ตอนที่ 93

ตอนที่ 93

หลังจากฟังคำแนะนำของหลิวหมิงอวี่แล้ว ลู่ไห่เผิงก็เริ่มจัดบุคลากรเพื่ออพยพ

คนแรกที่ลงไปคือคนที่มีร่างกายค่อนข้างอ่อนแอ คนที่แข็งแกร่งกว่าคนอื่นๆ ยังคงต่อสู้อยู่บนบันได

ความสูงของชั้นสามไม่สูงเพียงสิบเมตรเท่านั้น เชือกที่ทำจากผ้าม่านและแถบผ้าอื่นๆ ใช้เชือกดึงลงมาได้ง่าย ผู้ที่ติดตามหลิวหมิงอวี่นั้นมีพลังมากกว่า สำหรับพวกเขา ระยะทางสิบเมตร ไม่มีปัญหามากเกินไป

สามคนแรกที่ลงไปแตะพื้น เพื่อป้องกันไม่ให้เสียงดึงดูดความสนใจของซอมบี้ พวกเขาจึงรอจนกว่าพวกมันจะถึงพื้นก่อนจะปล่อยเชือก

ทั้งสามคนมองไปรอบๆ และพบว่าไม่มีซอมบี้อยู่รอบๆ แล้วจึงทำท่าทางโอเคขึ้น

หลู่ไห่เผิงถอนหายใจยาว

“โอเค ไม่มีปัญหาด้านล่าง ไปต่อ อย่าลืมไปหาอุปกรณ์ที่บอสสั่ง”

สามคนที่ลงไปในชุดที่สองพยักหน้าอย่างหนัก

ลู่ไห่เผิงตบไหล่ทั้งสามคนและกล่าวว่า “ระวัง หากชีวิตของคุณตกอยู่ในอันตราย ให้วิ่งตรงไปที่ชานเมือง”

เขาต้องการดึงดูดความสนใจของซอมบี้จริงๆ เฉพาะเมื่อคุณหนีไปยังชานเมืองเท่านั้นที่จะสามารถหลบหนีได้ คนเหล่านี้ ความแข็งแกร่งทางกายภาพ ร่างกายของพวกเขากำลังกลับคืนสู่สภาวะสูงสุด และไม่มีปัญหาในการวิ่งหนี ตราบใดที่พวกเขาไม่พบซอมบี้พิเศษอีก

ผ่านไปครู่หนึ่ง กลุ่มที่สองก็ไถลลงมา

ทั้งหกคนรวมตัวกันและเริ่มค้นหาอุปกรณ์ที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังอย่างลับๆ

พวกเขาโชคดีและพบประตูที่เปิดอยู่

เปิดประตูอย่างระมัดระวัง และพวกเขาได้ยินเสียงบันไดไฟจากที่นี่ และมีซอมบี้คำรามอยู่ตลอด

เพื่อป้องกันไม่ให้ซอมบี้สร้างความเสียหายให้กับอุปกรณ์ พวกเขาจึงวางอุปกรณ์ไว้ข้างใน ห่างจากบันได

ในบรรดาคนเพิ่งลงมาก่อน ก็มีคนช่วยเก็บมาก่อน

กลุ่มคนที่กำลังฟังเสียงคำรามของซอมบี้ที่อยู่ใกล้ๆ ต่างระมัดระวังในการค้นหาอุปกรณ์ที่เก็บไว้ก่อนหน้านี้

ในไม่ช้าทุกคนก็พบห้องที่จัดเก็บอุปกรณ์

ทุกครั้งที่มีคนสามคนลงมา สิบนาทีต่อมา คนทั้งหมดสามสิบคนก็ลงมาถึงชั้นล่าง

ในเวลานี้ ผู้ที่พบรถเข็นเป็นคนแรกๆ ได้ผลักมันออกไปแล้ว

รถเข็น 30 คัน ต่อ 30 คน

หลังจากผลักรถเข็นออกมา ทุกคนก็ไม่ออกไปทันที ยืนอยู่ใต้หน้าต่าง มองดูลู่ไห่เผิง

หลู่ไห่เผิงอ้าปากกว้าง ลดเสียงลง และชี้ไปที่ทิศทางการอพยพแล้วพูดว่า

“พวกนายไปเอารถกลับก่อน”

อุปกรณ์เหล่านี้มีความสำคัญมาก พวกเขามาที่นี่เพื่อซื้ออุปกรณ์เหล่านี้เป็นหลัก

แม้ว่าเขาจะรู้สึกว่าการใช้อุปกรณ์เหล่านี้เป็นพิเศษนั้นไม่คุ้มต้นทุน แต่อะไรสำคัญไปกว่าอาหารในโลกยุคสุดท้ายใบนี้ อะไรสำคัญกว่าการอยู่รอด?

