590 - เฝ้าโพลงรอกระต่าย 

1900 - เฝ้าโพลงรอกระต่าย

สือฮ่าวขมวดคิ้ว หลังจากถอนหายใจเบาๆเขากล่าวว่า

“ข้าต้องแข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิมเพื่อเตรียมรับมือกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นในอนาคตเร็วๆนี้”

พี่ชายของอี้หลัวยังคงอยู่ในสามพันแค้นเขาคือมือขวาของราชาหนุ่มคนนั้น จะเป็นการดีที่สุดหากสามารถจัดการเขาก่อนที่เรื่องราวจะเลวร้ายไปกว่านี้

ด้วยการหายตัวไปอย่างกะทันหันของสหายของเขาราชาหนุ่มก็จะระวังตัวและไม่ส่งคนออกมาอย่างผลีผลามอีก กล่าวได้ว่านี่คือคำเตือนชนิดหนึ่ง

“เราไม่อาจปล่อยให้เรื่องนี้รั่วไหลออกไปถึงดินแดนปิดผนึกเหล่านั้นส่วนเรื่องของอาณาจักรเซียนเราไม่สามารถทำอะไรได้ มีเพียงสิ่งเดียวที่เราต้องทำคือต้องจัดการพี่ชายของเด็กหญิงนางนี้ให้เด็ดขาด” ท่านปู่นกพยักหน้า

เก้าสวรรค์มีดินแดนปิดผนึกมากมาย ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขานั้นค่อนข้างซับซ้อน

สือฮ่าวขึ้นบันไดสวรรค์เพื่อเฝ้ารอจัดการใครก็ตามที่ลงมาจากอาณาจักรวิญญาณ

เอ็น?

เมื่อเขามาถึงประตูอาณาจักรวิญญาณเขาก็ตะลึง สถานที่แห่งนี้แปลกประหลาดมันมีค่ายกลลึกลับที่นี่ แม้ว่าประตูใหญ่จะมีรอยแตกมากมายแต่เขาก็ยังรู้สึกถึงอันตราย

“นี่เป็นการห้ามไม่ให้คนที่อยู่ด้านล่างขึ้นไปหรือ” สือฮ่าวหัวเราะเยาะ มันน่าจะถูกติดตั้งไว้เพื่อป้องกันเขาข้ามไป?

หรือจะพูดให้ละเอียดกว่านั้นก็คือพวกมันรอดักซุ่มสังหารเขาอีกด้านหลังของประตู

ทุกคนรู้ว่าสือฮ่าวไม่มีใครเทียบได้ในอาณาจักรวิญญาณและอาณาจักรแห่งความว่างเปล่า ดังนั้นนี่จึงเป็นไปได้ยากที่จะหยุดเขาป้องกันสิ่งที่ไม่คาดคิดไม่ให้เกิดขึ้น

ทุกคนรู้ว่าเขาต้องทนทุกข์ทรมานจากคำสาปสังหารอมตะ เขาจะต้องพิการภายในหนึ่งเดือน

“พวกเขากังวลว่าข้าจะกลายเป็นคนบ้าคลั่งขึ้นมาภายในรอบเดือนนี้? พวกเขาดูถูกข้ามากเกินไป” สือฮ่าวยืนอยู่ที่นั่นโดยไม่ได้ขยับไปไหน

แม้ว่าเขาจะพูดเช่นนี้แต่เขาก็รู้สึกเสียใจมาก ถ้าเขารู้ว่าสิ่งต่างๆจะเป็นเช่นนี้เขาควรจะแสร้งทำบ้าคลั่งกระตุ้นความโกลาหลครั้งใหญ่ในอาณาจักรวิญญาณ

ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงจากด้านหลังประตู มีผู้บ่มเพาะบางคนเฝ้ามันอยู่ใกล้ๆ

“ทุกคนคิดยังไง? พวกเจ้าคิดว่าตอนนี้ฮวงจะพิการไปแล้วหรือยัง?”

“มันไม่ชัดเจนเหรอ? ถ้าเจ้านับเวลาเป็นก็น่าจะรู้ว่าตอนนี้มันผ่านมาเกือบสองเดือนแล้ว”

“เราจะรู้หลังจากรออีกไม่กี่ชั่วยาม อีหลัวและซูฮุ่ยผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสองลงไปด้านล่างข้าเชื่อว่าพวกเขาจะนำข้อมูลเรื่องนี้กลับมาด้วย”

“ในที่สุดฮวงผู้น่าสงสารก็พิการไปแล้ว ใช่แล้วอาการบาดเจ็บของฉินฮ่าวน้องชายของเขานั้นไม่เบาเลย โดนพี่ชายของอี้หลัวถูกทุบตีอย่างน่าสังเวช”

คิ้วของสือฮ่าวขมวดคิ้วทันที เขาได้ยินอีกครั้งว่าอาการบาดเจ็บของฉินห่าวนั้นร้ายแรงมา

นี่เป็นน้องชายของเขาแต่ก็ยังอับอายเช่นนี้! เปลวไฟขนาดใหญ่กำลังลุกโชนอยู่ภายในตัวของสือฮ่าว

แขกจากอาณาจักรเซียนพวกนั้นรังแกคนอื่นมากเกินไปจริงๆ! หลังจากยืนอยู่หน้าประตูครู่หนึ่งดวงตาของสือฮ่าวก็สว่างสดใส

คล้ายกับมีความคิดบางอย่าง

“ทำไมข้าได้ยินเหมือนมีคนถอนหายใจอยู่ด้านหลังประตู”

“ไม่ใช่แค่เสียงถอนหายใจเท่านั้นถ้ามองเห็นใครบางคนเดินผ่านประตูมาด้วย”

“อย่าบอกนะว่าเป็นคนชั่วร้ายที่มาจากอาณาจักรที่ต่ำกว่า? ข้าได้ยินมาว่ามันเป็นคุกซึ่งสิ่งมีชีวิตที่ถูกขังอยู่ด้านในนั้นถือได้ว่าเป็นสิ่งมีชีวิตที่ชั่วร้ายที่สุดในสมัยโบราณ”

ด้านหลังประตูอาณาจักรกลุ่มคนมองหน้ากันด้วยความตกใจรู้สึกหนาวสั่นหลังในทันที

“หุบปากใครบอกให้พวกเจ้าพูดเสียงดังที่นี่? ถ้ามีคนจากด้านล่างขึ้นมาพวกเขาจะต้องกลัวจนหนีไปแล้ว ค่ายกลที่พวกเราตั้งไว้ก็คงกลายเป็นหมันไปทันที!” ผู้อาวุโสคนหนึ่งเดินผ่านมาพร้อมกับตำหนิเสียงดัง

สือฮ่าวไม่ได้บุกเข้าไปแต่เขาเดินลงไปด้านล่างแทน เขาไม่ได้กลับสู่อาณาจักรแห่งความว่างเปล่าแต่ยืนรออยู่ที่แท่นบูชาทองแดงใกล้ๆ

สถานที่แห่งนี้ถูกเรียกว่าแท่นบูชานกกระจอกทองแดงซึ่งเป็นแท่นยกระดับที่สามารถใช้เป็นเวทีได้

ย้อนกลับไปตอนที่เขามาที่นี่ครั้งแรกเขาได้ต่อสู้กับเฟิงอู่รวมถึงเผชิญหน้ากับเต็งยี่เจิ้นกู่และคนอื่นๆ เหตุการณ์ในอดีตเหล่านี้ยังคงสดใสอยู่ในใจของเขา

ในขั้นต้นเขาต้องการเข้าสู่อาณาจักรวิญญาณอย่างเงียบๆ และพยายามยั่วยุพี่ชายของอี้หลัวให้เข้าสู่อาณาจักรวิญญาณจากนั้นก็จับตัวเขา

แต่ตอนนี้มีผู้คนอยู่รอบๆประตูอาณาจักร หากเขาพุ่งเข้าใส่โดยประมาทมันจะแจ้งเตือนศัตรูอย่างแน่นอน

“ถ้าอย่างนั้นข้าจะเฝ้าโพลงรอกระต่ายอยู่ที่นี่” สือฮ่าวนั่งลง

เขาเชื่อว่าถ้าอี้หลัวและซูฮุ่ยไม่ได้กลับไปเป็นเวลานานมันจะทำให้คนที่อยู่ข้างบนกังวลใจอย่างแน่นอน พี่ชายของนางหยิ่งยโสมากเขาจะตามลงมาอย่างไม่ลังเล

“อยากจะท้าทายข้ามิหนำซ้ำยังทำร้ายน้องชายของข้าเจ้าบังอาจเกินไปแล้ว เมื่อเจ้าเข้าสู่อาณาจักรแห่งความว่างเปล่าเจ้าจะได้ตายสมใจ” สือฮ่าวพูดกับตัวเอง

นี่คือข้อสรุปของเขา อีกฝ่ายรู้อย่างชัดเจนว่าความสำเร็จในการต่อสู้ของเขานั้นไม่ธรรมดา

แต่เขาก็ยังคงทำสิ่งนี้อยู่ เห็นได้ชัดว่าคนเหล่านี้ไม่ได้มองเห็นเขาอยู่ในสายตา คนเหล่านี้เพียงแค่ต้องการใช้เขาเพื่อเสริมสร้างชื่อเสียงให้กับตัวเองเท่านั้น

ภายในอาณาจักรวิญญาณในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาอี้ไห่มีชื่อเสียงค่อนข้างสูง ความแข็งแกร่งของเขาสามารถสั่นสะท้านทั้งเก้าสวรรค์สิบพิภพ

เป็นเพราะเขาลงมือไม่กี่ครั้ง เขาไม่เพียงเอาชนะผู้เชี่ยวชาญรุ่นเยาว์หลายคนที่เคยเข้าร่วมในการต่อสู้ของชายแดนรกร้างเท่านั้นแต่เขายังทำลายสถิติในอาณาจักรวิญญาณอย่างต่อเนื่อง

หากไม่ได้รับคำเตือนจากทูตของอาณาจักรเซียนเขาท้าทายสถิติเหล่านี้ต่อไป เขามีเป้าหมายมากมายที่ต้องการต่อสู้เช่น ราชันย์สิบสมัย ผู้อมตะที่ถูกเนรเทศและคนอื่นที่สร้างชื่อเสียงในชายแดนรกร้าง

อีกทั้งตระกูลอมตะมากมายล้วนมีทายาทผู้แข็งแกร่ง เขาเคยได้ยินมาก่อนว่าเซียนอมตะหวังมีลูกชายคนที่สิบซึ่งตอนนี้ได้ปรากฏตัวออกมาแล้ว

ตระกูลใหญ่ต่างกังวลว่าอีกฝ่ายอาจกวาดล้างเก้าสวรรค์จนหมดสิ้น ดังนั้นพวกเขาทั้งหมดจึงทิ้งเมล็ดพันธุ์ที่ทรงพลังที่สุดไว้ข้างหลังโดยมีบุคคลระดับสูงของตระกูลไม่กี่คนเท่านั้นที่รู้เรื่อง

เมื่อภัยพิบัติจากต่างมิติครั้งใหญ่ได้จบลง คนเหล่านี้จึงปรากฏตัวขึ้น

หลังจากได้รับการเตือนจากทูต อี้ไห่ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องยับยั้งตัวเอง

หลังจากนั้นเขาก็เข้าสู่อาณาจักรวิญญาณเขาได้ทำลายสถิติโบราณอย่างต่อเนื่องความแข็งแกร่งของเขาน่าอัศจรรย์จริงๆ

ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาเขาไปเยี่ยมนิกายใหญ่ๆมากมายโดยได้รับเชิญไปยังสถานที่เหล่านี้

เขาได้รับมอบสมบัติหายากทุกประเภทโดยคนพวกนี้หวังว่าจะเกาะบารมีของเขาเข้าสู่อาณาจักรเซียน

ท้ายที่สุดเขาเป็นแขกจากอาณาจักรเซียน ตระกูลมากมายล้วนต้องการที่จะสร้างความสัมพันธ์กับเขา

อี้ไห่เคยไปเยี่ยมชมตำหนักเซียนและดื่มร่วมกันที่นั่นพูดคุยอย่างมีความสุขกับผู้เชี่ยวชาญบางคน

ท้ายที่สุดแล้วสถานที่แห่งนั้นก็มีผู้อมตะที่แท้จริงอาศัยอยู่เขาจึงไม่กล้าทำตัวเหิมเกริม

“ช่างน่าเสียดายที่ฮวงถูกผู้อาวุโสคนนั้นจัดการไปแล้ว หากไม่เช่นนั้นแม้ว่าข้าต้องถูกลงโทษข้าก็ต้องทุบตีเขาให้ได้!” อี้ไห่กล่าว

“ความสามารถของพี่อี้นั้นยอดเยี่ยมและไม่สามารถหยุดยั้งได้ ถ้าฮวงยังคงอยู่ที่นี่เขาทำได้เพียงถอนตัวไม่กล้าเผชิญหน้ากับท่าน เขาจะเปรียบเทียบกับอัจฉริยะจากอาณาจักรเซียนได้อย่างไร?”

“ น้องชายของฮวงถูกข้าจัดการไปแล้วเขาจะไม่สามารถลุกขึ้นจากเตียงได้ภายในเวลาครึ่งปี

กระดูกทั้งหมดของเขาถูกหักจนหมดสิ้นพลังศักดิ์สิทธิ์รั่วไหลออกจากร่างกาย นี่คือการลงโทษของสายเลือดพวกเขา” อี้ไห่คำรามด้วยเสียงหัวเราะ

…

คำพูดเหล่านี้เผยแพร่สู่โลกโดยคนรับใช้ของตำหนักเซียน มันกระตุ้นให้เกิดความตื่นตระหนกไปทั่วทุกที่

เห็นได้ชัดว่าสิ่งมีชีวิตอมตะต้องการใช้สิ่งนี้เพื่อหักหน้าฮวง

แม้ว่าผู้คนอยากไม่ได้พูดอะไรตอบโต้ แต่เรื่องนี้ก็ทำให้ผู้คนมากมายรู้สึกโกรธแค้นเป็นอย่างมาก

ทุกคนรู้ดีว่าฮวงมีส่วนสำคัญในชัยชนะของพวกเขามากแค่ไหน!

แต่ตอนนี้ตำหนักเซียนต้องการที่จะใช้คนของอาณาจักรเซียนมาบดบังรัศมีความสง่างามของเขาที่ทำในชายแดนรกร้าง เรื่องนี้จะทำให้ผู้คนพอใจได้อย่างไร