745 - ส่วนลึกของรังมังกร

745 - ส่วนลึกของรังมังกร

“อย่าไร้สาระ พาข้าออกไปเดี๋ยวนี้!” เย่ฟ่านทนไม่ไหวอีกต่อไป

“ตอนนี้เป็นโอกาสครั้งเดียวในชีวิต ปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์และยอดฝีมือมากมายจากทั่วทุกมุมโลกกำลังต่อสู้กับสิ่งมีชีวิตโบราณในรังมังกร…”

ดวงตาของจักรพรรดิดำเป็นประกาย จ้องมองไปที่ส่วนลึกที่สุด

“บัดซบ อย่าแม้แต่จะคิด รีบสลักรูปแบบกระดานหมากรุกให้ข้าเดี๋ยวนี้!” เย่ฟ่านเตะมันออกไปอย่างช่วยไม่ได้

“อสูรโบราณทั้งหมดออกมาต่อสู้กับศัตรูที่นี่แล้ว มีเพียงจักรพรรดิเท่านั้นที่ยังหลับไหล และเขาจะไม่สามารถตื่นได้ชั่วขณะหนึ่ง!” น้ำลายจักรพรรดิดำกำลังจะไหลออกมา

“อา...”

ผู้ยิ่งใหญ่ที่ล่วงลับคนล่าสุดคือน้องชายของปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์ของวังหิมะ ตัวตนที่โดดเด่นรุ่นหนึ่งถูกตัดขาดโดยสิ่งมีชีวิตสีทองตัวใหม่

"ครึก!"

ศีรษะของเขาแตกกระจายและวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ของเขากลายเป็นเถ้าถ่านก่อนที่จะมีโอกาสได้หลบหนีด้วยซ้ำ

ทุกคนตกใจเป็นอย่างมาก สิ่งมีชีวิตสีทองนี้เกือบจะเหมือนกับมนุษย์ ยกเว้นเกล็ดสีทองและหางที่ยาวเป็นพิเศษ

มันถูกปกคลุมไปด้วยแสงสีทอง ลุกเป็นไฟและน่ากลัว แม้แต่ผู้สูงสุดก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของมัน และมันกำลังต่อสู้ท่ามกลางเหล่าผู้แข็งแกร่งมากมาย

สิ่งมีชีวิตยุคดึกดำบรรพ์มีผมสีทองยาวลงมาถึงหัวเข่า กระแทกพลังออกมาอย่างแรงดุจไฟสีทองที่ลุกโชน กวาดล้างความว่างเปล่าออกไป และทำลายผู้สูงสุดเจ็ดหรือแปดคนจนทำให้ร่างกายของพวกเขาแตกออกเป็นเสี่ยงๆ

“พวกเจ้าจะไปที่ใด?”

มันวิ่งอาละวาดไปทั่วราวกับสายฟ้าสวรรค์ ฉีกทึ้งปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ของดินแดนศักดิ์สิทธิ์เต๋าออกเป็นชิ้นๆ

"บังอาจ!"

ปรมาจารย์แห่งตระกูลจี้ออกมาเผชิญหน้ากับมัน และกระจกโบราณที่ห้อยอยู่เหนือศีรษะของเขาได้ยิงแสงสีรุ้งทำลายพื้นที่โดยรอบไม่อนุญาตให้มันหลบหนีเข้าสู่ความว่างเปล่าได้

“บูม!”

สิ่งมีชีวิตที่น่าสะพรึงกลัวนี้ยกมือขึ้นเพื่อสกัดกั้นแสงสีรุ้ง ทั้งตัวของมันถูกหล่อเหมือนทองคำศักดิ์สิทธิ์ ความแวววาวของมันลุกโชติช่วงและสกัดการโจมตีด้วยมือเปล่า

มันทรงพลังเท่ากับปรมาจารย์แห่งตระกูลจี้ แต่ก็ด้อยกว่าเล็กน้อยเนื่องจากตัวมันต่อสู้ด้วยมือเปล่าซึ่งแตกต่างจากปรมาจารย์ตระกูลจี้ที่ใช้อาวุธครึ่งก้าวเต๋าสุดขั้ว

แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้นปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์ตระกูลจี้ก็ยังไม่มีความหวังที่จะฆ่าสิ่งมีชีวิตโบราณตัวนี้ได้ การต่อสู้ระหว่างทั้งสองจึงทวีความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ โดยที่ไม่มีผู้ใดสามารถสอดมือเข้าไปยุ่งเกี่ยว

“โฮ่ง!”

จักรพรรดิดำเห่าเพราะตอนนี้เย่ฟ่านเริ่มทุบตีมันอย่างจริงจังแล้ว

“จักรพรรดิคนนี้แค่ต้องการเอาสมบัติเทพชิ้นสองชิ้นเท่านั้น” มันคำรามด้วยความโกรธเคือง

ในตอนนี้ความปลอดภัยของพวกเขาล้วนเกิดขึ้นจากวานรศักดิ์สิทธิ์ที่ส่งเสียงสนทนากับเหล่าสิ่งมีชีวิตโบราณ โดยกล่าวว่าพวกเขาก็เป็นทายาทของราชาโบราณเช่นกัน

เย่ฟ่านอารมณ์เสียไปหมด เมื่อเขามีสหายที่ยอดเยี่ยมอย่างเช่นสุนัขตัวนี้เขาก็อับจนปัญญาอย่างแท้จริง

“เจ้าวานรเจ้ามีโอกาสเข้าไปขโมยสมบัติอมตะอย่างแน่นอน บางทีอาจจะพบยามังกรที่แท้จริงอยู่ข้างในด้วย เจ้าควรเข้าไปหยิบฉวยและเราจะรอเจ้าอยู่ที่นี่!”

จักรพรรดิดำทำตัวราวกับหมูตายที่ไม่กลัวน้ำเดือด

“อย่าพูดจาไร้สาระ!” หน้าผากของเย่ฟ่านเต็มไปด้วยเส้นสีดำ

แต่สุนัขตัวนี้ไม่มีทางที่จะออกไปข้างนอกอย่างแน่นอน ตอนนี้เป็นโอกาสเดียวในชีวิตของพวกเขาที่จะคว้าสมบัติมากมายมหาศาลในรังมังกร ดังนั้นจึงไม่มีทางที่มันจะกลับไปมือเปล่า

“จักรพรรดิคนนี้ไม่ได้โลภ ข้าต้องการแค่โลงศพสีแดงขนาดใหญ่เท่านั้น ขอเพียงได้มันมาข้าจะรีบไปทันที” จักรพรรดิดำแยกเขี้ยวของมัน

“บัดซบ…”

ใบหน้าของเย่ฟ่านเปลี่ยนเป็นสีเขียว รู้สึกว่าเขาอาจติดอยู่ในนี้ไปตลอดกาล

“ไปกันเถอะ ถึงเวลาที่เราต้องเข้าไปเอาสมบัติของเราแล้ว!”

จักรพรรดิดำวิ่งไปข้างหน้าโดยไม่หันกลับมามองพวกเขาอีก

“ข้าอยากจะฆ่ามันจริงๆ”

เย่ฟ่านคำรามอย่างโกรธเกรี้ยวแต่ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องวิ่งตามไปเท่านั้น

……..

ปรมาจารย์แห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์ต้นกำเนิดคือบุคคลระดับประมุขของดินแดนศักดิ์สิทธิ์คนแรกที่เสียชีวิตในรังหมื่นมังกร

กะโหลกศีรษะของเขาถูกสิ่งมีชีวิตสีม่วงฉีกออก สมองของเขาหยดลงมา ร่างกายส่วนบนของเขาเป็นสีแดงและสีขาว และเขาเสียชีวิตด้วยความคับแค้นอย่างถึงที่สุด

นี่ไม่ใช่ผู้แข็งแกร่งธรรมดา แต่เป็นประมุขแห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์ผู้ยิ่งใหญ่ของดินแดนรกร้างตะวันออก ในโลกนี้มียอดฝีมือไม่กี่คนที่สามารถเอาชนะเขาได้ แต่เขากลับตายไปเช่นนั้น

เหตุการณ์ครั้งนี้จะสั่นสะเทือนโลกอย่างแน่นอน แม้ว่าผู้สูงสุดและประมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์หลายคนจะถูกฆ่าตายไปแล้ว แต่นี่นับเป็นครั้งแรกจริงๆที่ประมุขแห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์เสียชีวิตจากการต่อสู้ในรอบหลายพันปี

"โฮก..."

ในถ้ำโบราณสิ่งมีชีวิตโบราณยังคงหลั่งไหลออกมาไม่สิ้นสุด

จักรพรรดิดำหดคอลงด้วยความกลัว ดวงตาของมันสั่นไหวและกล่าวว่า “ให้ตายสิ มันดุร้ายมาก แม้แต่ประมุขของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ก็ยังถูกฆ่าตายไปแล้ว”

“ถ้ารู้ว่ามันไม่ปลอดภัยก็รีบพาเราออกจากที่นี่เร็ว!”

เย่ฟานคว้าหางโล้นๆของมันและเกือบจะลากมันออกไปข้างนอกโดยตรง

“เมื่อมาถึงที่นี่แล้วไม่มีผู้ใดขัดขวางความต้องการของข้าได้!” สุนัขสีดำตัวใหญ่แยกเขี้ยวและพุ่งไปข้างหน้าอีกครั้ง

จากนั้นด้วยแสงวาบ รูปแบบลึกลับก็ปรากฏขึ้นรอบตัวพวกเขา ซึ่งเป็นรูปแบบค่ายกลเคลื่อนย้ายที่จักรพรรดิแห่งความว่างเปล่าทิ้งไว้

"เราสามารถข้ามความว่างเปล่าได้ทุกเมื่อ"

เจ้าหมาสีดำตัวใหญ่พูดผ่านการส่งสัญญาณเสียง แม้ว่ามันจะเต็มไปด้วยความโลภแต่มันก็ไม่ใช่คนปัญญาอ่อน เมื่อเกี่ยวพันกับชีวิตและความตายมันย่อมมีการเตรียมตัวอยู่เสมอ!

“วาบ!”

พวกเขาหายตัวออกไปจากจุดนั้นและไปปรากฏในส่วนลึกของถ้ำมังกร

“เจ้าบ้าไปแล้วแน่ๆ?” เย่ฟานรู้สึกอ่อนใจกับมัน

“หุบปาก จักรพรรดิคนนี้ย่อมมีความคิดเป็นของตัวเอง! นี่คือรังของมังกรจริงๆ ต่อให้เจ้าค้นหาชั่วชีวิตก็ไม่มีทางค้นพบสมบัติแบบที่อยู่ในนี้ได้”

ในที่สุดเย่ฟ่านก็เข้าใจแล้วว่าเหตุใดจักรพรรดิดำจึงมีความยึดมั่นถือมั่นถึงขนาดนี้ แท้ที่จริงแล้วนี่ก็คือรังมังกรที่แท้จริง เพียงแต่อสูรเหล่านี้ได้อพยพย้ายเข้ามาอยู่ในรังของมันเท่านั้น　　

“ยังมีสิ่งมีชีวิตระดับผู้อมตะอยู่ข้างใน!” วานรศักดิ์สิทธิ์เตือน

“ข้ารู้แต่เขาน่าจะหลับไหลอยู่มากกว่า” หมาดำตัวใหญ่กล่าว

ในเวลานี้พวกเขาเข้าใกล้พื้นที่ลึกที่สุดของรังมังกร และรอคอยให้สิ่งมีชีวิตโบราณเหล่านี้ออกไปสังหารยอดฝีมือที่อยู่ข้างนอกจนหมด

เสียงคำรามยาวดังขึ้น ในไม่ช้าหนานกงเจิ้งผู้ยิ่งใหญ่ของเผ่าพันธุ์มนุษย์ก็สังหารสิ่งมีชีวิตโบราณสีทองห้าตัวติดต่อกันก่อนจะทะลวงเข้าสู่ส่วนลึกของรังมังกร

จากนั้นเขาก็ต่อสู้กับสิ่งมีชีวิตโบราณสีม่วงที่มีรูปร่างใกล้เคียงกับมนุษย์ ทำให้ที่นี่ถูกเปลี่ยนเป็นดินแดนแห่งการทำลายล้างและไม่มีสิ่งมีชีวิตใดกล้าเข้าใกล้สนามรบของพวกเขา

“บูม!”

ทั้งสองปะทะกันอย่างดุเดือดและรังของมังกรที่มีอักขระโบราณของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่สลักไว้ก็พังลงมาส่วนหนึ่ง

“เฉียง!”

หว่างคิ้วของหนานกงเจิ้งปลดปล่อยแสงสีทองยิงเข้าหาอสูรร่างสีม่วงที่อยู่ข้างหน้าในช่วงเวลาวิกฤตระหว่างการต่อสู้ของพวกเขา!

“ปัง!”

ปีกที่เป็นเหมือนมือของสิ่งมีชีวิตสีม่วงตัวนั้นถูกบดขยี้กลายเป็นหมอกเลือด และมันได้รับบาดเจ็บจนต้องถอยหลังด้วยความกลัว

“ตายซะ!”

หนานกงเจิ้งพ่นต้นไม้โบราณออกมาจากปากและทำให้มันขยายตัวขึ้น ต้นไม้ปกคลุมถ้ำโบราณพร้อมกับกดทับเข้าหาสิ่งมีชีวิตโบราณสีม่วงอย่างรวดเร็ว

"โฮกกก!"

สิ่งมีชีวิตโบราณสีม่วงดิ้นรนอย่างหนักแต่สุดท้ายร่างกายของมันก็ยังถูกต้นไม้ขนาดใหญ่บดขยี้จนจมลงไปในพื้นดิน

ทุกคนประหลาดใจกับความแข็งแกร่งของหนานกงเจิ้ง สมแล้วที่เขาเป็นถึงราชาสวรรค์ของดินแดนรกร้างตะวันออกในปัจจุบัน

“พวกเจ้าต้องตาย!”

แต่แล้วเสียงเย็นชาก็ดังมาจากพื้นดิน จากนั้นต้นไม้ขนาดใหญ่ก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรงก่อนที่รอยแตกร้าวจะลุกลามไปทั่วลำต้นของมัน

ปัง!

เศษต้นไม้ที่ระเบิดขึ้นกระจัดกระจายออกไปรอบข้างและสังหารปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์หลายคน

ในขณะนั้นสิ่งมีชีวิตร่างกายสีม่วงก็ปรากฏออกมาจากซากปรักหักพังต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ซึ่งเป็นอาวุธของหนานกงเจิ้ง ดวงตาสีม่วงของมันแดงก่ำเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวอย่างถึงที่สุด!