Ep.102 - สไลม์น้ำแข็ง

2/2

Ep.102 - สไลม์น้ำแข็ง

จระเข้ลายดำ เป็นมอนสเตอร์ระดับสามัญเลเวล 4 พลังป้องกันทางกายภาพ , พลังชีวิต และความสามารถในการฟื้นตัวค่อนข้างสูง ยากจะรับมือ แต่ตัวมันก็มีจุดอ่อนเช่นกัน

นั่นคือขาที่สั้นไม่อาจเคลื่อนไหวได้ว่องไวเท่ากระต่าย

เจ้าพวกนี้เมื่อขึ้นฝั่ง ความเร็วในการเคลื่อนที่จะเชื่องช้ามาก

ปัญหาเดียวก็คือ มีพวกมอนสเตอร์จระเข้อยู่เยอะเกินไปหน่อย

“พวกเรามาที่นี่ ไม่ใช่เพื่อเสียเวลาล่าจระเข้ทั้งฝูง” ฮังอวี่หันไปพูดกับฮัสกี้ “จัดการแค่ตัวที่ขวางทางก็พอ”

หวังเอ่อสั่งให้สุนัขป่าโจมตีทันที

สุนัขป่า 15 ตัวกระโจนออกไป โจมตีใส่จระเข้ที่คลานขึ้นฝั่งอย่างบ้าคลั่ง

แม้พลังรบของสุนัขป่าแต่ละตัวจะแตกต่างจากจระเข้ลายดำมาก แต่ความปราดเปรียวของจระเข้จะเทียบกับสุนัขป่าบนฝั่งได้อย่างไร?

จระเข้ 5-6 ตัวถูกฝูงสุนัขรุมขย้ำทันที

แม้จระเข้จะมีหนังหนา แต่ยังไงซะพวกมันก็แค่มอนสเตอร์ระดับสามัญ แล้วจะทนต่อการถูกโจมตีด้วยหน้าไม้โครงกระดูกที่เป็นอาวุธสีขาวใสเลเวล 4 ได้อย่างไร?

หวือ หวือ หวืออออ!

ปึก ปึก ปึก!

จระเข้ตัวแล้วตัวเล่าตายลง กระบวนการทั้งหมดผ่านไปอย่างง่ายดายและราบรื่น

อย่างไรก็ตาม มีสุนัขป่าสองตัวพลาดโดนโจมตี หลบท่าฟาดหางของจระเข้ไม่พ้น ได้รับบาดเจ็บสาหัสหนึ่งตัว ส่วนอีกตัวกระเด็นลงแม่น้ำ โดนรุมฉีกเป็นชิ้นๆ

จำนวนสุนัขป่าลดลงอีกแล้ว!

อย่างไรก็ตาม นั่นไม่ใช่เรื่องสำคัญ สุนัขป่าเหล่านี้มีหน้าที่เป็นตัวรับกระสุนอยู่แล้ว ฮังอวี่ไม่รู้สึกเสียใจที่เสียพวกมันไป อย่างเดียวที่เสียใจก็คือการฆ่ามอนสเตอร์ในโลกจริงจะไม่ได้รับแต้มวิญญาณ มิฉะนั้นด้วยจำนวนมอนสเตอร์ที่เขาฆ่าในตอนนี้น่าจะได้แต้มวิญญาณมาหลายสิบแต้ม

สุนัขเปิดทาง ฮังอวี่คอยเก็บกวาด ทั้งคู่มุ่งหน้าลงสู่แม้น้ำใต้ดิน

ฮังอวี่เปิดใช้งานสกิลรวบรวมวัตถุดิบเป็นครั้งคราว สามารถเก็บเกี่ยววัตถุดิบคุณภาพดีจากจระเข้  มีของกินอย่างขาและหางตระเข้ รวมไปถึงวัสดุที่สามารถนำไปหลอมเช่นหนังจระเข้

พวกเนื้อจระเข้สามารถนำไปมอบให้อ้วนต้าไห่ ส่วนหนังจระเข้สามารถนำไปมอบให้เสืออ้วนทำอุปกรณ์ได้

แต่มิติเก็บของเกือบเต็มแล้ว แม้วัตถุดิบของจระเข้เหล่านี้จะมีคุณภาพดี ยังไงก็ไม่สามารถเก็บเป็นจำนวนมากได้

หนึ่งคนหนึ่งหมา ตัดสินใจฉับไว ก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว

“ที่นี่!”

