยม แล้วรีบเดินจากไปอย่างรวดเร็ว
“ครืน!”
เมื่อพวกเขาเดินออกไป ด้านหลังก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง และรังโบราณทั้งหมดก็เต็มไปด้วยหมอก ความสับสนวุ่นวายจมอยู่ใต้น้ำอย่างสมบูรณ์!
“ในโลกนี้จะไม่มีจักรพรรดิผู้โหดเหี้ยมอีกต่อไป…”
พวกเขารู้ว่าจักรพรรดิสวรรค์โบราณได้หายตัวไปจากโลกนี้แล้ว ไม่มีใครเข้าใจเขา ไม่มีใครรู้จักเขา ไม่มีใครรู้ว่าอะไรอยู่ในใจเขา
เย่ฟ่านและคนอื่นๆ ถอยห่างออกไปอย่างเงียบๆ เป็นการยากที่จะบอกได้ว่าในใจของพวกเขาเป็นอย่างไร และพวกเขาอยู่ไกลจากสถานที่ที่พักผ่อนอย่างสงบของจักรพรรดิโบราณ
ห่างไกลจากรังโบราณพวกเขาเริ่มพูดอีกครั้ง ชายหนุ่มในราชวงศ์โบราณต้องการเชิญทุกคนไปพบกับพ่อและราชาของเขาเพราะทุกคนคือแขกผู้มีเกียรติ
หลายคนส่ายหัวอย่างแรง แม้ว่าจะถูกทุบตีจนตายพวกเขาก็เข้าไปไม่ได้ เว้นแต่ว่าวานรศักดิ์สิทธิ์จะเติบโตขึ้นและเย่ฟ่านฝึกฝนจนถึงขอบเขตของความสมบูรณ์อันยิ่งใหญ่ของร่างเซียน
จักรพรรดิดำครุ่นคิดเป็นเวลานานโดยถือราชโองการของจักรพรรดิอมตะและเข้าหาชายหนุ่มในราชวงศ์โบราณพร้อมกับกล่าวว่าต้องการยืมต้นกำเนิดสวรรค์บางส่วน
“ข้าไม่ได้ต้องการอะไรมาก แค่ขอยืมต้นกำเนิดสวรรค์ที่มีขนาดใหญ่โตเท่าตัวข้าก็พอแล้ว”
วานรศักดิ์สิทธิ์เหล่มองดูมันและรู้สึกว่าสุนัขตัวนี้หน้าหนามากจนตัวมันเกิดความละอายใจไปด้วย
“วานรศักดิ์สิทธิ์ เจ้าหมายความว่าอย่างไร ข้ารู้ว่าเจ้าไม่ได้ขาดแคลนต้นกำเนิดสวรรค์เพราะเจ้าขโมยสมบัติชิ้นนั้นไปจากพวกเราตั้งแต่เหตุการณ์ในเมืองศักดิ์สิทธิ์!”
เมื่อจักรพรรดิดำพูดถึงเหตุการณ์นี้มันโกรธมากและดุด่าพวกวานรศักดิ์สิทธิ์เป็นเวลานาน
จักรพรรดิดำไม่ยอมแพ้ มันไม่ต้องการกลับออกไปด้วยมือเปล่า และขอให้เย่ฟ่านใช้ทักษะต้นกำเนิดเพื่อค้นหาต้นกำเนิดสวรรค์สองสามชิ้น
เย่ฟ่านค้นหาอย่างจริงจังมาเป็นเวลานานแล้ว แต่ต้นกำเนิดสวรรค์ทั้งหมดล้วนเป็นสิ่งที่ใช้บรรจุร่างของราชาโบราณทั้งสิ้น และเป็นการยากที่จะหาสมบัติที่ไม่มีเจ้าของ
พวกเขาเดินมาไกลและหยุดอยู่ในถ้ำโบราณ หัวใจของเย่ฟ่านขยับ เขารู้สึกแสบตาในดวงตาและทันใดนั้นแสงสว่างก็สาดส่องออกมาจากทุกซอกทุกมุมของถ้ำ
“อย่าเพิ่งเข้าไปมันอันตราย”
เย่ฟ่านเรียกสุนัขดำตัวใหญ่กลับมาเพราะกลัวว่ามันจะขุดต้นกำเนิดสวรรค์ขนาดใหญ่ที่อยู่ในห้องนี้
“บูม!”
มันชี้นิ้วเบาๆ แล้วทุบก้อนหิน ผิวของหินแตก เป็นประกายแวววาว ถ้ำเต็มไปด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์ สถานที่ศักดิ์สิทธิ์เงียบสงบ และหินต้นกำเนิดสวรรค์ขนาดเท่าศีรษะก็โผล่ออกมา
จักรพรรดิดำรีบวิ่งเข้าไปตะครุบมันแน่นแล้วรีบกลืนมันลงท้องด้วยความโล�
"ยังมีอีกหรือไม่"
"วันนี้เราได้รับโชควาสนาครั้งใหญ่แล้ว!"
เย่ฟ่านก็รู้สึกประหม่าและตื่นเต้นเล็กน้อย เขารู้สึกว่านี่จะเป็นการเก็บเกี่ยวที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตั้งแต่เขาใช้ศิลปะต้นกำเนิดมา
เนื่องจากความลึกของถ้ำโบราณนั้นน่ากลัวเป็นอย่างมาก มีหินต้นกำเนิดสวรรค์จำนวนมากที่ถูกผนึกอยู่ที่นี่และส่วนใหญ่เป็นสี่เหลี่ยมหรือสามเหลี่ยม!
“ให้ข้า...”
จักรพรรดิดำใช้กรงเล็บขุดหลุมในหิน ผ่านไปครู่หนึ่ง สายรุ้งก็ส่องแสงและถ้ำโบราณก็สว่างสดใส
ต้นกำเนิดสวรรค์อีกชิ้นหนึ่งที่มีขนาดเท่ากับศีรษะมนุษย์ถูกขุดออกมา และแสงที่สะท้อนออกมาเกือบจะโปร่งใส และแก่นของมันก็พลุ่งพล่านราวกับกระแสน้ำ
“โชคดี โชคดีมาก”
จักรพรรดิดำยิ้มและหัวเราะคิกคัก มุมปากของมันเกือบจะฉีกออก มันก้มลงขุดดินอย่างรวดเร็ว ใช้เวลาไม่นานมันก็ขุดต้นกำเนิดสวรรค์ที่มีแสงสีทองสดใสใหญ่โตยิ่งกว่าศีรษะมนุษย์ออกมา
“ไม่ หยุดขุดเดี๋ยวนี้!”
เย่ฟ่านตกตะลึง เขาลืมตาขึ้นและเห็นบางสิ่งบางอย่างที่ซ่อนอยู่ในส่วนลึกของก้อนหิน แต่ทว่าเขายังตะโกนช้าไปหนึ่งก้าว
จักรพรรดิดำขุดกำแพงหินด้วยอุ้งเท้าข้างเดียว เผยให้เห็นต้นกำเนิดสวรรค์ชิ้นใหญ่ ตั้งอยู่อย่างเงียบๆในส่วนลึกของถ้ำโบราณ
“เอลูนานี่!”
เด็กหนุ่มราชวงศ์โบราณอุทาน เย่ฟ่านและคนอื่นๆแผ่นหลังเย็นยะเยือก พวกเขารีบถอยกลับและสัมผัสได้ถึงพลังงานที่น่าสะพรึงกลัวซึ่งทำให้กระดูกของพวกเขาเหน็บหนาวสั่นสะท้าน
ในต้นกำเนิดสวรรค์มีชายชราร่างผอมบาง เขานั่งขัดสมาธิ ไม่มีความผันผวนแม้แต่น้อย แต่กลับทำให้ผู้คนใจสั่นเป็นอย่างมาก
ร่างกายส่วนบนผอมและส่วนล่างมีผิวหนังของสัตว์ร้ายปิดบังไว้
ชายชราที่เหมือนซากดึกดำบรรพ์นี้หลับตา เบ้าตาของเขาจมลง ผมหงอกของเขายุ่งเหยิง และเขาถือไม้เท้ากระดูกไว้ในมือ
และสิ่งที่น่าประหลาดใจที่สุดคือร่างกายของเขาทั้งหมดถูกมัดด้วยโซ่เหล็กซึ่งมันแทบจะจมลงไปในเลือดเนื้อของเขาอย่างสมบูรณ์
โซ่เหล็กสีแดงเลือดริบหรี่ด้วยแสง เมื่อมองแวบแรก มันไม่ใช่โซ่ธรรมดาแต่มีลวดลายสลักอยู่บนนั้นมากมาย
“นี่ใคร…?” เย่ฟ่านตกใจ
เห็นได้ชัดว่านี่คือนักโทษที่ทรงพลังและน่ากลัว ชีวิตของเขาไม่มีความผันผวนและเกือบจะกลายเป็นเสาไม้ แต่เขายังคงมีกลิ่นอายที่น่าหวาดหวั่นถึงขีดสุด
“เอลูน่าเอ๋อ…” เด็กหนุ่มราชวงค์โบราณงุนงงอย่างมากและพูดคำมากมาย
“เขาบอกว่านี่เป็นนักฆ่าในสมัยโบราณ เขาฆ่าสิ่งมีชีวิตโดยไม่กระพริบตาและถือว่าชีวิตคนไม่มีความแตกต่างจากผักปลา มันเป็นเหตุให้เขาถูกคุมขังที่นี่” วานรศักดิ์สิทธิ์อธิบาย
เย่ฟ่านประหลาดใจ เขามองไปที่ชายชราผอมบางรายล้อมไปด้วยหนังสัตว์ และรู้สึกแปลกมาก ไม่ว่าจะมองอย่างไร เขาก็ดูเหมือนเผ่าพันธุ์มนุษย์ ไม่เหมือนราชาในสมัยโบราณ
“บัดซบ จักรพรรดิคนนี้ก็คิดว่าเขาเป็นคน ไม่ใช่ราชวงศ์โบราณ นี่เกิดอะไรขึ้น?” จักรพรรดิดำประหลาดใจเช่นกัน
“นี่เป็นนักฆ่าในสมัยโบราณจริงๆ เหรอ?” เย่ฟ่านถามวานรศักดิ์สิทธิ์
“โอมายะ...”
ชายหนุ่มดูหวาดกลัวมาก เขาเดินถอยหลัง โบกมือให้หนีจากที่นี่ด้วย
“เขาบอกว่านี่คือปราชญ์โบราณเป็นบุคคลที่น่ากลัว และคนที่ตายอยู่ในมือเขามากมายอย่างไม่มีที่สิ้นสุด” วานรศักดิ์สิทธิ์พูดด้วยท่าทางแปลกๆ
"อะไรนะ ปราชญ์โบราณ?!"
“คนแก่ในชุดคลุมหนังสัตว์คนนี้เป็นเผ่าพันธุ์มนุษย์ที่รอดชีวิตมาแต่ยุคโบราณ?”
ดวงตาของสุนัขตัวใหญ่สีดำตั้งตรง เด็กชายพยักหน้าอย่างจริงจัง บ่งบอกว่าบุคคลนี้เป็นอันตรายอย่างยิ่งและจำเป็นต้องอยู่ห่างจากที่นี่เพื่อป้องกันไม่ให้สิ่งเลวร้ายเกิดขึ้น
“บัดซบ บางทีคนคนนี้อาจเป็นจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ก็ได้!” หมาดำตัวใหญ่กรีดร้องอย่างงุนงง
หัวใจของเย่ฟ่านก็เต้นแรงเช่นกัน นี่เป็นเผ่าพันธุ์มนุษย์ที่อายุยืนยาวที่สุดที่เขาเคยเห็นมา
