ตอนที่แล้วCD บทที่ 193 คุณต้องการให้ฉันพูดความจริงงั้นเหรอ?
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปCD บทที่ 195 ความลับอันร้ายแรง

CD บทที่ 194 ทั้งหมดนี้เพื่อออกเดต


ด้านนอกเรือนจำ ภายในรถรถโฟล์คสวาเกนเฟย์ตันของเหมี่ยวอิง ตอนนี้เธอกำลังนั่งอยู่บนที่นั่งคนขับ โดยมีจ้าวหยู่นั่งอยู่ด้านผู้โดยสาร

จ้าวหยู่หันไปมองเธอก็ตกใจทันทีที่อยู่ ๆ เหมี่ยวอิงหยิบโทรศัพท์ของเธอออกมาแล้วเริ่มสแกนจ้าวหยู่ราวกับจะตรวจสอบว่าตัวเขามีบางอย่างผิดปกติหรือไม่

“เดี๋ยว ๆ คุณจะทำอะไรน่ะ?” จ้าวหยู่มองดูเธอด้วยความรังเกียจ “ต้องทำถึงขนาดนี้เลยเหรอ? พวกเราเป็นสายลับรึไง”

"เรียบร้อย!" เหมี่ยวอิงวางโทรศัพท์ของเธอแล้วถามอย่างจริงจัง “ก่อนอื่น คุณรู้ได้อย่างไรว่าฉันกำลังซ่อนอะไรจากคุณ”

“เพราะมันชัดเจนเกินไป” จ้าวหยู่ตอบทันที “เมื่อกี้ ในระหว่างการสอบสวน คุณเป็นคนเตือนฉันว่ามีคนร้ายมีมากกว่าหนึ่งคนในการฆาตกรรมคูปิง! เมื่อคุณพูดมันขึ้นมา แสดงว่าคุณรู้อะไรบางอย่าง!”

“นอกจากนี้ การโยกย้ายของคุณไปยังสถานีหรงหยางค่อนข้างกะทันหันเกินไปแถมตำแหน่งในสถานีก็ไม่ใช่ตำแหน่งเดียวกับที่ทำในสถานีรุ่ยหยางและที่สำคัญคุณไปสอบปากคำโฮ่วเมิงด้วยตัวเองในวันแรกของการทำงาน มันไม่ชัดเจนหรือว่าคุณมีอะไรอยู่ในใจ!”

"ดีมาก!" เหมี่ยวอิงพยักหน้า “จ้าวหยู่ ที่ผ่านมาไม่เคยชอบคุณเพราะนิสัยของคุณแต่ฉันไม่สามารถปฏิเสธความสามารถของคุณได้เลยจริง ๆ!”

คำพูดของเหมี่ยวอิงได้กระตุ้นบางสิ่งในใจของจ้าวหยู่และจ้าวหยู่นึกถึงความทรงจำเก่า ๆ ได้ เมื่อไม่นานมานี้ หัวหน้าทีมคูปิงก็พูดอะไรที่คล้ายกันแบบนี้กับเขา

"ตกลง!" สีหน้าของเหมี่ยวอิงดูแข็งกระด้างขึ้น เธอพูดอย่างจริงจังว่า “จ้าวหยู่ ฉันหวังว่าฉันจะไม่ไว้ใจคนผิด! ฉันบอกความลับให้คุณฟังก็ได้ แต่จำไว้นะ หลังจากที่ฉันบอกคุณไปแล้ว คุณจะลงเรือลำเดียวกันกับฉัน หากเราโชคร้าย เราทั้งคู่ก็อาจจะจบลงเหมือนหัวหน้าทีมคูปิง!”

“ห๊ะ! อะไรนะ! จริงเหรอ!?” จ้าวหยู่ตกใจมาก เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะนึกอะไรขึ้นได้และส่ายหัว “ถ้าอย่างนั้น ไม่ต้องบอกฉันก็ได้ ฉันขอคิดเรื่องนี้อีกสักหน่อย! ตอนนี้ฉันพอใจกับคำตอบแล้วและฉันยังต้องการรางวัลสิบล้านหยวนนั้น! ดังนั้น… อย่านะ ปล่อยฉันไป… ม่าย!”

เหมี่ยวอิงคว้าคอของจ้าวหยู่และดึงเขาเข้ามาใกล้ใบหน้าของเธอ ยิ้มอย่างป่าเถื่อน

“มันสายเกินไปแล้ว ฉันจะบอกความจริงกับคุณให้ฟังเต็มสองรูหู ฉันได้รับภารกิจลับจากเบื้องบนเพื่อตรวจสอบความจริงเบื้องหลังการฆาตกรรมของคูปิง!”