“เป็นที่นี่แหละ!”

ฮัสกี้วิ่งไปที่อุโมงค์แคบๆ แล้วตะโกน

“กลับออกจากที่นี่ ฉันคงได้เกลียดพวกเกมเขาวงกตไปตลอดชีวิต” ฮังอวี่รู้สึกว่าเขาหลงทิศอย่างสิ้นเชิง ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนนี้อยู่ที่ไหน

“นายแน่ใจนะว่ามันอยู่ที่นี่?”

“ฮ่ง! เปิ่นหวังรับประกันด้วยหัวสุนัข พวกเราอยู่ห่างจากสมบัติไม่ถึง 800 เมตร เพียงแต่ว่าเปิ่นหวังได้กลิ่นมอนสเตอร์มากมาย ... ดูเหมือนไม่ง่ายเลยที่จะได้รับสมบัติ อ๊า~”

“ไม่หรอก เป็นเรื่องปกติมากที่พวกมอนสเตอร์จะมารวมตัวกันใกล้สมบัติสวรรค์”

ฮังอวี่เตรียมใจสำหรับเรื่องนี้เอาไว้แล้ว

โชคดีที่ตั้งแต่มาถึงที่นี่ เลเวลของมอนสเตอร์ไม่สูงเกินความสามารถ

อุโมงค์ธรรมชาติเบื้องหน้านี้เชื่อมต่อกับพื้นที่โล่งกว้าง เต็มไปด้วยเห็ดเรืองแสงและเถาวัลย์เรืองแสงจากโลกวิญญาณ รวมไปถึงลุ่มน้ำใต้บาดาล ที่ไม่เพียงไหลมารวมกันจนเป็นแอ่งน้ำใหญ่ แต่ยังทำให้พื้นดินบริเวณใกล้เคียงเต็มไปด้วยโคลน ให้ความรู้สึกเหมือนหนองน้ำ

บนพื้นดินที่นี่มีสไลม์ขนาดน้อยใหญ่กระจายตัวอยู่แทบทุกจุด บนแอ่งน้ำเต็มไปด้วยจระเข้ลายดำจำนวนมากที่ลอยนิ่งปลอมตัวเป็นท่อนไม้เน่า

“นึกไม่ถึงเลยว่าสไลม์กับจระเข้จะอยู่ด้วยกัน รักกันเหมือนครอบครัวแบบนี้”

“ฮ่ง! เจ้านาย มีมอนสเตอร์ชั้นยอดอยู่ด้วย!”

ฮัสกี้เห่าไปทางสไลม์ตัวหนึ่งที่ดูโดดเด่นและสะดุดตา

สไลม์ทั่วๆไปเป็นสิ่งมีชีวิตสีเขียวเหมือนเยลลี่ แต่สไลม์ชั้นยอดจะไม่เหมือนกัน ตัวมันจะมีสีฟ้า ขนาดใหญ่โตเท่าวัวโตเต็มที่ และแผ่ไอเย็นออกมารวบตัว ชวนให้ผู้คนรู้สึกถึงอันตราย

สไลม์สีฟ้าเป็นอีกธาตุหนึ่งของสไลม์

มันคือสไลม์น้ำแข็ง เป็นมอนสเตอร์ชั้นยอดที่รับมือได้ลำบากมาก

ฮังอวี่ขมวดคิ้วเล็กน้อย กวาดสายตาไปทั่วทั้งพื้นที่

ที่นี่มีสมุนไพรและแร่ดีๆกระจัดกระจายอยู่มาก แต่ยังไม่ล้ำค่าถึงขั้นเรียกว่าสมบัติ

เรดาห์ของหวังเอ๋อคงไม่ได้ทำงานผิดพลาดหรอกใช่ไหม?

“ฮ่ง! เจ้านาย! เจ้านายไม่เชื่อเปิ่นหวังไม่เป็นไร แต่เจ้านายห้ามไม่เชื่อจมูกสุนัขของเปิ่นหวัง” หวังเอ๋อทำหน้าตาจริงจัง “อวัยวะที่น่าภาคภูมิใจและสำคัญที่สุดของสุนัขเราคือจมูก เช่นเดียวกับอวัยวะชิ้นนั้นของผู้ชาย ประสิทธิภาพของมันไม่ควรถูกสงสัย!”

“แต่ฉันยังไม่เห็นสมบัติเลย”

“เปิ่นหวังรู้สึกได้ว่าที่นี่มีสมบัติล้ำค่า แต่ถ้าพวกเราหาเจอง่ายๆก็ไม่น่าสนุกน่ะสิ แต่เจ้านายวางใจได้ เปิ่นหวังเป็นหมาเทพ ต่อให้มันซ่อนอยู่ลึกแค่ไหนก็เปล่าประโยชน์”

ว่าจบ หวังเอ๋อชี้ไปทางอุโมงค์ถ้ำที่น้ำท่วมเกือบมิด มันถูกซ่อนเอาไว้อย่างดี ถ้าไม่มีหมาบอก คนธรรมดาไม่มีทางหาเจอ ฮังอวี่ต้องเพ่งมองดีๆถึงจะสังเกตเห็นมัน และพบว่ามีแสงระยิบระยับลอดออกมาจากด้านในถ้ำ และแสงนี้ดูเหมือนจะต่างจากแสงที่สว่างจากเห็ดเรืองแสง

“แต่พูดก็พูดเถอะ”

“เจ้านายแน่ใจหรอว่าจะเข้าไปเก็บมัน”

“ข้างในนั้นดูอันตรายมากทีเดียว”

ฮังอวี่พยักหน้า “สไลม์สีฟ้าเป็นมอนสเตอร์ชั้นยอดเลเวล 3 ขั้นบรอนซ์ บวกกับจระเข้จำนวนมากที่อยู่ในบริเวณใกล้เคียง คงยุ่งยากไม่น้อย”

“ฮ่ง! ถ้าอย่างงั้น เอาไว้ครั้งหน้าค่อยกลับมาใหม่ก็ได้!”

“พวกเราอุตส่ามาถึงทีนี่แล้ว ไม่มีเหตุผลที่ต้องกลับบ้านมือเปล่า ถึงจะยุ่งยาก แต่ก็ใช่ว่าจะรับมือไม่ได้” ฮังอวี่พูดกับฮัสกี้ “สไลม์น้ำแข็งมีความต้านทานน้ำแข็งที่สูงมาก หน้าไม้ของฉันทำอะไรมันไม่ได้ คราวนี้พวกเราต้องเปลี่ยนกลยุทธ์”

ฮังอวี่อธิบายให้หวังเอ๋อฟังสองสามคำ

ฮัสกี้พยักหน้า หอนเสียงดัง  สุนัขป่าหลายตัวกระโจนออกไปทันที

เมื่อพวกมันออกไป ได้แยกตัวออกเป็นสองทีม ทีมแรกวนไปด้านหลังเพื่อก่อนกวนมอนสเตอร์จระเข้  อีกทีมคอยก่อกวนสไลม์ธรรมดาเอาไว้ สร้างโอกาสให้ ฮังอวี่จัดการกับสไลม์น้ำแข็ง!

ฮังอวี่มุ่งหน้าเข้าหาสไลม์น้ำแข็ง อย่างแรกเขาลองยิงมันด้วยหน้าไม้โครงกระดูก

ผลลัพธ์เป็นไปตามคาด ไม่สามารถสร้างดาเมจได้เลย

สไลม์สีฟ้าโต้กลับทันที ร่างที่เหมือนเยลลี่ของมันเริ่มเรืองแสง อากาศเย็นเริ่มแผ่ออกมาทุกทิศทาง

สไลม์สีฟ้าถูกปกคลุมไปด้วยไอเย็น ทุกที่ที่มันผ่าน พื้นดินเริ่มแข็งตัวและกลายเป็นน้ำแข็ง

อีกทั้งพื้นที่ที่ไอเย็นครอบคลุมค่อนข้างกว้าง ระหว่างทางแผ่ไปโดนสุนัขป่า แช่แข็งพวกมันเป็นไอติมทันที

ดังนั้นการต่อสู้กับสไลม์น้ำแข็งตัวนี้ ไม่สามารถใช้เทคนิคสั่งการให้พวกสุนัขป่าเข้าไปรุมขย้ำได้

หลังจากสามารถเรียกความสนใจจากสไลม์น้ำแข็ง ฮังอวี่เริ่มล่าถอย ไม่ปล่อยโอกาสให้มันเข้าประชิด ทั้งนี้ทั้งนั้นก็เพราะสไลม์ตัวนี้เป็นดาวข่มของนักรบ หากปล่อยให้เข้าใกล้ ฮังอวี่ย่อมไม่ใช่คู่ต่อสู้เช่นกัน

มือซ้ายขว้างก้อนพลังงานสไลม์ออกไป มือขวาขว้างมีดบิน

มีดบินนี้ไม่ใช่มีดบินธรรมดา แต่มันคือ ‘มีดบินธาตุไฟเกรดต่ำ’ ที่ซื้อมาจากแผ่นศิลาเล่นแร่แปรธาตของเนโครแมนเซอร์ เป็นมีดที่ช่วยสร้างการโจมตีด้วยไฟ +1 !

ทันทีที่ ฮังอวี่ขว้างมันออกไป ใบมีดดูเหมือนจะติดไฟได้เอง ปักเข้าใส่ก้อนเมือกพลังงาน ลุกโชนในพริบตา ตกลงใส่ร่างของสไลม์น้ำแข็ง เกิดเสียงฟู่ของน้ำแข็งละลายดังขึ้นทันที

เป็นยังไงเล่า เห็นไหมพี่ชายก็โจมตีด้วยไฟได้เหมือนกัน!

เวลานี้ฮังอวี่ราวกับเป็นนักเวทย์ ขว้างสกิลลูกไฟโยนออกไปอย่างต่อเนื่อง

สไลม์น้ำแข็งเคลื่อนที่เชื่องช้า ตัวมันแม้เป็นถึงเลเวล 4 แต่ก็ไล่ตามฮังอวี่ไม่ทัน ทำได้เพียงทนถูกทุบตี รอรับลูกไฟที่ลุกโชนระเบิดใส่ร่างกายลูกแล้ว ลูกเล่า

สไลม์น้ำแข็งเริ่มละลาย มีขนาดเล็กลงเรื่อยๆ

สไลม์ตัวอื่นๆพยายามเข้าไปรวมร่างกับสไลม์น้ำแข็ง แต่ทั้งหมดถูกสุนัขป่าของหวังเอ๋อขัดขวาง

สไลม์น้ำแข็งยิ่งนานยิ่งอ่อนแอ จนในที่สุดมันก็หยุดดิ้นรน ทั้งร่างเริ่มเปล่งประกายเรืองรอง

ฮังอวี่เห็นแบบนั้นก็รีบตะโกนบอกหวังเอ๋อทันที “เจ้าหมา รีบหาที่กำบัง! มันกำลังจะปล่อยสกิล ‘ระเบิดตัวเอง’”

หนึ่งคนหนึ่งหมามองหาที่กำบัง ร่างของสไลม์สีฟ้าเกิดการระเบิด ปลดปล่อยเกล็ดน้ำน้ำแข็งแหลมและก้อนลูกเห็บนับสิบๆลูกในพริบตา สร้างไอเย็นแผ่เป็นวงกว้าง ไม่ว่าจะสไลม์ จระเข้ลายดำ หรือสุนัขป่า เกือบทั้งหมดล้วนโดนลูกหลง

เป็นพลังทำลายเฮือกสุดท้ายอันน่าทึ่ง!