ตอนที่ 450 : ทุ่ม 3 ร้อยล้านเพื่อซื้อความเหงา?
ตอนที่ 450 : ทุ่ม 3 ร้อยล้านเพื่อซื้อความเหงา?
ฉันเตือนนายแต่นายจะไม่จริงจังกับมันเลยหรอ?
เจียงเฉินพูดออกมา “โอเค ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมขอไปก่อนนะ”
"นี่?"
ตู้ซู่เหวินกระทืบเท้าของเธอ "ผู้ชายคนนี้~ เกิดอะไรขึ้น?"
สูดอากาศ!
ด้วยนิสัยของหม่าเจี้ยนหยวนเขาจะไม่ปล่อยเขาไปอย่างแน่นอน
ถ้าเขาถูกไล่ออก ฉันจะเอาคืน
ตู้ซู่เหวินต้องการตอบแทนเจียงเฉิน
เธอกำลังจะบอกเจียงเฉินว่าเขาควรออกจากงานรักษาความปลอดภัยและทำงานเป็นผู้จัดการในบริษัทของเธอ
เจียงเฉินหล่อมาก พูดจาดีมองแวบแรกก็รู้ได้ทันทีว่าเขามีการศึกษาและทักษะที่ดีแต่น่าเสียดายที่เขาเลือกที่จะเป็นรปภ.?
ตู้ซู่เหวินกำลังคิดที่จะเอาเจียงเฉินเข้ามาทำงานกับเธอ
แต่ใครจะรู้~~
เจียงเฉินไม่เพียงแต่ไม่ยินดีเท่านั้นแต่เขายังรีบจากไป
สิ่งนี้ทำให้ประธานสาวที่เอาแต่ใจรู้สึกหดหู่อยู่เป็นเวลานาน
เจียงเฉินกลับมาที่ห้างสรรพสินค้าไต้เค่อ
นอกประตูห้างเจ้าโง่จูกำลังรออย่างใจจดใจจ่อ
เมื่อเห็นเจียงเฉินจู้โง่จูก็พูดขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
“นี่มันน่าเหลือเชื่อมาก พี่เฉิน เมื่อคืนก่อนมีคนรวยรุ่นที่สองหลายคนมาหาเราเพื่อชำระบัญชี”
“หัวหน้าโจวบอกว่าพวกเขาจะคุยเรื่องบางอย่างกับพี่”
“ตอนนี้พวกเขากำลังจะไปที่บริษัทและคนที่ชื่อหม่าเจี้ยนต้องการให้บริษัทไล่พี่ออก”
เจ้าโง่จูโกรธมาก
"ไม่ต้องกังวล"
เจียงเฉินยิ้มและพูดว่า "ฉันจะไปหาพวกเขาที่นั่น"
เมื่อเจียงเฉินเดินเข้ามาเขาก็พบกับภาพของหม่าเจี้ยนที่กำลังโต้เถียงกับหัวหน้าโจวด้วยความโกรธจัด
“ยามที่ชื่อเจียงเฉินมันทำให้ฉันขุ่นเคือง!”
หม่าเจี้ยนเงยหน้าขึ้นมองและตะโกน "ฉันต้องการให้คุณไล่คนคนนี้ออกไปเดี๋ยวนี้!"
หัวหน้าโจวยิ้ม: “คุณหม่า คุณสามารถรายงานเขาได้ แต่ไม่ว่าคุณจะต้องการไล่เขาออกหรือไม่มันขึ้นอยู่กับการจัดการของเรา”
“พวกแกมันก็เป็นแค่บริษัทรักษาความปลอดภัย กล้าดียังไงถึงไม่ฟังฉัน”
หม่าเจี้ยนดูเย่อหยิ่งและเย้ยหยัน "แกรู้ไหมว่าผลที่ตามมาคืออะไร?"
"ผลอะไร?"
หัวหน้าโจวกพูด
"ฉันสามารถซื้อบริษัทของนายได้ภายในไม่กี่นาทีและไล่พวกคุณทุกคนออกไป!"
หม่าเจี้ยนเยาะเย้ย
"ถ้าคุณยืนยันที่จะซื้อบริษัทของเรา ผมก็ทำอะไรไม่ได้"
หัวหน้าโจวกางมือ "ถ้าคุณจะซื้อมันก็ซื้อเลย"
เจียงเฉินได้ยินมัน
คุ้มมั้ยเนี่ย?
รีบก้าวเดินเข้าไป!
ผลักประตูแล้วเข้าไป
“หัวหน้า ผมกลับมาแล้ว”
“เอ๋? แกกลับมาได้ทันเวลาพอดี!”
ดวงตาของหม่าเจี้ยนเป็นประกายและพูดออกมาอย่างชั่วร้าย
“นั่นเขา ไล่เขาออกเดี๋ยวนี้!”
แต่ใครจะรู้~~
เจียงเฉินกลับยิ้มออกมาและพูดว่า "ไล่ฉันออก คุณเป็นใครมีสิทธ์อะไร?"
"แก!"
มีไฟปรากฏขึ้นในดวงตาของหม่าเจี้ยน
ข้างเขา เพื่อนของหม่าเจียนหลายคนก็ลุกขึ้นยืนทีละคน พยายามทำความสะอาดเจียงเฉิน
น่าเสียดายที่เจียงเฉินยังไม่ทันได้พูด~~
เจ้าโง่จูและเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนอื่นๆ ที่อยู่ด้านข้างก็พากันหยิบโล่และกระบองออกมา!
แม้ว่าอาวุธของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยนั้นจะไม่ได้รุนแรงมากนักแต่มันก็เป็นอาวุธที่ทรงพลังอย่างยิ่งในการต่อสู้กับคนรวยรุ่นที่สองแบบนี้
ยิ่งไปกว่านั้น รปภ. ทุกคนได้รับการฝึกอบรมแล้วและมีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมากกว่าหนึ่งโหลคอยดูแลที่นี่อยู่และคนรวยรุ่นที่สองเหล่านี้ที่มีแต่ความเย่อหยิ่งจองหองก็ลองคิดดูแล้วกันว่าจะเป็นฝ่ายไหนกันที่เป็นฝ่ายสั่งสอน?
เจ้าโง่จูโบกกระบองของเขาและตะโกนออกมาด้วยความโกรธ "ไอ้พวกสารเลว อยากรังแกพี่เฉินของฉันงั้นเหรอ ไม่มีทาง! ใครกล้าทำฉันจะเป็นคนแรกที่ตีพวกแกเอง!!"
คนรวยรุ่นที่สองมองดูฉากนี้กันอย่างรวดเร็ว~~
กลัว!
“พวกเราไม่ได้มาที่นี่เพื่อหาเรื่องนะ!”
“นายทำอะไรของนาย นายอยากจะสู้งั้นหรอ”
“วางอาวุธลง! ถ้ามีอะไรจะพูดก็พูดมาเลย~~”
เมื่อหม่าเจี้ยนเห็น เขาก็ใจแข็งต่อไปไม่ไหว!
“ฮึ่ม! รอดูเถอะว่าฉันจะซื้อบริษัทรักษาความปลอดภัยของพวกนายได้เมื่อไหร่เพราะทันทีที่ฉันซื้อมันได้ฉันจะไล่พวกแกออกทุกคน!”
เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและกำลังจะโทรออก
แต่ใครจะรู้~~
ในวินาทีถัดมา
มีคนที่ไม่คาดคิดว่าจะปรากฏตัวผลักประตูเข้ามา!
ตู้ชู่เหวิน!
แท้จริงแล้วเธอก็คือตู้ซู่เหวิน!
เธอจ้องมาที่หม่าเจี้ยนด้วยใบหน้าที่เย็นชาและพูดอย่างเย็นชาว่า "หม่าเจี้ยน คุณกำลังทำอะไรของคุณ คุณต้องทำขนาดนี้เลยหรอ เพื่อที่จะแก้แค้นยามรักษาความปลอดภัยที่ปกป้องฉัน คุณต้องซื้อบริษัทของคนอื่นและไล่พวกเขาออกเลยหรอ?"
หม่าเจี้ยนรู้สึกอับอาย
ให้ตายเถอะ~~
แต่พอนึกขึ้นได้ เขาก็โกรธ
ตู่ซู่เหวินและรปภ. มารวมตัวกันโดยไม่คาดคิด
แล้วฉันจะแก้แค้นรปภ. พวกนี้ได้ยังไงกัน ทำไมเธอถึงมาเร็วขนาดนี้
หม่าเจี้ยนรู้สึกว่าหัวของเขาเต็มไปด้วยสีเขียว
เผาไหม้ด้วยความอิจฉาริษยา
“ซู่เหวิน! ผมขอเตือนคุณไว้ก่อนเลยนะว่า รปภ. ตัวน้อยคนนี้เป็นคนขี้โกงที่อยู่ก้นบึ้งของสังคม! คุณจะไปมีความสัมพันธ์กับคนที่มีสถานะแบบนี้ได้อย่างไรกันหรือว่าเมื่อคืนคุณกับมันไปมีอะไรกันแล้ว~~”
หม่าเจี้ยนจ้องมองตู้ชู่เหวิน
ตู้ซู่เหวินตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นปอดของเธอก็แทบระเบิดด้วยความโกรธ "คุณกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไรอะไรของคุณ หุบปากเดี๋ยวนี้เลยนะ!"
หม่าเจี้ยนแหงนหน้ามองท้องฟ้าและพูดออกมา "ฮึ่ม! สาวโสดที่กำลังเปลี่ยวเหงาแบบนี้ใครจะเชื่อล่ะ?"
ปกติแล้วเจ้าโง่จูจะเป็นคนโง่แต่ในเวลานี้เขากลับมีไหวพริบมากและเขาก็พูดออกมาว่า "มันจะเป็นไปได้ยังไง?
"แก!"
หม่าเจี้ยนระเบิด "ฉันไล่แกออก!"
ตู้ซู่เหวินระเบิดกลิ่นอายของประธานสาวจอมเผด็จการออกมา
“คุณคิดว่าคุณเป็นเศรษฐีคนเดียวบนโลกงั้นหรอ ถ้าคุณซื้อได้ฉันก็จะซื้อได้!”
เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา "บริษัทรักษาความปลอดภัย โพลีพร็อพเพอร์ตี้ ใช่ไหมฉันก็จะซื้อเหมือนกัน!"
หม่าเจี้ยนและตู้ซู่เหวินกำลังแข่งขันกันเพื่อที่จะซื้อบริษัทรักษาความปลอดภัยของเจียงเฉิน
และเป้าหมายของทั้งสองก็คือ (เก็บหรือไล่) เจียงเฉิน!
หัวหน้าโจว เจ้าโง่จูและเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนอื่นๆตกตะลึง~~
เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้เห็นความเย่อหยิ่งเช่นนี้!
มีคนยอมสู้กันอย่างหนักเพื่อเจียงเฉินจริงๆ!
หม่าเจี้ยโทรหาใครบางคน "ทนายใช่ไหม? รีบซื้อโพลีพร็อพเพอร์ตี้ให้ฉันเดี๋ยวนี้! ต่อให้ต้องจ่ายเท่าไหร่ฉันก็จ่าย!"
"ใช่!"
ตู้ชูเหวินก็โทรไปหาบริษัทกฎหมาย "ฉันต้องการซื้อบริษัทโพลีพร็อพเพอร์ตี้ เรื่องเงินไม่สำคัญ ฉันต้องการซื้อบริษัทนี้!"
“ฉันจะให้ 100 ล้าน!”
หม่าเจี้ยนพูดออกมาอย่างภาคภูมิใจ
"ฉันจะจ่าย 120 ล้าน!"
ตู้ซูเหวินสู้ราคา
หม่าเจี้ยนโบกมือใหญ่ของเขา "200 ล้าน!"
"คุณ!"
ดวงตาของตู้ซู่เหวินค่อยๆเริ่มเต็มไปด้วยความกังวล
แม้ว่าเธอจะเป็นอัจฉริยะด้านธุรกิจและเป็นที่รู้จักในฐานะดาวรุ่งในโลกธุรกิจ แต่ความมั่งคั่งที่เธอสะสมมานั้นยังถือว่าน้อยมากและมันยังไม่สามารถเทียบได้กับคนรวยรุ่นที่สองอย่างหม่าเจี้ยน
"ฉันให้ 210 ล้าน!"
ตู้ซู่เหวินกัดฟัน
“ฮ่าฮ่า เธอไปต่อไม่ได้แล้วเหรอ ฉันจะจ่าย 300 ล้าน!”
หม่าเจี้ยนเยาะเย้ย
ตู้ซู่เหวินกำลังจะหมดสติและหมดหวัง ทันใดนั้นเจียงเฉินก็ดึงตู่ซู่เหวินด้วยรอยยิ้มชั่วร้ายและส่ายหัว "ให้เขาซื้อมันซะ"
ตู้ซู่เหวิน: "???"
“นายจะปล่อยให้ผู้ชายคนนี้ประสบความสำเร็จได้อย่างไร”
เจียงเฉินกระพริบตา: "ฟังฉันก่อน"
หม่าเจี้ยนใช้เงิน 300 ล้านเพื่อซื้อบริษัทรักษาความปลอดภัยที่เจียงเฉินกำลังทำงานอยู่
ซึ่งด้วยเงินจำนวนนี้มันดูไม่คุ้มเลย~~
เพราะทนายความและเพื่อนร่วมงานของเขาก็บอกเป็นเสียงเดียวกันว่าบริษัทรักษาความปลอดภัยแบบนี้ไม่มีโอกาศเติบโตเลยดังนั้นมันแทบจะไร้ค่ามาก
บริษัทรักษาความปลอดภัยนั้นยังสามารถดำเนินการได้ตราบเท่าที่ยังมีการรับสมัคร รปภ. และหม่าเจียนซื้อมา 300 ล้านเพื่อแกล้งโอ้อวดและดูเหมือนว่าเขาจะไม่รู้สึกอะไรกับเงินจำนวนนี้ด้วยซ้ำแต่อันที่จริง...
ทุกคนผิดอย่างมหันต์!
หม่าเจี้ยนจริงๆแล้วรู้สึกหดหู่!
แต่ถึงอย่างนั้นต่อให้ราคา 300 ล้านสำหรับเขามันก็ยังคุ้ม!
“ฮ่าฮ่า ตอนนี้ฉันเป็นเจ้าของมันแล้ว!”
“เดี๋ยวพวกแกก็จะได้รู้ว่าความกลัวมันเป็นยังไง”
แน่นอนว่าเขาไม่รู้เลยว่า
หลังจากที่เงินซื้อของเขาถูกโอนจ่ายไป~~
ข้อความก็ดังขึ้นบนโทรศัพท์มือถือของเจียงเฉิน
"บัญชีของคุณ ได้รับเงินโอนจำนวน 300 ล้านหยวน! [ธนาคาร ICBC]"
ใช่แล้ว~~
หลังจากที่เจียงเฉินรู้ข่าวจากเจ้าโง่จูว่า "หม่าเจี้ยนกำลังจะซื้อบริษัทรักษาความปลอดภัย" โดยที่ไม่พูดอะไรเขาก็สั่งให้หวังกวนจากบริษัทกฏหมายเทียนกวนเป็นตัวแทนของเขาและใช้เงินจำนวน 10 ล้านหยวนเพื่อซื้อบริษัทนี้จากเจ้าของเดิมทันที!
แล้ว~~
ตอนนี้มันก็ถูกขายให้กับหม่าเจี้ยนในราคา 300 ล้านหยวน!
การเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียวก็ทำกำไรได้ 290 ล้านหยวน!
ใช้เวลาเพียง 10 นาที
ได้รับกำไรมาอย่างมหาศาล!
เจียงเฉิน: →_→.
“ว้ากฮ่าฮ่าๆๆ!”
หม่าเจี้ยนรู้สึกโอหังจนทนไม่ได้แล้ว เขาอวดเบ่งใส่เจียงเฉิน "ตอนนี้แกเป็นพนักงานของฉันแล้ว~~"
ก่อนที่เขาจะพูดจบเจียงเฉินก็เยาะเย้ยอย่างรวดเร็ว “ตกลง ถ้าอย่างนั้นฉันจะลาออก! บ้ายบายเจ้าโง่!”
หม่าเจี้ยนที่กำลังโอ้อวดถึงกับกระอักเลือดออกมาเต็มปาก!
ฉันใช้เงินไป 300 ล้านเพื่อซื้อบริษัทของแก! แล้วเป็นเจ้านายของแก!
แต่ผลลัพธ์~~
ฉันใช้เงินไป 300 ล้านเพื่อโอ้อวดและก่อนที่ฉันจะได้เริ่มกลั่นแกล้ง แกก็... ชิงลาออกก่อน?
พระเจ้า!
แกลาออกแล้วฉันจะโอ้อวดได้อย่างไรกันจะข่มขู่แกได้ยังไงกัน?
“แก แก ทำไมแกถึงลาออก”
หม่าเจี้ยนพูดอย่างโกรธเคือง "ถ้าแกลาออก แกก็ได้แต่ไปนอนข้างถนนเท่านั้น!"
"ใครบอก"
ด้านข้างตู้ซู่เหวินก็มีปฏิกิริยาและพูดด้วยรอยยิ้มว่า "คนๆนี้ ฉันได้ตัดสินใจที่จะจ้างเขาเป็น รปภ. ในบริษัทของฉันแล้ว! เขาจะไม่ตกงานหรอก!"
“และเงินเดือนก็จะเพิ่มขึ้นสิบเท่าด้วย!”
"........."
หม่าเจี้ยน: "..."
จู่ๆฉันก็รู้สึกแย่
เพื่อแก้แค้นเจียงเฉินเขาซื้อบริษัทรักษาความปลอดภัยที่อีกฝ่ายทำงานให้ แต่ปรากฏว่าอีกฝ่ายนั้นก็ตรงไปที่บริษัทของตู้ซู่เหวินไปแล้ว?
และเงินเดือนเพิ่มขึ้นสิบเท่า?
พรูด~~
เขาโกรธมากและมองไปที่หัวหน้าโจวและเจ้าโง่จู
หัวหน้าโจวรีบพูดว่า "ฉันก็ลาออกด้วย! โง่!"
เจ้าโง่จูก็พูดออกมาอย่างสบายๆว่า "โง่! บิดาก็ด้วย!"
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนอื่นก็พากันด่าโง่ออกมาและลาออกอย่างรวดเร็ว
แป๊บเดียวลาออกกันหมด~
ลาออกทั้งหมด
หม่าเจี้ยน: "..."
จู่ๆ ก็รู้สึกโง่ขึ้นมาทันที!
┻╰(‵□′)╯! !
ทุ่ม 300 ล้านเพื่อซื้อความเหงา?
บริษัทรักษาความปลอดภัยที่ไม่มียามรักษาความปลอดภัย?
มันก็แค่เปลือก!
ยังดีที่เขาไม่รู้ในเวลานี้ว่าเจียงเฉินแอบหลอกใช้เขาทำให้เขาสามารถใช้ประโยชน์จากเขาตัวเขาได้และทำให้เขาขาดทุนไป 290 ล้าน ไม่เช่นนั้นเขาคงจะต้องโกรธจนตายจริงๆ
เจียงเฉินมองเขาอย่างดูถูก "คุณยอดเยี่ยมมากใช่ไหม ผมจะไม่ทำงานรับใช้คุณหรอก พี่น้องทุกคนไปกันเถอะ!"
เขาโบกมือพาหัวหน้าโจว เจ้าโง่จูและคนอื่นๆไป
เหลือเพียงหม่าเจี้ยนยืนอยู่กับสายลม~~
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า~"
ตู้ซู่เหวินหัวเราะจนปวดท้อง: “ตลกจัง! คุณไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อนหม่าเจี้ยนนายเห็นไหมว่าทุกคนลาออกอย่างรวดเร็วและดุนาย น่าทึ่งมากจริงๆ ฉันไม่เคยเห็นการปฏิเสธแบบนี้มาก่อนเลยฮ่าๆๆ”
รปภ.ก็หัวเราะออกมาเช่นกัน
“แต่สำหรับฉัน คุณตกงาน”
ตู้ซู่เหวินขยับตัวและมองไปที่เจียงเฉิน "ไปทำงานที่ของฉัน ฉันจะให้เงินเดือนนายสิบเท่า!"
ในขณะที่เจียงเฉินกำลังจะเดินออกไปเจ้าโง่จูและหัวหน้าโจวก็มองดูเขาอย่างกระตือรือร้น
เหมือนฝูงสุนัขที่น่าสงสาร
“พี่เฉิน ฉันรู้ว่าพี่ไม่ได้ขาดเงินนี้แต่พวกเรายังต้องเลี้ยงดูครอบครัวของเรานะ”
หัวหน้าโจวพูดอย่างน่าสงสาร: "นายแค่เชื่อฟังเธอก็พอ! ในเมื่อประธานระดับเทพธิดาที่สวยงามคนนี้ได้รักษานายเอาไว้ดังนั้นายก็ไปเถอะ!"
เจียงเฉินดุในใจ : พวกคุณนี่จริงๆเลย ฉันเพิ่งจะเย็นชาและสงวนท่าทีเอาไว้ แต่พวกคุณทำลายทั้งหมดเลย! "
ตู้ซู่เหวินเงยหน้าขึ้นและพูดว่า "ทำไมนายยังไม่รีบไปอีก อย่าให้ฉันรอจนฉันหมดความอดทนนะ!"
แต่คราวนี้เจียงเฉินหันกลับไป!
"ไม่!"
เจียงเฉินส่ายหัว "ฉันแซ่เจียงเกิดมาด้วยความภาคภูมิใจ ไม่ยอมกินข้าวอ่อน! ฉันจะไม่กินข้าวที่ผู้หญิงให้กินง่ายๆหรอก!!"
ยามรักษาความปลอดภัยคนอื่น "!!!"
ตู้ซู่เหวินกระทืบเท้าด้วยความโกรธ: “ไป!”
เจียงเฉินเงยหน้าขึ้นและเดินออกไป
ตู้ซู่เหวิน : ฉันโกรธมาก! (#￣～￣#) ผู้ชายคนนี้!!
