ตอนที่แล้วWhite Online : ตอนที่37 หมวกVRในตำนาน
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปWhite Online : ตอนที่39 ผู้เข้าแข่งขันLegacy

White Online : ตอนที่38 ความทรงจำหวนคืน


ตอนที่38 ความทรงจำหวนคืน

“ไอแซค” อิสซาเบลล่าหรี่ตาลงอย่างน่าหวาดเสียว

อลิซยืนกอดอกแน่นพร้อมกับใช้นิ้วบีบแขนตัวเองเอาไว้อย่างรุณแรง

“ไม่มีเป็นอะไรแล้วนะ” ไอแซคพูดเบาๆอย่างสุภาพ

และไม่นานเด็กสาวตรงหน้าก็หยุดร้องไห้ แล้วด้วยความเขิลอายเธอปาดน้ำตาแล้วเอาหน้าซุกไว้ในอกของไอแซค

เพราะเธอตกใจที่จู่ๆก็มีคนแปลกหน้ากว่า 10คนเข้าในห้องของเธอ

ไอแซคมองไปทางครอบครัวของเขาแล้วพูดว่า “ทำไมทุกคนมาอยู่ที่นี่หมดเลย?”

“ก็ลูกหายตัวไปหน่ะสิ!” อิสซาเบลล่าพูดด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็น “ทำไมลูกถึงไม่พกโทรศัพท์ติดตัว พวกเราใช้เครื่องติดตามไม่ได้!”

ไอแซคเอามือลูบกระเป๋าตัวเองดูก็พบว่าไม่มีโทรศัพท์จริงๆ แล้วเขาก็จำได้ว่าตอนเขาเปลี่ยนเสื้อผ้าในตอนเช้า คงจะลืมหยิบมาด้วย

แต่แล้วเขาก็ฉุกคิดอะไรได้บางอย่าง “เครื่องติดตาม?”

ไอแซคขมวดคิ้ว

อิสซาเบลล่าผิวปากอย่างไร้เดียงสา

ไอแซคถอนหายใจและลูบหน้าผากตัวเอง

“พี่ชาย เธอเป็นใคร?” อลิซถามด้วยสีหน้าที่แอบโมโห

“อ่อใช่” ไอแซคหันหน้าไปมองหญิงสาวที่เขิลอาย “พี่เองก็ยังไม่รู้จักชื่อเธอเลย”

เธอมองไปรอบๆห้องด้วยความเขิลอาย แล้วก็ขยับหน้ามาใกล้ๆหูของไอแซคและกระซิบว่า “ฉันชื่อลูน่า”

“ลูน่า...” ไอแซคพูดย้ำเบาๆ

“แล้วเธอหล่ะชื่ออะไรหรอ?” ลูน่าถามด้วยอาการใจสั่น เพราะเธออยู่ใกล้ไอแซคมากเกินไปทำให้สัมผัสได้ถึงความเร่าร้อน

“ไอแซค”

“ไอแซค...” ลูน่าพูดเบาๆ

“เธอ เป็น ใคร!” อลิซถามด้วยอาการโมโห เพราะยิ่งทั้งสองกระซิบกันยิ่งทำให้อลิซโมโหมากขึ้น

ลูน่าหยุดกอดไอแซคและก้มหน้าลงด้วยความเขิลอาย เธอใช้ผ้าห่มคลุมร่างตัวเองเอาไว้

“เธอชื่อลูน่า... พึ่งรู้จักกันไม่นานนี้เอง”

แม็กซ์เวลพยักหน้าและเหลือบไปเห็นหมวก VR ระดับในตำนานวางอยู่ เขามองไปที่ลูน่าและคิดในใจว่าเด็กคนนี้ต้องไม่ธรรมดาแน่ๆ

“ไอแซค พวกเรากลับกันได้แล้วลูก” อิสซาเบลล่าพูดอย่างนุ่มนวล

อลิซพยักหน้าอย่างหนักแน่น

ไอแซคถอนหายใจและลุกขึ้นยืน

“ธะ-เธอจะไปแล้วหรอ?” ลูน่าถามพร้อมกับแสดงสีหน้าที่เศร้าสร้อย

ไอแซคยิ้มและพยักหน้า “ยินดีที่ได้พบเธอนะ ผมหวังว่าเราจะได้เจอกันอีก”

“โอ้ โอเค...” เธอมองดูไอแซคและคนอื่นๆเดินออกจากห้องไป

ไอแซคหันหน้ามามองเธอเป็นครั้งสุดท้ายและเดินจากไป

ลูน่าโบกมือลา

ไอแซคยิ้ม

ลูน่าถอนหายใจและเอนตัวนอนลงบนเตียงอย่างโดดเดี่ยวอีกครั้ง

White Online จะช่วยเยียวยาเธอ เธอสวมหมวก VR และหลับตาลง

...

ไอแซคและครอบครัวกลับมาถึงคฤหาสน์ตระกูลไวท์ล็อค

อลิซ มาร์วิน และมาร์ค ไปโรงเรียน

อิสซาเบลล่าและแม็กซ์เวลออกไปทำงาน

แม็กซ์เวลเป็น CEO ของบริษัทไวท์ร็อค ในขณะที่อิสซาเบลล่าเป็นนักออกแบบเสื้อผ้าที่ประสบความสำเร็จเป็นอย่างมาก

เสื้อผ้าของเธอวางขายได้ทั่วโลก และไม่ใช่เรื่องพูดโอ้อวดเกินไปที่จะบอกว่ายอดขายเสื้อของเธอนั้นพอๆกับรายได้ของบริษัทไวท์ร็อคเลย

แต่ตอนนี้บริษัทของแม็กซ์เวลกำลังลงทุนใน White Online ซึ่งมันอาจจะช่วยเพิ่มรายได้ให้บริษัทได้เป็นอย่างมาก

ไอแซคโบกมือลาทุกๆคนในครอบครัวที่ออกไปทำหน้าที่ของตนเอง

เขาถูกทิ้งให้อยู่ตามลำพังอีกครั้ง มีเพียงบอดี้การ์ดและคนรับใช้หลายร้อยที่อาศัยอยู่ในคฤหาสน์หลังนี้

เขาเดินเข้าไปในคฤหาสน์และเริ่มถอดเสื้อกันหนาว รองเท้า หลังจากนั้นเขายังไม่ได้ขึ้นไปในห้องตัวเอง เขาเดินตรงไปสุดทางของชั้นหนึ่งแล้วพบกับประตูบานหนึ่ง

หลังจากเปิดประตูเข้ามา มันก็กลายเป็นห้องขนาดใหญ่ซึ่งมันคือโรงยิม

นี่คือยิมส่วนตัวของตระกูลไวท์ร็อค และมีบอดี้การ์ดอยู่หลายสิบที่กำลังออกกำลังกายกันอยู่

พอพวกเขาเห็นไอแซคเดินเข้ามา พวกเขาก็หยุดออกกำลังกายและโค้งคำนับ

ไอแซคพยักหน้าและเดินไปที่ดัมเบลล์

เขาอึดพอที่จะวิ่ง 2กิโลเมตรโดยไม่เหนื่อย แต่ความแข็งแกร่งทางร่างกายของเขาแทบไม่มีเลย

เขาหยิบดัมเบลล์ขนาด 5กิโลกรัมขึ้นมาและเริ่มยก

แต่นี่มันทำให้เขาลำบากมาก ถึงกับหอบ

หงาดเหงื่อเราปรากฏขึ้นบนหน้าผากอันบอบบางของเขา และในไม่ช้าใบหน้าของเขาก็ชุ่มไปด้วยเหงื่อ

“เห้อ...เห้อ....” เขาทำท่าสควอด 10ครั้งแทบจะขาดอากาศหายใจ

“นายน้อย” ไอแซคหันหน้าไปมองและพบกับริชาร์ดกับไมเคิลที่มาในชุดเสื้อเชิ้ตและกางเกงรัดรูป ซึ่งแสดงให้เห็นโครงร่างชายกำยำที่เพียบพร้อมไปด้วยกล้ามเนื้อเป็นมัดๆ

ไอแซคพยักหน้าด้วยท่าทางที่เหนื่อยหอบ “ทำไมผมไม่แข็งแรงขึ้นเลยหล่ะ?”

ไมเคิลยิ้มแหยๆ “นายน้อย ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน”

ที่ไมเคิลตอบว่าไม่รู้นั้นก็เพราะเขาเคยเอาตารางการฝึกซ้อมของบอดี้การ์ดทุกคนให้ไอแซคลองทำแล้ว บอดี้การ์ดทุกคนแข็งแรงขึ้นกันหมดยกเว้นก็แต่ไอแซค

ไอแซคนั่งลงบนพื้นด้วยท่าทางที่พ่ายแพ้

ไมเคิลยื่นผ้าเช็ดตัวให้ ซึ่งไอแซคก็รับไว้ด้วยความเต็มใจ

เขาปาดเหงื่อออกจากใบหน้าและบริเวณคอ

“นายน้อย คุณไม่จำเป็นต้องเศร้าไป ความเข้มแข็งไม่ใช่ทุกอย่าง” ริชาร์ดพูด

ไมเคิลพยักหน้า “ความแข็งแกร่งของนายน้อยก็มีพอๆกับพวกผม แค่คุณต้องนำมาใช้มันอย่างถูกต้อง”

ไอแซคฟังคำแนะนำของพวกเขาและพยักหน้าแล้วก็ลุกขึ้น “ผมจะไปกินข้าว พวกคุณอยากกินอะไรไหม?”

ไมเคิลและริชาร์ดยิ้มและส่ายหัว

ไอแซคเดินออกจากยิมและเข้าไปในครัว

เมื่อเขากำลังเอื้อมมือเพื่อเปิดตู้เย็น ความเจ็บปวดก็ผุดเข้ามาในหัวของไอแซค

“โอ้ย!!” ไอแซคคุกเข่าลง และกุมหัวด้วยความเจ็บปวด

ความทางจำที่เขาอยากลืมมันกลับมาอีกครั้ง

ผู้คนนับสิบที่สวมหน้ากากสกีกำลังหัวเราะและลุมต่อยตีเขา

ไม่กี่นาทีต่อมาอาการปวดหัวก็หายไป แต่ความทรงจำนั้นยังอยู่ในหัว

ไอแซคมีเหงื่อไหลออกจากหน้าผากเป็นจำนวนมาก

ไอแซคพยายามสูดหายใจเข้าลึกๆ

“โอลิเวอร์...นายก็คือหนึ่งในนั้นด้วยใช่ไหม?” ดวงตาของไอแซคเริ่มเย็นชา

เขาปัดฝุ่นออกจากกางเกงและลุกขึ้นยืนเพื่อเปิดตู้เย็น

เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นเมื่อหนึ่งปีที่แล้ว และแพทย์คิดว่าอาการบาดเจ็บดังกล่าวจะส่งผลให้ไอแซคใช้ชีวิตประจำวันได้ยากเป็นเวลานาน

แต่ไอแซคกลับเอาชนะอาการบาดเจ็บได้ในเวลาเพียง 2สัปดาห์เท่านั้น แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่ามันจะหายสนิท

แพทย์ทำได้แค่มองด้วยความสงสัยเพราะแม้ว่าจะลองสแกนสมองดูแล้ว ผลลัพธ์มันก็บอกว่าสบายดีแล้วจริงๆ

พ่อแม่ของเขามีความตั้งใจแน่วแน่ว่าต้องตามหาพวกคนที่สวมหน้ากากสกีเหล่านั้น แต่พวกเขาไม่รู้เลย และแม้ว่าจะไม่รู้ พวกเขาก็ไม่เคยหยุดค้นหา ต้องลากตัวคนเลวพวกนี้มาลงนรกให้ได้

แต่ในตอนนี้ไอแซคมีลางสังหรณ์ว่าทุกอย่างเกี่ยวกับโอลิเวอร์

เขามองออกไปนอกหน้าต่างด้วยสายตาที่แน่วแน่

เขาสามารถให้บอดี้การ์ดบุกเข้าไปในบ้านเพื่อทำให้โอลิเวอร์ต้องทนทุกข์ทรมานได้ แต่ไอแซคมีแผนอื่น

เขาจะใช้โอลิเวอร์เพื่อโยงไปหาหน้ากากสกีทั้งหมด และเขาต้องแก้แค้นด้วยฝีมือตัวเอง

ไอแซคเบื่อที่ต้องเป็นคนอ่อนแอให้คนอื่นมาคอยปกป้อง

บางทีหลังจากการแก้แค้นสำเร็จ เขาอาจจะแข็งแกร่งขึ้นมากกว่าเดิมก็ได้

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด