869 ขอโทษ
869 ขอโทษ มันเป็นเหมือนภาพยนตร์ที่ถูกกลอกลับอย่างช้าๆ เขามองดูจุดบอดและช่องโหว่ที่อาจมีอยู่ในความทรงจำเหล่านั้น เฮ้อ ฉันรู้สึกอยู่ตลอดว่ามีบางอย่างผิดปกติ แต่มันผิดปกติที่ตรงไหนล่ะ? ในตอนที่เขากำลังคิดใคร่ครวญอยู่นั้น เขาก็ได้ยินเสียงบางอย่าง “อะไรน่ะ?” เขาผุดลุกขึ้นจากเตียงและเอื้อมมือไปที่เอว เสีย...