เขาไม่รู้ แต่เนื่องจากบอสสั่งมาโดยเฉพาะ ตอนนี้เขาจึงไม่ต้องกังวลเรื่องอาหาร ดังนั้นเขาจึงต้องหาวิธีรักษาอุปกรณ์เหล่านี้

ผู้คนด้านล่างเห็นว่าลู่ไห่เผิงและคนอื่นๆ ไม่ได้ตั้งใจจะลงมา มองดูรถเข็นอย่างเงียบ ๆ และถอยกลับไปทางที่พวกเขามา

โชคดีที่รถเข็นทั้งหมดเป็นไฟฟ้าและไม่มีเสียงรบกวน คนเดียวสามารถควบคุมรถเข็นได้อย่างง่ายดาย

ซอมบี้ที่อยู่ด้านหลังอาคารน่าจะถูกดึงดูดโดยคลื่นลูกแรกของการโจมตีของซอมบี้

ดังนั้นผู้คนที่อยู่ด้านล่างจึงผลักรถเข็นและเดินไปตามถนน แต่พวกเขาไม่ได้ต้องเจอซอมบี้เลยด้วยซ้ำ

ห่างออกไปหนึ่งกิโลเมตรพวกเขาเดินออกไปอย่างราบรื่นมาก

ฮะ.

ทุกคนเดินออกจากพื้นที่พัฒนาใหม่เฉิงตงและถอนหายใจยาว

ออกจากที่นี่ไม่มีอันตรายดังกล่าว

ลู่ไห่เผิงเห็นว่ารถเข็นทั้งหมดอยู่บนถนน ดังนั้นเขาจึงหยุดให้ความสนใจกับพวกเขา

เขามาถึงชั้นสี่แล้วพบหลิวหมิงอวี่และรายงานว่า

"บอส อุปกรณ์ทั้งหมดถูกส่งออกไปแล้ว คุณคิดว่าจะออกไปเมื่อไหร่?"

หลิวหมิงอวี่ได้ยินว่าอุปกรณ์ถูกส่งออกไปแล้ว และกล่าวด้วยความประหลาดใจบนใบหน้าของเขา

“ดีมาก ทำได้ดีมาก ฉันจะรอก่อน ทำไมคุณไม่ออกไปล่ะ?”

เขาคิดว่าเขาสามารถทิ้งเฟยหยวนไว้ในพื้นที่จัดเก็บได้ แต่เขสไม่ได้คาดคิดว่าจะมีการจัดส่งอุปกรณ์ออกไปด้วยได้หมด

ลู่ไห่เผิงมองดูฝูงซอมบี้ที่หนาแน่นและไม่มีที่สิ้นสุดด้านล่าง และพูดอย่างหนักแน่น

"ฉันอยากอยู่ที่นี่และจะออกไปทีหลัง"

ทุกคนรู้ดีว่าการอยู่ข้างหลังนั้นอันตรายกว่า เขามีโอกาสออกไปตั้งแต่ชุดแรกแต่เขาไม่ทำ

ในวันสิ้นโลก การหลบหนีและการทรยศเป็นเรื่องปกติ ในช่วงห้าปีของวันสิ้นโลดเขาได้รวบรวมกลุ่มคนที่มีความเชื่อว่าเขาจะไม่ละทิ้งหรือยอมแพ้ จากนั้นเขาก็สามารถเอาชีวิตรอดในการเปิดเผยและกลายเป็นทีมสำรวจ

บางคนบอกว่าความเชื่อนี้ควรละทิ้งไปนานแล้ว และจะไม่ตายเพื่อคนอื่น

แต่ลู่ไห่เผิงรู้สึกว่าถ้าเขาไม่มีความเชื่อแบบนี้ เขาคงอยู่ได้ไม่นาน เป็นเพราะความเชื่อที่ว่าคนในทีมของเขาจะไม่มีการหักหลัง

แม้ว่าลู่ไห่เผิงจะได้รับการว่าจ้างจากหลิวหมิงอวี่แต่เขาไม่ได้อยู่เพราะการจ้างงาน

หากเป็นความสัมพันธ์ในการจ้างงานจริง ๆ เขาจะละทิ้งเขาและวิ่งหนีเมื่อเขาได้พบกับซอมบี้เป็นครั้งแรก

เขาอยู่เพราะความสัมพันธ์ของเขากับหลิวหมิงอวี่ในทุกวันนี้ เขารู้สึกว่าการเป็นพี่น้องกับหลิวหมิงอวี่เป็นเรื่องที่น่าเชื่อถือมาก

หลิวหมิงอวี่เห็นว่าลู่ไห่เผิงยืนยันที่จะอยู่และไม่พูดอะไรมาก

เขามองไปรอบ ๆ และสงสัยว่าถ้ามีผู้นำในกลุ่มซอมบี้จริง มันควรอยู่ที่ไหน

ถือว่าเป็นความพยายามของหลิวหมิงอวี่ ถ้าอาคารอยู่ในระยะการตรวจจับของผู้นำ คนเหล่านั้นที่ออกไปควรจะตรวจพบได้ แต่คนที่ออกไปไม่ได้ ต้องทนทุกข์ทรมานจากซอมบี้

หลิวหมิงอวี่ค่อนข้างแน่ใจว่าเป้าหมายของฝ่ายตรงข้ามคือตัวเขาเองหรือบางอย่างในอาคาร

ต้องทดสอบอีกครั้งหรือไม่

วิธีการทดสอบนั้นง่ายมาก ก่อนอื่นให้หนีออกจากอาคารนี้

หากเป้าหมายของคู่ต่อสู้คือตัวเขาเองและรู้สึกว่าเขากำลังจะจากไป ซอมบี้เหล่านั้นจะโจมตีเขาอย่างแน่นอน

หากมันยังคงโจมตีอาคารโดยไม่โจมตีเขา ให้เลิกป้องกันและปล่อยให้พวกมันโจมตีอาคารต่อไป

อย่างไรก็ตาม วัสดุที่ได้รับจากอาคารได้ถูกส่งออกไปแล้ว และคราวนี้วัตถุประสงค์ก็เสร็จสมบูรณ์

ในการทดสอบนี้ เขาต้องตั้งค่าจุดผ่านแดนคงที่ด้วยตัวเอง เพื่อให้เขาเป็นเป้าหมายของอีกฝ่ายจริงๆ และเขาสามารถกลับมาทำงานให้เสร็จได้อีกครั้ง

พิกัดคงที่มีสิบพิกัดในพิกัดคงที่ ห้าพิกัดในโลกแห่งความจริงและห้าพิกัดในวันสิ้นโลก หากเขาต้องการรีเซ็ตพิกัด เข่ต้องมีพลังงาน 1,000 กรัม

ตอนนี้หลิวหมิงอวี่ มีพิกัดคงที่ห้าแห่ง

โลกแห่งความจริงใช้พิกัดคงที่สองแห่ง คือ หอพักเดิมของบริษัทและบ้านเช่าที่เขาอาศัยอยู่ตอนนี้ ในยุควันสิ้นโลกใช้พิกัดตายตัวสามตัว ได้แก่ วิลล่าที่ลู่ไห่เผิงอาศัยอยู่ บ้านหลังเล็กข้างวิลล่า และห้องชุดในโรงแรมดรีม

เขาวางพิกัดคงที่ที่สี่ของยุควันสิ้นโลกไว้ที่จัตุรัสบนชั้นสี่ของอาคารหลังนี้

ไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นอย่างไร เขาสามารถกลับมาที่นี่ได้ด้วยการข้ามผ่าน

หลิวหมิงอวี่เดินไปที่ธรณีประตูหน้าต่างชั้นสามเพียงลำพังโดยไม่ได้กล่าวอะไรกับลู่ไห่เผิงคว้าเชือกแล้วเลื่อนลงมา