Ep.120 - 8 กัดใน 1 วินาที

2/2

Ep.120 - 8 กัดใน 1 วินาที

มีหินคริสตัลบางส่วนดรอปจากโจรโลกวิญญาณ

เป็นสีขาว 12 ก้อน และสีเทาอีก 90 ก้อน

เมื่อนำมารวมกับของเดิมที่ฮังอวี่มีอยู่แล้ว จะทำให้เขามีหินคริสตัลขาว 74 ก้อน และหินคริสตัลเทา 165 ก้อน

ในกรณีของหินคริสตัลเทา มันเพิ่มขึ้นจากเดิมเป็นเท่าตัว! ไม่ต้องสงสัยเลยว่าสินสงครามล็อตนี้มหาศาลเพียงใด

โจรโลกวิญญาณทั้งสิ้น 15 คนดรอปไอเท็มรวมๆ 80 ชิ้น ส่วนใหญ่เป็นของเบ็ดเตล็ด

ฮังอวี่ไล่ตรวจสอบมันทีละรายการ เก็บอุปกรณ์สวมใส่และไอเท็มบางอย่างที่มีประโยชน์เอาไว้กับตัว ส่วนพวกผลไม้ สมุนไพร ฯลฯ ที่ไม่ค่อยมีประโยชน์มากนัก เขาโยนให้หวังเอ๋อกินทั้งหมด

ส่วนเจียงหนานกับหวังฉง เมื่อได้รับการติดต่อจากฮังอวี่ พวกเขาก็ตามมาสมทบ และบังเอิญเห็นฉากที่ฮังอวี่กําลังให้อาหารหมาพอดี

หมาหวังเอ๋อกระโดดโลดเต้นอย่างมีความสุข คาบสมุนไพรและผลไม้หลากหลายชนิดเข้าปากอย่างตะกละตะกลาม

สมุนไพรวิญญาณและผลไม้วิญญาณเหล่านี้ไม่มีประโยชน์ต่อฮังอวี่ แต่สำหรับหวังเอ๋อที่มีสกิลเสริมการดูดซับ น่าจะช่วยให้ได้รับแต้มวิญญาณเพิ่มขึ้นไม่มากก็น้อย นอกจากนี้ยังช่วยเพิ่มแต้มวิวัฒนาการได้อีกนิดหน่อย

ดวงตาสดใสของเจียงหนานเบิกกว้าง

“พวกคนเลวล่ะ? พี่มหาเทพจัดการหมดแล้วหรอ!”

“ฮ่ง! น้องหญิงเอ๋ย เปิ่นหวังก็ช่วยด้วยนะ ภายใต้พลังรบอันทรงพลังของเปิ่นหวัง พวกมันมีหรือจะหนีรอดไปได้?”

หวังเอ๋อกระดิกหาง เชิดหน้าชูคอยกใหญ่ “เจ้านายไร้เทียมทาน ส่วนเปิ่นหวังฉลาดและมีไหวพริบ เมื่อพวกเราหนึ่งคนหนึ่งหมาร่วมมือกัน ต่อให้เป็นเทพก็สังหารได้!”

พวกโจรโลกวิญญาณเป็นสิบคนนั่นถูกฆ่าตายหมดแล้ว?

สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความตกใจ ไม่อยากจะเชื่อความจริงข้อนี้

อย่างไรก็ตาม ด้านหวังฉงสิ่งที่เขามุ่งความสนใจเหมือนจะเป็นคนละเรื่องกับเจียงหนาน “อึก ... เชี่ยเถอะ” เขาชี้ไปทางฮัสกี้ที่กำลังกระดิกหางอย่างมีความสุข “ฉันไม่ได้ฝันไปใช่ไหม? หมากำลังพูดได้จริงๆ!?”

บนโลกนี้มีใครบ้างที่เคยเห็นฮัสกี้พ่นภาษามนุษย์?

เมื่อเจอเหตุการณ์แบบนี้ครั้งแรกไม่ว่าจะมองมุมไหนก็ไม่สามารถทำใจยอมรับได้

“ฮ่ง! เจ้าบ้านนอกนี่ใครกัน เปิ่นหวังเป็นสัตว์วิญญาณ รู้จักไหมสัตว์วิญญาณคืออะไร?”

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่หวังฉงถูกตบหน้าด้วยคำพูด แต่เป็นครั้งแรกที่เขาถูกตบหน้าด้วยคำพูดของฮัสกี้!

ฮังอวี่คือบุตรแห่งสวรรค์อย่างแท้จริง กระทั่งสุนัขเขายังทรงพลังแถมยังฝีปากกล้า!

แต่ในตอนนั้นเอง ฮัสกี้มองไปทางหวังฉง หรี่ตาลง

หวังฉงไม่เข้าใจ ว่าทำไมสุนัขถึงจ้องเขาขนาดนี้

“ฮ่ง! เปิ่นหวังจำนายได้ นายคือหวังฉงที่ชอบแสร้งทำเป็นเก่งในเวยป๋อ” จากนั้นก็ทิ้งท้ายว่า “เปิ่นหวังก็มีเวยป๋อเหมือนกัน ชื่อนิโคลัสด็อก!”

หวังฉงตอนแรกภูมิใจมากที่กระทั่งหมายังรู้จักเขา ไม่นึกเลยว่าตนจะมีชื่อเสียงขนาดนี้ แต่เมื่อฟังประโยคต่อมา ...

หือ? เดี๋ยวก่อนนะ!

นิโคลัสด็อก!

ทำไมชื่อนี้มันคุ้นๆจัง

นั่นไม่ใช่ชื่อที่เข้ามาป่วนฉันเมื่อก่อนหรอกหรอ!

นายน้องฉงรู้สึกราวกับว่าโลกทัศน์ของเขาพังทลายลงในพริบตา “ให้ตายเหอะ! เป็นแกนั่นเอง สรุปว่าแกเป็นหมาจริงๆ!”

ฮังอวี่กับเจียงหนานเหลียวมองกันด้วยสีหน้างุนงง

ฮังอวี่เอ่ยถาม “เจ้าหมา นายรู้จักนายน้อยฉงด้วยหรอ?”

“ฮ่ง! ก็แค่เรื่องบาดหมางส่วนตัว เจ้านายไม่ต้องใส่ใจ เปิ่นหวังแค่ให้เหตุผลไป บอกให้เข้าใจว่าอย่าอวดเบ่งนัก จะโม้ก็ให้มันมีขอบเขต เดี๋ยวจะถูกสุนัขกัดเอา”

“ผายลม! บิดาไม่ได้อวดเบ่ง! ฉันเคยไปวิหารเนโครแมนเซอร์มาแล้วจริงๆ ถ้าแกไม่เชื่อฉัน ลองถามเจ้านายแกดูก็ได้” หวังฉงกล่าวอย่างมั่นใจ “มาว่าฉันโม้ แกนั่นแหละโม้! ฉันจำได้ว่าตอนแชทส่วนตัวคุยกัน แกบอกว่าจะกัดฉันห้าครั้งในวินาทีเดียว ตอนนี้ฉันอยากจะเห็น ว่าแกจะทำได้อย่างที่พูดไว้รึเปล่า!”

“ฮ่ง! หุบปาก อย่าบังอาจดูแคลนเปิ่นหวัง!”

“แน่จริงก็มากัดฉันสิเจ้าหมาอวดดี!”

นายน้อยฉงเย้ยฟ้าท้าดิน ขนาดตอนอยู่ต่อหน้าโจรโลกวิญญาณเขายังกล้าขู่ แล้วตอนนี้จะปล่อยให้สุนัขตัวเดียวมาดูถูกได้อย่างไร!

หวังเอ๋อ “เจ้าหมอนี่ไม่รู้จักเอกลักษณ์ทางชาติพันธุ์ของฮัสกี้ซะแล้ว! ปากของฮัสกี้นี่แหละไร้เทียมทานที่สุด!”

หวังฉง “ก็เอาดิเจ้าหมา ถ้าทำได้แน่จริงก็ลองดู!”

หนึ่งคนหนึ่งหมาแยกเขี้ยวใส่กัน เริ่มเกิดสัญญาณของการต่อสู้

เจียงหนานกับฮังอวี่สับสน ทั้งสองเคยเห็นคนทะเลาะกันมาก็เยอะ แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เห็นคนทะเลาะกับหมาแบบจริงจัง

เจ้าหมาไม่คิดพูดไร้สาระกับหวังฉง ในเมื่อหวังฉงอยากโดนกัด งั้นจะจัดให้สาสมใจเลยทีเดียว!

มันเปล่งเสียงหอนออกมา

“เหล่าสหายทั้งหลาย มาช่วยกันกัดมัน ฮ่ง!”

หวังฉงคิดไว้ก่อนแล้วว่าฮัสกี้จะลงมือจริงๆ ดังนั้นเตรียมปลดปล่อยสกิลเอาไว้ล่วงหน้า แต่สิ่งที่เขาคาดไม่ถึงก็คือ

พุ่มไม้จากทุกทิศทาง จู่ๆก็มีหมาจิ้งจอก 8 ตัวกระโจนออกมา พริบตาเดียวล้อมรอบตัวหวังฉง กระจายกันกัดตามจุดต่างๆ

ขาทั้งสองข้าง เอวฝั่งซ้ายขวา สองแขน และสองไหล่ ทั้งหมดถูกกัดพร้อมกัน!

“ฮ่ง! เปิ่นหวังทำได้! เปิ่นหวังกัดเจ้าคนอวดดี 5 ครั้งใน 1 วินาที! .. อ้ออีก 3 ครั้งถือว่าเป็นของขวัญแถมให้ก็แล้วกันนะ” หวังเอ๋อกระดิกหางอย่างมีความสุข

แต่ในตอนนั้นเอง มันเกิดกลัวขึ้นมาว่าเจ้านายจะดุ เอียงศีรษะหันมองเขา “ฮ่ง! เจ้านายก็ได้ยิน เจ้าหมอนี่หาเรื่องเอง คำขอแบบนั้น เปิ่นหวังไม่เคยได้ยินใครพูดมาก่อนเลยในชีวิต”

“บอกสมุนของนายออกไปก่อน อย่ารังแกนายน้อยฉง”

“น้อมรับคำสั่ง ... ฮ่ง!”

หมาจิ้งจอกดุร้ายทั้งแปดคลายปาก ถอยออกไปด้านหลัง เชื่อฟังหวังเอ๋ออย่างว่าง่าย

นายน้องฉงนอนแผ่อย่บนพื้น ดวงตาของเขาหมองคล้ำว่างเปล่า

นี่ฉันเป็นใคร? นี่ฉันอยู่ที่ไหน? มันเกิดบ้าอะไรขึ้นกับฉัน?

นี่ฉันพึ่งถูกหมารังแก?

เป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้แล้ว!

นับจากนี้ไปฉันต้องพยายามให้มากเข้าไว้ ไม่งั้นในอนาคตคงถูกตราหน้าว่าแพ้กระทั่งหมา!

ต้องขอบอกเลยว่านายน้อยฉงเป็นบุคคลที่มีจิตใจเข้มแข็งมาก

แม้เขาจะถูกหวังเอ๋อทำให้อับอายขายหน้า แต่ก็สามารถปรับสภาพจิตใจได้อย่างรวดเร็ว และสั่งตัวเองว่า : ต่อไปต้องไม่แพ้สุนัข!

อย่างไรก็ตาม เจ้าของสุนัขตัวนี้คือฮังอวี่ ดังนั้นเรื่องแก้แค้นลืมมันเสียดีกว่า

ฮังอวี่ไม่ใช่คนธรรมดา ดังนั้นหมาของเขาย่อมไม่ธรรมดาเช่นกัน

หวังฉงรู้จักแยกแยะข้อดีข้อเสีย ตัดสินใจยอมรามือ หลังจากได้รับการรักษาจากเจียงหนาน เขาตบเท้าแสดงความเป็นมิตรต่อหวังเอ๋อทันที ทั้งยังเอ่ยว่าจะแนะนำหมาตัวเมียที่มีชื่อเสียงโด่งดังในเน็ตให้หวังเอ๋อรู้จัก

คิดล่อลวงหวังเอ๋อด้วยหมางาม!

เจียงหนานคาดไม่ถึง ว่าเรื่องตลกนี้จะจบลงด้วยหวังเอ๋อชนะและหวังฉงยอมรามือ

พี่มหาเทพสมกับที่เป็นมหาเทพ ไม่ใช่แค่กำจัดกลุ่มโจรได้เท่านั้น แม้แต่ฮัสกี้ก็ยังฟังคำสั่งเขา ฝ่ายหลังมีพลังในการบงการหมาจิ้งจอก มีความสามารถในการสะกดนายน้อยฉง ยิ่งได้รู้จักกัน ยิ่งน่าตื่นเต้นขึ้นเรื่อยๆ

“กร๊ดดดด! พี่มหาเทพ! มีซอมบี้อยู่ในป่า!”

ระหว่างกำลังชื่นชมมหาเทพ เจียงหนานได้ยินเสียงอะไรบางอย่าง เธอเหลียวมองไปทางพุ่มไม้ใกล้ๆ และบังเอิญเห็นสิ่งน่าหวาดกลัว

เจ้าสิ่งนั้นปกคลุมไปด้วยเห็ด ค่อยๆลุกขึ้นจากฟื้น

หวังฉงก็รีบหันไปดูเช่นกัน แต่เมื่อเขาเห็นลักษณะของซอมบี้ตัวนั้นชัดๆก็ต้องตกตะลึง “เอ๋? นั่นมันหัวหน้ากลุ่มโจรโลกวิญญาณไม่ใช่หรอ ทำไมเขาถึงกลายเป็นซอมบี้ไปได้!”

ดวงตาอันงดงามของเจียงหนานเบิกว้าง “เป็นเขาจริงๆ เขากลายเป็นซอมบี้ไปแล้ว!”

แม้รูปลักษณ์จะเปลี่ยนไปจนจำไม่ได้ แม้ร่างกายจะเต็มไปด้วยเห็ดสีดำ แต่กลางศีรษะโล่งเตียนยังคงสามารถระบุสถานะของเขา

‘ซอมบี้’ ตัวนี้ที่กำลังลุกขึ้น ไม่ใช่มอนสเตอร์แต่เป็นมนุษย์ และมนุษย์ผู้นี้ไม่ใช่ใครอื่น เขาคือลูกพี่หัวเถิก!

หวังฉงไม่อาจทำใจเชื่อ “อย่าบอกนะว่าศพสามารถเปลี่ยนแปลงได้หลังความตาย?”

“ทำไมเขาเหมือนกับซอมบี้ในสวนแห่งความมืดเลย!” เจียงหนานนึกอะไรบางอย่างออก มองไปทางฮังอวี่ “พี่มหาเทพ หรือว่านี่ ... จะเป็นฝีมือพี่?”

“เจ้าหมอนี่กล้าล่วงเกินฉัน ฉะนั้นต้องลงโทษ แค่ถูกฆ่าครั้งเดียวยังน้อยไป!” ฮังอวี่พยักหน้ายอมรับ “เพราะงั้นฉันเลยใช้สปอร์ดำกับเขา เปลี่ยนให้กลายเป็นหุ่นเชิด และระหว่างกลายเป็นหุ่นเชิด เขาจะไม่สามารถฟื้นคืนชีพได้”

ทุกสิ่งในโลกวิญญาณประกอบขึ้นด้วยสสารวิญญาณ

สสารวิญญาณจะปฏิบัติตามกฏการประหยัดพลังงาน

ตามปกติแล้วหลังจากสิ่งมีชีวิตหนึ่งถูกฆ่าตาย เมื่อกลายเป็นศพช่วงระยะเวลาหนึ่ง ก็จะระเหยกลายเป็นสสารวิญญาณ แล้วคืนชีพขึ้นใหม่

โดยทั่วไปแล้ว ยิ่งเลเวลสูงเท่าไหร่ พลังรบก็จะยิ่งแก่กล้าขึ้นเท่านั้น ขณะที่ความเร็วในการฟื้นคืนชีพจะช้าลง

แต่ประเด็นก็คือ ระหว่างรอฟื้นคืนชีพ มันมีอีกหลายวิธีในการหยุดและขยายเวลาฟื้นคืนชีพให้นานออกไปชั่วคราว

ฮังอวี่ใช้สปอร์ดำของปีศาจเห็ดศพ เปลี่ยนหัวเถิกให้กลายเป็นอันเดธ และซอมบี้ตัวนี้จะยังคงอยู่จนกว่าพลังงานจากสปอร์ดำจะหมดลง สปอร์จะไม่ยอมหลุดจากศพลูกพี่หัวเถิก ทำให้เขาไม่สามารถฟื้นคืนชีพได้

และประเด็นก็คือ ยิ่งสิ่งมีชีวิตอ่อนแอเท่าไหร่ สปอร์เห็ดก็ยิ่งสามารถควบคุมได้นานเท่านั้น

ฮังอวี่สามารถใช้งานซอมบี้หัวเถิกได้อย่างน้อยหกชั่วโมง

ซึ่งนั่นหมายความว่าในหกชั่วโมงนี้ เจ้าหัวเถิกไม่สามารถฟื้นคืนชีพได้

ซึ่งในทุกๆครั้งที่โลกวิญญาณเปิดขึ้น เวลามีค่ามาก หากล่าช้าไป 6 ชั่วโมง นั่นเท่ากับการสูญเสียครั้งใหญ่

เจียงหนานตกใจมาก เธอไม่เคยนึกเลยว่ามันจะทำแบบนี้ได้ด้วย

นายน้อยฉงเฝ้ามองด้วยอาการเหม่อลอย เกิดความรู้สึกเย็นยะเยือกจากก้นบึ้งของหัวใจ

เจ้าหมอนี่ทำให้ฮังอวี่ต้องขุ่นเคือง แต่บทลงโทษไม่ใช่แค่ถูกฆ่าตายและยึดอุปกรณ์สวมใส่ แต่ตายแล้วก็ยังคงถูกลงโทษต่อไป!

โชคดีจริงๆที่เขาไม่เคยล่วงเกินฮังอวี่ และในอนาคตจากนี้จะไม่มีทางทำเด็ดขาด!

ฮังอวี่เจ้าหมอนี่เกิดมาหน้าตาดูอ่อนโยนเป็นมิตร แต่ในใจกลับดำมืด โหดเหี้ยมอำมหิตนัก!