บทที่ 149 วันเริ่มเกม [3]
"พ่อ" เมื่อเห็นเด็กในชุดกอธิค เขาก็ยิ้มอย่างอ่อนโยน “ว่าไง โอฟิส” วิคเตอร์ลูบหัวเด็กสาวคนนั้น "อืม" วิคเตอร์เอนศีรษะของเธอลงบนหน้าอกแล้วหลับตา "ฮี่ฮี่...พ่อ~" เธอส่ายหัวไปมาเหมือนกับเด็กนิสัยเสียที่พบพ่อของเธอและต้องการกอด! “พะ...พ่อ?” ไวโอเล็ต รูบี้ และซาซ่าเกือบสำลักกับสิ่งที่เด็กคนนั้นพูด "ฮ่าๆๆๆ...
