ตอนที่แล้วตอนที่ 002 หนทางรวย
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 004 แผนการทำเงิน

ตอนที่ 003 หาเงินจากวิทยุ


เก็บขยะขายในยุค 1979 เนี่ยนะ แค่คิดซูแคนก็รู้สึกว่าเสียเวลาเปล่า

ในชาติก่อนแค่เขาเซ็นเอกสาร เขาก็สามารถทำเงินได้เป็นหลายร้อยล้านแล้ว

เมื่อเขาได้ยินสิ่งที่ลู่กั๋วเฉียงพูดเกี่ยวกับวิทยุที่เสีย ซูแคนก็นึกขึ้นมาได้

มันเป็นเรื่องค่อนข้างง่ายสำหรับเขาในตอนนี้...

"ขอดูวิทยุที่เสียหน่อย.."

ซูแคนมองไปที่กระสอบของลู่กั๋วเฉียง

"ดะ..ได้!!"

ลู่กั๋วเฉียงมองที่ซูแคด้วยความสงสัย เขาเกาหัวสองสามครั้งจากนั้นเปิดกระสอบและหยิบวิทยุออกมา

ซูแคนคิดว่าวิทยุสภาพไม่ได้แย่มาก เขาหยิบวิทยุขึ้มาดูสองสามครั้ง เขาพบแค่ด้านนอกมีรอยเสียหายเล็กน้อย แต่ถ้าจะซ่อมตอนนี้ คงยังทำไม่ได้?

"มีไขควงไหม"

ซูแคนหันหน้าไปถาม

"ไม่มีครับ..."

ลู่กั๋วเฉียงพูดพร้อมส่ายหัว

ซูแคนคิดในใจ เขาจะมีไขควงได้ยังไง เขาไม่ใช่พวกช่างซ่อมซักหน่อย

"งั้นรีบไปหาไขควงมาที"

ซูแคนพูดอย่างเย็นชา

"เอ่อ!! พี่..."

ลู่กั๋วเฉียงมองไปซูแคนแล้วพูดอย่างไม่ค่อยมั่นใจ

"ผมไม่รู้จะหาไขควงให้พี่ได้ยังไงที่นี่ แต่บ้านผมอยู่ข้างหน้าสองซอย ผมสามารถเอาไขควงให้พี่ได้นะ"

"โอเค!!"

ซูแคนพยักหน้า วางวิทยุไว้ในมือของลู่กั๋วเฉียงลง แล้วเดินไปข้างหน้า

ลู่กั๋วเฉียง เก็บวิทยุไว้ในกระสอบเหมือนเดิม สงสัยว่าทำไมซูแคนชายผู้ไม่ธรรมดาแบบเขาถึงสนใจวิทยุที่เสียได้! !

เขารีบเดินตามไป...

หลังจากเดินมาสิบนาที ทั้งสองก็มาถึง

"นั่น…บ้านผมเอง"

ลู่กั๋วเฉียงชี้ไปที่ส่วนหนึ่งของลานโล่งๆ

ซูแคนเดินเข้าไปพร้อมกับลู่กั๋วเฉียง น่าจะมีอย่างน้อยหลายสิบครอบครัวอาศัยอยู่ในลานนี้

ในหนานจิงถือเป็นเรื่องปกติ...

ลู่กั๋วเฉียงพาซูแคนไปทางตะวันออก ทั้งสองเดินเข้าประตูบานหนึ่ง และก็มีเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆอยู่เธอถักเปียเป็นไว้สองข้าง อายุประมาณ 10 ขวบยืนอยู่

"พี่คะ หน้าพี่ไปโดนอะไรมาคะ"

เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ เห็นใบหน้าที่ช้ำของลู่กั๋วเฉียงจึงวิ่งไปถาม

"ไม่เป็นไร"

ลู่กั๋วยืนพูดอย่างหนักแน่น จากนั้นเขาชี้ไปที่ซูแคนและพูดว่า

"พี่พาแขกมาคนหนึ่งน่ะ"

เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ มองที่ซูแคนด้วยความกลัว

"พี่ชายผมขอโทษด้วย นี่คือน้องสาวของผมลู่เสี่ยวเหม่ย เธอจะขี้อายกับคนแปลกหน้าน่ะ..."

ลู่กั๋วเฉียงพูดด้วยรอยยิ้มเขินอายเล็กน้อย

"อืม!!"

ซูแคนพยักหน้าเบา ๆ

"พี่ชายนั่งก่อน เดี๋ยวผมหาไขควงสักครู่"

ลู่กั๋วเฉียงหยิบเก้าอี้ตัวหนี่งให้ซูแคนก่อนจะวิ่งเข้าไปในห้อง สักพักก็วิ่งออกมาแล้วยื่นไขควงให้ซูแคน

ซูแคนนั่งบนเก้าอี้ตัวเล็กพร้อมไขควงและบอกให้ลู่กั๋วเฉียงนำวิทยุที่เสียออกมา

"แกร่กๆ!!"

ซูแคนคลายเกลียวสกรูของวิทยุ ถอดวิทยุออกทีละส่วน จากนั้นวิทยุก็แยกออกจากกัน

"พี่ครับ พี่รู้วิธีซ่อมวิทยุด้วยเหรอ"

เมื่อลู่กั๋วเฉียงเห็นซูแคนกำลังซ่อมวิทยุ ดวงตาของเขาก็เบิกกว้างทันที เมื่อมองไปที่ซูแคนดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความชื่นชมและเคารพ มีคนเพียงไม่กี่คนที่สามารถซ่อมวิทยุในยุคนี้!

ยิ่งกว่านั้นซูแคนยังดูอายุน้อยมาก..

ดูเหมือนว่าเขาจะอายุน้อยกว่าเขาหนึ่งหรือสองปี แต่ลู่กั๋วเฉียงก็พร้อมที่จะเรียกซูแคนว่าพี่อย่างเต็มปาก การเคารพคนด้วยอายุนั้นที่นี่มันไม่จำเป็นเลยที่นี่

อยู่ที่ความสามารถล้วนๆ...

ยิ่งเป็นคนเก่งก็จะมีคนเคารพมาก...

"นิดหน่อย"

ซูแคนพยักหน้าและมองวิทยุอย่างตั้งใจ ชาติก่อนเขาเคยเปิดโรงงานอิเล็กทรอนิกส์ด้วย เขารู้เกือบทุกอย่างเกี่ยวกับโครงสร้างของวิทยุ เขาเลยกำลังจะซ่อมส่วนที่พังบ่อยที่สุด....

มันคือระบบไฟในตัววิทยุ...

ซูแคนดูมองดูสองสามครั้งแล้วก็แก้ไขปัญหาของวิทยุเครื่องนั้น

หลังจากซ่อมแซมง่ายๆ เขาก็เสียบปลั๊กอีกครั้ง

"ซ่าาาส์ๆ!!"

ไม่นานหลังจากนั้น วิทยุก็ส่งเสียงคลื่นวิทยุออกมา ซูแคนก็หมุนหาคลื่นวิทยุ

"คนจีนตกลง..."

เสียงผู้ประกาศที่คุ้นเคยดังขึ้นทางวิทยุ รายงานเกี่ยวกับเอกสารปฏิรูปฉบับล่าสุดที่ออกโดยผู้นำประเทศ

เมื่อลู่กั๋วเฉียงเห็นเขาก็ตะลึงและอ้าปากกว้าง วิทยุเครื่องนี้ที่เขาหยิบขึ้นมาและกำลังจะรื้อและขายลวดทองแดงได้รับการซ่อมแซมให้สามารถใช้งานได้ใหม่โดยซูแคน

ลู่กั๋วเฉียงมองไปที่ซูแคนราวกับว่าเขากำลังมองพระเจ้า

ซูแคนประกอบวิทยุที่ซ่อมเสร็จคืน ยังคงมีเสียงผู้ประกาข่าวที่บ่งบอกถีงความมั่นใจของคนจีนมาตั้งแต่ปี 1979...

"แกคิดว่าวิทยุเสียมีราคาเท่าไหร่"

ซูแคนวางวิทยุลง เงยศีรษะขึ้น และมองไปที่ลู่กั๋วเฉียงที่อ้าปากออกด้วยความตกใจและมองดูเขาด้วยความชื่นชม

"แทบจะไม่มีค่าเลย..."

ลู่กั๋วเฉียงตอบซูแคน

"แล้ววิทยุมือสองล่ะ"

ซูแคนยิ่มเล็กน้อยและถาม

"5 หยวน ไม่สิ...6 หยวน...7 หยวน...หรือ 10 หยวน..."

ลู่กั๋วเฉียงตอบอย่างตื่นเต้น

"15 หยวนต่างหาก!!"

ซูแคนพูดด้วยรอยยิ้ม

5 2 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด