747 - โลงศพของจักรพรรดิผู้โหดเหี้ยม 

747 - โลงศพของจักรพรรดิผู้โหดเหี้ยม

"ลองดูให้ดีบางทีอาจมีเครื่องหมายของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ทิ้งไว้!" 　　

“ไม่มีหรอกข้าตรวจค้นหมดแล้ว...”

เย่ฟ่านพูดกับตัวเอง พวกเขาวนรอบโลงศพโบราณที่อยู่ห่างไกลออกไป และไม่พบเบาะแสใดๆ

“ไม่เป็นไร จักรพรรดิโบราณตายแล้ว ไม่ว่าเขาจะเป็นใครเขาก็ไม่สามารถลุกขึ้นมาฆ่าพวกเราได้” จักรพรรดิดำสงบลงและให้กำลังใจตัวเอง

ในโลกนี้ไม่มีจักรพรรดิโบราณชาวมนุษย์และราชาโบราณของเผ่าพันธุ์อสูร

เย่ฟ่าน จักรพรรดิดำ และวานรศักดิ์สิทธิ์ต่างก็ค้นพบความลับอันยิ่งใหญ่ว่าราชาโบราณเผ่าพันธุ์อสูรแม้จะมีความแข็งแกร่งไม่ธรรมดา แต่ดูเหมือนจะอยู่ในระดับที่ต่ำกว่าจักรพรรดิโบราณเผ่าพันธุ์มนุษย์เล็กน้อย

สิ่งที่เป็นเครื่องยืนยันในเรื่องนี้ก็เห็นอยู่ตรงหน้า รังมังกรนี้เห็นได้ชัดว่าเป็นบ้านของราชาโบราณคนหนึ่ง แต่สุดท้ายมันกลับถูกยึดไปโดยจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ที่อยู่ในโลงศพ

ในขณะเดียวกันภูเขาสีม่วงก็มีเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นคล้ายกัน เพราะเดิมทีมันเป็นรังของราชาโบราณบางคน แต่สุดท้ายมันก็ถูกยึดไปโดยจักรพรรดิปราศจากจุดเริ่มต้น

แม้ว่าตอนนี้ทุกคนจะค่อนข้างมั่นใจว่าจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ที่นอนอยู่ในโลงศพนั้นน่าจะเป็นจักรพรรดิผู้โหดเหี้ยม แต่พวกเขาก็ยังพยายามค้นหาเบาะแสสำคัญ

เรื่องนี้มีผลต่อความเป็นความตายของพวกเขา หากฝ่ายตรงข้ามเป็นจักรพรรดิผู้โหดเหี้ยมจริงๆ มรดกที่เขาทิ้งไว้แม้ว่ามันจะยอดเยี่ยมแต่ก็เต็มไปด้วยอันตรายชนิดที่จักรพรรดิคนอื่นๆไม่สามารถเทียบได้

ตอนนี้พวกเขายังเข้าไปข้างในไม่ได้ และทำได้เพียงเดินวนอยู่รอบๆเท่านั้น

“ท่านพ่อ...”

ไม่ทราบว่าผ่านไปนานเท่าไหร่ในที่สุดวานรศักดิ์สิทธิ์ก็กรีดร้องด้วยความตื่นเต้น ร่างกายของเขาสั่นสะท้านไม่หยุดพร้อมกับวิ่งไปข้างหน้า

เมื่อเหลือบไปมองทุกคนก็เห็นวานรศักดิ์สิทธิ์เฒ่านอนอยู่ในโลงศพโบราณอย่างเงียบๆ และโลงศพนั้นถูกแช่อยู่ในต้นกำเนิดสวรรค์ขนาดใหญ่

แม้ว่าเขาจะตายไปแล้วแต่กลิ่นอายที่ปลดปล่อยออกมาไม่ต้องสงสัยเลยว่าอยู่ในระดับเดียวกันกับจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่อย่างแน่นอน

“จักรพรรดิอู๋เป่ย!”

ในเวลาเดียวกันจักรพรรดิดำก็กรีดร้องด้วยสีหน้าตกใจ ดวงตากลมโตของมันสั่นสะเทือน เมื่อมองเห็นจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ปราศจากจุดเริ่มต้นนอนอยู่ในโลงศพ

“ทำไมสิ่งที่เจ้ามองเห็นถึงแตกต่างจากที่ข้ารับรู้” วานรศักดิ์สิทธิ์ถามอย่างสงสัย

ศพโบราณในโลงศพสามารถส่งผลกระทบต่อจิตใจของผู้คนได้จริงๆ และทำให้พวกเขารู้สึกหวาดกลัว

“เจ้าเห็นอะไร” จักรพรรดิดำถามเย่ฟ่าน

เย่ฟ่านลืมตาขึ้นและกล่าวว่า “ข้าเห็นแต่ความโกลาหล ไม่มีอะไรอื่น ไม่มีศพอยู่ข้างใน”

ผลลัพท์ที่แตกต่างกันสามแบบ พวกเขามองหน้ากัน และในดวงตาของทุกคนเผยความกลัวออกมา

จากนั้นไม่นานภายในโลงศพโบราณก็เปิดเผยความจริงที่ซ่อนอยู่ ภายในนั้นมีซากศพเพียงครึ่งเดียว ราวกับว่ามันถูกตัดขาดโดยใครบางคน

“นี่เป็นความจริงหรือ?”

พวกเขายืนยันซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าพวกเขามองเห็นเพียงซากศพที่พร่ามัวเพียงครึ่งเดียว ฝ่ายตรงข้ามต้องตายไปแล้วอย่างแน่นอน และมันเป็นเพียงซากศพที่เย็นชืดครึ่งเดียวเท่านั้น

“แม้แต่จักรพรรดิผู้โหดเหี้ยมก็ยังตายไปแล้ว…”จักรพรรดิดำถอนหายใจและเงียบไปนาน

“เจ้าต้องการจะพูดอะไร” เย่ฟ่านถาม

“แม้ว่าจะได้ครอบครองรังมังกรที่ไม่มีผู้ใดเทียบแต่สุดท้ายมันก็ไม่สามารถช่วยให้จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่คืนชีพได้” จักรพรรดิดำถอนหายใจ

"จักรพรรดิแห่งเผ่าพันธุ์มนุษย์มีชะตากรรมเดียวกับราชาโบราณเผ่าพันธุ์อสูรของเรา!" วานรศักดิ์สิทธิ์ก็ถอนหายใจเช่นกัน

จักรพรรดิดำดูซับซ้อน มันจ้องไปที่ยามังกรด้วยความปรารถนา

จักรพรรดิโบราณไม่เคยเกิดขึ้นในยุคเดียวกัน และหากคนหนึ่งกลับคืนสู่สังสารวัฏอีกคนหนึ่งจะถือกำเนิดขึ้น ซึ่งทำให้หลายคนเสียใจอย่างสุดซึ้ง

“หนานกงเจิ้งก็เข้ามาด้วย!”

เปลือกตาของเย่ฟ่านเปิดขึ้นและหัวใจของเขาก็ตื่นตระหนก

ที่ทางเข้ารังมังกรชายคนหนึ่งที่เส้นผมสีขาวราวกับหิมะปรากฏตัวขึ้นในถ้ำ

“ไม่เป็นไร ด้วยรูปแบบค่ายกลของเรานั้นพิเศษมาก มันไม่มีทางที่เขาจะมองเห็นเราได้” จักรพรรดิดำกล่าว

“หลบก่อน” เย่ฟ่านกล่าว

“เอาล่ะ เวลากำลังจะหมดลง ไปที่ส่วนลึกของรังมังกรเพื่อค้นหาขุมทรัพย์สักเล็กน้อยก็แล้วกัน”

จักรพรรดิดำหันหลังกลับไปมอง แม้ว่าความปรารถนาของพวกเขาจะอยู่ที่ยามังกรที่แท้จริง แต่เมื่อมันเกิดขึ้นอยู่ตรงนั้นมันไม่มีทางที่พวกเขาจะเข้าไปเอามาได้

หนานกงเจิ้งกำลังมุ่งหน้าไปยังโลงศพโบราณสีแดงสด เขามีจุดประสงค์ชัดเจน แต่ต่อให้เขามีพลังมากกว่านี้สิบเท่าเขาก็ไม่มีปัญญาเข้าใกล้มันได้ แล้วตอนนี้ร่างกายของเขาเริ่มมีเลือดหลั่งไหลออกมาไม่หยุด

อย่างไรก็ตาม เขาไม่ยอมแพ้และก้าวไปที่โลงศพโบราณอย่างแน่วแน่เพราะชีวิตของเขากำลังจะสิ้นสุดลงแล้ว มีเพียงยาเซียนที่ไม่มีผู้ใดเทียบได้เท่านั้นถึงจะทำให้เขามีชีวิตที่สอง

“ไอ้เฒ่านี่แข็งแกร่งจริงๆ เขายอมตายมากกว่าที่จะยอมจากไปโดยไม่ได้รับอะไรเลย?” เย่ฟ่านประหลาดใจ

“เขาไม่มีทางเข้าใกล้ได้ ด้วยสถานการณ์ตอนนี้เขาจะตายก่อนไปถึงครึ่งทางด้วยซ้ำ” จักรพรรดิดำโล่งใจมาก

พวกเขาเดินไปไม่กี่ลี้ก็เห็นต้นกำเนิดขนาดใหญ่ที่มีชายชราคนหนึ่งถูกผนึกอยู่ด้านในอย่างแน่นหนา

รูปร่างของเขาแม้จะดูเงียบขรึม แต่ก็ทำให้คนตัวสั่น ชายชราในต้นกำเนิดสวรรค์เปรียบเสมือนจักรวาลอันกว้างใหญ่ที่สามารถทำลายโลกนี้ได้!

“โอดาวาคุมิ...” ทันใดนั้นก็มีเสียงดังขึ้นข้างหลังหลายคน

“บัดซบ ภาษาอะไรวะ!” จักรพรรดิดำพึมพำ แล้วร่างกายของมันก็หยุดนิ่งก่อนจะหันหลังกลับไปมองอย่างช้าๆ

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าสิ่งมีชีวิตโบราณบางตัวค้นพบพวกเขาแล้ว

หัวใจของเย่ฟ่านเต้นไม่เป็นจังหวะ และเขาหันกลับไปมองด้วยความกลัว มีเพียงวานรศักดิ์สิทธิ์เท่านั้นที่ยังรักษาความสงบได้

ในถ้ำโบราณมีเด็กชายอายุสิบเอ็ดหรือสิบสองปีเดินเข้าหาพวกเขาด้วยความสงสัย เขามีรูปร่างเหมือนมนุษย์แต่อายุน้อยเกินไปจึงทำให้บางส่วนในร่างกายยังมีเกล็ดสีม่วงปกคลุมอยู่

“ยาลูดา...” ชายหนุ่มเดินออกจากถ้ำโบราณแล้วพูดต่อ

“เขากำลังพูดถึงอะไร?” เย่ฟ่านถาม

“เขาถามว่าเราอยู่เผ่าไหนและเข้ามาได้ยังไง” วานรศักดิ์สิทธิ์ตอบ

“เจ้าหนูนั่นต้องเจอนี่”

จักรพรรดิดำจู่ๆ ก็อ้าปากกว้างและถ่มบางอย่างออกมาจากปาก นั่นเป็นราชโองการสีม่วงที่เต็มไปด้วยพลังของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่

“กู่หนี่อาลู?”

เด็กหนุ่มทายาทราชาโบราณดูเหมือนจะตกใจมากและมองดูพวกเขาอย่างว่างเปล่า

“เจ้าเข้าใจถูกต้องแล้ว!”  จักรพรรดิดำพยักหน้าอย่างเคร่งขรึม

เย่ฟ่านเวียนหัวไปหมด สุนัขตัวนี้พูดภาษาไท่กู่ได้อย่างไร เขาทำให้ชายหนุ่มคนนี้ตะลึงงัน

“มันพูดถึงอะไร” เขาถามวานรศักดิ์สิทธิ์อย่างสงสัย

"มันบอกว่าเป็น...ทายาทของจักรพรรดิอมตะ"

วานรศักดิ์สิทธิ์ก็ประหลาดใจเช่นกัน สายตาของเขาจับจ้องไปยังราชโองการสีม่วงด้วยความตกตะลึง

"นี่คือราชโองการของจักรพรรดิอมตะ มันไปเอามาจากไหน!”

จักรพรรดิอมตะเป็นเพียงตำนานโบราณที่ไม่สิ้นสุด ตามตำนานบอกว่าเขาแข็งแกร่งยิ่งกว่าเทพเจ้า และเป็นสิ่งมีชีวิตสูงสุดของจักรวาลนี้

เย่ฟ่านรู้สึกงุนงงหากจักรพรรดิอมตะไม่มีตัวตนจริงแล้วราชโองการของเขาปรากฏขึ้นได้อย่างไร มิหนำซ้ำเจ้าตัวเล็กที่อยู่ตรงหน้าดูเหมือนจะรู้จักมันด้วย

ดวงตาของชายหนุ่มแทบถลนออกมาจากเบ้า เขาจ้องไปที่ราชโองการโบราณอันลึกลับดวงตาที่เต็มไปด้วยความหวัง

"นี่เป็นราชโองการอันศักดิ์สิทธิ์จากภูเขาอมตะ จักรพรรดิคนนี้เพิ่งเรียนรู้ภาษาโบราณเพียงไม่กี่คำ และเจ้าต้องช่วยข้าหลอกเจ้าหนูคนนี้" จักรพรรดิดำกัดฟันใส่วานรศักดิ์สิทธิ์

“ตกลง...” วานรศักดิ์สิทธิ์ตื่นเต้นจนตัวสั่น สายตาของเขาจ้องไปที่ราชโองการศักดิ์สิทธิ์สีม่วง แล้วพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือว่า

“จักรพรรดิอมตะมีจริงเหรอ? มันเหมือนกับราชโองการโบราณของจักรพรรดิอมตะในตำนานจริงๆ…” ดวงตาของวานรศักดิ์สิทธิ์เหยียดตรง