ตอนที่แล้วตอนที่ 2 ผู้สังเกตการณ์นิรนาม (1) [อ่านฟรี]
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 4 ข้อเสนอของราชาสิงโต (1) [อ่านฟรี]

ตอนที่ 3 ผู้สังเกตการณ์นิรนาม (2) [อ่านฟรี]


เพลย์เยอร์พรสวรรค์เต็มพิกัด

ตอนที่ 3 ผู้สังเกตการณ์นิรนาม (2)

10 ปีที่แล้ว ระบบ แพร่กระจายไปทั่วโลกโดยเริ่มจากที่แรกคือเกาหลี ปรากฏการณ์นี้ทำให้ชีวิตประจำวันของเราต้องเปลี่ยนไปและให้กำเนิดคนดังมากมาย เช่น ราชาแห่งหมัด โซ ยูฮยุน และ เจ้าแห่งไฟ ชอย ซุงกู

เบื้องหลังของเพลย์เยอร์ที่มีชื่อเสียงทุกคนคือ ผู้พิทักษ์โดยปกติแล้วจะไม่ค่อยมีใครได้รู้จักกับ ผู้พิทักษ์ เพียงเพราะพวกเขาสนับสนุนเพลย์เยอร์หรือขออะไรบางอย่างเป็นข้อแลกเปลี่ยนจากพวกเขา ผู้พิทักษ์บางคนทำให้เพลย์เยอร์ของพวกเขาแข็งแกร่ง แต่ในขณะเดียวกันก็มีผู้พิทักษ์ที่ชอบทำให้เพลย์เยอร์ของพวกเขาตกสู่ความพินาศ ผู้พิทักษ์ถือเป็นสิ่งมีชีวิตที่จะคอย สังเกตการณ์ การเล่นของเรา

ฉันไม่เคยได้ยินอะไรเกี่ยวกับ ผู้สังเกตการณ์นิรนามมาก่อนเลย

เขาไม่รู้อะไรเกี่ยวกับผู้สังเกตการณ์นิรนาม แต่ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นผู้พิทักษ์คนแรกเลยที่เปิดเผยตัวเองออกมาในช่วงเริ่มต้นของบทฝึกสอน เมื่อพิจารณาว่าตัวเขาเองนั้นก็ไม่ได้มีชื่อเสียงหรือพรสวรรค์ ฉายา นิรนาม ก็คงจะเหมาะกับเขาแล้วล่ะ

[ ผู้สังเกตการณ์นิรนามปรารถนาที่อยากจะมอบ โบนัสเริ่มต้นให้คุณ ]

[ คุณได้รับ โบนัสเริ่มต้น’ ]

เอาจริงดิ?’

คิม ฮยอกจิน ยังไม่ได้ทำอะไรเลย แต่กลับได้รับโบนัสนี้มาโดยปกติแล้วคุณจะต้องทำอะไรบางอย่างให้ผู้พิทักษ์ถูกใจในตัวคุณก่อนคุณถึงจะได้รับโบนัสนี้

ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตาม สำหรับตอนนี้ยังไงมันก็ต้องเป็นสิ่งที่ดีแน่นอน

เป็นที่รู้กันดีอยู่ว่ามีแรงค์เกอร์นับไม่ถ้วนในโลกนี้ได้รับ ‘โบนัสเริ่มต้น’ คุณสามารถเรียกได้ว่าเป็นพรที่จะช่วยให้คุณทำอะไรได้สะดวกยิ่งขึ้น

มีโอกาสเพียง 3% นี่นับว่าเป็นของขวัญที่ดีเลยสำหรับการเอาชีวิตรอดจากโอกาสอันน้อยนิดนี้

มันง่ายกว่าที่จะคิดอย่างนั้น โดยไม่ต้องมานั่งนึกคิดถึงเหตุผลที่ว่าทำไมผู้พิทักษ์นิรนามนี้ถึงเฝ้ามองเพลย์เยอร์ที่ไร้พรสวรรค์อย่างเขา

[ เนื่องจากคุณได้โบนัสเริ่มต้น คุณได้รับ ดวงตาของผู้สังเกตการณ์ที่สงบนิ่ง’ ]

[ ‘ดวงตาของผู้สังเกตการณ์ที่สงบนิ่งถูกใช้และแสดงผลแล้ว ]

หัวใจที่เต้นแรงอย่างบ้าคลั่งของเขาเริ่มสงบลง

ฮะ…?’

หน้าอกของเขารู้สึกอุ่นอยู่เหมือนเคย แต่เขารู้สึกเหมือนกับว่าหัวของเขาเย็นลงยังไงอย่างงั้นและความกลัวของเขาส่วนใหญ่ลดลงไปมากจนเขาแทบไม่รู้สึกกลัวแล้ว

ช่างเป็นความรู้สึกที่แปลกประหลาดจริง ๆ

รู้สึกเหมือนกำลังยืนอยู่หน้าสนามรบอันดุเดือด

นี่คือพลังของระบบสินะ

เขากลัวแต่ก็ตื่นเต้นเช่นกัน แต่เขากลับสงบสติอารมณ์ได้ในทันที แม้ว่าสภาพแวดล้อมของเขาในตอนนี้จะเต็มไปด้วยเสียงร้องโว้ยวายของผู้คนมากมาย เช่น เกิดอะไรขึ้น แต่เขารู้สึกเหมือนกับว่าเสียงเหล่านั้นถูกกรองออกไปโดยธรรมชาติ

ดวงตาของผู้สังเกตการณ์ที่สงบนิ่งเหรอ? อืมม

นั่นเป็นชื่อที่เหมาะสมกับผลเอฟเฟกต์เลย คือ เขารู้สึกเหมือนกำลังเฝ้าดูสถานการณ์ทุกอย่างจากมุมมองบุคคลที่สาม

[ บทฝึกสอนกำลังจะเริ่มต้น ]

[ จุดเซฟโซนจะประกาศทีหลัง ]

มันเริ่มต้นขึ้นจริงๆ

ในที่สุด เขาก็ได้ยินข้อความแจ้งเตือนว่า บทฝึกสอน กำลังจะเริ่มต้น

[ ในอีกสิบวินาที ภารกิจการฝึกสอนกำลังจะเริ่มขึ้น ]

[ 10 ]

[ 9 ]

รถบัสยังคงติดอยู่ที่เดิม อาจจะเป็นเพราะมีอุบัติเหตุเกิดขึ้น

ผู้โดยสารทุกคนโปรดทราบ ผมต้องขอโทษด้วยจริง ๆ ผมไม่สามารถขับรถได้ในสถานการณ์หมอกหนาเช่นนี้ได้เลย ผมจะเปิดประตู ดังนั้นถ้าใครอยากที่จะเดินไปก่อนก็เชิญไปได้เลย

หมอกระดับนี้ถือได้ว่าเป็นภัยธรรมชาติที่ทำให้รถไม่สามารถสัญจรไปไหนได้อย่างสมบูรณ์

บ้าเอ้ย! เป็นการเริ่มต้นวันใหม่ได้เยี่ยมจริงๆ!

ชายสองคนสวมแว่นดูทรงเหมือนกับนักบินเดินตรงไปที่ทางออก ดูเหมือนว่าพวกเขาจะไม่ได้รับ ประกาศของการฝึกสอน ซึ่งหมายความว่าพวกเขายังไม่ได้รับเลือกให้เป็นเพลย์เยอร์

[ 6 ]

[ 5 ]

ตัวจับเวลาเริ่มทำการนับถอยหลัง เขาไม่สามารถทำอะไรได้เลยนอกจากรอ เขารู้ดีว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้ เขาลุกขึ้นพรวดและตะโกนใส่ผู้ชายสองคนตรงหน้า

อย่าไป!

แล้วจากนั้นเขาก็ตะโกนบอกคนขับรถบัสว่า ปิดประตูเดี๋ยวนี้!

อะ-อะไร?

ปิดประตูเดี๋ยวนี้เลย!

ด้วยความตกใจจากการที่เขาตะโกนใส่คนขับ คนขับจึงรีบปิดประตูตามที่เขาสั่งในทันที แม้ว่าเขาจะรู้สึกผิดต่อคนขับ แต่เวลาเพียงสิบวินาทีไม่เพียงพอที่จะอธิบายรายละเอียดทุกอย่างได้ หลังจากนั้นเขาก็ตะโกนเสียงดังไปที่คนแปดคนหรืออาจจะมากกว่านั้นบนรถบัสนี้ที่เขาอยู่

อย่าพูด อย่าขยับ อย่าแม้แต่จะลืมตา แค่อยู่นิ่ง ๆ

เขาพูดอย่างรวดเร็ว เขาไม่แน่ใจเลยว่าคำพูดของเขาที่พูดออกไปนั้นจะได้ผลไหม สำหรับพวกเขาที่ได้ยินอย่างนั้น คิม ฮยอกจินอาจดูเหมือนคนโรคจิต แต่ก็เขาตัดสินใจที่จะทำให้ดีที่สุดแล้วสำหรับเหตุการณ์ที่เร่งรีบเช่นนี้

ต่อจากนี้ไป สิ่งที่ไม่น่าเชื่อจะเกิดขึ้น ทุกคนที่นี่สามารถตายได้ ดังนั้นจงพยายามเอาชีวิตรอดให้ถึงที่สุดและอย่างแรกเลย คือ การอยู่นิ่ง ๆ นี่จะเป็นหนทางสำหรับการมีชีวิตรอดของพวกคุณ

นั่นคือสิ่งที่ดีที่สุดที่เขาสามารถทำได้ เนื่องจากไม่มีเวลาแล้ว เขาไม่อยากเสี่ยงทำให้เกิดความตื่นตระหนกมากไปกว่านี้ เขาแค่ทำทุกอย่างเท่าที่จะทำได้

[ ผู้สังเกตการณ์นิรนามเฝ้ามองคุณด้วยความสนใจ ]

เวลายังคงนับต่อไป

[ 2 ]

[ 1 ]

เหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เขาเห็นและอ่านมาในหนังสือประวัติศาสตร์และสิ่งที่เคยมีเพียงในตำราเรียนเท่านั้นกำลังจะเกิดขึ้นจริงต่อหน้าต่อตาของเขา

[ ภารกิจของการฝึกสอนกำลังเริ่มต้น ]

[ ผู้ดูแลระดับกลางปรากฏตัว ]

พื้นที่บริเวณที่นั่งคนขับในรถบัสเริ่มบิดเบี้ยวและมีบางอย่างเกิดขึ้นภายในรถบัส

ผู้ดูแลระดับกลาง

นั่นคือชื่ออย่างเป็นทางการของพวกมัน แต่ชื่อที่จะใช้เพื่ออธิบายได้ง่ายที่สุดก็คือ สตรีมเมอร์ สิ่งมีชีวิตที่ทำหน้าที่เป็นสื่อกลางระหว่าง ผู้พิทักษ์ ที่คอยเฝ้าสังเกตเราและเหล่า เพลย์เยอร์

ปฏิกิริยาแรกของผู้คนในรถนั้นคือพวกเขาต่างประหลาดใจกับสิ่งที่มีรูปร่างลักษณะเหมือนกับมนุษย์โผล่ออกมาจากอากาศที่บิดเบี้ยวนั้นและอย่างที่สองพวกเขาต้องประหลาดใจกับความงามอันน่าทึ่งของเธอที่ปรากฏตัวออกมา

เพราะสตรีมเมอร์ผู้หญิงส่วนใหญ่แล้วมักจะมีแต่สวย ๆ ทั้งนั้น'

สตรีมเมอร์ที่ปรากฏตัวต่อหน้าเราเรียกได้ว่าสวยจนสามารถแย่งชิงตำแหน่งสตรีมเมอร์ที่สวยที่สุดท่ามกลางเหล่าสตรีมเมอร์คนอื่น ๆ ด้วยผมสีเงินที่เป็นธรรมชาติของเธอและผิวพรรณที่ขาวบริสุทธิ์ผุดผอง เธอได้ก้าวข้ามขั้นของความงามเฉกเช่นคนธรรมดาไปแล้วเธอเหมือนกับลูกคุณหนูที่ใสซื่อบริสุทธิ์ รวมไปถึงปีกสีขาวคู่หนึ่งที่ด้านหลังของเธอนั่นช่วยทำให้เธอดูเหมือนกับนางฟ้าตัวเป็น ๆ

เธอสวยมากจริง ๆ

คิม ฮยอกจิน ก็ไม่ได้สนใจในตัวเธอมากขนาดนั้น แต่อย่างไรก็ตามมีชายคนหนึ่งบนรถบัสไม่สามารถละสายตาจากเธอได้ ท่าทางของเขาบงบอกว่าเขาไม่เคยเห็นผู้หญิงที่สวยขนาดนี้มาก่อนในชีวิตของเขา

ว้าว…”

คอม ฮยอกจิน สังเกตเห็นชายคนนั้นกลืนน้ำลายของเขา

มันยังมีอะไรมากกว่ารูปลักษณ์ที่สวยงามของพวกเธอ

เขาไม่รู้อะไรเกี่ยวกับสตรีมเมอร์คนนี้เลย แต่ยังไงพวกสตรีมเมอร์ก็ไม่เคยเป็นมิตรกับเพลย์เยอร์ตลอดไป พวกมันมักหมกมุ่นอยู่กับวิธีที่พวกมันจะทำยังไงให้เพลย์เยอร์และผู้พิทักษ์ทำพันธะกันและวิธีที่จะทำให้พวกมันได้รับ คอยน์ มากขึ้น แต่ก็ไม่ใช่ทุกคนที่เป็นแบบนั้น แต่ส่วนใหญ่ก็เป็นแบบนั้น

ผู้หญิงคนนั้นเริ่มพูด

ฉันชื่อเซเนีย ทุกคนที่นี่จะได้เข้าร่วมในภารกิจการฝึกสอน

[ เอาตัวรอดจากสนามฝึกสอนเป็นเวลาเจ็ดวัน ]

[ พวกคุณจะไม่สามารถหนีออกไปจากสนามฝึกสอนได้ ]

[ ความยากของมันจะถูกกำหนดจากจำนวนผู้รอดชีวิต ]

เซเนีย สตรีมเมอร์ผู้งดงามเช่นนี้ช่างเป็นที่น่าจดจำ แต่เขากลับจำเธอไม่ได้เลย เขาเดาว่าเธอคงจะเป็นหนึ่งในสตรีมเมอร์จากช่วงยุคแรก ๆ ของการเริ่มต้นการฝึกสอน เขารู้จักพวกสตรีมเมอร์ที่มีชื่อเสียงมากมายในอนาคต

อะ-อะไรนะ? นี่มีใครรู้ไหมว่านี่มันเกิดอะไรขึ้น? หรือว่าคุณกำลังถ่ายทำภาพยนตร์กันอยู่เหรอ?

“…”

เซเนียมองไปที่ชายผู้เริ่มการสนทนากับเธอ ท่าทางของเธอไม่มีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ

สิ่งที่พวกคุณต้องทำคือใช้ความสามารถของคุณอย่างเต็มที่เพื่อเอาชีวิตรอด

แล้วมันหมายความว่ายังไง!?”

มันคงจะดีที่สุดถ้าเขาประพฤติตัวดี ๆ เพราะในตอนนี้ยังไม่ใช่ช่วงเวลาที่เราจะสามารถต่อกรกับสตรีมเมอร์ได้อย่างแน่นอน โชคดีที่สตรีมเมอร์คนนี้ไม่ได้หัวรุนแรง ไม่อย่างนั้นชายคนนั้นคงได้กลายเป็นศพไปแล้ว

รายการเช่

อาทิเช่น [ ผู้ดูแลระบบระดับกลางคนหนึ่งที่มีชื่อว่า เลย์ตร้ตัดหัวทุกคนที่ตั้งคำถามแล้วพูดกลับไปว่า ฉันจำไม่ได้เลยว่าให้พวกคุณถามได้หรือไม่?’ ] เหตุการณ์แบบนี้มักจะถูกเล่าต่อกันมาในภายหลังหลังจากเอาชีวิตรอดกลับออกมาได้ แต่โดยส่วนตัวแล้ว เขาไม่ค่อยสนใจพวกสตรีมเมอร์เท่าไหร่ เพราะเขาไม่เคยไว้ใจพวกสตรีมเมอร์เลยและนั่นก็เป็นเพราะพวกมันส่วนใหญ่คิดว่าเราเป็นเพียงเครื่องมือในการสร้างรายได้เท่านั้น

ที่สำคัญที่สุด...

