ตอนที่แล้วCD บทที่ 206 ความเป็นไปได้ที่ห้า
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปCD บทที่ 208 คุณเอาโทรศัพท์ของฉันไปได้อย่างไร?

CD บทที่ 207 แผนการสร้างปัญหา


“หัวหน้าครับ หัวหน้าต้องทำถึงขนาดนี้เลยเหรอครับ?” จ้าวหยู่เห็นซูหยางสวมหน้ากากและหมวก “คุณแค่ส่งข้อความมาหาผมก็พอ ไม่เห็นต้องลงทุนแต่งตัวเหมือนแฟรงเกนสไตน์อย่างนี้ก็ได้”

ซูหยางรูปร่างสูงและบึกบึน การแต่งตัวแบบนั้นด้วยไหล่กว้างของเขาทำให้เขาดูเหมือนสัตว์ประหลาดอย่างแน่นอน

“มันชัดเจนขนาดนั้นเลยเหรอ?” ซูหยางถอดหน้ากากและส่งโทรศัพท์มือถือให้จ้าวหยู่

มันทำให้จ้าวหยู่ตัวสั่นทันที เมื่อเขามองตรงไปที่โทรศัพท์มือถือ ซูหยางได้มอบโทรศัพท์ที่มีไว้สำหรับพวกเจ้าหน้ที่ระดับสูง!

‘เชี่ยอะไรวะเนี่ย เหมี่ยวอิงก็ให้โทรศัพท์ของเล่นกับฉันก่อนหน้านี้และตอนนี้ฉันก็ได้โทรศัพท์สำหรับเจ้าหน้าที่ระดับสูงอีก!?’ จ้าวหยู่คิด

"เราจะติดต่อกลับไปในอนาคต ฉันได้บันทึกหมายเลขโทรศัพท์ใหม่ไว้ข้างในแล้ว!" ซูหยางกล่าว "ฉันกลัวว่าโทรศัพท์ของเราจะถูกดักฟัง!"

จ้าวหยู่หัวเราะในใจ ‘แสดงได้ดีนี้ นี่คงจะร่วมมือกันหลอกฉันสินะ? ถ้าฉันมีเครื่องดักฟังและกล้องวงจรปิดล่องหนมากกว่านี้ล่ะก็ ฉันจะใช้มันกับคุณเดี๋ยวนี้เลย!’ เขาคิดว่า

"มันป้องกันการดักฟังด้วยการเข้ารหัสเครือข่ายที่ปลอดภัย! มันแพงมาก ดังนั้นรักษามันให้ดี ๆ ด้วย!" ซูหยางอธิบาย "มันยังติดตามตำแหน่งปัจจุบันของนายได้ นายควรเก็บไว้กับตัวตลอดเวลา!"

จ้าวหยู่กำหมัดแน่นจนแตก เขาอยากจะขว้างโทรศัพท์ที่น่าเกลียดใส่หน้าของซูหยาง

“จ้าวหยู่ ฉันจะบอกงานที่นายต้องทำ” ซูหยางแจ้งเขาอย่างลึกลับ “เป้าหมายของนายคือบริษัทเทียนหลง นายต้องทำในสิ่งที่นายถนัดซึ่งก็คือก่อความโกลาหล!”

“ขอโทษนะครับ หัวหน้าซู!” จ้าวหยู่คืนโทรศัพท์แล้วตอบว่า "คุณรู้จักคดีลักพาตัวเมียนหลิงมั้ยครับ? ตอนนี้มันอยู่ในช่วงสำคัญมาก ผมขอทำงานนี้ในวันอื่นได้มั้ยครับ!"

"อะไรนะ!? ทำไมนายเพิ่งมาบอกฉันตอนนี้?" ซูหยางตื่นตระหนก “จ้าวหยู่ นายจำสิ่งที่นายพูดเกี่ยวกับพวกคนชั่วร้ายและจะขยี้ให้สิ้นซากไม่ได้เหรอ? ตอนนี้ถึงเวลาที่นายจะต้องเล่นงานพวกเขาแล้ว แล้วทีนี้นายจะได้โอกาสเปล่งประกาย!”

"ห๊ะ!" จ้าวหยู่เกือบกัดลิ้นของเขา “หัวหน้า อย่าผมไปเผาเพื่อให้ผมเปล่งประกายนะครับ!”

“นายกำลังพูดเรื่องอะไรเนี่ย ฉันบอกนายแล้วว่าจะไม่มีอันตราย!” ซูหยางอธิบายว่า “เราพบว่าสมุดบัญชีถูกซ่อนอยู่ในสำนักงานของบริษัทเทียงหลง หากเราสามารถเอาสมุดบัญชีของพวกเขาออกมาได้ เราก็สามารถจับพวกเจ้าหน้าที่ที่ร่วมมือกับพวกเขาได้ในทีเดียว!”

"ฮิฮิ" จ้าวหยู่ตอบง่าย ๆ ว่า "และคุณต้องการจับพวกเขาในนามของประชาชนรึเปล่าครับ? หัวหน้าซู คุณเรียนรู้กลอุบายจากครูคนเดียวกันหรือเปล่า? ทำไมจึงต้องเป็นผมด้วย คุณการให้ผมแบกรับความเสี่ยง มันทำให้คุณสนุกขึ้นรึเปล่า?"

"อะไรนะ?" ซูหยางรู้สึกสับสน "จ้าวหยู่ นายกำลังพูดถึงเรื่องอะไรเนี่ย ใครเป็นคนรับความเสี่ยง ใครกำลังสนุก สิ่งที่นายต้องทำคือสร้างปัญหาและทำให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยออกจากห้องควบคุม จากนั้น เราจะจัดการเรื่องทางเทคนิคอื่น ๆ ทั้งหมดเอง"

“ยังแกล้งทำอยู่อีก!” จ้าวหยู่ไม่เชื่อใครอีกแล้ว “คุณคิดว่าผมโง่ขนาดนั้นเลยเหรอ?”

“จ้าวหยู่ นายเป็นอะไรไป? นายพูดพล่ามเรื่องอะไรเนี่ย?” ซูหยางทำหน้างุ่มง่าม "นายต้องการอะไรตอนนี้ ตำแหน่งหรือเงิน? นายต้องการให้ฉันลงนามในข้อตกลงกับนายรึเปล่า? ฮึ่ม! ฉันคิดว่าฉันเลือกผิดคนซะแล้ว!"

“อย่ามาเปลี่ยนเรื่อง!” จ้าวหยู่โบกมือของเขา “คุณควรบอกผมทุกอย่างมาดีกว่า! คุณไม่สามารถใช้ผมได้ตามต้องการโดยไม่บอกอะไรผมเลยแม้แต่นิดเดียว!”

“อะ อะไร?” ซูหยางเกาหัวของเขา “นายความจำเสื่อมเหรอ? เมื่อวันก่อน ฉันบอกนายเกี่ยวกับการเป็นเจ้าหน้าที่พิเศษ! ฉันแค่ต้องการให้นายสร้างความวุ่นวายในบริษัทเทียนหลงเพื่อรบกวนพวกเขา จากนั้นเราสามารถเข้าไปหาหลักฐานได้อย่างง่ายดายว่าเจ้าหน้าที่จังหวัดมีส่วนเกี่ยวข้องกับบริษัทหรงเทียนในเรื่องการติดสินบนหรือไม่? ถ้าพวกเขาเกี่ยวข้อง เราจะจับกุมพวกเขาทันที!”

“หนอย อย่ามา… ห๊ะ!” ก่อนที่เขาจะพูดคำว่า 'โกหก' เขาก็นึกขึ้นได้บางอย่าง เขาคว้าปลอกคอของซูหยางและถามว่า "คุณพูดอะไร? บริษัทหรงเทียน?"

"อะไร?" ซูหยางขยับออกไป “บริษัทเทียนหลงอยู่ภายใต้บริษัทหรงเทียน พวกเขาแอบซ่อนบันทึกทั้งหมดเกี่ยวกับการซื้อเจ้าหน้าที่ที่นั่น มันถูกซ่อนไว้อย่างดีแต่เราก็พบอยู่ดี ฮิฮิ ถ้างั้น...”

“ตกลง ทำไมคุณถึงไม่บอกก่อนหน้านี้ล่ะ!?” จ้าวหยู่เก็บโทรศัพท์ไว้ทันที “เร็วเข้า บอกฉันทีว่าจะเริ่มกี่โมง งานเดียวของฉันคือให้พวกรปภ.ออกจากห้องควบคุมใช่ไหม? งานง่าย ๆ เอาล่ะ หัวหน้าซู ผมต้องทำอะไรบ้าง!?”

ซูหยางตกตะลึงและตอบว่า “จ้าว… จ้าวหยู่… ต้องมีบางอย่างผิดปกติกับหัวของนายแน่ ๆ!”

...

เนื่องจากมีเวลาจำกัด จ้าวหยู่จึงไม่ได้กลับไปที่สถานีตำรวจหลังจากพบซูหยางแต่เตรียมพร้อมสำหรับแผนการสร้างปัญหาของเขา แม้ว่าจ้าวหยู่ไม่แน่ใจว่าสิ่งต่าง ๆ จะเป็นอย่างไร แต่เขารู้ว่าเมื่อบริษัทหรงเทียนอยู่ภายใต้การสอบสวนหรือทำให้ปิดตัวลง มันจะเป็นประโยชน์สำหรับเขาที่จะตรวจสอบฮ่าวเกิง!

ดังนั้นเขาจึงต้องรับหน้าที่ให้บริษัทเทียนหลงตกอยู่ในสถานการณ์วุ่นวาย!

จ้าวหยู่โทรหาเหมี่ยวอิงก่อนที่เขาจะออกไป เขาบอกกับเธอว่าเขากำลังจะไปหาเบาะแสใหม่เกี่ยวกับคดีลักพาตัวเมียนหลิง เขารู้ว่าหลิวชางฮูจะโกรธเคืองเมื่อพบว่าไม่มีใครแจ้งความคืบหน้าของคดีให้เขาทราบ ดังนั้น เหมี่ยวอิงจึงต้องรับผิดชอบในเรื่องนี้ เขาจะหลีกเลี่ยงความอับอายและความรับผิดชอบถ้าเขาไม่อยู่ที่นั่น

‘ปล่อยให้พวกเขาสู้กันเอง! หวังว่าหลิวชางฮูจะทำให้เหมี่ยวอิงและแม่ของเธอจะโกรธ จากนั้นหลิวชางฮูคงจะ… ฮี่ฮี่ฮี่’

จ้าวหยู่รู้สึกตื่นตัวอย่างมากแม้ว่าเขาแทบจะไม่ได้นอนก็ตาม

จ้าวหยู่สวมชุดตำรวจชุดใหม่ของเขาและมาถึงล็อบบี้ของบริษัทเทียนหลง ในเวลา 10 โมงเช้าพอดี

เขาพร้อมที่จะทำการแสดงแล้ว!

จ้าวหยู่ไม่ได้ขอให้เพื่อนจากสถานีมาช่วยเพราะจางเหยาฮุ่ยและคนอื่น ๆ ต่างก็ยุ่งกับคดีนี้ เขาเรียกโจวหยางและกลุ่มของเขามาแทน

จ้าวหยู่เป็นผู้เชี่ยวชาญในการสร้างปัญหา เขาอาจมีมากกว่า 150 วิธีในการสร้างความวุ่นวาย เพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่ดีที่สุด จ้าวหยู่ตัดสินใจใช้วิธีการสองสามวิธีร่วมกันเพื่อความโกลาหลขั้นสูงสุด

บริษัทเทียนหลงเป็นบริษัทที่เกี่ยวข้องกับเทคโนโลยี ตัวตึกมี 20 ชั้น มีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยจำนวนมาก คงต้องใช้ความพยายามอย่างมากหากคุณต้องการยุ่งกับระบบรักษาความปลอดภัยที่แน่นหนาเช่นนี้

จ้าวหยู่ส่งสัญญาณให้เริ่มทำตามแผนการที่วางไว้ ในไม่ช้า มีคนเป็นลมในล็อบบี้บนชั้นห้า เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยในบริเวณใกล้เคียงรีบเข้าไปทันทีเมื่อได้รับรายงาน จากนั้น เกิดการทะเลาะวิวาทกันในสำนักงานบนชั้นสาม ยังมีคนบ้าที่ผลักคนและวิ่งไปรอบ ๆ บนชั้นสิบ มันทำให้รปภ. ทำงานกันหัวหมุน

จ้าวหยู่ส่งสัญญาณให้โจวหยาง เมื่อถึงเวลา ชายผมทองรีบวิ่งไปที่ลิฟต์และโยนกระเป๋าสีดำใบใหญ่ไว้ตรงกลาง

ผู้หญิงที่ดูเหมือนเลขาที่ทางเข้าลิฟต์เห็นกระเป๋าแล้วเดินไปหยิบ จ้าวหยู่รีบวิ่งไปหยุดเธอทันที เขาตะโกนว่า

“คุณผู้หญิง อย่าขยับ มันอาจมีระเบิดอยู่ในกระเป๋า!!!”

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด