บทที่ 139 ร้านยา
บทที่ 139 ร้านยา ครึ่งหนึ่งของงานเลี้ยงได้ตกอยู่ในสภาพที่เงียบงัน ดวงตาของหวังหรงหรี่เล็กลงเมื่อสัมผัสได้ถึงบรรยากาศภายในงาน และนี่ทำให้เขาตบมือของตัวเองขึ้นมาสองที เป็นตอนนี้ที่เหล่าคนรับใช้ผู้ซึ่งรอคอยเวลาอยู่นานได้เข้าใจในท่าทางของหวังหรง พวกเขาต่างรีบเร่งวิ่งไปที่ด้านในของสวน ก่อนจะดันรถเข็นออกม...