“นอกจากนี้ คูปิงยังทำงานเกี่ยวกับคดีพิเศษมาเป็นเวลานานแล้วเมื่อเธอถูกฆ่าตาย ทางเบื้องบนจึงสงสัยว่าการตายของคูปิงต้องเกี่ยวข้องกับคดีนี้!”

“แล้วอีกอย่างนะ จ้าวหยู่ คุณคิดผิดไปเรื่องหนึ่ง” เหมี่ยวอิงพูดอย่างรุนแรง “ถึงการเสียชีวิตของคูปิงจะไม่เกี่ยวข้องกับคดีลักพาตัวเมียนหลิงแต่คดีพิเศษที่เธอกำลังสืบสวนอยู่นั้น มันอันตรายกว่าคดีลักพาตัวเมียนหลิงหลายเท่า!”

"ไม่ไม่ไม่!" จ้าวหยู่หลับตาและโบกมือ “หัวหน้าทีมเหมี่ยว ได้โปรด อย่าล้อเล่นอีกเลย! ฉันไม่รู้อะไรเลย! ฉันไม่ได้ยิน ฉันไม่ได้ยินอะไรจากคุณทั้งนั้น!”

“ฮิฮิ ในเมื่อคุณเป็นคนขอเอง แล้วตอนนี้คุณอยากวิ่งหนีงั้นเหรอ?” เหมี่ยวอิงรัดคอของจ้าวหยู่แน่น จับข้อศอกของเขาไว้กับไหล่ของเธอ ป้องกันไม่ให้เขาเคลื่อนไหว “คุณพูดถูก การมีคนช่วยนั้นเป็นสิ่งที่ดี! โดยเฉพาะเจ้าหน้าที่ปากแข็ง ไร้ยางอายและหน้าหนาอย่างคุณ!”

“ฉันไม่ได้ยิน ฉันไม่ได้ยินทั้งนั้น…” จ้าวหยู่อยากจะปิดหูของเขาแต่เหมี่ยวอิงก็คว้าหูเขาและพูดว่า

“เราต้องระวังให้มากในขณะที่สอบสวน! ในเวลาทำงาน เราไม่สามารถให้ใครรู้เรื่องนี้ได้เป็นอันขาด!”

“ฉันจะเอาโทรศัพท์ไปให้คุณทีหลัง เราไม่สามารถใช้เครื่องที่สถานีเอามาให้เราได้! นอกจากนี้ แม้แต่ในที่ทำงาน คุณก็ต้องระมัดระวังตัวเป็นพิเศษด้วย”

"เดี๋ยวก่อน" จ้าวหยู่เข้าใจบางสิ่งบางอย่างในทันใด ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความตกใจ “คุณหมายถึงมีหนอนในสถานีงั้นเหรอ? ไม่มีทาง ทำไมจู่ ๆ เรื่องมันถึงรุนแรงได้ขนาดนี้!?”

"เรื่องนั้นมันแน่นอนอยู่แล้ว!" เหมี่ยวอิงเตือนเขาอย่างดุเดือด “ถ้าเป็นเพียงการสอบสวนการเสียชีวิตของคูปิง ฉันสามารถตรวจสอบได้ที่สถานีรุ่ยหยาง ทำไมฉันจะต้องถูกย้ายมาที่นี่ คุณบอกไม่ได้หรือว่าโฮ่วเมิงถูกใครบางคนจัดฉาก การตายของคูปิงเป็นการฆาตกรรมที่ซับซ้อนมาก ถ้าไม่มีความช่วยเหลือจากภายใน พวกเขาจะประสบความสำเร็จได้อย่างไร?”

"อา!" จ้าวหยู่เกือบจะน้ำตาไหล เขาดึงข้อศอกของเหมี่ยวอิง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง “ฉันขอร้อง อย่าพูดอีกเลย ตกลงไหม ความจริงแล้ว ฉันแค่อยากทำตัวเท่เพื่อออกเดตกับคุณเท่านั้น ฉันไม่เคยคิดเลย นอกจากโอกาสจะออกเดตจะยากแล้วแต่ยังได้รับความหายนะให้กับตัวเองด้วย”

"เดตอะไร?" เหมี่ยวอิงดูตกใจมาก “เดตกับฉันเหรอ!” เหมี่ยวอิงโกรธจัด “จ้าวหยู่ คุณมันน่ารังเกียจจริง ๆ! อย่ามาทำเป็นเล่นกับฉันนะ! คุณทำทุกอย่างเพื่อจับโฮ่วเมิงและแก้แค้นแทนคูปิง ก่อนหน้านี้คุณพร้อมที่จะสละชีวิตของคุณเพื่อจับคนร้ายให้ได้แต่ตอนนี้คุณกลับกลัวตายงั้นเหรอ!?”

"เออ..." จ้าวหยู่ส่ายหัว “คุณไม่กลัวคนที่อยู่เบื้องหลังเหรอ? แล้วทำไมคุณถึงมาจริงจังกับฉันล่ะ ฉันก็แค่พูดไปเรื่อยเท่านั้น นี่คุณจริงจังในสิ่งที่ฉันพูดงั้นเหรอ!?”

ขณะที่จ้าวหยู่พูด เขาก็นึกได้ว่าระบบปาฏิหาริย์โกหกเขา เขาคิดว่าการได้คำว่า ‘Kan’ มันหมายความว่าเขาจะได้ใกล้ชิดเหมี่ยวอิงมากขึ้น! แต่ที่ไหนได้ เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่ามันจะจบลงด้วยปัญหาใหญ่เช่นนี้ ทันใดนั้น เขารู้สึกเหมือนอยู่ในวังวนขนาดใหญ่ที่หนีไม่พ้น!

“ฉันไม่คิดว่ามันเป็นการพูดเรื่อยเปื่อย ฉันตรวจสอบคุณมาแล้ว คุณดูเหมือนเน่าเหม็นแต่บันทึกของคุณสะอาดที่สุดแล้ว!” เหมี่ยวอิงพูดอย่างเปิดเผย “นอกจากนี้ การจับโฮ่วเมิงได้นั้น คุณกระตือรือร้นที่สุด! ไม่เพียงแค่นั้นแต่คุณยังกล้าหาญที่สุดด้วย!”

"นี่คุณ!" จ้าวหยู่ไม่ยอมรับและตัดสินใจปฏิเสธจนถึงที่สุด “ฉันไม่สน มันไม่ใช่ธุระของฉัน! ไปหาคนอื่นเถอะ มันอันตรายเกินไป ฉันจะทำเป็นว่าฉันไม่ได้ยินอะไรเลย! ฉันจะไปแล้ว...”

"ก็เอาสิ!" เหมี่ยวอิงไม่ได้กระวนกระวายใจเลยแม้แต่น้อยแถมยังปล่อยเขาไปอย่างง่ายดาย “ออกไปสิ! ไปที่ไหนก็ได้! ฉันบอกความลับคุณไปแล้ว ฉันจะรอดูว่าใครจะตายก่อนกัน!”

“ฮึ่ม!” จ้าวหยู่ไม่มีทางเลือก “ฉันทำมันไม่ได้เหรอ ฉันเป็นสมาชิกของแผนกสืบสวน ไม่มีเวลาว่างมากขนาดนั้นหรอก คุณพูดกับฉันเหมือนกำลังข่มขู่ตัวประกัน ฉันคิดว่าฉันหน้าด้านที่สุดแล้ว! อา วันนี้ฉันโชคร้ายจริงๆ!”

"ฮิฮิ!" เหมี่ยวอิงหัวเราะ “คุณจะบอกว่าคุณคิดว่าฉันไร้ยางอายมากกว่างั้นเหรอ ไม่เอาน่า คุณเป็นคนเริ่มก่อนนะ คุณเป็นคนบังคับให้ฉันพูดความจริงไม่ใช่เหรอ ลืมไปแล้วรึไง!”

“ฉันไม่เกี่ยว!” จ้าวหยู่วางมือบนเอวของเขาอย่างดื้อดึง “เหมี่ยวเหรินเฟิง ภารกิจนี้อันตรายเกินไป ฉันไม่สมควรได้รับรางวัลหรือแรงจูงใจรึไง”

ขณะที่เขาพูด จ้าวหยู่ก็เลิกคิ้วขึ้น เขาจ้องเขม็งไปที่เหมี่ยวอิงอย่างมีนัยยะแอบแฝง

เหมี่ยวอิงฉลาดมากและรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังคิดอะไรอยู่ เธอเพียงแค่หัวเราะ “ขนาดรู้ว่าตัวเองต้องเสี่ยงขนาดนี้ ยังจะกล้าฝันเฝืองอีกงั้นเหรอ ก็ได้” เหมี่ยวอิงคิดเล็กน้อยก่อนที่จะพยักหน้าในที่สุด “ฉันตกลง ถ้าคุณช่วยฉันทำภารกิจนี้ให้สำเร็จจริง ๆ” เธอคิดอีกเล็กน้อย ก่อนจะพูดต่อ "ฉันจะไปเที่ยวกับคุณครั้งหนึ่ง!"

"คุณหมายถึงอะไร!?" จ้าวหยู่เหยียดหลังให้ตรง “ต้องเสี่ยงถึงขนาดนี้ ทำได้แค่ไปเที่ยวรึไง แย่มาก! ถ้าเป็นการเดตฉันจะไม่ว่าอะไร...”

*พลัวะ*

หมัดเดียวจากเหมี่ยวอิงเข้าไปในใบหน้าของจ้าวหยู่เต็ม ๆ จากนั้น เสียงร้องโอดครวญก็ดังมากจากภายในรถสีฟ้าอ่อน

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด