บทที่ 41 การเผชิญหน้ากับอันธพาลในพื้นที่
เย่วั่งชวนเอนหลังเล็กน้อย และพูดอย่างเป็นกันเองว่า “เธอมากินหมาล่าทั่งที่นี่บ่อยงั้นเหรอ? ฉันรู้สึกว่าเธอคุ้นเคยกับเจ้าของร้านมาก” ตอนนี้อารมณ์ของเฉียวเนี่ยนดีมาก หลังจากที่เธอได้กินสิ่งที่อยู่ในชาม เธอจึงตอบคำถามอีกฝ่ายโดยไม่เงยหน้า พร้อมกับกินอาหารไปด้วย “ไม่บ่อยนัก ฉันจะมากินตอนที่ฉันมีเวลาว่าง ...
