ตอนที่ 104

ตอนที่ 104

หวงผิงเดินไปรอบ ๆ ศูนย์การขาย แต่ไม่พบ หวงอวี้และไม่พบข้อมูลใด ๆ เกี่ยวกับที่อยู่ของหวงอวี้เธอกลับไปที่แผนกต้อนรับและก้มศีรษะลงและพูดด้วยเสียงต่ำว่า

"นายน้อยเฟิง ไม่มีใครรู้เลยว่าเธอไปไหน"

ในเวลาเดียวกัน เธอแอบรำคาญ เธอควรจะดูสักหน่อย และเธอควรเตรียมการเพิ่มเติมสำหรับการรายงานข้อมูลในอนาคต แต่โชคดีที่ได้ 10,000 หยวน ซึ่งก็ไม่เลว

เมื่อหลี่อี้เฟิงได้ยินว่าไม่มีข่าวเกี่ยวกับ หวงอวี้เขาก็ลุกขึ้นยืนทันทีและพูดอย่างโกรธเคือง

"ขยะ"

“นายน้อยเฟิง อย่าเพิ่งโกรธเลยค่ะ ฉันจะดูไว้และฉันจะแจ้งให้คุณทราบในครั้งต่อไปที่ฉันมีข่าว”

หวงผิงปลอบโยนด้านข้าง

"ฮะ."

หลี่อี้เฟิงพ่นลมอย่างเย็นชา จากนั้นมองไปรอบ ๆ ในศูนย์การขาย และไม่พบ หวงอวี้ หวงผิงไม่ได้โกหก

“ให้ความสนใจหวงอวี้หากมีการเคลื่อนไหวใด ๆ บอกฉันทันที”

หลี่อี้เฟิงฟื้นความสงบแม้ว่าเขาจะรู้ว่ามีผู้ชายคนอื่น ๆ โผล่ขึ้นมารอบ ๆ หวงอวี้แต่เขาไม่ได้กังวลเป็นพิเศษ

ในความเห็นของเขา ผู้หญิงประเภทนี้ ตราบใดที่เขาใช้ดอกไม้เงินอีกสองสามดอก เธอจะติดตามเขาในไม่ช้า

"โอเคค่ะ"

หวงผิงพูดเรียบ ๆ จากด้านข้าง

หลี่อี้เฟิงกวักมือเรียก เดินไปที่ประตู และเมื่อเขามาถึงประตู เขาก็พบกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่มาสังเกตการณ์

บางทีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ประตูก็รู้ว่า หวงอวี้อยู่ที่ไหน เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ หลี่อี้เฟิงก็ตบไหล่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย มองดูอีกคนด้วยตาที่ตายแล้ว และถามอย่างนุ่มนวลว่า "คุณรู้ไหมว่าหวงอวี้ไปไหน?"

“เธอออกไปกับลูกค้าคนหนึ่ง ไปที่วิลล่าครับ”

รปภ.ร้องออกมาอย่างไม่พอใจ และเมื่อเขารู้ว่าอีกฝ่ายเป็นใคร เขาก็ไม่กล้าโกหกและรีบให้คำตอบ

“วิลล่า?”

หลี่อี้เฟิงสงสัยว่าทำไมไปที่พื้นที่วิลล่า?

รปภ. เสริมอย่างรวดเร็ว

“ใช่ครับ มันเป็นพื้นที่วิลล่าของบริษัทเรา”

เมื่อหวงอวี้กำลังคุยกับหลิวหมิงอวี่เขาบังเอิญไปลาดตระเวนข้างสนาม และเขาอาจได้ยินสิ่งที่พวกเขากำลังพูดถึง

"ดีมากขอบคุณ."

หลี่อี้เฟิงยืดหมวกด้วยมือทั้งสองข้างให้รปภ. จากนั้นตบไหล่เบา ๆ

หลังจากได้รับที่อยู่ของหวงอวี้แล้ว หลี่อี้เฟิงก็ขึ้นรถทันที

หลังจากนั้นหลี่อี้เฟิงขับรถของเขาเหมือนลมกระโชกไปยังพื้นที่วิลล่าของชุมชน

ทันทีที่หลี่อี้เฟิงจากไป ศูนย์ขายอันเงียบสงบก็กลับมามีความกระตือรือร้นอีกครั้ง และพวกเขากำลังพูดถึงสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น

พี่หงเดินไปหารปภ.อยากจะดุแต่ไม่กล้าดุ แล้วถอนหายใจแล้วพูดว่า

“เฮ้ คุณได้ฆ่าเสี่ยวหลิวและหวงอวี่ไปแล้ว”

รปภ.ขมวดคิ้วและพูดว่า

"ฉันไม่อยากทำ แต่ใครคือเฟิงเส้า ฉันกล้าที่จะต่อต้านเขา และตอนนี้คุณยังไม่เห็นสถานการณ์ ถ้าเป็นคุณ คุณกล้าพูดเหรอ"

อย่าพูดว่าเขารังแกและกลัวความลำบาก คนส่วนใหญ่มีความคิดนี้

หากคู่ต่อสู้เป็นคนธรรมดา เขาสามารถปฏิเสธคู่ต่อสู้ได้ แต่นี่คือเฟิงเส้าเฟิงเส้าเป็นเจ้าชายของเจียเฉิงเขายังคงต้องการที่จะมีชีวิตอยู่อย่างดีที่นี่ทำให้ฝ่ายตรงข้ามโกรธเขายังคงมีผลไม้ดีๆให้กิน

เมื่อคนที่อยู่ข้างๆเขาหยุดการรักษาความปลอดภัย ก็มีช่วงเวลาแห่งความเงียบงัน ซึ่งก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ หาก หลี่อี้เฟิงสอบปากคำพวกเขาก็เกือบจะเหมือนกัน

หวงผิงมาถามพวกเขา พวกเขายังคงสามารถปฏิเสธได้ ถ้าหลี่เฟิงมาถามใครจะกล้าปฏิเสธ

อย่างไรก็ตาม จากเหตุการณ์นี้ ทุกคนมีความตระหนักอย่างชัดเจนเกี่ยวกับหวงผิงที่เพิ่งมาถึง

หลังจากที่พวกเขาแยกจากกัน พวกเขากลับไปทำงานของตัวเอง แต่ในกระบวนการทำงาน ทุกคนพาตัวเองออกห่างจากหวงผิงอย่างมีสติ

การสนทนาของหวงผิงและ หลี่อี้เฟิงพวกเขาได้ยินเสียงซึ่งยินดีที่จะอยู่กับเพื่อนร่วมงานที่เตรียมที่จะทรยศเขาเสมอ

หวงผิงไม่ได้เอาจริงเอาจังเช่นกัน เธอรู้สึกว่าคนเหล่านี้ไม่เหมือนเธอ ตราบใดที่เธอรับใช้เจ้าชายด้วยดี เธอไม่กลัวว่าเธอจะไม่มีเงิน

เธอเปิด WeChat อย่างมีความสุขและมองดูเงินที่เธอเพิ่งได้รับ

น่าเสียดาย ถ้าติดตามด้วยตัวเองซักนิด บางทีเธออาจจะทำเงินได้มากขึ้น และเธอต้องติดตามผลอีกเล็กน้อยในครั้งต่อไป

เขตวิลล่า

หวงอวี้พาหลิวหมิงอวี่และดูวิลล่าหลังสุดท้าย

ทั้งสองยืนอยู่ในสวนหลังบ้าน ถัดจากวิลล่าเป็นแม่น้ำและมีสระว่ายน้ำกลางแจ้งในสวน

หลิวหมิงอวี่ นอนบนเก้าอี้อาบแดดริมสระน้ำแล้วถามด้วยรอยยิ้มว่า

"ดูเป็นยังไงบ้าง คิดว่าอันไหนดีกว่ากัน"

หวงอวี้นั่งยอง ๆ ถัดจากสระว่ายน้ำ สาดมือของเธอบนพื้นผิวและสนุกมาก เมื่อได้ยินคำถามของหลิวหมิงอวี่ หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาแนะนำว่า

"จะซื้ออันนี้ดีไหม"

“ทำไมต้องซื้อตัวนี้”

หลิวหมิงอวี่ ถามด้วยความสงสัย

"มีเพียงวิลล่านี้เท่านั้นที่มีสระว่ายน้ำ หลังจากซื้อวิลล่านี้แล้ว ฉันจะมาว่ายน้ำบ้านพี่ พี่จะไม่ต้อนรับฉันหรือ"

หวงอวี้ให้คำตอบสำหรับการเลือกวิลล่านี้

มีทั้งหมด 4 ยูนิต และมีเพียงวิลล่าหลังนี้เท่านั้นที่มีสระว่ายน้ำกลางแจ้ง

หลิวหมิงอวี่ ยิ้มและพูดว่า

“ไม่เป็นไร แค่ซื้อมัน ยินดีต้อนรับอย่างอบอุ่น มาได้ทุกเวลา”

"เอ่อ...พี่อยากซื้อวิลล่านี้จริงๆเหรอ"

เมื่อได้ยินว่าหลิวหมิงอวี่ต้องการซื้อวิลล่านี้จริงๆ หวงอวี้ก็สูญเสียสติไปชั่วขณะหนึ่งใบหน้าของเธอก็แดง

จากจุดเริ่มต้น เธอเล่นเป็นเกม และเธอคิดว่าอีกฝ่ายกำลังเล่นเกมสวมบทบาทกับเธอ

“จริงสิ ตอนนี้เราจะกลับไปที่ศูนย์การขายเพื่อเซ็นสัญญาและยืนยัน”

หลิวหมิงอวี่ เหลือบมอง หวงอวี้อย่างสงสัย ไม่ใช่ว่าผู้หญิงคนนี้ยังไม่มีความไว้ใจ แต่เป็น คนที่อยู่กับเพื่อนร่วมงานมาหลายปีจู่ๆ ก็กลายเป็นเศรษฐีที่สามารถซื้อบ้านหรูได้ และหัวใจของเธอก็ล้นหลาม

ทั้งสองออกมาจากพื้นที่วิลล่าและขับรถไปที่ศูนย์การขาย

ไม่นานหลังจากที่พวกเขาจากไป มาเซราติก็หยุดที่ประตูบริเวณวิลล่าราวกับสายลม

บุคคลนี้ได้รู้จากพนักงานรักษาความปลอดภัยว่า หวงอวี้อยู่ในบริเวณวิลล่า

มีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยประจำอยู่ที่บริเวณวิลล่าเสมอ หลังจากที่ หลี่อี้เฟิงหยุด เขาถามเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ด้านข้างโดยตรงว่า

"พี่ชายเห็นหวงอวี้อยู่ในบ้านหลังไหน"

หลังจากสถานการณ์ตอนนี้ เขารู้ว่าการจะหาใครซักคน ไปหายามจะได้คำตอบเร็วกว่า

ในฐานะที่เป็นความงามของบริษัท เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเหล่านี้ให้ความสำคัญกับหวงอวี้เป็นอย่างมาก เมื่อเห็น หลี่อี้เฟิงออกมาจากมาเซราคิตามข่าวลือล่าสุดของบริษัท เขาคงรู้ว่าใครมา

“หวงอวี้เพิ่งพาลูกค้าไปชมรอบๆ บริเวณวิลล่า และเอารถของลูกค้าออกไป ตอนนี้ควรจะกลับไปที่ศูนย์การขายแล้วครับ”

"ขอบคุณพี่ชาย."

หลี่อี้เฟิงยิ้มและขอบคุณเขา

ใบหน้าของเขาสวยมากแต่หัวใจของ หลี่อี้เฟิงไม่ได้สงบขนาดนั้น

หวงผิงทำงานอย่างไร เขายังบอกด้วยว่าเขาเป็นเด็กยากจนและมีรถ จังหวะนี้ไม่ถูก

ไม่ใช่ว่าเขากลัวอีกฝ่าย แต่ความไม่สมดุลของข้อมูลทำให้เขารู้สึกผิดคาดเล็กน้อย

ดูเหมือนจะมีบางอย่างผิดปกติ เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วโทรออก

ตุ๊ดตู๊ด

หลังจากเสียงไม่กี่ครั้ง โทรศัพท์ก็ถูกหยิบขึ้นมา

หลี่อี้เฟิงพูดทางโทรศัพท์: "พี่หู่ พาพี่น้องสองสามคนมาที่ศูนย์ขายของแฮปปี้โฮมฉันจะรอที่นี่"

แม้ว่าหลี่อี้เฟิงจะเป็นเพื่อน แต่เขาไม่ใช่คนโง่ ข้อมูลของหวงผิงแตกต่างจากข้อมูลที่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยให้มาเล็กน้อย

เขาไม่ได้จริงจังกับมันมากนัก แต่เขาก็ยังขอให้พี่หู่มาช่วย