บทที่ 161 เผามันให้มอดไหม้
บทที่ 161 เผามันให้มอดไหม้ เหวินฮีอ้อนวอนเย่สวี่ด้วยความเจ็บปวด เขาไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้าขึ้น เพราะกลัวว่าเย่สวี่จะตอบว่า "ไม่" เขากำลังคิดกังวลว่าจะทำอย่างไรให้ เย่สวี่เห็นด้วยกับคำขอของเขา อย่างไรก็ตาม เขาเข้าใจผิดเย่สวี่ ในตอนแรก และโจมตีเขาด้วยซ้ำ หากเขาเป็นเย่สวี่ เขาจะไม่ช่วย "ศัตรู" ในอดีตของ...
