ผมอะตัวร้ายในโนเวล ตอนที่ 3

ผมอะตัวร้ายในโนเวล ตอนที่ 3

ได้ฟังคำตอบของเย่เฟยแล้ว ระบบก็เงียบไปชั่วขณะ จากนั้นจึงตอบกลับมาว่า 'หวังว่าสุดท้ายจะไม่ใช่โฮสต์ที่เป็นฝ่ายไปขอร้องอ้อนวอนเขา'

'รอดูไปเถอะน่า' เย่เฟยตอบกลับเบาๆ

ขณะที่เย่เฟยกำลังคุยอยู่กับระบบ เวลาก็ล่วงเลยผ่านไปจนถึงกลางวัน

เย่เฟยลงจากม้า เขาเดินกลับไปที่โรงม้าที่มีคนงานนั่งอยู่

จากนั้นจึงเดินไปยังพื้นที่พักผ่อนของสนามม้า เขาพบว่าซูชิงจู้เองก็อยู่ที่นี่ด้วยเช่นกัน

'การเดท' ของทั้งสองในวันนี้นั้น อันที่จริงแล้วเป็นการจัดการจากปู่ของซูชิงจู้และคุณชายเย่

ผู้อาวุโสซูพอรู้มาบ้างว่าซูชิงจู้มีอาการป่วยทางจิต ตอนที่เขาพยายามหาคู่ชีวิตให้เธอ เธอก็ปฏิเสธอย่างเย็นชา

ดังนั้นผู้อาวุโสซูจึงตั้งความหวังเป็นอย่างยิ่งว่าเย่เฟยจะสามารถช่วยเหลือหลานสาวของเขากำจัดเงามืดที่ติดอยู่ในใจออกไป ดังนั้นจึงจงใจให้ทั้งสองมาอยู่ด้วยกัน

เพื่อปกป้องชื่อเสียงของปู่ ซูชิงจู้จึงได้แต่ต้องมาเดทกับเย่เฟย

ซึ่งชัดเจนว่านี่ไม่ใช่การพยายามจับคู่เป็นครั้งแรกของผู้อาวุโสซู

แม้ซูชิงจู้จะเหยียดหยามคนต่างเพศ แต่เธอก็รู้ว่าทั้งหมดที่ปู่ของเธอทำไปก็เพราะหวังดีกับเธอ ดังนั้นเธอจึงไม่อาจบอกปัดอย่างไร้เยื่อใย

เย่เฟยดื่มเครื่องเกลือแร่ขณะนั่งอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลกับซูชิงจู้

ทั้งสองคนต่างก็ปิดปากเงียบ

หลังจากเงียบได้สักพัก มือถือของซูชิงจู้ก็มีเสียงเรียกเข้า

ซูชิงจู้มองดูชื่อคนโทร จากนั้นจึงรีบรับสาย "ค่ะปู่....."

เป็นสายจากผู้อาวุโสซู

หลังจากคุยกันสองสามนาที เธอก็วางสาย

"ปู่ซูโทรมา?" เย่เฟยถาม

"อืม" ซูชิงจู้ตอบ

เย่เฟยไม่ต้องเดาด้วยซ้ำ ปู๋ซูคงโทรมาเล่าเรื่องดีๆของเขาเพื่อหวังจับคู่คนทั้งสองไม่ผิดแน่

เย่เฟยรู้ว่าปู๋ซูเป็นคนดี เขาต้องการให้หลานสาวได้มีชีวิตที่ดี ถึงอย่างไรพ่อแม่ของซูชิงจู้ก็ตายหมดแล้ว ปู๋ซูเองก็อายุมากขึ้นทุกวัน ดังนั้นเขาจึงกังวลว่าจะไม่มีใครมาดูดำดูดีซูชิงจู้

แต่การทำเช่นนี้รังแต่จะทำให้เกิดผลตรงกันข้าม

โดยเฉพาะเมื่อซูชิงจู้ที่เป็นโรคกลัวผู้ชายต้องมาฟังคนอื่นพูดถึงเย่เฟยซ้ำแล้วซ้ำเล่า ในใจของเธอจึงเกิดความคิดต่อต้านขึ้น

ซูชิงจู้ยังคงมีสีหน้าเย็นชา

ไม่นานเย่เฟยก็ถามขึ้นอีก "ปู๋ซูพูดว่าไงบ้าง?"

