เล่ม2 : บทที่ 138 – ชั้นที่สาม
โนอาห์จำสายตาเหล่านั้นได้ “จระเข้น้ำจืด!” เขาตะโกนพลางนึกถึงลักษณะของพวกมันในความคิด ‘แรงกัดมหาศาล ขนาดของร่างกายที่ปรับให้รับกับการป้องกันได้เป็นอย่างดี พวกมันใช้น้ำสะอาดเพื่อรักษาอาการบาดเจ็บ สภาพแวดล้อมแบบนี้ จำนวนพวกมันที่เยอะขนาดนี้ เราเสียเปรียบอย่างเห็นได้ชัด’ ตรงหน้าพวกเขามีสัตว์ร้ายมากกว่าส...
