ตอนที่ 117

ตอนที่ 117

ป้าหลิวตอบเร็วมาก ตอนเที่ยง เธอตกลงจะไปบ้านของหลิวหมิงอวี่ในฐานะแม่บ้าน

หลิวหมิงอวี่รู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งจึงพาป้าหลิวกลับไปที่วิลล่าเพื่อแนะนำเธอ

ป้าหลิวประหลาดใจเมื่อเห็นบ้านของหลิวหมิงอวี่ เธอคิดว่ามันเป็นแค่ห้องชุดธรรมดา แต่เธอไม่คิดว่าจะเป็นวิลล่า

หลังจากแนะนำสถานที่ ป้าหลิวก็เริ่มทำความสะอาดบ้าน

อันที่จริงเมื่อบริษัทอสังหาริมทรัพย์ส่งมอบบ้านมา ได้ทำความสะอาดไปแล้วด้านหนึ่ง และไม่จำเป็นต้องทำความสะอาดมากนัก

สำหรับวิลล่าขนาด 500 ตารางฟุต ต้องใช้เวลามากในการพิจารณาเรื่องสุขอนามัย และแม่บ้านคนเดียวก็ไม่เพียงพอ

หลิวหมิงอวี่จำได้ว่าลูกสะใภ้ของป้าหลิวก็อยู่ที่นี่ด้วยและดูเหมือนจะไม่มีงานทำ หลิวหมิงอวี่จึงถามว่า

“ป้าหลิว ถ้าไม่รังเกียจ ลูกสะใภ้ของป้าสามารถพามาทำงานที่นี่ได้นะครับ”

“ขอบคุณนะ ฉันจะเรียกเธอมาที่นี่”

ป้าหลิวรู้สึกขอบคุณ อันที่จริงเธอไม่ค่อยมีคนรู้จักที่นี่ เธออายุมากแล้วและไม่เข้าใจภาษาถิ่นที่นี่ จึวมีคนรู้จักไม่มาก การหางานทำจึงยากไปด้วย

ดังนั้นเมื่อเธอรู้ว่าหลิวหมิงอวี่เชิญเธอ เธอก็แค่คุยกับลูกชายของเธอและตัดสินใจมา เมื่อได้ยินว่าลูกสะใภ้สามารถมาทำงานกับเธอได้ เธอก็มีความสุขมาก

ไม่ใช่แค่เพราะคนรู้จัก แต่เพราะเงินเดือนสูงด้วย

หลิวหมิงอวี่ไม่สนใจค่าแรงขั้นต่ำจริงๆ เขาเพิ่มค่าแรงจากตลาดแรงงานอีกสามสิบเปอร์เซน ซึ่งถือได้ว่าเป็นการดูแลสหายจากบ้านเกิดของเขา

“ป้าหลิว ขอบคุณที่มาช่วยทำความสะอาด มีวัตถุดิบอยู่ในครัว อาหารเย็นป้าจัดการได้เลย ทำอาหารเพิ่มอีกนิดเผื่อลูกชายของป้าด้วยนะครับ”

หลิวหมิงอวี่พูดกับเธอ เขาจำได้ว่าทักษะการทำอาหารของป้าหลิวดีมาก

อาหารทะเลในตู้เย็น กินคนเดียวเมื่อไหร่จะหมด ?

"ดีดี ขอบคุรมากอาอวี่"

ป้าหลิวตอบขณะเช็ดโต๊ะ

หลิวหมิงอวี่ทิ้งชุดกุญแจไว้ให้ป้าหลิว ยกเว้นห้องสำหรับอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ในอนาคต เขามอบทุกอย่างที่เหลือให้เธอ

ต่อไปเราต้องพิจารณาวิธีการทำงานให้เสร็จ

เขานั่งอยู่ในรถ เขาหยิบปืนไรเฟิลจู่โจมออกมา

ไรเฟิลจู่โจมเพเซอร์ปืนไรเฟิลเทคโนโลยีล้ำยุค

หลิวหมิงอวี่ไม่รู้ว่าปืนประเภทใดที่นิยมใช้ในช่วงวันที่ผ่านมา แต่การตัดสินจากการตั้งถิ่นฐานของเจียหาง ยังคงเป็นการใช้กระสุนดินปืน ส่วนอาวุธพลังงาน ดูเหมือนว่าเขาจะไม่เห็นมัน

ไม่รู้ว่าไม่มีหรือไม่ได้ปล่อยออกมา

ห้ายักษ์ใหญ่ในนิคมนี้ไม่เพียงแต่ควบคุมปืนอย่างเข้มงวด แต่ยังควบคุมกระสุนด้วย

การควบคุมปืนอย่างเข้มงวดในยุควันสิ้นโลกไม่ได้หมายความว่าโลกแห่งความเป็นจริงจะถูกควบคุมอย่างเข้มงวด เขาสามารถหาซื้ออาวุธและกระสุนได้ในโลกแห่งความเป็นจริง

หลิวหมิงอวี่อดไม่ได้ที่จะตบหัวของเขา ลืมไปได้อย่างไร

คนอื่นไม่สามารถหาปืนและกระสุนปืนได้ แต่สำหรับคนที่เป็นเจ้าของระบบ เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ หรอกเหรอ?

หลิวหมิงอวี่เป็นคนธรรมดา เป็นเพียงคนธรรมดาที่ได้รับระบบวันสิ้นโลกในทันใด ในจิตใต้สำนึกของเขา เขาเป็นเพียงคนธรรมดา และเขาไม่ค่อยรู้เรื่องปืนมากนัก

ยิ่งไปกว่านั้น ในประเทศจีน การควบคุมอาวุธปืนนั้นเข้มงวดมาก และโดยทั่วไปแล้วจะไม่สามารถหาได้ทั่วไป

ดังนั้นเขาจึงไม่เคยคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ในทิศทางนี้

ประเทศจีนไม่สามารถซื้อได้ แต่สามารถซื้อที่อื่นได้

เขารู้ว่าประเทศ S เป็นประเทศที่คุณสามารถซื้อปืนได้อย่างอิสระ เขาสามารถไปที่นั่นเพื่อซื้อปืนและกระสุนได้

แม้ว่าปืนไรเฟิลจู่โจมจะมีรูปทรงที่ล้ำสมัย แต่ก็ยังใช้กระสุน 5.56 เขาเชื่อว่าผลลัพธ์ที่ได้ควรจะเหมือนกัน

คิดจะซื้อกระสุน 5.56 ต้องใช้คริสตัลพลังงาน 1 กรัมก่อน งานนี้เสียเงินมหาศาลแน่นอน

อันที่จริง สำหรับผู้ค้นหาคนอื่นๆ ที่มีปืนไรเฟิล คริสตัลพลังงาน 1 กรัมเทียบเท่ากับกระสุน 5.56 ซึ่งค่อนข้างแพง แต่ก็ไม่แพงเกินไป

แต่สำหรับหลิวหมิงอวี่ ที่สามารถซื้อกระสุนได้ในโลกแห่งความเป็นจริง คริสตัลพลังงาน 1 กรัม สามารถแลกเปลี่ยนเป็นทองคำ 7 กรัม ซึ่งสามารถแลกเปลี่ยนได้ประมาณ 2,000 หยวนราคานี้สูงเสียดฟ้า

ในประเทศ S ซึ่งเป็นประเทศที่ครอบครองปืนได้ถูกต้องตามกฎหมาย กระสุน 5.56 นัดจะถูกแปลงเป็นสกุลเงินจีนเพียง 2 หยวน

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้หลิวหมิงอวี่รู้สึกราวกับว่าเขาได้สูญเสียเงินเป็นล้านในหอประมูลยุควันสิ้นโลก

แต่ไม่เป็นไร ยังไม่สายเกินไปที่จะรู้ตอนนี้

อย่างไรก็ตาม แม้แต่ในประเทศ S การเป็นเจ้าของปืนอย่างถูกกฎหมายไม่ยากก็จริง แต่ประชาชนทั่วไปก็ไม่ได้รับอนุญาตให้ซื้อปืนและกระสุนในปริมาณมาก ดูเหมือนว่าจะต้องหาวิธีซื้อปืน

เขาไม่รู้จักพ่อค้าอาวุธเลย และดูเหมือนว่าคนทั่วไปจะหาคนขายอาวุธได้ไม่ง่ายนัก

เมื่อวานหลี่หลงหมิงดึงปืนพกออกมา ไม่รู้ว่าเขามีวิธีหาอาวุธไหม

ถ้าเป็นไปได้หลิวหมิงอวี่รู้สึกว่าเขาไม่ควรพยายามซื้อในประเทศจีน แต่หลี่หลงหมิงก็เป็นอีกทางเลือกหนึ่งเช่นกัน

เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วโทรออก นี่คือหมายเลขโทรศัพท์ที่หลี่หลงหมิงทิ้งไว้เมื่อวานนี้ หลังจากนั้นไม่นานหลี่หลงหมิงถามด้วยเสียงต่ำ

"น้องอวี่ มีอะไร"

เมื่อวานหลี่หลงหมิงถูกสั่งสอน เขาวางท่าทางของเขาอ่อนน้อมมาก ถ้าใครเห็นเขาคุยโทรศัพท์อยู่ตอนนี้ คงจะแปลกใจที่พี่หลงผู้ยิ่งใหญ่เป็นเช่นนี้

หลี่หลงหมิงไม่สนใจว่าคนอื่นจะคิดอย่างไร หลังจากที่ได้เห็นทักษะของหลิวหมิงอวี่และปืนในมือของเขาเมื่อวานนี้ เขาเป็นจ้าวแห่งการปรับตัวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในปัจจุบันและไม่มีความคิดที่จะแก้แค้น

ด้วยทักษะที่ยอดเยี่ยมและปืนที่ไม่เคยเห็นมาก่อน เขาจะเป็นคนธรรมดา ได้อย่างไร

“พี่หลง ซื้อปืนพกมาจากไหน มีวิธีซื้อกระสุนด้วยไหม?”

หลิวหมิงอวี่ถามทันที

หลี่หลงหมิงดูประหลาดใจ นายกำลังถือปืนที่ดีกว่าฉัน ยังจะมาถามฉันว่าจะซื้อปืนพกได้ที่ไหน ทางโทรศัพท์หลิวหมิงอวี่ไม่เห็นการแสดงออกของอีกฝ่าย หลี่หลงหมิงกระซิบ

"อาอวี่ ฉันขโมยปืนกระบอกนี้มาเมื่อนานมาแล้ว แต่ปืนไม่มีกระสุนแล้ว"

หลี่หลงหมิงโกหกหลิวหมิงอวี่ อันที่จริงมันก็ไม่เชิงว่าโกหก ปืนพกถูกปล้นมาจริง ๆ และคนคนนั้นก็ถูกเขาฆ่าด้วย และตอนนี้ยังมีกระสุนอยู่หนึ่งลูก

นี่เป็นหนึ่งในเหตุผลที่ หลี่หลงหมิงยอมรับอย่างรวดเร็วเมื่อวานนี้ เขาจะกล้าดียังไงไปสู้กับหลิวหมิงอวี่ด้วยปืนพกที่มีกระสุนเพียงนัดเดียว

หลิวหมิงอวี่ขมวดคิ้ว ช่องทางการซื้อกระสุนในประเทศจบแล้ว และดูเหมือนว่าเขาจะต้องไปที่ประเทศ S เท่านั้น

หลิวหมิงอวี่ไม่เคยไปต่างประเทศเลยต้องขอวีซ่าเพื่อเดินทางไปประเทศ S

เขาจึงถามหลี่หลงหมิงว่าเขาสามารถยื่นขอวีซ่าอย่างด่วนได้หรือไม่

น่าเสียดายที่ หลี่หลงหมิงเป็นเพียงผู้นำทางสังคมในเจียเฉิงและยังคงมีอิทธิพลในเจียเฉิงอยู่เล็กน้อย และเขาไม่สามารถช่วยเรื่องนี้ได้เลย

หลี่หลงหมิงช่วยไม่ได้ และหลิวหมิงอวี่ก็ไม่โกรธเคือง เพราะรู้ว่าอีกฝ่ายหนึ่งไร้ความสามารถจริงๆ

ในตอนบ่ายหลิวหมิงอวี่ไปที่สถานทูตเพื่อดำเนินการขอวีซ่าด้วยตัวเอง แต่วีซ่ายังคงต้องตรวจทานเอกสารและอื่น ๆ ใช้เวลาค่อนข้างนาน

ไม่มีปัญหากับข้อมูล แต่จะใช้เวลาสองสามวันเพื่อรอจนกว่าจะมีการลงนามอย่างสมบูรณ์

หลิวหมิงอวี่ตัดสินใจไปประเทศ S เพื่อซื้อปืนและกระสุนก่อนที่จะข้ามไปยุควันสิ้นโลก เขาสามารถรอได้อีกไม่กี่วันเท่านั้น