ค่ายที่พวกเหล่าจ้าวพบ สมควรเป็นค่ายแห่งนั้น ขนาดของค่ายมนุษย์หมูป่าเป็นอะไรที่น่าทึ่งมาก พื้นที่ของมันกว้างขวางกว่าค่ายระดับต่ำอย่างค่ายก็อบลิน ใหญ่โตกว่าอย่างน้อย 6-7 เท่า สามารถรองรับผู้คนได้อย่างน้อย 10,000 คน!

ซึ่งโดยทั่วไปแล้วค่ายขนาดใหญ่เช่นนี้ รางวัลเมื่อบุกยึดสำเร็จย่อมใหญ่ตาม มีโอกาสได้ทรัพยากรมหาศาล

อย่างไรก็ตาม ฮังอวี่รู้ดีว่ายิ่งของรางวัลน่าดึงดูดเท่าไหร่ ก็ยิ่งอันตรายเท่านั้น

เพราะในค่ายหมูป่ามีพวกมนุษย์หมูป่าดุร้ายอาศัยอยู่เกือบพันตัว!

และมอนสเตอร์หมูป่าในป่าแห่งการเริ่มต้น มีเลเวลน้อยสุดอยู่ที่เลเวล 5!

ปัจจุบันยังมีมนุษย์เลเวล 1 อยู่อีกเป็นจำนวนมาก ถ้าพอมีฝีมือหน่อยก็อยู่ในเลเวล 2 ขณะที่เลเวล 3 ถือเป็นยอดฝีมือ ส่วนเลเวล 4 อย่างฮังอวี่ แม้จะมีอยู่บ้าง แต่ก็หายากมากๆ

จากที่อธิบายมา เห็นได้ชัดว่าการบุกยึดค่ายหมูป่านั้นยากเกินกว่าความสามารถของมนุษย์ในตอนนี้!

เดิมฮังอวี่ไม่แนะนำให้เหล่าจ้าวเสี่ยง เพราะมีโอกาสล้มเหลวสูง และเมื่อล้มเหลวก็จะเกิดการสูญเสีย ส่งผลร้ายต่อกองกำลังของเหล่าจ้าวเป็นอย่างมาก

อย่างไรก็ตาม ตัดสินจากข้อมูลที่เหล่าจ้าวเปิดเผยออกมา นอกจากค่ายของพวกเราแล้ว คาดว่าอีกสองค่ายมนุษย์ที่พวกเขาเจอก็น่าจะรู้เรื่องค่ายมนุษย์หมูป่าเช่นกัน

นั่นหมายความว่าค่ายระดับล่างทั้งสามของมนุษย์อาจร่วมมือกันได้ รวบรวมเหล่ายอดฝีมือตบเท้าเข้าท้าทายค่ายหมูป่า

ไม่มีใครอยากพลาดโอกาสในการโจมตีค่ายใหญ่ ใครๆก็อยากได้ส่วนแบ่งจากการต่อสู้ แต่เหล่าจ้าวอาจคิดลึกซึ้งไปกว่านี้ รางวัลจากการบุกค่ายหมูป่าเป็นสิ่งที่ดึงดูดใจมากอย่างแน่นอน แต่สิ่งที่ดึงดูดเหล่าจ้าวมากยิ่งกว่าก็คือโอกาสอันมีค่าที่จะได้แสดงให้เห็นถึงศักดิ์ศรีหรือหน้าตาของเขา

ศึกนี้ไม่อาจสู้ในรูปแบบทีมได้ แต่ต้องสู้แบบกองกำลังโดยนำยอดฝีมือจากทุกค่ายมารวมตัวกัน

เหล่าจ้าวมุ่งมั่นที่จะสร้างกองกำลังโลกวิญญาณของตัวเองมาโดยตลอด การต่อสู้แม้เต็มไปด้วยความยากลําบากแต่ก็มีโอกาสแฝงอยู่มากมาย และโอกาสครั้งนี้สำคัญเป็นอย่างยิ่งต่อการสั่งสมชื่อเสียงและเพิ่มคอนเนคชั่น!

ฮังอวี่คิดอยู่นานก่อนจะพูดว่า “สำหรับค่ายหมูป่า ... เรื่องบุกมันฉันคิดว่าคงสำเร็จได้ยาก”

ถ้าพี่มหาเทพบอกว่ายาก แสดงว่าศึกนี้ต้องความยากระดับนรกบนดินอย่างแน่นอน!

เจียงหนานรีบเอ่ยถาม “มันยากกว่าวิหารเนโครแมนเซอร์อีกเหรอ?”

“มอนสเตอร์ในภูเขามอนสเตอร์หมูป่า มีจำนวนมากถึงราวๆพันตัว และทั้งหมดเป็นมอนสเตอร์เลเวล 5 นอกจากนี้ สถานที่อย่างค่ายหมูป่า จะต้องมีมอนสเตอร์ระดับเจ้าถิ่นอาศัยอยู่ 100%”

ฮังอวี่กล่าวแล้วถามกลับไปว้่า “ทีนี้พอจะรู้รึยังว่ามันยากกว่าวิหารเนโครแมนเซอร์แค่ไหน?”

ระดับของสิ่งมีชีวิตในโลกวิญญาณจำแนกได้เป็น : ระดับสามัญ , ระดับชั้นยอด , ระดับเจ้าถิ่น , ระดับทรราชย์ , ระดับราชันย์ , ระดับมหากาพย์ , ระดับตำนาน , ระดับเทพ

ขณะที่มนุษย์ถูกส่งมาในโลกวิญญาณได้สักพักแล้ว แต่แค่มอนสเตอร์ชั้นยอดยังยากจะกำจัดเลย แล้วจะสู้มอนสเตอร์ระดับเจ้าถิ่นอันน่าหวาดกลัวได้อย่างไร? นี่ยังไม่ได้พูดถึงเรื่องที่ว่าพวกมันเป็นมอนสเตอร์เลเวล 5 อีกนะ!

“นี่ ... นี่มันแย่มากเลยไม่ใช่หรอ!” เจียงหนานรู้สึกได้ถึงเหงื่อเย็นที่ผุดซึมออกมา “จะมองมุมไหน พวกเราก็ไม่มีโอกาสชนะเลย ฉันต้องไปเกลี้ยกล่อมลุงจ้าว พาคนบุกค่ายหมูป่าตอนนี้ ไม่ต่างอะไรจากส่งตัวเองไปตาย”

เนโครแมนเซอร์ชั้นยอดขั้นโกลด์เลเวล 4 ยังแทบรากเลือด เจียงหนานจินตนาการไม่ออกเลยว่ามอนสเตอร์ระดับเจ้าถิ่นเลเวล 5 จะน่าสะพรึงเพียงใด!

“เอาจริงๆก็ไม่เชิงนะ ถ้าพวกเราร่วมมือกับยอดฝีมือจากค่ายอื่น แล้ววางกลยุทธ์ดีๆ เลือกลงมือในเวลาที่เหมาะสม ก็ยังพอมีความหวังอยู่บ้าง” ฮังอวี่พูดเรื่องที่ทำให้เจียงหนานต้องประหลาดใจ “แต่การโจมตีค่ายหมูป่าห้ามใจร้อน ต้องเตรียมตัวให้พร้อมก่อน”

เจียงหนานพอได้ยินคำนี้ของฮังอวี่ เธอจับใจความอะไรได้บางอย่าง

พูดแบบนี้ ... หมายความว่าพี่มหาเทพตกลงเข้าร่วมการต่อสู้ครั้งนี้แล้วใช่ไหม?

เจียงหนานรีบถามด้วยดวงตาเป็นประกาย “จริงหรือ? งั้นจำเป็นต้องเตรียมอะไรบ้าง? ให้ฉันช่วยอะไรไหม?”

“เธอช่วยอะไรไม่ได้มากหรอก” ฮังอวี่เทน้ำเย็นราดใส่สาวสวยเจียงอย่างไร้ปราณี แต่หลังจากนั้นเขาพูดว่า “แต่ตอนนี้เธอไม่ต้องรีบกลับค่าย เห็นอุโมงค์ข้างหน้าไหม? ตอนมาโลกวิญญาณครั้งหน้า พวกเราจะสำรวจพื้นที่ลับที่อยู่เบื้องหลังนั่นด้วยกัน”

เจียงหนานได้ยินครึ่งประโยคแรก สีหน้าเธอกลายเป็นหดหู่ แต่เมื่อได้ยินประโยคต่อมาของฮังอวี่ เธออึ้งงันไปพักหนึ่ง เมื่อได้สติ สีหน้าของเธอพลันเต็มไปด้ยความเหลือเชื่อทันที

พี่มหาเทพต้องการบินเดี่ยวกับเธอ!

เจียงหนานมีความสุขจนแทบอยากจะกระโดดตัวลอย!

ในโลกนี้ ยังมีอะไรที่ปลอดภัยมากไปกว่าการได้ร่วมทีมกับฮังอวี่อีก? เรื่องค่ายหมูป่าอะไรนั่นช่างมันเถอะ พี่สาวไม่สนใจแล้ว!

มีพื้นที่ลับซ่อนอยู่หลังวิหารเนโครแมนเซอร์

สถานที่แห่งนี้สามารถเข้าถึงได้โดยผ่านทางอุโมงค์ทางเดินลับของวิหารเท่านั้น มันเป็นสถานที่ที่เรียกว่า สวนแห่งความมืด สามารถดรอปบางสิ่งที่พิเศษมากๆข้างใน และของเหล่านี้เป็นประโยชน์อย่างยิ่งสำหรับฮังอวี่

รอก่อนเถอะค่ายมนุษย์หมูป่า เดี๋ยวฉันจะแวะไปถล่มพวกแก!

แม้ตอนนี้เขายังไม่ได้สร้างกองกำลังของตัวเองในโลกวิญญาณ แต่เจ้าตัวก็ไม่คิดหยุดสร้างชื่อเสียง

ถ้าเขาเข้าช่วยเหลือและก้าวเข้าไปมีบทบาทหลัก พวกเหล่าจ้าวและยอดฝีมือคนอื่นๆจะยิ่งเคารพและให้เกียรติเขามากขึ้น

อีกอย่าง รางวัลที่จะได้จากค่ายมนุษย์หมูป่าก็น่าสนใจเช่นกัน!

...

ยังเหลือเวลาอีกนิดหน่อยก่อนต้องกลับโลกจริง

แผ่นศิลาเล่นแร่แปรธาตุเต็มไปด้วยไอเท็มมากมาย นอกเหนือจากคัมภีร์สกิลบางอย่างแล้ว ยังมีอุปกรณ์ที่อีกหลายชิ้นที่สามารถใช้ในการต่อสู้ได้

[มีดบินธาตุไฟเกรดต่ำ] อาวุธขว้างเลเวล 3 สีเทาคุณภาพสูง การโจมตี+2 การโจมตีด้วยไฟ+1 แลกเปลี่ยน 5 เล่มต่อหนึ่งหินคริสตัลเทา

[ระเบิดควันเกรดต่ำ] อาวุธขว้างเลเวล 3 สีเทาคุณภาพสูง สามารถปล่อยควันกลุ่มใหญ่ ครอบคลุมพื้นที่ 15×15 เมตร ระยะเวลาแสดงผล 5 นาที แลกเปลี่ยน 1 ลูกต่อสองหินคริสตัลเทา

อุปกรณ์เสริมเหล่านี้มีประโยชน์มาก ตอนนี้ฮังอวี่ร่ำรวยดั่งมหาเศรษฐี ดังนั้นแลกเปลี่ยนพวกมันเป็นอะไหล่สำรองจำนวนหนึ่ง

โลกวิญญาณกำลังจะปิด ทั้งสองกล่าวอำลา จากนั้นกลับสู่โลกจริง

“หวังเอ๋อหายไปไหนอีกแล้ว?”

ฮังอวี่ได้รับสัญญาสัตว์วิญญาณมา เขาตั้งใจรีบใช้มันทันที ... ไม่งั้นจะรอให้ถึงปีใหม่ก่อนแล้วค่อยใช้รึไง!?

แต่มองหามันทั้งหน้าบ้านหลังบ้าน กลับไม่พบร่างของหวังเอ๋อ จึงตัดสินใจยกมือถือขึ้นโทรหามัน

ไม่นานน้องหมาก็รับสาย เสียงกุกกักดังลอดเข้ามาจากอีกฝั่ง

“ฮ้าววว? เจ้านาย? เจ้านายกลับจากโลกวิญญาณแล้วหรอ!”

ฮังอวี่แทบจะไม่สามารถอธิบายอารมณ์ของเขาในขณะนี้ เขาอาจเป็นคนแรกในโลก ที่โทรออกแล้วสุนัขคุยโต้ตอบเป็นภาษามนุษย์กลับมา

ฮังอวี่ถาม “นี่นายแอบไปเที่ยวเล่นที่ไหนอีกแล้ว?”

“ฮ่ง! เข้าใจผิดแล้ว เห็นได้ชัดว่าเปิ่นหวังกำลังทำงานอย่าหนักเพื่อเจ้านาย!”

“หรือว่าเจอของดีอีกแล้ว?”

“เชื่อได้รึเปล่า?”

ฮังอวี่ไม่ไว้ใจความตะกละของฮัสกี้ เจ้าหมอนี่มีลูกสมุนสุนัขเป็นสิบๆตัว จะไม่เจอสมบัติเลยได้อย่างไร เพียงแต่พวกสมุนไพรธรรมดาๆ เกรงว่าหวังเอ๋อคงเก็บเข้ากระเป๋าตัวเอง กินอย่างสนุกสนานมากกว่า มีเฉพาะสมุนไพรคุณภาพสูงหรือเอฟเฟกต์ดีๆเท่านั้นที่จะมอบให้เจ้านาย

และดูเหมือนหวังเอ๋อจะมีนิสัยชอบฝังสมบัติที่พบ

อืม งั้นคราวนี้เอาพลั่วไปด้วยแล้วกัน

“ตอนนี้นายอยู่ที่ไหน?”

“ฮ่ง! บ้านเลขที่ 11 ในตรอกมังกรฟ้า คฤหาสน์หลังใหญ่ที่เจ้าลิงจ๋อพึ่งซื้อมา พวกเราจะสร้างสำนักงานใหญ่ของมังกรฟ้ากรุ๊ป!”

เสียงหวังเอ๋อดังจากปลายสาย “และเปิ่นหวังในฐานะผู้จัดการที่ได้รับการแต่งตั้งจากเจ้านาย แน่นอนว่าต้องรับหน้าที่ควบคุมการก่อสร้างสำนักงานใหญ่ของกลุ่มด้วยตัวเอง!”

มังกรฟ้ากรุ๊ป? นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน??