หลิวหมิงอวี่คำราม แม้ว่าลูกไฟจะพลาดการโจมตี แต่ก็ยังทำให้เขาตกใจ เมื่อเห็นว่าไหล่ของซอมบี้ยักษ์เริ่มดิ้นอีกครั้ง เขาจึงสั่งให้ทุกคนอพยพออกไปอย่างรวดเร็ว

สำหรับแกนเซิร์ฟเวอร์ในห้องนั้น เขาได้ยอมแพ้ไปแล้ว

แน่นอน เขาไม่ยอมแพ้ที่นี่ และพบว่าซอมบี้ยักษ์น่าจะเป็นบลาสเตอร์ในภารกิจของเขา ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจจะฆ่าซอมบี้ตัวนี้

เขาค้นพบว่าซอมบี้ขนาดยักษ์โจมตีได้ยาก และกระสุนที่ยิงด้วยปืนไรเฟิลก็ไม่ได้ผลกับมัน

เพียงแต่ว่าการป้องกันของคู่ต่อสู้นั้นสูงกว่าซอมบี้ทั่วไปเล็กน้อย และกระสุนไม่สามารถเจาะชั้นกล้ามเนื้อหนาของมันไปถึงสมองได้ ดูเหมือนว่ามันจะไม่กลัวกระสุน

เขาเชื่อว่าตราบใดที่คุณยังคงโจมตีต่อไป อาจจะสามารถฆ่าซอมบี้ยักษ์นี้ได้อย่างแน่นอน สิ่งที่ต้องทำตอนนี้คือช่วยชีวิตส่วนใหญ่

ด้วยคำสั่ง ทุกคนจึงเริ่มอพยพไปทางบันไดอย่างมีระเบียบ

ชุดแรกที่อพยพออกไปคือทีมยิงปืน มีกระสุนจำนวนมากอยู่กับพวกเขา เฉพาะในกรณีที่พวกเขาได้รับอนุญาตให้อพยพก่อน พวกเขาจะไม่ต้องเสียกระสุน สิ่งเหล่านี้เป็นหลักประกันที่สำคัญสำหรับการรอที่จะฆ่าซอมบี้ยักษ์

หากไม่มีปืนไรเฟิล หลิวหมิงอวี่ก็ไม่กล้าต่อสู้กับซอมบี้ยักษ์ที่สูงเกินสามเมตร

ตัวนี้ ความแข็งแกร่งของเขาแตกต่างจากคนทั่วไป แต่เขาก็ยังอยู่ในขอบเขตของมนุษย์

ซอมบี้ยักษ์หลุดจากหมวดมนุษย์มานานแล้ว จริงๆ แล้วซอมบี้ก็หลุดจากหมวดมนุษย์ด้วย แต่เมื่อถือมีดแมเชเท เผชิญหน้ากับซอมบี้ ก็ยังมีโอกาสชนะ แต่การเผชิญหน้ากับซอมบี้ยักษ์ ไม่สามารถที่จะต่อสู้ได้ตามความต้องการ

การโจมตีด้วยลูกบอลไฟของซอมบี้ยักษ์สะสมพลังอย่างรวดเร็ว ทีมยิงได้อพยพไปที่ชั้นสองแล้ว ลูกไฟสองลูกพุ่งออกมาจากมันและยิงไปที่อาคารอีกครั้ง

"ไป"

ทุกคนหันหลังกลับและยอมแพ้ต่อแนวซอมบี้ และวิ่งตรงไปยังทิศทางของบันได

ในขณะที่ทุกคนออกไป ลูกไฟสองลูกก็มาถึง

ก็เหมือนระเบิดสองลูกที่แล้ว คราวนี้อัตราการโจมตีดีขึ้น และตอนนี้มีการระเบิดที่ประตู

โชคดีที่ทุกคนวิ่งเร็ว มิฉะนั้น ลูกไฟทั้งสองนี้จะเพียงพอที่จะฆ่าผู้คนที่อยู่ข้างหน้า

ทุกคนวิ่งหนี แต่ซอมบี้ที่ไล่ตามกลับไม่ได้ดีขึ้นมากนัก

การระเบิดอย่างรุนแรงทำให้เนินเขาที่เต็มไปด้วยซอมบี้กลายเป็นหลุม

การระเบิดครั้งนี้ทำให้ทุกคนมีโอกาสสั้น ๆ และทุกคนก็ซ่อนตัวอยู่ในบันไดโดยไม่มีความเสี่ยง

เมื่อคนสุดท้ายเข้ามา เขาก็ปิดประตูบันไดหนีไฟข้างทาง

น่าเสียดายที่การเคลื่อนไหวครั้งนี้ไม่ได้ให้เวลากับทุกคนมากนัก ประตูบันไดหนีไฟไม่ได้ล็อค ทั้งนี้เพื่ออำนวยความสะดวกในการหลบหนี

ในเวลานี้เพื่ออำนวยความสะดวกในการอพยพ มันยังอำนวยความสะดวกในการโจมตีของซอมบี้

ตำแหน่งที่แคบของบันไดยังเปิดโอกาสให้ทุกคนได้ต่อสู้กลับ

ข้างนอกมีซอมบี้มากมาย แต่จำนวนการโจมตีพร้อมกันนั้นมีจำกัด

ผู้คนที่อยู่ข้างหน้าเขาโจมตีซอมบี้ในขณะที่หลบการโจมตี

แท่นของอาคารมีสี่ชั้นหลิวหมิงอวี่นำทีมยิงปืนขึ้นแท่นบนชั้นสี่

ในตำแหน่งนี้ จะสามารถเห็นสถานการณ์โดยรอบได้ดี และยังสามารถเห็นซอมบี้ยักษ์ที่อยู่ตรงกลางของจัตุรัส

ลูกไฟบนไหล่ของซอมบี้ยักษ์ ยังคงยิงลูกไฟที่ประตูอาคาร

ลูกไฟนี้ไม่เสียเปล่าจริงๆ ไม่รู้ว่ามันทำงานอย่างไร แต่หลิวหมิงอวี่ค้นพบว่าช่วงเวลาระหว่างซอมบี้ยักษ์ที่ยิงลูกไฟนั้นยาวขึ้นเรื่อยๆ

ยิงครั้งแรกในไม่กี่วินาทีแรก จากนั้นยิงอีกครั้งใน 30 วินาทีต่อมา และช่วงเวลานี้ยังคงยาวขึ้นเรื่อยๆ

ลูกไฟที่ยิงโดยซอมบี้ยักษ์ ไม่ว่าจะมีพวกเดียวกันหรือไม่ มันไม่ได้สนใจ มันยิงโจมตีแบบสุ่มไปทั่ว

บางทีซอมบี้เหล่านี้อาจไม่ใช่สหายของมัน และซอมบี้เหล่านี้ก็โง่เขลาวิ่งไปที่อาคาร

ในช่วงเวลาสั้นๆ เช่นนี้ จำนวนซอมบี้ที่ถูกฆ่าโดยซอมบี้ยักษ์สามารถเท่ากับจำนวนซอมบี้ที่ทีมของหลิวหมิงอวี่สังหารได้

หลังจากที่รู้ว่าซอมบี้ยักษ์อาจเป็น บลาสเตอร์หลิวหมิงอวี่ไม่เคยคิดที่จะปล่อยมันไป

เขาขึ้นมาบนโพเดียมจากพื้นเพื่อดูภาพที่กว้างขึ้นและเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้โดนซอมบี้ด้านล่างโจมตี

ทางเดินแคบ ๆ ของบันไดหนีไฟป้องกันได้ดีกว่าแนวรบที่ยาวกว่า 20 เมตร

"เล็งไปที่หัวของซอมบี้ยักษ์แล้วยิงต่อ"

หลิวหมิงอวี่ยืนอยู่บนกำแพง ตะโกนลั่น จากนั้นยกปืนยาวขึ้นและยิงใส่หัวของซอมบี้ยักษ์ต่อไป

หลังจากผ่านไปเพียงไม่นานของการต่อสู้ด้วยปืน ระดับการยิงของเขาพัฒนาขึ้นอย่างมาก

หัวของซอมบี้ยักษ์หรือบลาสเตอร์ใหญ่มาก โดยพื้นฐานแล้วจะต้องโจมตีที่หัวของมัน แต่ก็ยังไม่ได้ผล

“หลี่หงเทา เล็งที่ตา”

หลิวหมิงอวี่หรี่ตาและพูดกับ หลี่หงเทาที่ด้านข้าง ความแม่นปืนของเขามี จำกัด และเขาไม่สามารถเล็งที่ตาของมันได้

หลี่หงเทาเล็งตรงไปที่ดวงตาของซอมบี้ยักษ์ ปรับระดับปืนและยิงอย่างต่อเนื่อง

อย่างไรก็ตาม ระยะห่างระหว่างสองข้างทางค่อนข้างไกล ดูเหมือนไม่ไกล แต่ระยะทางโดยรวมกว่า 400 เมตร

ฝ่ายตรงข้ามเคลื่อนไหวอย่างต่อเนื่องอีกครั้ง ในระหว่างการเคลื่อนไหวก้อนเนื้อบนไหล่ของมันขยับอีกครั้ง

“อ๊ากกก”

ซอมบี้ยักษ์ส่งเสียงดังอีกครั้ง และมันก็เงยหน้าขึ้นและพบตำแหน่งของหลิวหมิงอวี่

การโจมตีด้วยลูกไฟของมันเพิ่งจะหมดลง ในเวลานี้ซอมบี้ยักษ์ไม่มีวิธีการโจมตีระยะไกล

ในสายตาที่ประหลาดใจของทุกคน มันกำลังวิ่ง

อาคารราวกับแผ่นดินไหว และหลิวหมิงอวี่และคนอื่นๆ ก็สัมผัสได้ถึงแรงสั่นสะเทือน

ซอมบี้ยักษ์วิ่ง ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ซอมบี้ที่อยู่ข้างหน้ามันล้วนถูกเหยียบย่ำ และซอมบี้หลายสิบตัวถูกเหยียบย่ำจนตายระหว่างทาง

หากเป็นเรื่องปกติหลิวหมิงอวี่ดีใจเกินไปที่จะเห็นซอมบี้ฆ่ากันเอง แต่ตอนนี้ทิศทางของการโจมตีซอมบี้ยักษ์อยู่ด้านข้างหลิวหมิงอวี่และคนอื่น ๆ ก็ตกใจ กระสุนนับไม่ถ้วนยังคงโจมตีซอมบี้ยักษ์ต่อไป แต่ก็ไม่ก่อให้เกิดความเสียหายมากนัก

ซอมบี้ยักษ์ไม่ได้วิ่งเร็วมาก แต่การก้าวของมันยาวสี่หรือห้าเมตร

ระยะทางสี่หรือห้าร้อยเมตรเป็นเพียงเรื่องของการกระพริบตา

หลังจากนั้นไม่นาน ซอมบี้ยักษ์ก็วิ่งลงไปชั้นล่างของอาคาร

ภายใต้วิสัยทัศน์อันทรงพลังของหลิวหมิงอวี่เขายังเห็นผิวหนังที่เหมือนเนื้อเยื่อของคู่ต่อสู้และดวงตาที่โกรธจัด

ในขณะนี้ ร่างของหลิวหมิงอวี่ก็ถูกตรึงในสายตาของอีกฝ่าย