White Online : ตอนที่47 ก็อบลิน
ตอนที่47 ก็อบลิน
ไอแซคเดินมาเป็นเวลาครึ่งชั่วโมงแล้ว เขาเห็นแต่ถนนลูกรังที่เขาเดินเหยียบย่ำอยู่และทุ่งหญ้ารอบถนน
เขายังมีป้ายชื่อสีแดงสดเหมือนเดิม เขาคิดว่าต้องใช้เวลาอย่างน้อย 5ชั่วโมงมันถึงจะกลับกลายเป็นสีส้ม
นั่นทำให้เขามีเวลามากพอที่จะเดินหาสถานที่ล่ามอนสเตอร์ใหม่ๆ
ทุกคนมุ่งความสนใจไปที่ป่าอสูรเพราะมันอยู่ใกล้เมืองมากที่สุด แต่ถึงอย่างงั้นก็ยังไม่มีใครกล้าสำรวจข้างในป่าอสูรเลย
และไอแซคก็ไม่ได้ตั้งใจจะทำแบบนั้นด้วย มันค่อนข้างไร้จุดหมายเกินไป
แต่ในขณะที่เขากำลังเดินอยู่ เขาก็คิดถึงการเอารัดเอาเปรียบคนอื่น!
ทุกคนมีความคิดว่าการเดินทางทำได้ด้วยวิธีเดินทางด้วยเท้าหรือไม่ก็นั่งรถม้าลาก
แต่มันมีอีกลูกเล่นนึงคือการออกเกมและเข้าใหม่ ซึ่งลูกเล่นนี้จะทำได้ก็ต่อเมื่อมีห้องเช่าหรือบ้านเป็นของตัวเอง วิธีนี้ถ้าหากออกเกมไปแล้วและกลับเข้ามาใหม่ จะได้กลับไปอยู่ในบ้านหรือห้องเช่าทันที
แต่ไอแซคยังใช้วิธีนี้ไม่ได้ในตอนนี้ เพราะป้ายชื่อของเขายังมีสีแดง ไม่อย่างงั้นพวกทหารยามจะต้องมาจับกุมเขาแน่
และเมื่อลูกเล่นแบบนี้ใช้ได้ ไอแซคก็ไม่กังวลเรื่องระยะเวลาในการเดินทางกลับเมือง
เขาตัดสินใจที่จะถอดเสื้อเกราะโซ่ออกและเริ่มวิ่งออกไปตามทางเพื่อให้ถึงจุดหมายได้ไวขึ้น
แม้ว่าวิธีมันอันตรายแต่เขาก็ไม่เจออันตรายใดๆเลยขณะทางเดินทางมาตลอดครึ่งชั่วโมง
เขาวิ่งต่อไปอีก 2ชั่วโมง บริเวรณโดยรอบเงียบและสงบ ลมพัดมาทำให้ผมขาวสวยของเขาปลิวไสวไปตามสายลม
จนกระทั่งเขาเริ่มหมดแรงวิ่ง เขาเริ่มหายใจไม่ออก แต่ในใจเขาก็คิดว่าถ้ายังช้าอยู่แบบนี้มันจะหมดเวลาเล่นเกมของเขา เขาเหลือเวลาไม่มากแล้ว
เขามั่นใจว่าถ้าหากเขาไม่ได้ใช้หมวกระดับบรอนซ์
แต่ใช้หมวกระดับในตำนานเขาคงมีเวลามากพอให้วิ่งไปได้ไกลขึ้น
หมวกระดับบรอนซ์มีข้อจำกัดมากเกินไป!!
เขาสามารถไปถึงจุดหมายได้ใน 3ชั่วโมงโดยไม่หยุดวิ่ง แต่ตั้งแต่ที่เขาวิ่งมา เขาเหลือเวลาเล่นเกมอีกเพียงแค่ 2 ชั่วโมงเท่านั้น
“ไปไม่ทันแน่เลย...” ไอแซคพึมพำด้วยท่าทางที่เหนื่อยอ่อนล้า เขามองหน้าไปทางทุ่งหญ้า
“อืม...” ไอแซคเริ่มคิดว่าถ้าเขาวิ่งไปตามถนนมันจะเป็นการอ้อมเกินไปไหม? ถ้าหากเขาวิ่งตัดทุ่งหญ้าไปเลยหล่ะ?
มันคงช่วยประหยัดเวลาได้ดีมาก!
หลังจากที่ไอแซคพักเหนื่อยได้ระยะหนึ่ง เขาก็เริ่มกลับมามีแรงเหมือนเดิมและไอแซคก็ได้กลั้นใจและออกวิ่งเหมือนถูกผีสิง
เขาวิ่งตัดทุ่งหญ้าไป ทุ่งหญ้าทำให้เขารู้สึกสบายกว่าวิ่งบนพื้นถนนอีก
นั่นจึงทำให้เขาก้าวได้สะดวกขึ้นเล็กน้อย
หลังจากวิ่งอย่างไม่หยุดพักเป็นเวลาอีก 1ชั่วโมง เขาก็เห็นป่าใหญ่ที่อยู่ไม่ไกลจากเขามากนัก!
“ถึงแล้ว!” ไอแซคดูตื่นเต้นและวิ่งเร็วขึ้นไปอีก หลังจากนั้นอีก 10นาทีเขาก็เข้าไปในชายป่า
ไอแซคล้มตัวลงกับพื้นเพื่อพักหายใจ
ขณะที่เขากำลังพักผ่อนขจัดความอ่อนล้า
จู่ๆก็มีข้อความโผล่มาตรงหน้าเขา!
*ติ๊ง ติ๊ง*
[คุณได้ค้บพบ Forest of Unknown! (ป่านิรนาม)]
[รางวัล : 500XP - ฉายานักผจญภัย]
[ฉายานักผจญภัย : ทุกครั้งที่ค้นพบสถานที่ใหม่จะทำให้ผู้เล่นได้รับค่า XP เพิ่มขึ้น 300%]
[ยินดีต้อนรับอยู่ป่านิรนาม]
[จำกัดเลเวล : 10 - 100]
ไอแซคยืนขึ้นและปัดสิ่งสกปรกออกจากร่างกาย เขาเปลี่ยนกลับไปใส่เสื้อเกราะโซ่ และนำปืนพกออกจากช่องเก็บอุปกรณ์
เหลือเพียง 50 นาทีก่อนที่เวลาจะหมด
และเขายังหยิบของอีกอย่างนึงออกมาจากช่องเก็บอุปกรณ์
[น้ำยาเร่ง XP - ไม่ธรรมดา]
ไอแซคเปิดฝาขวดและเริ่มดื่มมัน
ของเหลวสีน้ำเงินไหลออกจากขวดแก้วผ่านลำคอของไอแซคลงไป
*ติ๊ง ติ๊ง*
[ใช้น้ำยาเร่ง XP!]
[คุณจะได้รับ XP เพิ่มขึ้น 50%]
[59.59…]
[59.58…]
ไอแซคสูดหายใจเข้าลึกๆและเดินเข้าไปในป่า!
เขาไม่ได้วางแผนที่จะเสี่ยงชีวิต เขาจะไม่ต่อสู้กับศัตรูที่ไม่มั่นใจว่าจะเอาชนะได้
ป่านิรนามนั้นมืดมิดกว่าป่าอื่นๆที่เขาเคยพบเจอ ใบไม้และกิ่งไม้ได้บดบังแสงแดดส่วนมาก ทำให้บรรยากาศของป่าดูน่าขนลุกและน่ากลัว
แต่ไอแซคไม่ได้กลัวความมืดมิดนี้
ในชีวิตนี้เขามีแค่สิ่งเดียวเท่านั้นที่กลัว และไม่ใช่ป่าอันมืดมิดนี้
ไม่กี่นาทีต่อมา เขาก็ได้ออกจากส่วนเล็กๆของป่า และไปอยู่ตรงด้านหน้าถ้ำขนาดเล็กที่มีเสียงดังฟังชัดออกมาจากข้างในถ้ำ
ไอแซคได้ยินเสียงฝีเท้าดังออกมาชัดเจน และในไม่ช้า...
ดวงตาของเขาต้องเบิกกว้างด้วยความตกใจหลังพบว่าฝีเท้านั้นเป็นของใคร
มันเป็นบุคคลที่มีผิวสีเขียวแต่ร่างกายสั้นมากจนดูเหมือนเด็ก เขาไม่ได้สวมชุดเกราะหรืออาวุธ
เขาไม่ได้ดูอันตรายแต่อย่างใด
[ก็อบลิน – เลเวล 11]
[HP 111/111]
“กร๊า!!” ก็อบลินหยุดเดินและตกใจ เขาเห็นร่างของมนุษย์ผมสีขาวสวยมองมาที่เขาด้วยใบหน้าที่ตกใจเหมือนกัน
“กร๊า กร๊า!!” ก็อบลินวิ่งเข้าไปหาไอแซคพร้อมกับเหวี่ยงหมัดของเขา
ไอแซคจ่อปืนพกไปทางก็อบลินและเหนี่ยวไก
*ปัง!*
กระสุนเจาะหน้าผากของก็อบลินและตายไปในทันที
ก็อบลินกลายเป็นพิกเซลและไม่ดรอปอะไรเอาไว้เลย
[คุณได้ฆ่าก็อบลิน!]
[ได้รับ 180XP!]
เสียงปืนดังก้องไปทั่วป่า
ไอแซคเริ่มได้ยินเสียงกรีดร้องดังขึ้นภายในถ้ำ
เขายกปืนพกอันที่สองขึ้นมาอย่างรวดเร็ว และจ่อไปที่ปากถ้ำ
ในไม่ช้าก็อบลินสองตัวก็ปรากฏพร้อมกับกระบองไม้ของพวกเขา พวกมันดูตัวใหญ่กว่าก็อบลินตัวก่อนเล็กน้อย
[ก็อบลิน - เลเวล 12]
[HP 120/120]
[ก็อบลิน - เลเวล 13]
[HP 126/126]
ก็อบลินเริ่มกรีดร้องและวิ่งเข้าหาไอแซคด้วยขาที่สั้นของพวกมัน
ไอแซคกดไกปืนทั้งสองพร้อมกัน กระสุนทั้งสองพุ่งออกจากกระบอกปืน
กระสุนนัดแรกเจาะทะลุหน้าผากของก็อบลินเลเวล 12
กระสุนนัดที่สองเจาะทะลุหน้าผากของก็อบลินเลเวล 13 แต่มันไม่ตาย!
เพราะปืนพกอีกข้างของเขามันเป็นแค่ระดับธรรมดา ซึ่งมันทำดาเมจได้แค่ 70HP เท่านั้น!
ก็อบลินตัวแรกกลายเป็นพิกเซล แต่ตัวที่สองเข้ามาปรากฏตัวต่อหน้าเขาและเหวี่ยงกระบองเข้ามา!
ไอแซคใช้ความว่องไวของเขากระโดดถอยหลัง
แต่แล้วข้อความก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา
[คุณได้ฆ่าก็อบลิน]
[ได้รับ 225XP!]
ตอนแรกไอแซคคิดว่าก็อบลินใช้กระบองทุบเขาตายแต่มันไม่ใช่ มันเป็นข้อความของการฆ่าก็อบลินตัวแรก
ก็อบลินตัวที่สองเริ่มไล่ตามไอแซคด้วยความกระหายเลือด
[ก็อบลิน - เลเวล 13]
[HP 56/126]
