ตอนที่ 77

ตอนที่ 77

เมื่อหลิวหมิงอวี่กำลังจะโจมตีก่อน ทีมหมาป่าก็ฆ่าซอมบี้ตัวสุดท้ายในที่สุด

หลังจากฆ่าซอมบี้ตัวสุดท้ายแล้ว พวกเขาก็กระโดดลงจากรถทีละคน ถือมีดอย่างชำนาญ เจาะทะลุด้านหลังศีรษะของซอมบี้ และขุดคริสตัลพลังงานออกมา

คริสตัลพลังงานที่เพิ่งขุดออกมาจากหัวของซอมบี้นั้นเต็มไปด้วยเลือด แต่พวกเขาไม่สนใจ ถือถุงและบรรจุมันอย่างเคร่งขรึม

คริสตัลพลังงานเหล่านี้เป็นผลผลิตของทีมหมาป่า

แม้ว่าทีมหมาป่าจะมีพลังยิงที่ดุร้ายและมีอาวุธมากมาย แต่กระสุนที่ใช้นั้นถูกกว่ามาก แต่ก็ไม่ได้ไม่จำกัดจำนวน พวกเขายังมีโควต้าและต้องจ่ายเงินหากเกินโควต้า

โชคดีที่เมื่อทีมหมาป่าออกไปทำภารกิจข้างนอก นอกจากวัตถุประสงค์ของภารกิจแล้ว กำไรที่เหลือยังเป็นของพวกเค้าเอง

ครั้งนี้พวกเขาตามล่าหลิวหมิงอวี่และได้พบกับฝูงซอมบี้ระหว่างทาง คริสตัลพลังงานที่ได้รับจากซอมบี้ที่ถูกฆ่านั้นเป็นของพวกเจาโดยธรรมชาติ

กัปตันทีมเป็นชายวัยกลางคนที่มีเครา ขณะนี้ คริสตัลพลังงานได้ถูกรวบรวมและรวบรวมไว้ในมือของเขาแล้ว

เขาชั่งคริสตัลพลังงานในมือแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า

“ใช่ มันประมาณสองกิโลกรัม ถ้าหักเอาปริมาณที่ใช้ไปออกไป เรายังได้ครึ่งหนึ่ง”

น้ำหนักของคริสตัลพลังงานบนหัวซอมบี้อาจมีขนาดใหญ่หรือเล็ก ทีมหมาป่าฆ่าซอมบี้ไปประมาณ 300 ตัวในครั้งนี้ นับถอยหลัง ซอมบี้แต่ละตัวให้พลังงานประมาณ 33 กรัม ซึ่งเป็นการเก็บเกี่ยวที่ดีมาก

ไม่รู้ว่ามันเป็นเพราะซอมบี้ที่นี่ดุร้ายกว่าหรืออะไรทำนองนั้น คริสตัลพลังงานเฉลี่ย 33 กรัมนั้นสูงกว่าค่าเฉลี่ยของคริสตัลพลังงาน 15 กรัมในเขตชานเมืองของเจียเฉิงมาก

"หลังจากทำภารกิจนี้เสร็จแล้ว คุณสามารถไปที่ดรีมบาร์เพื่อผ่อนคลายได้"

“ไปดรีมบาร์ ไม่กลัวภรรยาตัวน้อยเหรอ?”

“ล้อเล่น ฉันจะกลัวเธอทำไม”

“กลัวเหรอ สักวันก็ไม่รู้ แต่เจอคน...”

“รนหาที่จริงๆ”

กัปตันทีม หยุดการสนทนาระหว่างพวกเขาและพูดว่า

"เอาล่ะ ทุกคนเงียบ ดูว่าเป้าหมายภารกิจของเราเป็นอย่างไร"

"มันเป็นไปได้ยังไงที่จะวิ่ง นี่คือทางหลวง เขาจะวิ่งที่ไหนได้อีก"

“ไอ้โง่”

“ซอมบี้เยอะมาก พวกมันจะไปที่ไหน สองข้างทาง รถผ่านไม่ได้เลย เดินไปมาก็เหมือนกับรนหาที่ตาย”

พวกเขากำลังถือปืนไรเฟิลและมีกระสุนจำนวนมาก แต่เขาสามารถออกจากทั้งสองฝ่ายได้ แต่เขาไม่คิดว่าฝ่ายตรงข้ามจะมีกระสุน

หัวหน้าทีมหมาป่าพยักหน้าเห็นด้วยและกล่าวว่า

"เสี่ยวลู่พูดถูก เขาควรจะอยู่ข้างหน้า ทุกคนทำความสะอาด ไปดูกันก่อน"

อันที่จริงไม่มีอะไรต้องทำมากนัก ทุกคนในทีมลากซอมบี้ที่อยู่ข้างหน้าพวกเขาอย่างรวดเร็วและเคลียร์ทางผ่าน

รถบรรทุกขนาดเล็กเป็นเหมือนรถบดถนน สำหรับแขนขาที่เหลือบางส่วนยังอยู่กลางถนน ความเร็วของรถบรรทุกขนาดเล็กนั้นไม่เร็วนัก แค่ 20 กิโลเมตรต่อชั่วโมงเท่านั้น

กัปตันนั่งอยู่ข้างหน้า มองไปข้างหน้า และพบว่าหลิวหยงและรถของเขาจอดอยู่กลางทางหลวง และซอมบี้ที่ตกลงมาบนพื้นเป็นเหมือนกองเนินเขา

นี่คือซอมบี้ที่ศัตรูฆ่า?

กัปตันไม่อยากจะเชื่อเลย เขาจำได้ว่ามีเพียงสองคนในทีมติดตามอีกทีมหนึ่ง

ไม่ใช่ว่าเขาดูถูกหลิวหยง ซอมบี้บนเนินนั้น อย่างน้อยก็มีซอมบี้หลายร้อยตัว แม้ว่าคู่ต่อสู้จะมีพลังยิงสูง แต่ก็ไม่น่าจะฆ่าซอมบี้จำนวนมากได้

พวกเขาถูกฆ่าโดยซอมบี้หรือไม่? แล้วใครเป็นคนฆ่าซอมบี้?

ทันใดนั้นเขาก็คิดถึงความเป็นไปได้ เหงื่อเย็นไหลออกมาทั่วร่างกายของเขา เขาหยิบเครื่องสื่อสารออกมาแล้วตะโกนว่า

"ฉุกเฉิน ให้ความสนใจที่ด้านหน้า อาจมีการซุ่มโจมตี"

ความเร็วของรถบรรทุกขนาดเล็กนั้นไม่เร็วนัก แต่สถานที่ที่ทีมหมาป่าและ หลิวหยงหยุดอยู่นั้นอยู่ไม่ไกล

ใช้เวลาเพียงครู่หนึ่ง และระยะห่างระหว่างทั้งสองน้อยกว่าห้าสิบเมตร

ทันทีที่เสียงของหัวหน้าทีมหมาป่าหายไปหลิวหมิงอวี่ก็ตะโกนออกมาดัง ๆ ว่า "ยิง"

หลิวหมิงอวี่หยิบมีดแมเชเทขึ้นมาแล้วเล็งไปที่รถบรรทุกขนาดเล็กที่ค่อยๆ เข้ามาข้างหน้า เขาก้มเอวลงและเอนหลัง ขว้างหมัดเต็มที่

มีดแมเชเทเหมือนกับลูกศรจากเชือกตรงไปที่ตำแหน่งขับ

หลี่หงเทาและ หยางจื่อหยงหลังจากได้ยินคำสั่งนั้น คนหนึ่งเล็งไปที่หนึ่ง และไม่ลังเลที่จะกดไกปืน

ทั้งคู่มีอัตราการโจมตีที่ดี ที่ระยะ 50 เมตร โดยพื้นฐานแล้วจะเป็นตำแหน่งที่ดีของเป้าหมาย ไม่มีเหตุผลที่จะพลาดเป้าหมาย

กระสุนสองนัดมาก่อนและเป็นผู้นำ พวกเขาตีหัวคนขับ และกระสุนพุ่งทะลุผ่าน ทำให้เกิดดอกไม้เลือดหลังที่นั่งคนขับ

หัวหน้าหน่วยล่าหมาป่าโชคดี เมื่อเขารู้ว่ามีการซุ่มโจมตี เขาก็เริ่มก้มศีรษะแล้วหนีจากการโจมตีที่ร้ายแรง

อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้เขารู้สึกหวาดกลัวอย่างมาก หลังจากนั้นช้าลงเล็กน้อย เขาก็ไปที่เบาะหลังโดยมีคนขับอยู่ข้างๆ

หัวหน้าหน่วยล่าหมาป่าคำราม

"การซุ่มโจมตีของศัตรู"

ในเวลานี้ไม่จำเป็นต้องคำราม สมาชิกในทีมรู้อยู่แล้วว่าศัตรูกำลังมา หาตำแหน่งได้อย่างรวดเร็วและมุ่งไปข้างหน้า

ในเวลานี้มีดแมเชเทของหลิวหมิงอวี่เพิ่งมาถึงด้านหน้าของกระจกหน้ารถ

“เพล้ง”

มีดแมเชเทชนกับกระจกหน้ารถ ทำให้เกิดเสียงที่ดังกว่าปืนไรเฟิล

น่าเสียดาย พลังที่ตามมามีจำกัด และมีดแมเชเทถูกดีดออก

หลิวหมิงอวี่เห็นสิ่งนี้และส่ายหัวและพูดว่า

"น่าเสียดาย ถ้ามีระเบิดก็คงจะดี แค่โยนทิ้งไปหนึ่งอันก็เสร็จแล้ว"

หลิวหมิงอวี่เพิ่งถอนหายใจและพบว่ารถบรรทุกที่อยู่ฝั่งตรงข้ามไม่มีวี่แววว่าจะหยุด นี่เป็นจังหวะของการบังคับให้วิ่งผ่านหรือไม่?

แม้ว่ารถบรรทุกขนาดเล็กจะเต็มไปด้วยผู้คน แต่ก็มีคนเพียงสิบคนเท่านั้น

มีคนร้อยคนอยู่ข้างเขา เป็นการดีกว่าที่จะรีบเร่งและฆ่าพวกเขาโดยใช้กำลัง เดิมทีเขาคิดว่าจะรีบไปฆ่าพวกมันได้ยังไง เพราะเขามีแค่ปืนสองกระบอกอยู่ข้างๆ

ในขั้นต้น สมาชิกของทีมหมาป่าพบตำแหน่งของพวกเขาแล้ว แต่จู่ๆ รถกระบะก็เสียการควบคุม และรถทั้งคันก็เริ่มขับไปทางขวาสุดขีด ชนกับราวกั้น และเกิดประกายไฟขึ้น

ผู้คนในรถเวียนหัว นับประสาโต้กลับพวกเขาไม่สามารถยืนหยัดในการต่อสู้และอดไม่ได้ที่จะสาปแช่ง

"ขับรถได้อย่างไรแบบนี้ ขับดีๆ"

กัปตันยังสังเกตเห็นสถานการณ์ของรถบรรทุกขนาดเล็ก แต่เขาไม่กล้าปรากฏตัว และมีมือปืนจ้องมองที่ด้านข้างนี้

ร่างกายของเขาไปถึงด้านข้างของรถดึงพวงมาลัยอย่างสิ้นหวังพยายามตั้งทิศทางของเขาให้ตรง

อย่างไรก็ตาม ไม่เป็นไรที่จะไม่ดึงมัน เมื่อดึงออก รถบรรทุกสูญเสียการควบคุมมากยิ่งขึ้นจากซ้ายไปขวา

หลิวหมิงอวี่เห็นรูปลักษณ์ของรถบรรทุกขนาดเล็กและรู้ว่ามีคนหนึ่งในห้องโดยสารของอีกฝั่งหนึ่งยังมีชีวิตอยู่ และเขากำลังพยายามเอาขีวิตรอด

ในเวลานี้ไม่ใช่เวลาที่ต้องไปและเขาพูดเสียงดัง

"ทุกคนระวังรถหยุดและรีบไปคว้าอาวุธของพวกเขามา"

จากนั้นเขาก็พูดกับ หลี่หงเทาและอีกสองคนว่า

"ยิงยางรถและบังคับให้รถหยุด"

ฝ่ายตรงข้ามสามารถมองเห็นจังหวะการหยุดได้แล้ว แต่จะดีกว่าถ้าได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย

รถเคลื่อนตัวไปทางซ้ายและขวาบนถนน สำหรับหลี่หงเทา แรงกดดันนั้นไม่มาก ดังนั้นเขาจึงเล็งไปที่ล้อหน้าอย่างแม่นยำ

บูม

กระสุนพุ่งเข้าใส่อย่างแม่นยำ