ตอนที่แล้วตอนที่ 015 รายได้เดือนละ 100,000
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 017 เปิดร้าน KFC

ตอนที่ 016 ซื้อมันทุกอย่าง


รายได้ 100,000 ต่อเดือน?

ใครมันจะไปคิดว่าจะทำได้?

ในปี 1979 เงินเดือนพนักงานอยู่ที่ 30 หยวน รายได้ต่อเดือน 100,000 เท่ากับมากกว่าพวกเขา 300 เท่า ! !

"พระเจ้า!!"

หวางเอ๋อตะลึง

"ทำไมทำเงินได้เยอะขนาดนี้?"

"ตอนนี้สินค้าในหนานจิงทั้งหมดเราเป็นคนขายเพียงเจ้าเดียว ตอนนี้เมืองข้างๆได้ขอให้เราขายให้กับพวกเขาบ้างแล้ว. ."

ลู่กั๋วเฉียงพูดอย่างตื่นเต้น

"แจ๋ว! วิเศษมาก!!"

ซูแคนยิ้มเล็กน้อย ผลลัพธ์แบบนี้ก็ฟังดูไม่แย่เท่าไหร่ เขาพูดต่ออีกว่า

"จำไว้ แกต้องติดต่อกับพวกที่ต้องการสินค้าของพวกเราไว้ให้ดี พวกนี้แหละจะรับสินค้าของเราอย่างต่อเนื่อง ผูกขาดพวกนี้ไว้"

"เข้าใจแล้วครับ พี่ชาย"

ลู่กั๋วเฉียงพยักหน้าตอบรับ

"พี่ครับ! ผมเห็นมีคนตั้งขายบ้านอยู่ ผมเลยไปซื้อมาครับ"

หลังจากพูดลู่กั๋วเฉียงก็หยิบโฉนดที่ดินออกมา

"ซื้อมาเหรอ?"

ซูแคนชะงักเล็กน้อย

"ครับ เจ้าของบ้านย้ายไปต่างประเทศและต้องการขายบ้าน ผมซื้อมันด้วยชื่อของพี่ครับ"

ลู่กั๋วเฉียงพูดด้วยรอยยิ้ม

ซูแคนรับโฉนดที่ลู่กั๋วเฉียงยื่นให้มาอ่าน เขาเห็นว่าบ้านที่ลู่กั๋วเฉียงซื้อมาราคาไม่กี่ร้อยหยวนเท่านั้น

"กั๋วเฉียง"

ซูแคนขมวดคิ้วครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดต่อว่า

"ถ้าแถวนี้มีใครขายบ้านอีกละก็ ซื้อมาให้หมด"

ตอนแรกเขาวางแผนซื้อบ้านสักหลังในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า แต่ตอนนี้ธุจกิจของเขาได้เติบโตกว่าที่คิดไว้มาก

ซื้อช่วงนี้แหละราคายังไม่สูงมาก แค่ไม่กี่ร้อยหยวนก็จะงอกเงยเป็นร้อยล้านหยวนในอีกไม่กี่สิบปี ต่อให้ซื้อบ้านหลังใหญ่สุดในระแวกนี้ เต็มทีราคาก็ไม่ถึงพันหยวน

"พี่สาม! พี่จะซื้อบ้านไปทำไมหลายหลัง"

หวางเอ๋อถามด้วยน้ำเสียงสงสัย

"พี่จะซื้อบ้านแถวนี้ไว้ทำไมกัน ทำไมพี่ไม่ซื้อบ้านแถวตึกที่พวกเราอาศัยอยู่ตอนนี้ล่ะ"

"เฮ้อ!!"

ซูแคนส่ายหัวและไม่ได้ตอบคำถามหวางเอ๋อ

ในช่วงปี 1980 ผู้คนย้ายออกจากหนานจิงเป็นจำนวนมาก พวกเขาขายบ้านด้วยราคาที่แสนถูกในยุค พวกเขาคิดว่าการย้ายไปอยู่ในเมืองหลวงเป็นความคิดที่ดีสำหรับพวกเขา

แต่พอเวลาผ่านไปสัก 20 ปี บ้านของพวกเขาที่ขายไปไม่กี่ร้อยหยวนกลับราคาขึ้นเป็นหลายร้อยเท่า พันเท่า จากที่ดินราคา 200-300 หยวน กลายเป็น 200-300 ล้านหยวน

นี่คือเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับที่นี่ในชาติก่อน

ซูแคนมองไปที่ลู่กั๋วเฉียงแล้วพูด

"ลู่กั๋วเฉียง แกเอาส่วนแบ่งกำไรของฉันไว้ซื้อบ้านแถวนี้นะ"

"รับทราบครับพี่"

ลู่กั๋วเฉียงพยักหน้า

ซูแคนคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดตาอว่า

"นายก็ซื้อด้วยสิหวางเอ๋อ พวกแกก็ด้วย เก็บเงินซื้อบ้านกันสิ"