คิม ฮยอกจิน ต้องการที่จะมีชีวิตรอด เขามองผ่านหน้าต่างออกไปและพบว่าทุกอย่างยังคงถูกปกคลุมไปด้วยหมอกหนาทึบ

หมอกบรรพกาล

หมอกนี้ส่งเสียงอู้อี้ ตามคำเล่าของ ราชาหมัด โซ ยูฮยุน ผู้รอดจากการฝึกสอนและต่อมากลายเป็นผู้ที่มีชื่อเสียงระดับโลกในฐานะแรงค์เกอร์ หมอกนี้จะปิดกั้นเสียงทุกอย่างซึ่งจะทำให้คุณหลงทิศทางกับคนอื่น ๆ ได้

กับดักที่มักจะปรากฏอยู่ในดันเจี้ยนและอื่น ๆ อีกมากมายที่อันตราย

ก่อนที่นักสำรวจผู้มีชื่อเสียง แจ็คสัน จะรู้วิธีการกำจัดหมอกนี้ หมอกบรรพกาล ก็เป็นหนึ่งในกับดักที่น่ารำคาญที่สุดเหมือนกัน

สิ่งนั้นปรากฏในบทฝึกสอน…’

มันให้ความรู้สึกที่แตกต่างออกไปจากสิ่งที่เขาพยายามที่จะเชื่อมโยงบทฝึกสอนนี่กับในตำราที่เขาอ่านมา จุดประสงค์ของบทฝึกสอนคือเพื่อช่วยทำให้เพลย์เยอร์ปรับตัวและทำความคุ้นเคยระบบของเกม โดยปกติแล้วสตรีมเมอร์ที่อยู่ที่นี่นั่นก็อยู่เพื่อช่วย แต่อย่างไรก็ตามบทฝึกสอนในชีวิตจริงนั้นแตกต่างออกไป

สิบปีต่อมา ผู้คนเชื่อว่าจุดประสงฆ์หลักที่แท้จริงของ บทฝึกสอน คือ:

เป็นการแสดงโชว์เพื่อเปิดตัวตัวละครต่าง ๆ กับผู้พิทักษ์

ที่แห่งนี้ สนามฝึกสอนจงโน เป็นการแสดงที่ผู้พิทักษ์ได้ลดคุณค่าของมนุษยชาติให้กลายเป็นเพลย์เยอร์เหมือนกับเป็นตัวละครในเกมเพื่อที่พวกเขาจะได้ชมเกมนี้ จากเบื้องบน

จู่ ๆ ก็มีชายข้าง ๆ คิม ฮยอกจิน กรีดร้องออกมา เขาคงได้เห็นอะไรบางอย่างที่ข้างนอกหน้าต่าง อะ-โอ้-บ้าไปแล้ว!

เขาลืมตาขึ้นและก็กัดริมฝีปากของตัวเองแน่น

มันเริ่มแล้ว

คิม ฮยอกจิน สามารถเข้าใจได้ในทันทีเลยว่าทำไมชายคนนั้นถึงต้องกรีดร้อง กระจกหน้ารถที่ด้านหน้าของรถบัสถูกมีน้ำกระเซ็นสีแดงสดอยู่ นั่นคือเลือด มีอะไรบางอย่างที่เต็มไปด้วยเลือดพุ่งกระแทกเข้ามาที่กระจกหน้ารถก่อนที่จะร่วงลงสู่พื้น

ฮ-ฮุก…!” (เสียงกลั้นอ้วก)

มะ-มันเกิดอะไรขึ้น?”

มะ-เมื่อกี้นี้มันอะไรกัน? นั่นมันเลือดไม่ใช่เหรอ!

ในระหว่างนี้ สตรีมเมอร์เซเนียก็หายตัวไป ดูเหมือนเธอจะเร่งรีบไปยังอีกที่หนึ่งรอบ ๆ สนามฝึกสอน เพื่อพยายามดึงความสนใจจากเหล่าผู้พิทักษ์ให้ได้มากที่สุด

คอม ฮยอกจิน ยังไม่เห็นสิ่งที่กระแทกเข้ามาที่กระจกหน้ารถ นั่นอาจจะเป็นแขน ขา หรืออาจจะเป็นหัวคนก็ได้

แม้ว่าฉันจะบอกให้พวกเขาอยู่นิ่ง ๆ

แต่เขาก็เข้าใจว่าพูดมันง่ายกว่าทำ แต่ใครกันที่จะสามารถสงบสติอารมณ์ได้ถ้าได้เห็นชิ้นส่วนร่างกายของใครบางคนลอยมาและกระแทกมาที่กระจกหน้ารถของรถบัสที่พวกเขาอยู่? พวกเขาอาจจะได้ยินคำเตือนของ คิม ฮยอกจิน แล้วว่าให้ อยู่นิ่ง ๆ แต่จะมีสักกี่คนที่จะยังทำตามที่เขาบอกได้?

ต้องสงบเข้าไว้

[ ดวงตาของผู้สังเกตการณ์ที่สงบนิ่งกำลังแสดงผล ]

การแจ้งเตือนปรากฏขึ้นเมื่อจิตใจของ คิม ฮยอกจิน สงบลงเล็กน้อย เนื่องจากโบนัสเริ่มต้น เขาจึงใจเย็นลงได้ง่ายดาย เขายังคงทบทวนสถานการณ์ต่าง ๆ ภายในหัวของเขาต่อไป

ศัตรูที่กำลังจะบุกมาในตอนนี้คือก็อบลิน

มอนสเตอร์ตัวแรกที่จะปรากฏออกมาคือ ก็อบลิน ซึ่งเป็นมอนสเตอร์ที่มีผิวสีเขียว ลำตัวมีขนาดเล็ก พวกมันมีส่วนสูงเพียง 80-100 เซนติเมตรเท่านั้น แต่พวกมันแข็งแกร่งกว่าผู้ใหญ่ทั่วไปและมีความคล่องแคล่วกว่ามาก ลักษณะเด่นของพวกมันคือหูที่แหลมและลิ้นที่ยาว

มอนสเตอร์ที่มีงานอดิเรกที่น่าสะอิดสะเอียน

พวกมันมีรสนิยมที่น่าสะอิดสะเอียนในการแยกชิ้นส่วนมนุษย์เป็นว่าเล่น พวกมันอาจจะสนุกกับงานอดิเรกนั้น ไล่ล่าสังหารมนุษย์ที่อ่อนแอที่ต้องเผชิญหน้าต่อสู้กับมอนสเตอร์เป็นครั้งแรก

[ ตรวจพบเสียงและการเคลื่อนไหวจำนวนมาก ]

[ กองทัพก็อบลินกำลังตื่นเต้น ]

[ การบุกโจมตีคลื่นลูกที่ 1 ก็อบลินกำลังเริ่มต้น ]

[ กองทัพก็อบลินได้เริ่มบุกโจมตีจงโนแล้ว ]

ตั้มมม! ตั้มมม! ตั้มมม!

คิม  ฮยอกจิน ได้ยินเสียงของพวกมัน

แม้มันจะเสียงเบามาก แต่หูของเขาก็ยังสามารถได้ยินเสียงหัวเราะที่แปลกประหลาดของพวกมันได้ คิคิก คิคิคิก คิคิก! เขาคุ้นเคยกับเสียงนั้นมาก เขาได้ยินมันบ่อยในยูทูป

เสียงของก็อบลิน

เสียงดังนั่นน่าจะมาจากการที่พวกมันปีนขึ้นไปบนรถและกระทืบหลังคารถ

ทันใดนั้นก็มีการแจ้งเตือนปรากฏขึ้น

[ ผู้สังเกตการณ์นิรนามกำลังสังเกตการกระทำของคุณด้วยความสนใจ ]

หลังจากเริ่มบทฝึกสอน ข้อมูลต่าง ๆ ก็หลั่งไหลเข้ามาในหัวเขามากขึ้น เช่น วิธีใช้ หน้าต่างสถานะ เพื่อตรวจสอบค่าสเตตัสของเขาและวิธีเปิดช่องเก็บของที่ผุดขึ้นมาในหัวของเขาเหมือนกับว่าเขาคุ้นเคยกับมันดีอยู่แล้ว

คิม ฮยอกจิน เปิดหน้าต่างสถานะของเขาอย่างกับเป็นเรื่องปกติเหมือนกับคนที่เคยเล่นเกมนี้มาเป็นเวลานาน มันน่าแปลกที่ทุกอย่างมันดูง่ายเกินไปเหมือนกับว่าเขาเป็นรู้วิธีการเรียกใช้สิ่งนี้อยู่แล้ว

หน้าต่างสถานะ

ทั้งหมดที่เขาทำได้ในตอนนี้คือค้นหาตัวความสามารถที่แท้จริงของเขา เขาต้องใช้เวลาอันมีค่านี้อย่างชาญฉลาด

คิม ฮยอกจินเปิดหน้าต่างสถานะของเขา ที่หน้าจอนั่นมีการแสดงข้อมูลบางอย่างที่เขาเองก็ไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง