ตอนที่ 34

ตอนที่ 34

หลิวหมิงอวี่ใช้ประโยชน์จากการจราจรที่เพิ่มขึ้น จัดโปรโมชั่นสามวันในร้านทอง

ราคาทองคำทั้งหมดลด 20%

นี่มันแย่มาก โดยทั่วไปร้านทองทำเงินจากค่าธรรมเนียมการดำเนินการเป็นหลัก และยังมีช่องทางการซื้ออีกด้วย

ร้านค้าทองทั่วไปมีส่วนร่วมในกิจกรรม โดยส่วนใหญ่ ค่าธรรมเนียมการดำเนินการจะได้รับการยกเว้น วิธีการดังกล่าวเช่น หลิวหมิงอวี่นั้นซื้อขายขาดทุนอย่างสมบูรณ์

ตอนนี้ราคาของเครื่องประดับทองในร้านขายทองโดยทั่วไปอยู่ที่ประมาณ 365 หยวน/กรัม และราคานี้รวมค่าธรรมเนียมการดำเนินการแล้ว

ส่วนลด 20% สำหรับ 365 หยวน คือ 292 หยวน ราคานี้ใกล้เคียงกับราคาซื้อขายในตลาดต่างประเทศ หากร้านทองขายในราคานี้ จะเป็นธุรกรรมที่ขาดทุนโดยสิ้นเชิง

แต่สำหรับ หลิวหมิงอวี่ทองทั้งหมดถูกส่งมาจากยุควันสิ้นโลก ราคานี้ย่อมเยากว่าราคาซื้อคืนตามร้านทองอื่นๆ

งานที่ร้านทองหลงเฟิงเสียงได้กระตุ้นให้ผู้คนจำนวนมากมาซื้อทองคำ

ในขั้นต้น คนจีนมีความสนใจในการซื้อทองสะสมมากขึ้น หลายครั้งที่เครื่องประดับทองจำเป็นสำหรับการตกแต่ง เครื่องประดับทองเป็นของขวัญที่ขาดไม่ได้สำหรับงานแต่งงานหรือวันครบรอบต่างๆ

คนที่มาที่ร้านทองเพื่อดูเครื่องประดับมักจะกระตือรือร้นที่จะซื้อมากกว่า เมื่อเห็นการจัดกิจกรรมนี้ ก็ทนไม่ได้

เขาเห็นเครื่องประดับทีละชิ้น ราวกับว่าเขาไม่ต้องการเงิน และนำมันกลับบ้านด้วยกระเป๋าใบใหญ่และใบเล็ก

หลิวหมิงอวี่ยังได้ยินคนโทรหาญาติและเพื่อนเพื่อซื้อ

หลังจากฟังแล้ว หลิวหมิงอวี่ยิ้มอย่างมีความสุขและต้องการผลเช่นนี้

อย่างไรก็ตาม ทองคำขายได้ในราคาลด 20% และผลที่ตามมาก็คือหมดลงเวลาบ่ายสามโมงเท่านั้น

สือต้าเว่ยวิ่งเข้ามาและพูดว่า

“พี่อวี่ ทองในร้านใกล้จะหมด ฉันเดาว่าฉันคงเปิดร้านตอนกลางคืนไม่ได้”

“ไม่มีทาง ทองที่ฉันให้นายไปเมื่อเช้านี้ก็ขายหมดแล้วด้วย?”

หลิวหมิงอวี่ถามด้วยความประหลาดใจ แม้ว่าเขาจะรู้ว่าหน้าร้านมีการขายไปจำนวนมาก และคนทั้งร้านก็เต็มตลอดเวลา

“ยังไม่ใช่ แต่มันใกล้จะหมดลงแล้ว พวกเขาดูบ้ากันไปหมด พวกเขาซื้อคนละหลายสิบกรัม ทั้งทองคำแบบเรียบง่ายและหยาบ มันไม่พอให้ลูกค้าซื้อ”

สือต้าเว่ยก็ตะลึงกับปรากฏการณ์ร้อนแรงในร้าน ทองคำที่หลิวหมิงอวี้มอบให้ในตอนเช้าถูกหลอมรวมและทำเป็นกำใลทองคำแบบหยาบก็ยังไม่พอขาย

นี่เป็นการสูญเสียมาก เพียงแค่ละลายเล็กน้อยแล้วขึ้นให้ได้รูปร่าง มิฉะนั้น ผู้เชี่ยวชาญอีกสองสามคนจะไม่เพียงพอสำหรับพวกเขาที่จะคว้าเงินเหล่านี้

เป็นไปไม่ได้เลยที่จะขายทองคำให้พวกเขาโดยตรง แต่ทางร้านยังให้คำมั่นว่าตราบใดที่ผู้ซื้อสามารถพิสูจน์ได้ว่ามันถูกซื้อในช่วงระยะเวลากิจกรรมในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา พวกเขาสามารถสร้างรูปแบบที่สอดคล้องกันได้ฟรี

ราคาทองคำในร้านทองหลงเฟิงเสียงนั้นถูกกว่าร้านอื่น เมื่อแปลงแล้วจะเทียบเท่ากับราคาไม่กี่ปีที่ผ่านมา เมื่อรวมกับการแปรรูปเครื่องประดับฟรี ลูกค้าเหล่านั้นไม่มีความรอบคอบในการซื้อเครื่องประดับ

หลิวหมิงอวี่ออกไปข้างนอก ใส่กระเป๋าเป้สะพายหลังของเขาด้วยทองคำ 50 กิโลกรัม จากนั้นกลับไปที่ร้านทอง

ไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากทำเพิ่มในคราวเดียว เพียงแต่ว่ากระเป๋าเป้ใบนี้มีน้ำหนักจำกัด ใส่ทองคำลงไป 50 กิโลกรัมก็เกือบทำให้กระเป๋าเป้ขาด

เขามาที่ห้องผู้จัดการและเรียกสือต้าเหว่ยเข้ามา

หลิวหมิงอวี่หยิบทองคำออกมาและแนะนำ "นำออกและขายต่อไปเพื่อให้แน่ใจว่าเพียงพอต่อความต้องการของลูกค้า"

อาจเป็นเพราะเขาเคยเห็นกองทองกองรวมกันแล้วครั้งหนึ่ง คราวนี้สือต้าเว่ยไม่แปลกใจมากนัก แต่พยักหน้าแล้วพูดว่า "ตกลง ผมจะจัดการให้เดี๋ยวนี้"

คนเข้าร้านทองเยอะจริงๆ ทองคำที่เขาเอากลับมาขายไม่ถึงสองชั่วโมง และทองคำทั้งหมดก็ขายหมดเกลี้ยง

หลิวหมิงอวี่ขนส่งทองคำอีกหลายร้อย กิโลกรัม ในลักษณะเดียวกันก่อนที่เขาจะแทบจะไม่สามารถจัดหามันได้

พนักงานยุ่งมากจนกินข้าวไม่ได้ ทุกคนกินอาหารกลางวันแบบกล่องแบบสุ่ม และทุกคนก็รีบไปที่หน้าร้าน

พนักงานในร้านทองทำงานเป็นสองกะ เมื่อพวกเขามาถึงด้านหลัง กะเช้าก็ไม่กลับ พวกเขาทำงานล่วงเวลาในร้านค้าด้วยกัน ซึ่งแทบจะไม่พอ

เมื่อเลิกงานตอนเก้าโมงเช้า ทำสถิติและขายได้ 105,000 กรัมในวันนี้ โดย หลิวหมิงอวี่ได้มา 100,000 กรัมในวันนี้ และอีก 5,000 กรัมมาจากร้านทองดั้งเดิม

292 หยวน/กรัม 105,000 กรัมเป็น 30.66 ล้านรายได้จากการดำเนินงาน

เขาตกใจมาก

หลิวหมิงอวี่ไม่เคยคิดว่ารายได้ประจำวันของเขาจะถึง 30 ล้าน แน่นอน เขายังต้องเสียภาษีให้รัฐ และเขาต้องจ่ายภาษี 3%

แม้ว่าเขาจะต้องจ่ายภาษี 3% ให้กับประเทศ แต่รายได้ของเขานั้นใกล้จะถึง 30 ล้านแล้ว

ต้องบอกว่าการเปิดร้านทองเป็นวิธีการจัดการกับทองคำอย่างเป็นทางการได้ดี และง่าย

ในตอนท้ายของวัน ทุกคนต่างหมดแรงและนั่งลงบนที่นั่งของตน

หลิวหมิงอวี่ประกาศเสียงดังในเวลาที่เหมาะสม

"พี่น้องที่รัก วันนี้คุณทำงานหนักแล้ว โบนัสของทุกคนในเดือนนี้เพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า"

“แม่ทัพหลิวแข็งแกร่งมาก”

เมื่อได้ยินว่าโบนัสเพิ่มเป็นสองเท่าในเดือนนี้ คนที่นั่งบนเบาะก็ดูเหมือนจะเต็มไปด้วยแรงจูงใจอีกครั้ง

เดิมทีขายได้มากกว่า 30 ล้าน โบนัสของทุกคนจะไม่ต่ำอีกต่อไป

ตราบใดที่ทองของเจ้านายมาทันเวลา โบนัสในเดือนนี้จะเพิ่มเป็นสองเท่า และทุกคนจะเพิ่มเป็น 50,000 หรือ 100,000

หลังจากที่เสียงเชียร์ของทุกคนลดลงเล็กน้อย หลิวหมิงอวี่ก็ประกาศอีกครั้งว่า "เพราะว่าวันนี้เวลากระชั้นชิดเกินไป ฉันจึงเชิญทุกคนไปทานอาหารเย็น เหลือเวลาอีกสองวันสำหรับงาน หลังจากสองวันฉันจะชวนทุกคนไปทานอาหารที่ โรงแรมจินเจียงอินเตอร์เนชั่นแนล. ."

หลิวหมิงอวี่พาพนักงานสิบหกคนในร้าน เตรียมอาหารสองโต๊ะที่โรงแรมที่ใกล้ที่สุด และทานอาหารเย็นด้วยกัน

หลังจากทานอาหารเย็นเสร็จก็เป็นเวลา 12.00 น. เพราะพรุ่งนี้ทุกคนต้องทำงานเช้า เลยไม่ได้เตรียมกิจกรรมแล้วกลับบ้าน

สือต้าเว่ย และ หลิวหมิงอวี่อาศัยอยู่ที่เดียวกันไม่ไกลจากโรงแรม ทั้งสองไม่เรียกรถ แต่เลือกที่จะเดินกลับ

เวลา 12.00 น. คนส่วนใหญ่เข้านอนแล้ว แต่ก็ยังมีคนอีกมากที่ต้องดิ้นรนเพื่อชีวิตบนท้องถนน

แผงขายอาหารริมถนนช่วงนี้เป็นช่วงที่ฮิตที่สุด

“ต้าเว่ย ดูผู้คนบนท้องถนนสิ พวกเขาเป็นเหมือนเราเมื่อวานนี้”

หลิวหมิงอวี่ถอนหายใจ ถ้าไม่ใช่เพราะการเกิดขึ้นของระบบวันสิ้นโลก เขาจะเป็นเหมือนคนเหล่านี้ หรือเขาจะกินเนื้อย่างข้างถนน ไม้เสียบหรือคนทำไม้เสียบ

สือต้าเหว่ยประหลาดใจและตอบว่า

"นี่คือชีวิตของเราเมื่อวานนี้"

หลิวหมิงอวี่พูดไม่ออกครู่หนึ่ง

"เอ่อ ดูเหมือนว่าจะเป็นแบบนั้น”

หลิวหมิงอวี่พูดต่อไปว่า

"ต้าเว่ยเมื่อเช้านี้ฉันไม่ได้พูดถึงเงินเดือน ฉันตัดสินใจให้นาย 10% ของรายได้ในร้านทอง นายต้องช่วยฉันตรวจสอบอย่างดี "

"10% นี่มันมากเกินไปแล้ว"

สือต้าเว่ย โบกมืออย่างรวดเร็วและปฏิเสธ สัดส่วนการถือหุ้น 10% ฟังดูไม่เยอะ แต่เขารู้ดีว่ามูลค่าการซื้อขายของวันนี้มีมากกว่า 30 ล้านแล้ว

10% คือ 3 ล้าน ซึ่งเกินความคาดหมายของเขา

เขาสัญญาว่าจะช่วยจริงๆ เพราะเขาต้องการช่วย หลิวหมิงอวี่ไม่ใช่เพื่อส่วนแบ่ง 10%

เขารู้ว่า หลิวหมิงอวี่ได้ส่งออกทองคำเป็นจำนวนมาก และ 30 ล้านเป็นมูลค่าการซื้อขายของวันนี้ จะมีกิจกรรมสองวันในอนาคต และก็ไม่รู้ว่าจะมีทองคำอยู่เท่าไร

นี่ไม่ใช่ของ 3 ล้าน หรือแม้แต่ 10 ล้าน

หากมีคนให้เงินคุณ 10 ล้านกะทันหัน คุณจะทำอย่างไร?

หลิวหมิงอวี่พูดอย่างหนักแน่น

“น้องชาย ตอนนี้ฉันไม่ได้ลำบากแล้ว และแน่นอนว่าฉันไม่สามารถลืมนายได้ 10% นั้นไม่มีอะไรเลย”

ในความเป็นจริง 10% ของร้านทองมีมากกว่า 10 ล้าน

แต่สิ่งนี้ก็เกี่ยวข้องกับการซื้อทองคำของ หลิวหมิงอวี่โดยไม่ได้รับเงิน ถ้าเป็นร้านทองอื่นต้องซื้อทองจากโรงงานจิวเวลรี่ นี่เป็นค่าใช้จ่ายและไม่คุ้มค่ามากนัก

หลังจากที่ หลิวหมิงอวี่ตัดสินใจรับทองคำชุดนี้ ทองอื่นจะถูกนำออกไปและจะต้องหักค่าใช้จ่าย

สือต้าเว่ย ได้ยินน้ำเสียงหนักแน่นของ หลิวหมิงอวี่เขาก็ยอมรับเช่นกัน และตัดสินใจช่วย หลิวหมิงอวี่จัดการร้าน

หลิวหมิงอวี่ดูเหมือนจะรู้สึกถึงความคิดของสือต้าเว่ย ตบไหล่เขาแล้วพูดว่า

"ไม่เป็นไร แค่ถือว่ามันเป็นการเรียนรู้ อย่าไปกังวลมาก"