"ปู๋ซูบอกให้ฉันพยายามใช้เวลาอยู่กับคุณชายเย่" ซูชิงจู้ตอบขณะหุบขา

"คุณหนูซูคิดว่าผมเป็นยังไงบ้าง?" เย่เฟยถาม เขาหันไปจ้องตาของซูชิงจู้

ซูชิงจู้จ้องมองตอบเย่เฟยเขม็ง "คุณชายเย่ ต้องขอโทษด้วย แต่ฉันไม่ได้ชอบคุณ"

เย่เฟยคาดไว้แล้วว่าเธอจะตอบแบบนี้ ดังนั้นสีหน้าจึงยังเรียบเฉย "อืม ผมรู้อยู่แล้ว"

ซูชิงจู้รู้สึกประหลาดใจเมื่อเห็นว่าเย่เฟยยังคงสงบนิ่งอยู่

เย่เฟยพูดเสริมขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ยังคงเฉยชา "ผมเองก็ไม่อยากเสียเวลาเปล่าเหมือนกัน ในเมื่อคุณหนูซูไม่ได้ชอบผม ไม่ต้องกังวล ผมจะไม่มารบกวนคุณอีก"

ได้ยินน้ำเสียงของเขา ซูชิงจู้ก็ประหลาดใจอย่างหนัก

ก่อนหน้านี้เย่เฟยพยายามทุกวิถีทางเพื่อหาทางเอาใจซูชิงจู้

ครั้งสุดท้ายที่เขาพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงแบบนี้คือเมื่อไหร่กันนะ?

"คุณหมายความว่าไง?" ซูชิงจู้ถาม ในใจยังตกตะลึงไม่หาย

"ผมยังพูดไม่ชัดเจนงั้นเหรอ?" จากนั้นจึงพูดต่อ "นับตั้งแต่วันนี้ คุณเป็นอิสระแล้ว ผมจะไม่มายุ่งวุ่นวายกับคุณอีก"

เมื่อข้ามโลกมาพร้อมกับหน้าตาและฐานะที่เพียบพร้อมขนาดนี้ มีหรือที่เขาจะหาผู้หญิงไม่ได้? ในเมื่อซูชิงจู้ไม่ได้ชอบเขา แล้วทำไมยังต้องฝืนให้อีกฝ่ายเกลียดขี้หน้าด้วยล่ะ?

ซูชิงจู้ไม่ใช่ผู้หญิงเพียงคนเดียวในโลกนี้สักหน่อยนี่นา

ซูชิงจู้ทุกข์ทรมาณจากโรคกลัวผู้ชาย ดังนั้นจึงเกลียดผู้ชายทุกคน

การตามตื้อของเย่เฟยไม่เพียงไม่ได้ผล แต่ยังทำให้ซูชิงจู้มองเขาไม่ดีอีกด้วย

สรุปก็คือ เขาจะไม่ยอมเป็นสุนัขที่วิ่งตามก้นเธออีกแล้ว!

ซูชิงจู้ยิ่งฟังก็ยิ่งประหลาดใจ

ท่าทีของเย่เฟยเปลี่ยนไปมาก แต่ทำไมจู่ๆเขาถึงเปลี่ยนท่าทีกลายเป็นแบบนี้ไปได้?

"คุณพูดจริง?" ซูชิงจู้ถาม

เย่เฟยตอบเบาๆ "แน่นอน ส่วนทางฝั่งปู่ของคุณ ผมจะอธิบายกับเขาเองในอีกสองวัน"

เมื่อได้ยินคำนี้ ในที่สุดซูชิงจู้ก็ระบายลมหายใจอย่างโล่งอก

เย่เฟยเป็นคนดี

เธอไม่ได้เกลียดชังเฉพาะเย่เฟย แต่เป็นผู้ชายทุกคน

การตัดสินใจครั้งนี้ของเย่เฟยจะทำให้เธอใช้ชีวิตสะดวกมากขึ้น

"ขอบคุณ" ซูชิงจู้เป็นฝ่ายเริ่มพูดขอบคุณก่อนด้วยน้ำเสียงจริงใจ

ซูชิงจู้โล่งอกมากจริงๆ และเธอ็รู้สึกอึดอัดใจจริงๆที่จะมาออกเดทกับเย่เฟย ภายใต้การกดดันอย่างต่อเนื่องจากปู่ของเธอ

ถึงแบบนั้นซุชิงจู้ก็ยังคงสงสัย

ทำไมจู่ๆเย่เฟยจึงคล้ายกับเปลี่ยนเป็นคนละคนแบบนี้?

ในตอนนั้นเอง เสียงจากระบบก็ดังขึ้น

'ขอแสดงความยินดีต่อโฮสต์ เนื่องจากความประทับใจที่เพิ่มขึ้นของซูชิงจู้ที่มีต่อโฮสต์ โฮสต์ได้รับค่าประสบการณ์เพิ่มขึ้น 100 แต้ม'

เย่เฟยประหลาดใจอยู่บ้างที่ได้ยิน

ค่าประสบการณ์เพิ่มขึ้น?

เพราะอยู่ต่อหน้าซูชิงจู้ เย่เฟยจึงไม่อยากสื่อสารกับระบบมากนัก

เย่เฟยเป็นฝ่ายลุกขึ้นก่อน จากนั้นจึงพูดว่า "เช่นนั้นผมคงต้องขอตัวก่อน หากมีเวลาผมจะแวะไปเยี่ยมปู่ซู"

"อืม" ซูชิงจู้ตอบเบาๆ

เย่เฟยเป็นคนตรงๆ พอพูดจบ เขาก็หันหลังเดินจากไปโดยไม่ร่ำลา

ตรงกันข้ามกับซุชิงจู้ เธอมองตามเงาหลังของเย่เฟยไปด้วยความงุนงง

ทำไมจู่ๆคุณชายเย่จึงเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้?

.....................

เย่เฟยกลับมาถึงบ้าน

สิ่งแรกที่เขาทำคือการสื่อสารกับระบบ

"ระบบ อะไรคือค่าประสบการณ์เพิ่มขึ้น?" เย่เฟยถาม

'ตราบใดที่โฮสต์ปล้นชิงโชคชะตาของตัวเอกมาหรือสร้างความประทับใจให้เหล่านางเอก โฮสต์ก็จะได้รับค่าประสบการณ์ซึ่งสามารถปรับปรุงค่าความสามารถของโฮสต์ได้'

ระบบอธิบาย

'นอกจากนั้นแล้ว โฮสต์ยังสามารถเปิดหน้าต่างสถานะดูได้ด้วย'

ได้ยินแบบนั้น เย่เฟยก็รีบพูดทันที "เปิดหน้าต่างสถานะ"

จากนั้นก็เกิดโฮโลแกรมขึ้นที่เบื้องหน้าของเขาคล้ายกับหน้าต่างระบบของเกมออนไลน์

หน้าต่างสถานะแสดงดังนี้

-----------------------------------------------

โฮสต์: [เย่เฟย]

ค่าประสบการณ์: [100]

ทรัพย์สินส่วนตัว: [7 พันล้าน]

พละกำลัง: [120]

ความคล่องตัว: [108]

ปัญญา: [135]

เสน่ห์: [150]

โชค: [100]

เพิ่มเติม: (ค่ามาตราฐานสำหรับผู้ใหญ่โตเต็มวัย คือ 100)

ทักษะ:

ศิลปะการต่อสู้: [ระดับเริ่มต้น]

แพทย์: [เลเวล 0]

ขี่ม้า: [ระดับกลาง]

ร้องเพลง: [ระดับเริ่มต้น]

เล่นเครื่องดนตรี: [ระดับเริ่มต้น]

-----------------------------------------------