ซูแคนให้คำแนะนำแก่หวางเอ๋อและพวกของลู่กั๋วเฉียงทั้งสาม

ซูแคนคิดว่าในอนาคตเขาอาจไม่สามารถมาดูแลหวางเอ๋อได้ เขาเลยอยากให้หวางเอ๋อมีเงินใช้ในอนาคต เขาแนะนำได้เพียงให้หวางเอ๋อซื้อบ้านเก็บไว้บ้าง

ยิ่งเก็บนานมูลค่ายิ่งสูง ประมาณสัก 20-30 ปี ที่ดินแถบนี้ราคาก็เป็นพันล้านแล้ว

ยอมลำบากสักหน่อย พอราคาบ้านสูงก็จะสบายกันแล้ว ใครล่ะจะไม่ชอบความสะดวกสบาย

"พี่สาม ผมจะซื้อไปทำไม"

หวางเอ๋อถาม

"เฮ้อ!!"

ซูแคนขมวดคิ้วและมองยังพวกเขา พร้อมส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้

"ขอบคุณครับพี่ สำหรับคำแนะนำ"

เสี่ยวหู่กล่าวขอบคุณอย่างรวดเร็ว หลังจากที่มาทำงานกับลู่กั๋วเฉียง เขาก็รู้เหตุผลที่กั๋วเฉียงทำเงินได้มากมายมหาศาลแล้ว

เพียงแค่ฟังคำแนะนำจากซูแคนยิ่งซูแคนพูดเองกับตัวแล้ว มันต้องมีอะไรพิเศษรออยู่แน่ๆ

เมื่อลู่กั๋วเฉียงได้ยินเสี่ยวหู่ เขาก็ตอบอย่างรวดเร็วว่า

"ครับพี่ ผมเชื่อพี่ ผมจะเก็บเงินซื้อบ้านสักสองสามหลัง…"

ตอนนี้พวกเขาเริ่มมีเงินกันแล้ว

"ผมก็จะเก็บเงินซื้อด้วยครับ"

จางเฉียงมองไปยังเพื่อนของเขาและหันกลับมาพูดกับซูแคน

"หึๆ!!"

ซูแคนหัวเราะเล็กน้อย เขาแค่แนะนำไปแค่เล็กน้อยเท่านั้น ส่วนคนพวกนี้จะเชื่อหรือไม่ ซูแคนไม่สนใจแม้แต่น้อย

ขณะซูแคนเดินเข้าไปข้างในบ้าน ซูแคนก็หยุดเดิน เขามองไปยังเก้าอี้ที่อยู่ข้างหน้าเขา

ครั้งล่าสุดที่เขามา เหมือนจะยังไม่มีสิ่งนี้นะ

นี่มัน...

ซูแคนมองใกล้ๆ ตาของเขาก็เบิกกว้างขึ้นมา

"พี่ชาย ผมเอาเก้าอี้ตัวนี้กลับมาเมื่อไม่กี่วันก่อน ผมเห็นว่าเก้าอี้ตัวนี้แข็งแรงและสภาพยังดี ผมเลยซื้อมาในราคา 2 หยวน"

ลู่กั๋วเฉียงเกาหัวและยิ้ม

"2 หยวน..."

เมื่อซูแคนได้ยิน เขาก็แทบกระอักเลือดเก่าออกมาเต็มปาก นี่คือไม้พะยูง! ! เป็นไม้เนื้อแข็ง มีลวดลายที่สวยงามแถมยังคุณภาพสูงอีกต่างหาก ที่สำคัญมีราคาเพียง 2 หยวน

ทันใดนั้นในหัวของซูแคนก็สว่างขึ้นมาเหมือนคิดอะไรดีๆสักอย่างได้

เขาจำได้ว่าในชาติก่อน ของเก่านับไม่ถ้วนในช่วงเวลานี้ถูกขายเป็นจำนวนมาก!

หัวใจของซูแคนก็เต้นเร็วขึ้นด้วยความตื่นเต้น เขาพูดอย่างรวดเร็ว

"กั๋วเฉียง แกต้องหาคนมารวบรวมเฟอร์นิเจอร์เก่าพวกนี้ จาน ชามกระเบื้องลายคราม ชุดน้ำชา โถเบญจรงค์เก่า เครื่องเงินเก่า นาฬิกาตั้งพื้นโบราณ และของเก่าทั้งหมดซะ"

"หลังจากซื้อแล้ว ให้แกเอาไปเก็บไว้ในบ้านของฉัน ที่แกซื้อมา"

หลังจากพูดจบ ซูแคนก็ฝันหวานแล้ว ของเก่ากองเต็มบ้านของเขา! !

หากเริ่มสะสมตอนนี้ละก็...

ลองคิดดูบ้านที่เต็มไปด้วยของเก่า และของโบราณหายาก ซึ่งไม่สามารถหาซื้อได้ตามท้องตลาดทั่วไป

5 1 โหวต
Article Rating
1 Comment
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด